najliczniejszy Rodzaj w rodzinie storczyków jest uważany za epidendrum (Epidendrum). Tak więc ten rodzaj łączy ponad 1100 różnych gatunków roślin, wśród których występują epifity, litofity i naziemne gatunki storczyków sympodialnych. W naturze można je znaleźć w subtropikalnych i tropikalnych regionach Ameryki Południowej i Północnej.
gatunki tego rodzaju mają zwykle wyraźne różnice między sobą, które są zarówno wielkością, jak i wyglądem. Jednak każdy z gatunków ma rozgałęzione krótkie ryzomy (nadziemny zmodyfikowany pęd pełzający), a także mają sztywne, dość grube, prawie soczyste liście pochwy. Liście te mogą znajdować się w górnej części małych pseudobulw w parach lub naprzemiennie na wyprostowanych cienkich łodygach. Istnieją gatunki, w których liście mają liniowo-lancetowaty kształt i spiczastą końcówkę, a także są nieco złożone w środkowej żyle, a inne mają szeroko owalne płytki liściowe o wklęsłym kształcie podobnym do łodzi lub czerpaka. Wierzchołkowe szypułki są najczęściej wielokwiatowe, niosą gęste kwiatostany w postaci kuli lub pędzla, ale niektóre gatunki mają jednobarwne kwiatostany lub luźne kolce, składające się tylko z kilku kwiatów. Kwiaty o bogatym kolorze mogą być zarówno duże (do 14 centymetrów średnicy), jak i dość małe (średnica od 1 do 4 centymetrów). 3 płatki (sepalia) i 2 prawdziwe płatki (petalia) z reguły mają podobny kolor i kształt. Dość duży rozmiar złożona warga (3.Płatek) w pobliżu podstawy jest zwinięta w rurkę.
Pielęgnacja orchidei epidendrum w domu
Epidendrum wśród rosyjskich ogrodników nie jest jeszcze bardzo popularne. Jednak w zagranicznych kwiaciarniach istnieje ogromny wybór takich storczyków, zarówno różnych hybryd, jak i form gatunkowych. Roślina ta jest zalecana do uprawy przez doświadczonych ogrodników, podczas gdy początkujący mogą mieć z nią wiele problemów.
Oświetlenie
potrzebuje jasnego światła przez cały rok, ale jednocześnie kwiat powinien być chroniony przed bezpośrednimi promieniami słońca. Zaleca się umieszczenie go na parapecie okna zachodniego lub wschodniego. Jeśli kwiat znajduje się w oknie o orientacji południowej, to w południe należy go osłonić przed palącym światłem słonecznym.
na koniu w północnej części pokoju nie zaleca się umieszczania epidendrum, ponieważ jest bardzo mało światła nawet w lecie. Jednak kwiat będzie normalnie rosnąć i rozwijać się w takim miejscu, jeśli zapewni oświetlenie fitolampami, poziom oświetlenia powinien wynosić 6000 luksów, a światło dzienne powinno trwać od 10 do 12 godzin. Zaleca się również stosowanie fitolampów jesienią i zimą (szczególnie wieczorem).
zakres temperatur
ta roślina potrzebuje umiarkowanej lub umiarkowanej temperatury. W takim przypadku konieczne jest zapewnienie różnicy temperatur dziennych. Najlepiej, jeśli w ciągu dnia w pomieszczeniu będzie od 18 do 25 stopni, aw nocy-od 12 do 16 stopni, należy zauważyć, że różnica temperatur powinna wynosić co najmniej 6 stopni.
od wiosny do jesieni roślina może znajdować się na zewnątrz (w ogrodzie, na balkonie), jeśli nie ma zagrożenia mrozem w nocy. Musi zapewnić ochronę przed bezpośrednimi promieniami słońca i opadami deszczu. Jest to najłatwiejszy sposób na zapewnienie prawidłowego reżimu temperaturowego takiej orchidei.
Geodezja
sposób uprawy epidendrum zależy bezpośrednio od gatunku. Tak więc duże gatunki (na przykład epidendrum ukorzeniające) zaleca się hodować w doniczkach, a zwarte (na przykład epidendrum sierpowate) ― na blokach. Odpowiednia mieszanka ziemi składa się ze średniej wielkości kawałków kory sosny, torfu, torfowca i niewielkiej ilości węgla drzewnego. Duży kawałek kory sosny jest używany jako blok, na powierzchni którego przymocowany jest ryzom i system korzeniowy kwiatu. Aby ciecz nie odparowała bardzo szybko, musisz pokryć je niezbyt grubą warstwą torfowca.
Jak podlewać
do nawadniania używaj dobrze osiadłej miękkiej wody, której temperatura powinna wynosić od 30 do 45 stopni. Zaleca się podlewanie rośliny przez zanurzenie doniczki lub bloku w misce wypełnionej wodą. Po 20-30 minutach orchideę należy zdobyć, poczekać, aż nadmiar płynu spłynie i zwrócić na miejsce.
zaleca się podlewanie rośliny po prawie całkowitym wyschnięciu kory (nie można pozwolić na całkowite wysuszenie).
Wilgotność
nie wymaga zbyt wysokiej wilgotności powietrza, optymalnie ― 50-70 procent. Aby zapewnić taką Wilgotność, zaleca się wlać ekspandowaną glinę do miski i wlać trochę wody, a liście z opryskiwacza należy zwilżyć 2 razy dziennie.
funkcje przeszczepu
przeszczep przeprowadza się 1 raz na 3 lub 4 lata, po tym jak substrat (blok) ulegnie silnemu zakwaszeniu lub rozkładowi. Zaleca się przesadzanie natychmiast po tym, jak roślina przestanie kwitnąć.
nawóz
nawozić 1 raz na 2 lub 3 tygodnie. Aby to zrobić, użyj specjalnego złożonego nawozu dla storczyków. Nawóz rozpuszcza się w wodzie do nawadniania (stężenie patrz na opakowaniu).
okres spoczynku
roślina nie ma okresu spoczynku.
metody rozmnażania
metoda rozmnażania zależy od gatunku. Możesz więc rozmnażać dzieci, które rosną na pędach, dzieląc ryzom lub ukorzeniając wierzchołkową część kwiatu, na której powinny znajdować się korzenie powietrzne.
dzieląc krzak, należy pamiętać, że na każdej działce powinny pozostać co najmniej 3 rozwinięte pseudobulwy lub pędy. Dziecko powinno być oddzielone od pędu matki dopiero po wyhodowaniu kilku dość dużych korzeni.
szkodniki i choroby
odporny na szkodniki. taka Orchidea jest chora najczęściej z powodu naruszeń zasad opieki. Na przykład: gnicie pseudobulw i systemu korzeniowego przy zbyt obfitym podlewaniu, pojawienie się oparzeń na liściach z powodu bezpośrednich promieni słonecznych, przy słabym świetle-brak kwitnienia itp.
główne rodzaje
poniżej znajduje się opis głównych gatunków takiej orchidei, ale różnorodne hybrydy zyskały największą popularność wśród hodowców kwiatów.
Epidendrum rooting (Epidendrum radicans)
ten litofit w naturze można znaleźć w wilgotnych lasach Kolumbii, a także Meksyku. Roślina ta różni się tym, że ma wiele korzeni powietrznych rosnących na całej powierzchni w pełni liściastych cienkich pędów, które często są dłuższe niż 50 centymetrów. Liście spiczaste na końcach mają wąsko eliptyczny kształt i długość około 10-14 centymetrów. Na wielokwiatowych szypułkach znajdują się kwiatostany o kształcie kuli i składające się z jasnoczerwonych kwiatów o średnicy 4 centymetrów. Owalnie spiczaste płatki mają półtora centymetra długości i szerokości równej 5 milimetrom. Szersze płatki mają prawie diamentowy kształt. Wyrażona warga z trzema ostrzami jest podobna do latającego ptaka, ma frędzlowe płaty o prawie prostokątnym kształcie, a znajdująca się pośrodku ― na końcu jest rozwidlona. W centralnej części gubi, w gardle rurki obnosi się plamka o nasyconym żółtym kolorze.
Epidendrum krucjata lub ibagui (Epidendrum ibaguense)
taki gatunek lądowy w naturze można zobaczyć w Ameryce Południowej i Środkowej. Jest podobny do epidendrum ukorzeniającego, ale w takiej roślinie korzenie powietrzne rosną tylko u podstawy pędu. Różni się także różnorodnością kolorów kolorów, na przykład: czerwony, żółty, pomarańczowy i jasnofioletowy.
epidendrum rzęskowy (Epidendrum ciliare)
występuje dziko w tropikalnych regionach Ameryki Środkowej. Roślina ta jest średniej wielkości epifitem, w którym pseudobulwy mają kształt maczugi i są jednolistne lub dwulistne. Podłużne eliptyczne liście mogą osiągnąć 15 centymetrów długości. Wielokwiatowe szypułki mają wierzchołkowe kwiatostany w kształcie pędzli. Pachnące kwiaty są dość duże, ich średnica wynosi 9 centymetrów. Żółtawo-zielone płatki i płatki są bardzo wąskie, lancetowate. Wyraźna warga trójpłatkowa jest ubarwiona na biało. Jednocześnie jego frędzlowe szerokie boczne części są silnie postrzępione i podobne do poszarpanych piór, a długi płat, pośrodku, wąski, wydłużony i spiczasty, jest podobny do włóczni.
Epidendrum kość słoniowa (Epidendrum eburneum)
ten epifit w naturze można znaleźć tylko w Kostaryce, Nikaragui i Panamie. Zaokrąglone wyprostowane pędy osiągają wysokość 20-80 centymetrów. Na ich powierzchni znajdują się rurkowate powłoki filmowe, które pozostały po opadłych liściach. Wąsko eliptyczne liście osiągają długość 11 centymetrów, a szerokość 2-2, 5 centymetra. Na krótkich szypułkach o małych kwiatach znajdują się 4-6 pachnących kwiatów o dość dużych rozmiarach (średnica około 6 centymetrów). Wąsko lancetowate, prawie nitkowate płatki i płatki mają kolor Kości Słoniowej (jasna ochra). Dość duża Cała warga, w kształcie serca, osiąga szerokość 4 centymetrów. Jest pomalowana na biało, a obok gardła znajduje się żółtawa plamka.
Epidendrum sierpowaty (Epidendrum falcatum)
ten litofit jest endemitem Meksyku. Ten typ jest dość zwarty. Jednolistne, cienkie pseudobulwy mogą osiągnąć wysokość 4-8 centymetrów. Opadające liście liniowo-lancetowate mogą mieć długość od 10 do 30 centymetrów. Pojedyncze kwiaty osiągają średnicę 8 centymetrów. Białawo-zielone płatki i płatki mają kształt wąsko-lancetowaty. Trzyłopatowa śnieżnobiała warga składa się z bocznych szerokich części w kształcie rombu, które są nieco zakrzywione wzdłuż zewnętrznej krawędzi, a także z wąskiej środkowej części w kształcie paska. W gardle rurki znajduje się mała żółta plamka.
