Doronicum

roślina kwitnąca Doronicum (Doronicum), zwana także kozulnikiem, jest przedstawicielem rodziny astrowatych (astrowatych). W naturze występuje w górach Eurazji na wysokości do 3,5 tysiąca metrów nad poziomem morza, a także w regionach o klimacie umiarkowanym. W Afryce Północnej występuje również Doronicum, ale tylko 1 gatunek. Według informacji pobranych z różnych źródeł rodzaj ten łączy 40-70 gatunków. Naukowa nazwa takiego kwiatu pochodzi od arabskiej nazwy nieznanej trującej rośliny. Uprawiano go od XVI wieku i bardzo szybko stał się popularny wśród ogrodników ze względu na jego mało wymagającą opiekę i atrakcyjny wygląd.

funkcje Doronicum

wieloletnia roślina zielna Doronicum ma regularnie rozmieszczone, przypominające łodygi podstawowe płytki liściowe. Kształt koszy kwiatostanów jest półkulisty lub szerokokolokolkataya, są one 2-6 sztuk zebrane w tarcze, ale są też pojedyncze. W koszach liście owijki są umieszczone w 2 lub 3 rzędach. Rurkowe kwiaty środkowe są biseksualne i pomalowane na Żółto, są umieszczone w kilku rzędach. Jednocześnie trzcinowe kwiaty brzegowe są żeńskie i jednorzędowe, są również pomalowane na Żółto. Owoc jest tępym żebrowanym ziarnem o podłużnym kształcie.

uprawa Doronicum z nasion

siew

Doronicum jest uprawiane z nasion przez sadzonki i jest to najbardziej niezawodna metoda. Jednak nasiona można wysiewać bezpośrednio na otwartej glebie, robią to zimą późną jesienią lub w maju. Siew sadzonek odbywa się w kwietniu, w tym celu stosuje się tacę komórkową, do której wlewa się mieszankę ziemi składającą się z gruboziarnistego piasku i torfu (1:1). W jednej komórce wysiewa się 2 lub 3 nasiona, a następnie pojemnik przykrywa się folią (szkłem) i przenosi do miejsca chronionego przed bezpośrednimi promieniami słońca (światło jest jasne, ale rozproszone). Dbanie o uprawy jest bardzo proste. Aby to zrobić, muszą być systematycznie wentylowane, usuwane z powierzchni schronienia nagromadzonej kondensacji, a jeśli to konieczne, zwilż mieszankę gleby z pistoletu natryskowego.

pielęgnacja sadzonek

jeśli warunki są korzystne, pierwsze sadzonki mogą pojawić się 1,5–2 tygodnie po siewie. Natychmiast po tym schronienie jest usuwane, a roślina jest przenoszona w bardziej oświetlone miejsce, ale są one również chronione przed bezpośrednimi promieniami słońca. Jeśli naturalne światło jest bardzo rzadkie, nad sadzonkami będziesz musiał zainstalować lampę fluorescencyjną lub fitolamp na wysokości od 20 do 25 centymetrów od pojemnika. Proste żarówki nie nadają się do tego celu, ponieważ mogą się przegrzewać, a także emitują promienie, które nie mogą przynieść korzyści roślinom.

Po wysokości roślin wynosi 40 mm, przeprowadza się przerzedzenie. Aby to zrobić, w każdej komórce musisz zostawić tylko jedną najbardziej rozwiniętą sadzonkę, a reszta nie jest wyciągana, ale cięta ostrymi nożyczkami na poziomie powierzchni podłoża. Aby krzewy były bardziej bujne, gdy na sadzonkach utworzą się 3 lub 4 blachy, konieczne będzie uszczypnięcie.

sadzenie Doronicum w otwartym terenie

o której godzinie sadzić

sadzenie sadzonek Doronicum na otwartej glebie odbywa się tylko wtedy, gdy ustali się ciepła pogoda, podczas gdy wiosenne przymrozki powrotne powinny pozostać w tyle. Z reguły taki czas przypada na ostatnie dni maja lub pierwsze ― czerwca. Kiedy do sadzenia sadzonek w ogrodzie pozostanie około 5 dni, musisz przystąpić do ich hartowania. Aby to zrobić, roślina jest codziennie przenoszona na ulicę, a czas trwania takiej procedury powinien być stopniowo zwiększany. Na początku sadzonki muszą zapewnić niezawodną ochronę przed wiatrem, opadami deszczu, bezpośrednimi promieniami słońca i przeciągami.

zasady sadzenia

taka kultura jest światłolubna, ale może również rosnąć w zacienionym miejscu. Aby kwiatostany kosza były bardzo duże, do sadzenia Doronicum należy wybrać częściowo zacieniony obszar. Pamiętaj jednak, że w pobliżu drzewa w pobliżu pnia taki kwiat będzie się rozwijał i bardzo słabo rośnie. Gleba na stronie powinna być luźna i wilgotna (nie mokra).

przygotuj miejsce do sadzenia, w tym celu przeprowadź kopanie na głębokość od 20 do 25 centymetrów, podczas gdy obornik należy wprowadzić do gleby. Podczas sadzenia sadzonek pamiętaj, że po 2 lub 3 latach kurtyna krzewów znacznie wzrośnie, a ich średnica osiągnie około 0,5 m, a nawet więcej. W związku z tym między dołami do sadzenia należy zachować odległość 0,4–0,5 m.otwór powinien mieć taką średnicę i głębokość, aby roślina mogła się w nim zmieścić wraz z kawałkiem ziemi. Po posadzeniu sadzonek powierzchnia gleby wokół krzewów jest lekko ubijana, a następnie dobrze podlewana.

pielęgnacja Doronicum w ogrodzie

nawet niedoświadczony ogrodnik może wyhodować Doronicum na swojej stronie. Kwitnienie takiej rośliny obserwuje się 2 razy w ciągu jednego sezonu. Pierwsze najbardziej bujne kwitnienie występuje wiosną,a drugie-od połowy do końca lata. Aby zachować dekoracyjność krzewów, gdy kwiatostan więdnie, strzałkę należy usunąć.

prawidłowe podlewanie

ponieważ ta roślina ma powierzchowny system korzeniowy, konieczne jest regularne i częste podlewanie. Pamiętaj jednak, że w glebie nie powinno wystąpić stagnacja płynów, ponieważ z tego powodu krzaki mogą cierpieć. Doronicum jest podlewane dobrze osiadłą wodą, która ogrzała się w ciągu dnia na słońcu. Konieczne jest bardzo ostrożne rozluźnienie powierzchni gleby wokół rośliny, aby nie uszkodzić korzeni, z tego samego powodu trawa jest usuwana z Witryny wyłącznie rękami. Doświadczeni ogrodnicy zalecają Wypełnienie powierzchni gleby w ogrodzie kwiatowym warstwą ściółki (wióry drzewne, zrębki lub skoszona trawa). Z tego powodu wilgoć w glebie pozostanie znacznie dłużej, a wzrost chwastów również spowolni, a skorupa nie utworzy się na powierzchni witryny.

nawóz

na początku sezonu wegetacyjnego i krótko przed kwitnieniem krzewów są one karmione płynnym organicznym lub złożonym nawozem mineralnym.

odmładzanie krzewów

odmładzanie Doronicum zajmuje się w ostatnich dniach września lub pierwszych ― października. Aby to zrobić, podziel krzak. Bez przesadzania w jednym miejscu taka kultura może rosnąć przez wiele lat, ale z czasem obserwuje się rozdrabnianie kwiatostanów-koszy, a nawet w środku krzaka stare łodygi zaczynają umierać, wszystko to ma bardzo negatywny wpływ na dekoracyjność rośliny. Na początek krzew jest usuwany z gleby, a następnie dzielony na kilka części, które sadzi się w nowym miejscu w osobnych otworach. Średnio Doronicum odmładza się 1 raz na 3 lub 4 lata. Aby kwiatostany kosza były zawsze tak duże, jak to możliwe, procedurę tę należy przeprowadzać co roku. Na zimę nie trzeba przykrywać takiego kwiatu.

szkodniki i choroby Doronicum

wciornastki i mszyce najczęściej osiedlają się na takiej roślinie. Te ssące owady wysysają sok roślinny z nadziemnej części krzewu. Jeśli szkodniki osiedliły się na Doronicum, wówczas na jego liściach powstają plamki i żółte paski, a kwiatostany ulegają deformacji i śmierci. Aby pozbyć się szkodliwych owadów, kwiaty należy spryskać roztworem środka owadobójczego, na przykład: Akaryny, karbofosu, Aktellika lub Agravertyny.

ale ślimaki, które lubią delektować się jego liśćmi, stanowią największe zagrożenie dla takiego kwiatu. Aby te ślimaki nie dostały się na miejsce z Doronicum, jego powierzchnia musi być pokryta cienką warstwą zmielonego palącego pieprzu lub suchego proszku musztardowego.

ta roślina jest podatna na choroby, takie jak: mączniak prawdziwy, rdza i szara zgnilizna. Z reguły rośliny chorują tylko wtedy, gdy są niewłaściwie pielęgnowane lub z powodu niekorzystnych warunków pogodowych. Aby zapobiec chorobom grzybiczym, musisz wybrać odpowiedni tryb nawadniania, jednocześnie zapobiegając zarówno przesuszeniu gleby na miejscu, jak i stagnacji płynu w systemie korzeniowym. I musisz usunąć chwasty z miejsca na czas.

jeśli znajdziesz krzewy zainfekowane szarą zgnilizną, należy je JAK NAJSZYBCIEJ wykopać i spalić. Jeśli krzew jest dotknięty rdzą lub mączniakiem prawdziwym, należy go spryskać 2 do 4 razy roztworem Fundazolu, topazu, Oksychomu lub innego środka o podobnym działaniu. Pamiętaj, że najczęstszymi chorobami grzybiczymi są Doronicum, uprawiane na obszarach, na których glebę systematycznie wprowadzano świeży obornik.

rodzaje i odmiany Doronicum ze zdjęciami i nazwami

poniżej zostaną opisane rodzaje i odmiany Doronicum, które są najbardziej popularne wśród ogrodników.

Doronicum austriacum (Doronicum austriacum)

ten gatunek pochodzi z Morza Śródziemnego. W krzaku, osiągającym wysokość około 0,7 m, proste łodygi w górnej części rozgałęziają się. Płytki liściowe mają jajowaty kształt, a na szczycie pędów są podłużne. Kwiatostany corymbose składają się z nasyconych żółtych koszy o średnicy dochodzącej do około 50 mm. Gatunek uprawiany od 1584 r.

Doronicum altaicum (Doronicum altaicum)

ojczyzną tego gatunku jest Azja Środkowa, Mongolia, Syberia I Wschodni Kazachstan. Wysokość takiej wieloletniej rośliny kłącza waha się od 0,1 do 0,7 m.prosta prosta lub rozgałęziona łodyga jest naga i cienko żebrowana. Jego kolor może być fioletowo-czerwony lub brązowy. Łodyga jest bezlistna i liściasta, a pod kwiatostanami-koszami na jej powierzchni znajduje się gęste pokwitanie gruczołowe. Dolne płytki liściowe są łuskowatymi łodygami, podstawowymi ― mają długie ogonki, a górne i środkowe łodygi-są przebite lub pokryte łodygami, odwrotnie jajowate lub łopatkowate. Długość szypułki wynosi około 0,3 m, tworzy się na niej od 1 do 4 kwiatostanów-koszyków o żółtym kolorze, które osiągają około 60 mm średnicy.

Doronicum Orientale (Doronicum orientale)

albo Doronicum caucasicum (Doronicum caucasicum), albo w kształcie serca (Doronicum cordatum = Doronicum pardalianches). W naturze gatunek ten występuje na terytorium Morza Śródziemnego, Zakaukazia, Europy Środkowej, Azji Mniejszej i Przedkaukazia. Ta wieloletnia roślina z poziomo umieszczonym kłączem osiąga wysokość do pół metra. Długie podstawowe płytki liściowe mają zielonkawy kolor i jajowaty Okrągły kształt. Liście łodygi są siedzące, mają kształt jajowato-eliptyczny. Na długich szypułkach powstają pojedyncze kwiatostany-kosze o średnicy dochodzącej do około 50 milimetrów. Rurkowe kwiaty są żółte, a trzciny ― jasnożółte. Po zakończeniu kwitnienia krzewy stają się mało atrakcyjne, w związku z tym ten gatunek jest często uprawiany na drugim planie. Roślina ta jest uprawiana od 1808 r. popularne odmiany:

1. Gold Dwarf . Wysokość krzewu tej wczesnej odmiany wynosi około 15 centymetrów.
2. Spring Beauty . Wysokość krzewu wynosi około 45 centymetrów, kwiatostany frotte-kosze są pomalowane na bogaty żółty kolor.
3. Little Leo . Wysokość zwartego krzewu wynosi do 35 centymetrów.

Doronicum Columnae (Doronicum columnae)

ojczyzną tego gatunku jest Europa Środkowa, Azja Mniejsza i Bałkany. Roślina ma długi korzeń w kształcie bulwy. Wysokość krzewu waha się od 0,4 do 0,8 m.głowy o średnicy dochodzącej do 60 mm i posiadające wąskie kwiaty trzciny powstają na prawie nagich szypułkach. Popularną odmianą wśród ogrodników jest złoty Struś: łodygi krzewu są rozgałęzione, więc jego kwitnienie jest bardziej bujne w porównaniu z głównym gatunkiem.

Doronicum Clusii

ten gatunek ma pokwitanie na powierzchni krzewu, a jego wysokość może wynosić od 0,1 do 0,3 m.pochodzi z alpejskich i subalpejskich pasów wysokogórskich łąk Europy. Jego krótki kłącze jest cienkie i pełzające. Na szypułkach pod żółtymi pojedynczymi koszami, które osiągają średnicę do 60 MM, występuje gęste pokwitanie. Kształt blaszek liściowych jest podobny do ząbkowanej końcówki włóczni, na ich powierzchni znajdują się włosy.

Doronicum babka lancetowata (Doronicum plantagineum)

w naturze gatunek występuje w południowo-zachodniej części Europy. Wysokość takiej byliny wynosi około 1,4 m. podstawowe płytki liściowe o owalnym jajowatym kształcie są niejasno ząbkowane wzdłuż krawędzi zwężają się w długi ogonek. Kwitnienie rozpoczyna się w ostatnich dniach maja, żółte kwiatostany koszowe osiągają średnicę od 80 do 120 mm do ostatnich dni czerwca liście na krzaku umierają. Gatunek uprawiany od 1560 r. następujące odmiany są popularne wśród ogrodników:

1. Excelsium . Wysokość krzewu wynosi około półtora metra, a kwiatostany koszowe osiągają średnicę do 100 mm.
2. Miss Mason . Krzew osiąga wysokość około 0,6 m.

Doronicum podłużne (Doronicum oblongifolium)

ta roślina w naturze można znaleźć w Kazachstanie, na Kaukazie, na Syberii i górskich regionach Azji Środkowej i woli rosnąć na subalpejskich i alpejskich łąkach, na skalistych piargach i wzdłuż brzegów strumieni. Wysokość takiej rośliny wieloletniej waha się od 0,12 do 0,5 m, jej kłącze jest krótkie. Kręta pojedyncza łodyga pod kwiatostanem koszowym jest pogrubiona i ma gęste pokwitanie, aw niektórych przypadkach ma fioletowo-czerwony kolor w górnej części. Dolne płytki liściowe łodygi są podłużne i odwrotnie jajowate, siedzą na ogonkach o szerokich skrzydłach, podstawowe są tępe eliptyczne i mają długie ogonki, a górne łodygi są małe podłużnie spiczaste. Na długiej szypułce powstają pojedyncze kosze o średnicy do 5 centymetrów, kwiaty trzciny mają żółtawy kolor.

Doronicum turkestanicum (Doronicum turkestanicum)

ta wieloletnia roślina kłączowa osiąga wysokość do 0,75 m.w warunkach naturalnych gatunek można znaleźć na terytorium Kazachstanu, Syberii i wschodniej części Azji Środkowej. Dolna 1/3 części pojedynczej łodygi ma powłokę składającą się z rzadkich włosów gruczołowych, a jej liście pokrywają ½ lub 2/3 części. Łodyga pod kwiatostanami-koszami jest silnie Owłosiona i pogrubiona. Na szczycie łodygi wielkość blaszek liściowych stopniowo maleje, ich kształt może być odwrotnie jajowaty, eliptyczny, okrągły i podłużny. Kosze są pojedyncze, osiągają średnicę 30-40 mm, kwiaty trzciny są jasnożółte, a środek ma Ciemnożółty odcień.