Coreopsis

zielna roślina kwitnąca Coreopsis (Coreopsis), zwana także lenoc, lub Paris beauty, może być jednoroczna lub wieloletnia, jest przedstawicielem rodziny astrowatych lub astrowych. Ten rodzaj łączy ponad 100 gatunków, a są one podzielone na 11 sekcji. Około 30 gatunków pochodzi z Ameryki Północnej, a pozostałe w naturze występują na terenie Ameryki Środkowej i Południowej. Coreopsis i rośliny należące do rodzaju Chered są często błędnie mylone ze sobą. Nazwa naukowa tego rodzaju pochodzi od połączenia 2 greckich słów, co oznacza "pluskwa" i "gatunek". Faktem jest, że owoce takiej rośliny wyglądają podobnie do małych pluskiew.

funkcje Coreopsis

Rodzaj Coreopsis jest reprezentowany przez kłączowe rośliny zielne i krzewy. Wysokość wyprostowanych rozgałęzionych pędów waha się od 0,45 do 1,2 m.przeciwległe płytki liściowe mogą być palmatycznie oddzielone lub pierzaste. W środku kwiatostanu w dyskach zbierane są kosze składające się z rurkowych małych kwiatów, pomalowanych na brązowo lub żółto, mają długie szypułki i wyglądają podobnie do stokrotek. Wokół środka promieniście umieszczane są języczkowe kwiaty o żółtym, różowym lub brązowo-żółtym kolorze. Owoc jest nasionem, w którym powstaje około 500 nasion.

uprawa Coreopsis z nasion

wysiew na sadzonki

sadzenie i uprawa Coreopsis jest dość prosta i łatwa. Gatunki, które są jednoroczne, wysiewa się w szklarni w połowie kwietnia, można je również wysiewać na otwartej glebie w maju. Z reguły u gatunków reprezentowanych przez byliny tworzenie kwiatostanów obserwuje się dopiero w drugim roku wzrostu. Jeśli jednak wyhodujesz je przez sadzonki, krzewy zakwitną już w pierwszym sezonie.

wysiew nasion na sadzonki przeprowadza się w pierwszych dniach marca. Niskie pudełka wypełniają żyzną ziemię ogrodową i nawilżają ją. Następnie materiał siewny jest równomiernie rozprowadzany na jego powierzchni, za pomocą deski jest lekko wciskany w podłoże. Pojemnik należy przykryć szkłem (folią) na górze, a następnie przenieść do miejsca, w którym zawsze jest ciepło i które jest dobrze oświetlone.

uprawa sadzonek

uprawy wymagają codziennej wentylacji, podczas której nagromadzony kondensat należy usunąć z powierzchni schronienia. Materiał siewny w takiej roślinie charakteryzuje się bardzo wysokim kiełkowaniem. Pierwsze sadzonki będą musiały pojawić się za około półtora tygodnia. Schrony z pudełka są usuwane po tym, jak sadzonki zaczną pojawiać się masowo. W razie potrzeby sadzonki należy podlać, po czym delikatnie poluzować powierzchnię podłoża.

podlewanie powinno być umiarkowane i w żadnym wypadku nie należy dopuszczać do stagnacji płynu w mieszance gleby, ponieważ może to spowodować rozwój choroby grzybowej, takiej jak czarna noga, która jest szkodliwa dla sadzonek. Zbieranie poszczególnych kubków odbywa się po utworzeniu pierwszych 2 prawdziwych płyt liściowych w roślinach. Krzewy można nurkować w bardziej przestronnym pudełku, zachowując między nimi odległość około 20 mm, ale w tym przypadku, gdy osiągną wysokość 10-12 centymetrów, będą musiały zostać ponownie przesadzone.

sadzenie Coreopsis w otwartym terenie

o której godzinie sadzić

na otwartej glebie wieloletnie gatunki Coreopsis sadzi się w drugiej połowie maja po tym, jak gleba dobrze się rozgrzeje, ustali się ciepła pogoda, a powracające wiosenne przymrozki pozostaną w tyle. Hartowanie sadzonek rozpoczyna się pół miesiąca przed przesadzeniem na otwarty teren. Aby to zrobić, codziennie przenosi się go na ulicę, a czas trwania takich procedur należy stopniowo zwiększać.

zasady sadzenia sadzonek w ogrodzie

aby wyhodować taki kwiat, wybierz dobrze oświetlone obszary. Jednak Coreopsis różowy i zawijany może być uprawiany w zacienionym miejscu. Gleba powinna być luźna, lekka, dobrze przepuszczająca wodę i powietrze, umiarkowanie wilgotna i neutralna. Wybierając miejsce do sadzenia, należy pamiętać, że niektóre gatunki takiej rośliny nie potrzebują żyznej gleby, ponieważ z powodu nadmiaru składników odżywczych krzewy kwitną słabo. Jeśli gleba jest bardzo słaba, podczas kopania wprowadza się do niej humus lub kompost.

w przygotowanym miejscu wykonuje się doły do sadzenia, w których sadzone są sadzonki, a odległość między krzakami wynosi co najmniej 0,3 m.po posadzeniu Coreopsis należy go podlać, uprzednio ubijając powierzchnię gleby wokół krzaków.

Pielęgnacja Coreopsis w ogrodzie

nie tylko doświadczony hodowca kwiatów, ale także początkujący, może wyhodować Coreopsis na swojej działce ogrodowej. Taka roślina musi zapewnić terminowe podlewanie, pielenie, systematyczne rozluźnianie powierzchni gleby na miejscu, konieczne jest również zerwanie kwiatostanów, które zaczęły więdnąć. Podczas uprawy silnie rosnących gatunków i odmian przygotuj się na to, że krzewy mogą wymagać wsparcia. Aby to zrobić, w pobliżu rośliny zainstalowany jest drewniany kołek lub pręt z żelaza, do którego należy go związać.

przeszczep

gatunki, które są bylinami, rosną dość szybko. W związku z tym 1 raz na 4 lub 5 lat krzew jest usuwany z gleby, podzielony na kilka części, które są sadzone osobno w nowym miejscu. Coreopsis można podzielić nawet podczas kwitnienia, ale w tym przypadku, aby nie uszkodzić systemu korzeniowego, sadzenie odbywa się w dobrze zwilżonej glebie.

podlewanie

systematyczne podlewanie takiej rośliny jest konieczne tylko wtedy, gdy jest młoda. Dorosłe krzewy są bardzo odporne na suszę, więc jeśli w sezonie regularnie pada deszcz, nie można ich w ogóle podlewać. Jednak podczas długotrwałej suszy Coreopsis będzie musiał być regularnie podlewany, używając do tego wody podgrzewanej na słońcu.

nawóz

jeśli krzewy są uprawiane w zubożonej glebie, to podczas kwitnienia będą potrzebować górnego opatrunku, w tym celu stosuje się roztwór złożonego nawozu mineralnego. Coreopsis, uprawiany w żyznej glebie lub w miejscu, w którym podczas kopania wprowadzono substancje organiczne, nie jest karmiony w bieżącym roku. W następnym sezonie będą potrzebować 2 opatrunków, które są wykonywane po rozpoczęciu kwitnienia, a kiedy krzewy zostaną przycięte jesienią.

zimowisko

kiedy krzewy kwitną, są skracane o ¼ części wysokości. Przed silnymi przymrozkami jednoroczne należy wykopać i usunąć z witryny, podczas gdy w bylinach część nadziemna jest całkowicie odcięta. Coreopsis jest dość odporny na mróz i nie wymaga schronienia w zimnych porach roku. Jeśli jednak nadchodząca zima jest mało śnieżna i mroźna, zaleca się ściółkowanie obszaru z kwiatami suchą glebą lub latającymi liśćmi.

choroby i szkodniki

jeśli krzaki są podlewane zbyt często i obficie, ryzyko ich uszkodzenia przez choroby grzybowe znacznie wzrasta, obserwuje się to również podczas długotrwałych deszczy. W takim przypadku Coreopsis może wpływać na plamienie, rdzę lub Fusarium. Z reguły pierwsze objawy takich chorób pojawiają się na liściach. Liście dotknięte chorobą są przycinane, a rośliny spryskiwane roztworem fungicydu. Jeśli kwiaty są bardzo dotknięte, należy je JAK NAJSZYBCIEJ wykopać i zniszczyć. Należy to zrobić z krzewami, w których łodygi kwiatowe są zwinięte w rurkę, co wskazuje na ich uszkodzenie chorobą wirusową, która nie jest obecnie leczona.

mszyce mogą bardzo zaszkodzić takiej roślinie, taki szkodnik wysysa sok komórkowy z nadziemnej części krzewu. Wszystkie środki ludowe zalecane do zwalczania mszyc są w tym przypadku mało skuteczne, dlatego lepiej jest natychmiast leczyć Coreopsis roztworem leku owadobójczego. W niektórych przypadkach różne chrząszcze mogą osiedlić się na kwiatach, aby uratować krzewy, w tym przypadku szkodniki będą musiały być zbierane ręcznie.

rodzaje i odmiany Coreopsis ze zdjęciami i nazwami

jak wspomniano powyżej, wśród gatunków Coreopsis występują zarówno rośliny jednoroczne, jak i byliny. Poniżej zostaną opisane te roczne gatunki i odmiany, które są najbardziej popularne wśród ogrodników.

Coreopsis Drummond (Coreopsis drummondii = Coreopsis basalis)

gatunek ten ma włóknisty system korzeniowy, wysokość jego silnie rozgałęzionej łodygi waha się od 0,45 do 0,6 m. kształt płyt liściowych jest Pierzasty. W średnicy pojedyncze końcowe kosze osiągają 50 mm, są to dyski złożone z rurkowych kwiatów o ciemnobrązowym kolorze, które otaczają żółte kwiaty trzciny z brązowo-czerwoną plamką u podstawy. Gatunek ten ma odmianę z ciemnobrązowym środkiem i języczkowymi kwiatami o ciemnoczerwonym odcieniu. Najlepsze są następujące odmiany:

  1. Golden Crown . Krzew zdobią bardzo duże główkowate kwiatostany o złotym kolorze.
  2. Earley Sunrise . Wysokość krzewu wynosi około 0,45 m, kwitną na nim nasycone żółte półpełne kosze.
  3. Mistigree . Kwiaty trzciny mają żółtawy kolor, a wokół brązowego środka znajduje się ciemny pierścień.

Coreopsis tinctoria (Coreopsis tinctoria)

ten gatunek pochodzi z zachodniej i środkowej części Ameryki Północnej. Rozgałęzione pędy są stosunkowo cienkie, a ich wysokość waha się od 0,3 do 1 metra. Płytki liściowe są dwukrotnie pierzaste-podzielone na płaty o liniowym lub nitkowatym kształcie, najczęściej rosną w dolnej części pędów. W średnicy pojedyncze kosze końcowe osiągają 35 MM, ich środek składa się z rurkowych kwiatów o ciemnobrązowym kolorze, aksamitne kwiaty brzegowe o ciemnoczerwonym, żółtym lub złotożółtym odcieniu są umieszczone wokół niego w jednym rzędzie, ich podstawa jest ciemnobrązowa. Najczęściej ogrodnicy uprawiają następujące odmiany:

  1. Goldstral . Wysokość krzewów wynosi około pół metra. Są ozdobione koszami o średnicy dochodzącej do 30 mm, w ich skład wchodzą środkowe kwiaty o ciemnobrązowym kolorze, a także krawędzie o złotym żółtym odcieniu.
  2. Bluetooth Zwerg. wysokość takiej rośliny wynosi tylko około 0,25 m. kwiatostany o średnicy osiągają około 30 mm, składają się z trzcinowych kwiatów o ciemnoczerwonym kolorze i rurowych-ciemnobrązowego koloru.
  3. Rolada . Szkarłatne kwiaty trzciny zdobią podłużnie ułożone żółte paski.
  4. Amulet. wysokość zwartego krzewu wynosi około 0,25 m, na cienkich pędach tworzy się duża liczba kwiatostanów z języczkowymi kwiatami o brązowo-czerwonym odcieniu i rurkowatym ― brązowym kolorze.
  5. Red Tiger . Niski krzew zdobią kosze, które obejmują Ciemnobrązowe środkowe i żółte kwiaty brzegowe z czerwonawo-brązową plamką.

Coreopsis ferulifolia (Bidens ferulifolia = Coreopsis ferulifolia)

ten gatunek jest obecnie rzadko uprawiany przez ogrodników o średnich szerokościach geograficznych. Jest reprezentowany przez jednoroczne i dwuletnie. Wysokość krzewu jest równa jego średnicy i może wynosić od 0,5 do 0,9 metra. Potężne i mocne łodygi silnie rozgałęziają się natychmiast od szyi korzenia, rosną na nich rozcięte płytki liściowe o ciemnozielonym kolorze. W średnicy koszyczki o złotym odcieniu osiągają około 40 mm. gatunek ten ma kilka form ogrodowych:

  1. Goldie . Od głównego gatunku roślina ta różni się nieco krótszymi i szerszymi płytkami liści.
  2. Golden Goddes . W tej odmianie kwiaty mają większy rozmiar niż w głównym gatunku.
  3. Samsara . Taka zwarta roślina jest często uprawiana w konstrukcjach wiszących.

również wśród ogrodników popularne są wieloletnie gatunki i odmiany. Poniżej znajduje się opis najlepszych z nich.

Coreopsis grandiflora (Coreopsis grandiflora)

ten gatunek pochodzi z Ameryki Północnej. Wysokość silnie rozgałęzionego krzewu wynosi około 100 cm, dolne płytki liściowe są całe, a górne są pierzaste. Wysokość potężnych szypułek wynosi około 0,8 metra, są one usiane dużą liczbą pojedynczych koszy o złotym żółtym odcieniu z ciemnożółtym środkiem. Gatunek uprawiany od 1826 r. popularne odmiany:

  1. Baden Gold . Roślina osiąga wysokość około 0,9 metra. Są ozdobione żółtymi kwiatostanami o średnicy dochodzącej do około 65 mm.
  2. Mayfield Giant & Sunburst . Rośliny tych odmian osiągają wysokość około 0,8 metra, otwierają się na nich duże żółte kwiatostany.
  3. złota kula . Wysokość bujnego krzewu wynosi około 0,4 metra, nasycone żółte kwiatostany frotte mają pomarańczowy środek.

Coreopsis lanceolata (Coreopsis lanceolata)

ojczyzną tego gatunku są centralne regiony Ameryki Północnej. Wysokość rozgałęzionych pędów wynosi około 0,6 metra. Kształt blaszek liściowych jest lancetowaty lub prawie liniowy, są ogonkami, gdy zbliżają się do górnej części krzewu, ich liczba jest znacznie zmniejszona. W średnicy opadające kwiatostany-kosze osiągają około 60 mm, składają się z ciemnożółtych środkowych i złotożółtych kwiatów trzciny. Taka roślina jest uprawiana od 1724 r. w tym gatunku istnieje duża liczba mieszańców i odmian, które urodziły się dzięki pracy hodowców:

  1. Golden Queen . Roślina ta osiąga wysokość około 0,6 metra. W średnicy kwiatostanu-kosze nie przekraczają 60 milimetrów, są pomalowane na złoty żółty odcień.
  2. Goldfink . Taka roślina karłowata ma około 0,3 metra wysokości.
  3. Rothkelchen . Kwiatostany o średnicy sięgającej około 50 milimetrów obejmują środkowe kwiaty w kolorze czerwonym,a także żółte kwiaty trzciny.

Coreopsis verticillata (Coreopsis verticillata)

ojczyzną tego kwiatu jest południowo-wschodnia część Ameryki Północnej. Taka wieloletnia roślina ma silnie rozgałęzione pędy, których wysokość może osiągnąć do 100 centymetrów. Zielonkawe, siedzące płytki liściowe mają kształt przypominający igłę. Krzew zdobi dużą liczbę kwiatostanów, które są promienistymi koszami w kształcie gwiazdy, osiągającymi średnicę około 30 milimetrów, ich rurkowe kwiaty są żółte, a trzciny ― wąskie i jasnożółte. Taki kwiat jest uprawiany od 1750 r. roślina ta ma formę wielkokwiatową i następujące odmiany:

  1. Zagrzeb . Wysokość krzewu wynosi około 0,3 metra, ozdobiona jest kwiatostanami o złotym żółtym odcieniu.
  2. Munbim . Taka roślina ma również wysokość nie większą niż 0,3 metra, jej kosze mają Zimny żółty kolor.

Coreopsis Pink (Coreopsis rosea)

ten gatunek jest byliną, która osiąga wysokość około 0,4 metra. Otwierają się na nim pojedyncze kwiatostany-kosze o średnicy dochodzącej do 20 milimetrów, kolor kwiatów trzciny jest nasycony różem. Najpopularniejszą odmianą jest Emeriken DRIMS: wysokość krzewu wynosi około 0,35 metra, kosze obejmują żółte rurkowe i różowe kwiaty trzciny.

Coreopsis Abalone (Coreopsis auriculata)

wysokość tego rodzaju nie przekracza 0,6 metra. Łodygi są tylko ¼ lub ½ części pokryte liśćmi. Nasycone żółte kosze wyglądają bardzo podobnie do stokrotek. Najczęściej ogrodnicy uprawiają następujące odmiany:

  1. Nana . Bujny krzew karłowaty jest ozdobiony zielonymi płytkami liściowymi o szeroko owalnym kształcie. Ujawnia również wiele żółtawo-pomarańczowych kwiatostanów z żółtym dyskiem i zębatymi języczkami.
  2. Zamfir . Liście na niskich krzakach są zaokrąglone. Kwiatostany o pomarańczowym odcieniu mają trzcinowe kwiaty, które podczas otwierania mają falistą powierzchnię, z czasem pęcznieją.