Notocactus

Notocactus (Notocactus) to dość mały rodzaj, który jest bezpośrednio związany z rodziną kaktusów (Cactaceae). Rodzaj ten łączy około 25 gatunków różnych roślin. Istnieją źródła zawierające informacje, że Notocactus jest tylko podrodzajem parodii (Parodia) ― większego rodzaju. Inne źródła twierdzą Notocactus i parodia to to samo. I są tacy, którzy wyróżniają Notocactus w osobnym rodzaju.

w naturze takie Kaktusy można znaleźć na wyżynach, a także u podnóża Paragwaju, Południowej Brazylii, Argentyny i Urugwaju. Wyróżnia je pojedyncza łodyga o krótkim cylindrycznym lub kulistym kształcie. U dorosłych okazów może osiągnąć wysokość nie większą niż 100 centymetrów. W większości przypadków takie kaktusy nie mają gałęzi i dzieci. Wyraźne żebrowane łodygi mają ciemnozielony kolor. Na szczycie żeber znajduje się wiele małych guzków, na których znajdują się otoczki z pokwitaniem. Z otoczek wychodzą kępki kolców, które obejmują od 1 do 5 brązowoczerwonych środkowych i 40 sztuk krótkich żółtych promieniowych.

z reguły kwiaty powstają w górnej części łodygi lub na jej szczycie. Sam kwiat jest wielopłatkowy i ma kształt dzwonu lub lejka. Na powierzchni grubej, krótkiej, mięsistej szypułki znajduje się warstwa złożona z wielu kolców i Szczecinek. Kolor kwiatów może być pomarańczowy, czerwony lub żółty, a podstawy płatków mają kontrastowy lub bogatszy kolor. Znamiona są w większości przypadków czerwonawe. Kwiat po kwitnieniu więdnie dopiero po 7 dniach.

opieka nad Notocactus w domu

ta roślina nie jest kapryśna i opieka nad nią jest bardzo prosta. Nawiasem mówiąc, korzystnie wyróżnia go spośród innych kaktusów tej rodziny.

Oświetlenie

Jak prawie wszystkie kaktusy, ten też uwielbia światło. Aby go umieścić, musisz wybrać dobrze oświetlone miejsca z bezpośrednimi promieniami słońca (od palących promieni wymagane jest cieniowanie). Zaleca się preferowanie okien o orientacji południowo-zachodniej i południowo-wschodniej, podczas gdy po umieszczeniu na południowym parapecie roślina musi być zacieniona w godzinach południowych.

aby dojrzeć pąki kwiatowe, zimą konieczne będzie oświetlenie kaktusa fitolampami, a czas trwania dnia powinien wynosić 10 godzin.

temperatura

latem Notocactus najlepiej radzi sobie w temperaturach od 22 do 25 stopni. Jeśli jednak pomieszczenie jest często wentylowane lub kaktus jest przenoszony na ulicę, nie zaszkodzi mu krótki wzrost temperatury powietrza do 38 stopni.

zaleca się chłodne ZIMOWANIE od 8 do 10 stopni.

Jak podlewać

w okresie wiosenno-letnim obficie podlewaj i upewnij się, że gleba nie została całkowicie wysuszona. W okresie jesienno-zimowym konieczne jest ograniczenie podlewania, ale należy zauważyć, że Notocactus reaguje negatywnie na całkowite wysuszenie gleby.

do podlewania używa się wody o temperaturze pokojowej, która musi się dobrze osadzać.

Wilgotność

spokojnie toleruje niską wilgotność powietrza. Nawilżanie rośliny z opryskiwacza nie jest konieczne.

Geodezja

odpowiednia gleba jest neutralna i luźna, a także powinna zawierać dużo gruboziarnistego piasku rzecznego. Tak więc kupowana mieszanka ziemi jest odpowiednia dla sukulentów i kaktusów, podczas gdy musisz dodać do niej tyle piasku, aby był wyraźnie widoczny. Możesz również wykonać ziemną mieszankę własnymi rękami:

• 1 opcja - połącz piasek i gliniastą ziemię w stosunku 3:1;
• 2 opcja - wymieszaj liść, darń i torf i piasek w tych samych płatach, a także dodaj wióry ceglane.

nawóz

karm roślinę wiosną i latem 1 raz na 2 tygodnie. Aby to zrobić, użyj specjalnego nawozu dla kaktusów, który zawiera dużo potasu.

funkcje przeszczepu

konieczne jest przeszczepienie Notocactus w razie potrzeby, na przykład, gdy jego korzenie lub łodyga przestaną pasować do doniczki. Nie ma pewnych odstępów między przeszczepami, ponieważ niektóre gatunki rosną bardzo szybko,a inne powoli.

metody rozmnażania

najczęściej taka roślina jest rozmnażana przez dzieci. Jest to bardzo łatwe do zrobienia. Aby to zrobić, ostrożnie uszczypnij dziecko z rośliny macierzystej, a następnie posadź je w celu ukorzenienia w mieszaninie zawierającej dużo piasku. Nie trzeba używać mini-szklarni ani przykrywać dziecka folią. Roślina łatwo zapuszcza korzenie przy dobrym oświetleniu i wystarczającej ilości ciepła. Jednak ten sposób rozmnażania komplikuje fakt, że istnieje wiele gatunków, które rozgałęziają się bardzo, bardzo rzadko. Takie rośliny lepiej kupić w specjalistycznym sklepie lub od ogrodników.

nasiona Notocactus rozmnażają się tylko w warunkach szklarniowych (przemysłowych). Faktem jest, że nasiona i młode sadzonki są niezwykle małe i prawie niemożliwe do zauważenia gołym okiem. I wyróżniają się wyjątkowo powolnym wzrostem.

choroby i szkodniki

na danej roślinie może się osiedlić tarcza , przędziorków lub robak. Jeśli pojawią się szkodliwe owady, konieczne będzie jak najszybsze przetworzenie środków owadobójczych, na przykład Fitoverm lub Actellik.

na roślinie może pojawić się zgnilizna w obszarze korzeni lub łodygi. Wynika to z niewłaściwej temperatury lub reżimu wodnego.

główne rodzaje

duża liczba gatunków i odmian jest uprawiana w domu. Ta roślina jest stosunkowo popularna, ponieważ jest bezpretensjonalna i ma dość kompaktowe rozmiary.

Notocactus Otto (Notocactus ottonis)

w naturze można go znaleźć w południowo-wschodnich regionach Ameryki Południowej. Łodyga ma kształt kuli, która może osiągnąć średnicę 15 centymetrów. W przeciwieństwie do wielu innych gatunków, taki Kaktus tworzy dużą liczbę podstawowych dzieci, a także wytwarza krótkie podziemne pędy (rozłogi), a młode rośliny rozwijają się na ich końcach. Na dorosłych roślinach jest 8-12 szerokich żeber o zaokrąglonym kształcie, a na nich znajdują się kolce w kształcie igły. Istnieją 3 lub 4 środkowe i od 10 do 18 promieniowych kolców. Płatki są pomalowane na Żółto, ale istnieją odmiany o czerwonym lub śnieżnobiałym kolorze.

Notocactus leninghausii (Notocactus leninghausii)

w naturze można go spotkać tylko w Rio Grande Do Sul (stan w południowej Brazylii). Jest to najwyższa roślina tego rodzaju. Dorosła roślina ma stosunkowo smukłą łodygę o kształcie cylindra, który może osiągnąć wysokość 100 centymetrów. Osiąga średnicę 12 centymetrów i znajduje się na nim około 30 żeber. Kwitną tylko dorosłe Kaktusy, których wysokość przekracza 20 centymetrów. Żółte kwiaty osiągają średnicę 5 centymetrów.

Notocactus smukły (Notocactus concinnus)

jest również nazywany Notocactus Sunny (Notocactus apricus)-rośnie tylko w stanie Rio Grande Do Sul w Brazylii. Łodyga w kształcie kuli osiąga wysokość 6 centymetrów, a jej średnica wynosi 6-10 centymetrów. Ma 15-20 żeber, na których znajdują się białawożółte otoczki z kolcami. Tak więc z każdej otoczki wychodzą 4 środkowe Kolce (długość 1,7 centymetra) i od 10 do 12 promieniowych kolców (długość 0,7 milimetra). Bogate żółte kwiaty osiągają średnicę 7 centymetrów.

Notocactus Uebelmannianus (Notocactus uebelmannianus)

w warunkach naturalnych taką roślinę można znaleźć w takich brazylijskich stanach jak Kakapawa i Rio Grande Do Sul. Łodygi mają kulisty spłaszczony kształt, podczas gdy osiągają wysokość od 8 do 10 centymetrów i średnicę ― 14 centymetrów. 15 żeber u podstawy łodygi jest płaskich, a u góry zaokrąglonych wypukłych. Otoczki o owalnym kształcie wyróżniają się dość dużymi rozmiarami, dzięki czemu osiągają długość 1 centymetra, a z nich wychodzą grube kolce. 1 centralny cierń ma 4 centymetry długości i od 4 do 6 półtora centymetra promieniowego. Centralny cierń znajduje się na dole otoczki i patrzy w dół. Kwiaty osiągają średnicę od 5 do 7 centymetrów i są pomalowane na ciemnoczerwony kolor (forma gatunkowa) lub pomarańczowo-żółty lub żółty (odmiany).

Notocactus kafelkowy lub płaski (Notocactus tabularis)

w naturze można znaleźć w południowych regionach Brazylii i Urugwaju. Jest gatunkiem karłowatym. Tak więc średnica łodygi o spłaszczonym kulistym kształcie osiąga tylko 8 centymetrów. Ma 16-23 sztuk płaskich, niskich żeber. Z otoczek wychodzą po 4 środkowe lekko zakrzywione kolce o długości dochodzącej do 1,2 centymetra, a także około 20 centymetrowych igłowych kolców promieniowych. Żółte kwiaty osiągają średnicę 6 centymetrów.

Notocactus rechensis (Notocactus rechensis)

w naturze można go spotkać tylko w Rio Grande Do Sul. Gatunek ten jest również karłowaty. Jego Cylindryczny trzon ma długość do 7 centymetrów i średnicę od 3,5 do 5 centymetrów. Na powierzchni znajduje się 18 lekko zakrzywionych żeber (są one odchylone od położenia pionowego). Istnieją kolce w kształcie igły, więc Centralne są 3-4 sztuki, a ich długość wynosi 1,5 centymetra, a promieniowe ― od 4 do 6 sztuk (długość 6 lub 7 milimetrów). Żółte kwiaty osiągają średnicę 3 centymetrów. Gatunek ten różni się tym, że silnie rozgałęzia się u podstawy i może tworzyć niezbyt duże skupiska.