wieloletnia roślina zielna Kandyk, zwana także erytronium( Erythronium), jest przedstawicielem rodziny Liliaceae. Roślina ta w naturalnych warunkach można spotkać w Europie, Mandżurii, Ameryce Północnej, Południowej Syberii i Japonii. W pismach Dioscorides można znaleźć wzmiankę o kandyku, który jest efemeroidem wczesną wiosną. Karol Linneusz nadał temu rodzajowi łacińską nazwę i powstał od greckiej nazwy jednego z gatunków kandyka. A nazwa " Kandyk "pochodzi od tureckiego słowa, co oznacza"psi ząb". Gatunki takie jak: Kandyk japoński, kaukaski i syberyjski są zagrożone, dlatego zostały wymienione w Czerwonej Księdze. Rodzaj ten skupia 29 gatunków, z których część jest uprawiana przez ogrodników.
treść
- 1 Funkcje kandyka
- 2 sadzenie erytronium w otwartym terenie
- 3 opieka nad kandykiem w ogrodzie
- 4
rodzaje i odmiany Kandyk (erytronium) ze zdjęciami i nazwami
- 4.1 Erythronium Amerykański (Erythronium americanum = Erythronium angustatum = Erythronium bracteatum)
- 4.2 Erythronium białawy (Erythronium albidum)
- 4.3 Erythronium multiscapoideum (Erythronium multiscapoideum = Erythronium hartwegii)
- 4.4 Erythronium Hendersona (Erythronium hendersonii)
- 4.5 erytronium górski (Erythronium montanum)
- 4.6 Kandyk cytrynowożółty (Erythronium citrinum)
- 4.7 erytronium kalifornijskie (Erythronium californicum)
- 4.8 Kandyk duży (Erythronium grandiflorum)
- 4.9 Erythronium oregonum (Erythronium oregonum) lub Erythronium odwrócone lub owinięte (Erythronium revolutum)
- 4.10 Erythronium tuolumnense (Erythronium tuolumnense)
- 4.11 Erythronium syberyjski (Erythronium sibiricum = Erythronium dens-canis var. sibiricum)
- 4.12 erytronium kaukaski (Erythronium caucasicum)
- 4.13 Erythronium Europejski (Erythronium dens-canis) lub ząb psa (Erythronium maculatum)
- 4.14 erytronium japoński (Erythronium japonicum)
- 4.15 Erythronium hybridum (Erythronium hybridum)
- 5 właściwości kandyka: szkoda i korzyści
funkcje kandyka
roślina Kandyk najczęściej ma wysokość od 0,1 do 0,3 m, w rzadkich przypadkach może osiągnąć 0,6 m.kształt rocznych cebul jest jajowato-Cylindryczny. U podstawy szypułki znajdują się dwie ogonkowe przeciwległe płytki liściowe, których kształt jest wydłużony-lancetowaty, najczęściej na ich powierzchni znajduje się duża liczba plam o brązowym kolorze, ale są też monochromatyczne zielone. Na szczycie szypułki rośnie kwiat z opadającym dużym okwiatem, składa się z 6 liści białego, żółtego lub fioletowo-różowego koloru. W niektórych przypadkach na strzałce rośnie kilka kwiatów. Kandyk kwitnie w ostatnich dniach kwietnia lub w pierwszych dniach maja. Owoc jest jajowatym pudełkiem, w którym znajduje się kilka nasion.
sadzenie erytronium w otwartym terenie
o której godzinie sadzić
Erytronium, które zaczyna kwitnąć w pierwszych dniach kwietnia, zaleca się sadzenie w zacienionym miejscu w północnej części ogrodu pod koronkowymi koronkami Krzewów i drzew. Ponieważ krzewy kwitną w czasie, gdy krzewy i drzewa nie mają jeszcze liści, mają dość światła słonecznego. Gatunki, które kwitną w ostatnich dniach kwietnia, należy sadzić w słonecznym miejscu. Jeśli wszystko zostanie zrobione poprawnie, późne odmiany zaczną kwitnąć wcześniej, a wczesne ― odwrotnie później.
gleba odpowiednia do sadzenia powinna być torfowa, wilgotna, lekka i lekko kwaśna, jej przybliżony skład: ziemia liściasta, gruboziarnisty piasek i próchnica. Przygotowanie terenu należy wykonać pół miesiąca przed sadzeniem, w tym celu do gleby należy dodać 200 gramów mąki kostnej, 30 gramów azotanu potasu, 100 gramów zmiażdżonej kredy i 150 gramów superfosfatu na 1 metr kwadratowy działki.
Kandyk jest rozmnażany przez nasiona, a także dzieci. Tylko za pomocą metody nasiennej można rozmnażać wszystkie gatunki Amerykańskie, oprócz kandyka wielostębnego. Nasiona są zbierane w czerwcu, podczas gdy musisz być bardzo ostrożny, ponieważ po pełnym dojrzewaniu pudełka otwierają się, a ich zawartość znajduje się na powierzchni witryny, po czym ptaki mogą je dziobać lub przeciągać mrówki. Doświadczeni ogrodnicy zalecają cięcie nieco niedojrzałych pudełek, po czym umieszcza się je na dojrzewaniu w dobrze wentylowanym, suchym pomieszczeniu. Siew nasion i sadzenie cebul na otwartej glebie odbywa się w ostatnich tygodniach letnich.
zasady sadzenia
przed rozpoczęciem siewu kandyka należy wykonać rowki o głębokości 30 mm, a odległość między nimi powinna wynosić około 100 mm.następnie dojrzałe nasiona umieszcza się w przygotowanych rowkach, a między nimi należy zachować odległość 50 mm.następnie nasiona należy zamknąć. Uprawy wymagają obfitego podlewania. Strona będzie musiała być przykryta tylko wtedy, gdy prognozy pogody obiecają, że zima będzie mroźna i mało śnieżna. Pierwsze sadzonki będą musiały pojawić się wiosną, podczas gdy w ostatnich dniach kwietnia ich wysokość powinna osiągnąć co najmniej 40 mm. W przypadku, gdy sadzonki nie są tak wysokie, oznacza to, że brakuje im składników odżywczych i wody. Pod koniec pierwszego sezonu średnica cebul wynosi 40 mm, a pod koniec drugiego-około 70 mm. a w trzecim sezonie ich kształt staje się Cylindryczny, po czym same zakopują się w ziemi o 70-100 mm, a w średnicy osiągają 80 mm.po raz pierwszy krzewy wyrosłe z nasion kwitną 4-5 lat po pojawieniu się sadzonek.
możesz siać nasiona wiosną, ale wymagają one wstępnej stratyfikacji. Aby to zrobić, nasiona należy umieścić na półce lodówki przeznaczonej na warzywa na 8-12 tygodni, ale najpierw należy je wlać do torby z polietylenu, która powinna być wypełniona zwilżonym torfem lub piaskiem.
jak wspomniano powyżej, takie kwiaty można wyhodować z cebul. Jednocześnie każdy gatunek ma swoje własne cechy rozmnażania wegetatywnego. Żarówki amerykańskich gatunków należy zakopać w glebie o 16-20 centymetrów, a odległość między nimi powinna wynosić co najmniej 15 centymetrów. A gatunki azjatycko-europejskie muszą być zakopane w ziemi o 10-15 centymetrów, a odległość między nimi musi być pozostawiona co najmniej 15 centymetrów. Po posadzeniu cebul obszar musi być pokryty warstwą ściółki, a także potrzebują obfitego podlewania.
opieka nad kandykiem w ogrodzie
uprawa Kandyk na działce ogrodowej jest stosunkowo prosta. Taka kultura jest podlewana dość rzadko. A jeśli chcesz zmniejszyć liczbę pielenia i rozluźnienia, powierzchnię witryny należy wypełnić warstwą ściółki.
jak podlewać i karmić
początek intensywnego wzrostu tego kwiatu przypada na wczesną wiosnę. W tym czasie, po zejściu pokrywy śnieżnej, gleba zawiera dużą ilość stopionej wody. W związku z tym Kandyk będzie musiał podlewać tylko w maju, a jeśli wiosną będzie bardzo mało deszczu. Po podlewaniu krzewów lub deszczu konieczne jest systematyczne rozluźnienie powierzchni gleby wokół nich, podczas gdy Wyrywanie całej chwastów.
w pierwszym roku takie kwiaty nie muszą być karmione, ponieważ mają wystarczającą ilość składników odżywczych, które zostały wprowadzone do ziemi przed wysiewem nasion lub przed sadzeniem cebul. W kolejnych sezonach konieczne będzie jedynie Wypełnienie powierzchni terenu warstwą ściółki(próchnica liściasta lub torf). Ponadto do karmienia tej kultury można stosować nawozy mineralne do roślin ozdobnych i kwitnących.
jak przesadzać i rozmnażać
w ciągu 4 lub 5 lat wzrostu w jednym miejscu krzew zamienia się w "gniazdo", więc należy go przesadzić. Przeszczepiając Kandyk, rozmnaża się go, dzieląc Cebulki. Zaleca się przeprowadzenie tej procedury w lipcu lub sierpniu, w tym czasie Kandyk ma okres odpoczynku. Do czasu przesadzenia liście w krzakach powinny zmienić kolor na żółty, a żarówki powinny mieć czas na odzyskanie siły spędzonej na kwitnieniu. Oddzielone, w cebulkach pobranych z ziemi, dzieci należy sadzić w rowkach przygotowanych z wyprzedzeniem w ten sam sposób, który jest szczegółowo opisany powyżej. Jednocześnie nie zapominaj, że miejsca uskoków należy posypać proszkiem węglowym. Należy zauważyć, że żarówki nie mogą przebywać w powietrzu przez długi czas, ponieważ z powodu braku łusek pokrywających prawie natychmiast zaczynają wysychać. W przypadku, gdy żarówki muszą być przechowywane, w tym celu biorą pudełko wypełnione zwilżonym torfowcem, piaskiem lub torfem, w którym są zakopane.
o wszystkich cechach rozmnażania generatywnego (nasiennego) takiej rośliny można przeczytać powyżej.
Erytronium zimą
Kandyk ma dość wysoką odporność na mróz, więc podczas uprawy w ogrodzie może zimować na otwartej glebie. Ale jeśli jest mroźna i śnieżna zima, Kandyk będzie potrzebował schronienia, w tym celu teren jest pokryty dość grubą warstwą świerkowych gałęzi lub wysuszonych liści. Konieczne jest usunięcie schronienia tylko na początku wiosny, po stopieniu pokrywy śnieżnej.
choroby i szkodniki
Kandyk charakteryzuje się bardzo wysoką odpornością na choroby. Wśród szkodników Mole, myszy i niedźwiedzie stanowią dla niego największe zagrożenie. Doświadczeni ogrodnicy zalecają sadzenie tych kwiatów w różnych miejscach w ogrodzie, co zapobiegnie śmierci wszystkich okazów. Aby pozbyć się szkodników, musisz zrobić pułapki. Aby złapać niedźwiedzia, konieczne jest wykonanie dziury w miejscu, w którym układany jest świeży obornik, w którym szkodnik woli układać składanie jaj. Doły na górze muszą być pokryte łupkiem lub deską, po chwili musisz sprawdzić przynętę i, jeśli to konieczne, zniszczyć ją wraz z niedźwiedziami. Przynęty ze specjalną trucizną pomogą pozbyć się gryzoni.
rodzaje i odmiany Kandyk (erytronium) ze zdjęciami i nazwami
poniżej zostaną opisane te rodzaje i odmiany kandyka, które są najbardziej popularne wśród ogrodników.
Erythronium Amerykański (Erythronium americanum = Erythronium angustatum = Erythronium bracteatum)
w warunkach naturalnych gatunek ten występuje w strefach ciepłowniczych i subtropikalnych wschodnich, a także centralnych regionach USA i Kanady. Można je spotkać w górach na wysokości do 1,5 tysiąca metrów nad poziomem morza. Kształt żarówki jest jajowaty. Długość lancetowatych lub podłużnych blaszek liściowych wynosi około 20 centymetrów, a ich szerokość wynosi około 5 centymetrów, ich powierzchnia jest usiana brązowymi plamami. Wysokość szypułki wynosi około 0,3 m.kolor liści okwiatu jest nasycony na Żółto, w niektórych przypadkach z fioletowym połyskiem.
Erythronium białawy (Erythronium albidum)
w warunkach naturalnych gatunek ten można spotkać w centralnych regionach Kanady i Stanów Zjednoczonych Ameryki. Zewnętrznie roślina ta jest podobna do amerykańskiej erytronium. U podstawy liści okwiatu nie ma płatów, a ich kolor może być różowy, fioletowy, biały lub niebieski.
Erythronium multiscapoideum (Erythronium multiscapoideum = Erythronium hartwegii)
gatunek ten woli rosnąć w jasnych lasach, a także na wilgotnych skałach subtropikalnych i ciepłych strefach południowo-zachodnich Stanów Zjednoczonych Ameryki. U podstawy podłużnej jajowatej żarówki powstają rozłogi. Na powierzchni blaszek liściowych występuje wiele plam. Żółto-kremowe kwiaty umieszczone na długich szypułkach mają pomarańczową podstawę, która w procesie więdnięcia zmienia się na różową. Na szypułce rośnie 1-3 kwiaty.
Erythronium Hendersona (Erythronium hendersonii)
ten gatunek pochodzi z jasnych lasów i suchych łąk w Oregonie. Na terytorium Europy trafił w 1887 r.podłużna żarówka ma krótki kłącze. Na płytkach liściowych występują plamki ciemnobrązowego koloru. Wysokość pędu wynosi 10-30 centymetrów, rośnie na nim 1-3 kwiaty o jasnofioletowym kolorze z podstawą prawie czarną. Kolor pręcików jest purpurowy, a pylników brązowawy.
erytronium górski (Erythronium montanum)
w naturze gatunek ten występuje w północno-zachodnich Stanach Zjednoczonych, podczas gdy woli rosnąć na alpejskich łąkach. Wąska żarówka ma podłużny kształt. Wysokość łodygi wynosi około 0,45 m.podłużne blaszki liściowe w kształcie jajka znajdują się na skrzydlatych ogonkach, gwałtownie zwężają się do podstawy. Na strzałce rośnie od jednego do kilku kwiatów o jasnoróżowym lub białym kolorze, a podstawa liści przylistka jest pomalowana na pomarańczowo.
Kandyk cytrynowożółty (Erythronium citrinum)
ten gatunek rośnie w strefie termomerowanej w zachodnich Stanach Zjednoczonych, a można go spotkać tylko w górskich lasach. Na powierzchni tępych liści szerokołańcuchowych występują plamy,a także mają krótkie ogonki. Wierzchołek płytek jest również krótki i spiczasty. Wysokość łodygi wynosi około 10-20 centymetrów, rośnie na niej 1-9 żółto-cytrynowych kwiatów, liście okwiatu z pomarańczową podstawą są silnie wygięte. Gdy kwiaty więdną, końce takich liści zmieniają kolor na różowy.
erytronium kalifornijskie (Erythronium californicum)
ten gatunek występuje naturalnie w jasnych lasach na terenie Kalifornii. Na skrzydlatych ogonkach znajdują się tępe blaszki liściowe o podłużnym kształcie, na ich powierzchni znajdują się plamy, a ich długość sięga 10 centymetrów. Wysokość łodygi wynosi około 0,35 m, rośnie na niej od jednego do kilku kwiatów. W liściach okwiatu biało-kremowego podstawa jest pomarańczowa. Gatunek ten ma formę ogrodową z dwukolorowymi kwiatami: białym i żółto-kremowym kolorem. Najbardziej popularne wśród ogrodników są następujące hybrydy:
- White Beauty . Duże kwiaty śnieżnobiałego koloru posrebrzanego mają pierścień ciemnobrązowego koloru. Owinięte liście okwiatu przypominają chińską pagodę.
- Harvington Snowguz . W dużych kwiatach liście kremowego okwiatu mają żółto-cytrynową podstawę.
Kandyk duży (Erythronium grandiflorum)
w naturze gatunek występuje na stepowych obszarach USA i Kanady i woli rosnąć na zboczach górskich i w lasach. Żarówka znajduje się na krótkim kłączu. Wysokość łodygi waha się od 0,3 do 0,6 m.podłużne lancetowate płytki liściowe, płynnie przechodzące w ogonek, mają około 0,2 m długości, ich kolor jest monochromatyczny zielony. Na łodydze rośnie 1-6 kwiatów, ich liście okwiatu są pomalowane na żółto-złoty kolor, a ich podstawa ma jaśniejszy odcień. U tego gatunku istnieją odmiany i odmiany:
- wielkokwiatowa Biel ― kolor kwiatów śnieżnobiały;
- wielkokwiatowy złoty-pylniki w kwiatach żółte;
- Nuttalla wielkokwiatowa-kwiaty mają czerwone pylniki;
- blady duży kwiat ― w tej odmianie pylniki są pomalowane na biało;
- Bianka-kolor kwiatów biały;
- Rubens ― kwiaty są pomalowane na różowo-czerwony kolor.
Erythronium oregonum (Erythronium oregonum) lub Erythronium odwrócone lub owinięte (Erythronium revolutum)
w naturze gatunek ten można znaleźć w strefie subtropikalnej i niemoralnym obszarze wybrzeża Pacyfiku w USA i Kanadzie. Wysokość łodygi może wynosić od 0,1 do 0,4 m. nakrapiane płytki liściowe mają podłużny, lancetowaty kształt, zwężają się do ogonka. Biało-kremowe liście okwiatu są silnie owinięte, a u podstawy są pomalowane na Żółto, co bliżej końca kwitnienia zmienia się na fioletowe. Kolor pylników jest biały. Gatunek ten różni się od innych większą kochliwością wilgoci. Formy cieszące się popularnością:
- zawijane białe ― kwiaty są białe z lekkim jasnozielonym połyskiem, podstawa liści okwiatu jest pomalowana na brązowo;
- owinięty przez Johnsona - kolor kwiatów jest Ciemnoróżowy, na powierzchni zielonych błyszczących blaszek liściowych znajdują się brązowe plamy;
- owinięty wcześnie ― w biało-kremowych kwiatach podstawa jest pomarańczowa, na powierzchni zielonych płyt liściowych znajdują się plamki w Kolorze mahoniu.
Erythronium tuolumnense (Erythronium tuolumnense)
w naturze gatunek występuje tylko u podnóża Sierra Nevada. Wysokość krzewu wynosi 0,3 - 0,4 m.długie, jednokolorowe zielone płytki liściowe mają kształt lancetowaty lub lancetowaty i długość około 0,3 m. na łodydze znajduje się od jednego do kilku żółto-złotych kwiatów, ich podstawa jest żółtawo-Zielona. Popularne odmiany:
- Pagoda . Kolor kwiatów jest żółto-cytrynowy.
- Kongo . Ta hybryda została stworzona przy użyciu kandyka odwróconego i kandyka tuolumni. Kwiaty są zabarwione na siarkowożółty kolor. Po wewnętrznej stronie okwiatu znajduje się brązowy pierścień, a na powierzchni liści znajdują się smugi brązowo-czerwonego koloru.
Erythronium syberyjski (Erythronium sibiricum = Erythronium dens-canis var. sibiricum)
na wolności taką roślinę można znaleźć w południowej Syberii i Mongolii, podczas gdy woli rosnąć na krawędziach lasów iglastych i mieszanych Ałtaju i Saiyan. Jajowata cylindryczna biała żarówka tego gatunku jest bardzo delikatna, ma podobny kształt do kła psa. Wysokość łodygi waha się od 0,12 do 0,35 m, znajduje się na niej para przeciwległych zielonych blaszek liściowych o eliptycznym kształcie, są spiczaste na szczycie, na ich powierzchni znajduje się marmurowy wzór brązowo-czerwonego koloru. Na szczycie łodygi rośnie opadający kwiat o średnicy dochodzącej do 80 mm, liście okwiatu są wygięte na boki, są pomalowane na biało lub różowo-fioletowo. Podstawa liści jest żółtawa, pokryta jest małymi kropkami ciemnego koloru. Słupek kwiatu jest pomalowany na biało, a pylniki na żółto ― złoty. Istnieją odmiany z brązowymi lub prawie brązowymi płytkami liści i cienkimi zielonymi obrzeżami, ale po pewnym czasie wzór znika.
erytronium kaukaski (Erythronium caucasicum)
gatunek ten jest endemitem Zachodniego Zakaukazia, tam występuje w górskich lasach. Kształt żarówki jest podłużny lub jajowaty-Cylindryczny. Wysokość łodygi wynosi około 0,25 m.na powierzchni szarych podłużnych jajowatych blaszek liściowych znajdują się plamki, ogonki ich łodygi są okrągłe. Podstawa liści okwiatu jest żółtawa lub biała. Wewnętrzna powierzchnia tych liści jest jasnożółta, a zewnętrzna purpurowo ― pomarańczowa. Gatunek ten ma niską odporność na mróz, dlatego na zimę krzewy należy przykryć.
Erythronium Europejski (Erythronium dens-canis) lub ząb psa (Erythronium maculatum)
ten kwiat woli rosnąć w krzewach i górskich lasach liściastych w strefie podzwrotnikowej i ciepłowniczej w Europie (występuje również w zachodnich regionach Ukrainy), w Alpach można go spotkać na wysokości do 1,7 tysiąca metrów nad poziomem morza. Kolor i kształt cebul jest podobny do psa. Wysokość jasnoróżowej łodygi wynosi 0,1-0,3 m. zielone liściaste płytki liściowe zwężają się do rowkowanych ogonków, rosną u podstawy łodygi, a na ich powierzchni znajdują się plamki fioletowego koloru. Na łodydze rośnie 1 opadający kwiat, spiczaste lancetowate liście okwiatu, wygięte do tyłu, pomalowane na fioletowo, różowo, rzadziej na biało. Na krótkich pręcikach znajdują się pylniki ciemnoniebieskiego prawie czarnego koloru. Gatunek ten charakteryzuje się mrozoodpornością i wysoką dekoracyjnością, uprawia go od 1570 r. istnieją 2 odmiany:
- niveum-kolor kwiatów śnieżnobiały;
- longifolium( forma o długiej twarzy) - ma kwiaty większe niż główny gatunek, a płytki liściowe są spiczaste i długie.
najbardziej popularne są następujące odmiany:
- Charmer . Ta odmiana została wyhodowana przez Thunbergen w 1960 r.u podstawy kwiatu znajduje się duża brązowa plama. Kolor okwiatu jest lawendowy. Na powierzchni liści są brązowe ślady.
- Frans Hols . Zewnętrzna powierzchnia okwiatu jest monofoniczna fioletowa, a wewnątrz znajdują się zielonkawo-brązowe plamki. Środkowa część kwiatu jest zielono-żółta.
- Lylack Wonder . W tej odmianie kwiaty są pomalowane na fioletowo, u podstawy liści okwiatu na wewnętrznej powierzchni znajduje się czekoladowy pierścień, a na zewnętrznej ― brązowy.
- Pink Perfection . Ta wczesna odmiana ma bogaty różowy okwiat.
- SNOWFLAKE . Kwiaty w takiej formie ogrodowej mają śnieżnobiały kolor.
- Rose Queen . Ta odmiana jest stosunkowo rzadka. Jest bardzo spektakularny i ma różowe kwiaty.
- White Splendor . Ta odmiana została wyhodowana przez Tubergen w 1961 r.kwiaty są białe, a liście okwiatu u podstawy mają brązowo-czerwoną plamę.
erytronium japoński (Erythronium japonicum)
w naturze gatunek można znaleźć na Wyspach Kurylskich, w Korei, na Sachalinie iw Japonii. Ten rodzaj jest wysoce dekoracyjny. Kształt żarówki jest cylindryczno-lancetowaty. Wysokość łodygi wynosi około 0,3 m. ogonki liściowe są wąskie i podłużne, osiągają długość około 12 centymetrów. Na łodydze obnosi się 1 opadający kwiat fioletowo-różowego koloru.
Erythronium hybridum (Erythronium hybridum)
tutaj zbierane są odmiany, które zostały uzyskane przez krzyżowanie różnych odmian i gatunków Kandyk. Popularne odmiany:
- biały król . Śnieżnobiałe kwiaty mają środek koloru cytryny, a także ledwo zauważalne punktowe bladoczerwone obramowanie. Kolor blaszek liściowych jest nasycony na Zielono.
- szkarłatny . Bogate szkarłatne kwiaty mają biały pierścień, a wewnątrz znajduje się pierścień składający się z punktów o szkarłatnym kolorze. Środkowa część kwiatu jest jasnożółta. Na powierzchni brązowych blaszek liściowych znajdują się zielone kropki, ich górna część jest również zielona.
- Biały Kieł . Kwiaty są białe z jasnożółtym środkiem, osiągają około 60 mm średnicy. szypułka i liście są zielone.
- Harmonia . Kwiaty osiągają około 80 mm średnicy: liście bliżej podstawy są białe, a na końcach różowe, środkowa część jest żółtawa i obszyta czerwonymi kropkami. Na powierzchni zielonych młodych blaszek liściowych znajduje się brązowy wzór, który z czasem znika.
- Olga . Na powierzchni różowo-liliowych kwiatów znajdują się kropki ciemnoróżowego koloru, na końcach płatów znajduje się białe obramowanie. Wzdłuż krawędzi zielono-brązowych blaszek liściowych biegnie zielony pasek.
właściwości kandyka: szkoda i korzyści
przydatne właściwości kandyka
Kandyk odnosi się do roślin miododajnych. Skład nektaru kwiatowego obejmuje glukozę, enzymy, witaminę E, fruktozę, minerały, kwasy i inne substancje niezbędne dla ludzkiego ciała. Miód z takiej rośliny wyróżnia się delikatnym zapachem i cennymi właściwościami leczniczymi, ponieważ zawiera enzymy, witaminy i środki zmiękczające. Taki miód jest stosowany w leczeniu gorączki, kaszlu, a także obniża gorączkę. Na podstawie tego miodu w kosmetologii Wytwarza się antyseptyczną wodę miodową, która nie wysusza naskórka.
w medycynie alternatywnej żarówki kandyka są również dość popularne, ponieważ zawierają wyższe alkohole i środki przeciwskurczowe. Za pomocą świeżych cebul można zapobiec napadom nawet w przypadku padaczki.
liście mają ogólny efekt wzmacniający, jest w stanie zatrzymać procesy starzenia, a także służy do poprawy siły u mężczyzn. Zawiera również dużą ilość błonnika pokarmowego, witamin, enzymów i minerałów. Liście są spożywane świeże, a także marynowane. Wywar z trawy tej rośliny służy do płukania włosów w celu wzmocnienia mieszków włosowych.
przeciwwskazania
pyłek kandyka może powodować katar sienny u osoby predysponowanej do reakcji alergicznych. Jeśli byłeś w pobliżu takiego kwiatu i masz obrzęk zatok nosowych, pojawił się katar i wysypka, powinieneś jak najszybciej zwrócić się o pomoc medyczną. Jeśli zjesz dużą ilość miodu kandyka, może to również powodować problemy zdrowotne. Faktem jest, że pomaga zwiększyć apetyt i zwiększyć poziom cukru we krwi. Taki produkt nie może być spożywany przez osoby cierpiące na cukrzycę, a także wrażliwe na glukozę. Regularne spożywanie części takiej rośliny lub miodu może powodować rozwój hiperwitaminozy, zwłaszcza jeśli w tym samym czasie stosuje się multiwitaminę apteczną lub suplementy diety zawierające witaminy. Nawet w pełni zdrowej osobie zaleca się skonsultowanie się ze specjalistą przed użyciem kandyka w celu ogólnego wzmocnienia ciała.