Tigridia

bulwiasta wieloletnia roślina zielna Tigridia (Tigridia) jest członkiem rodziny Kasatikova (Iris). Według różnych informacji rodzaj ten łączy 20-55 gatunków. Zasięg tej kultury rozciąga się od Meksyku na północy Po Peru i Chile na południu. Nazwa tego kwiatu pochodzi od łacińskiego słowa tigris (w dopełniaczu ― tigridis), co w tłumaczeniu oznacza "Tygrys", najprawdopodobniej jest to związane z barwnym kolorem okwiatów. Wcześniej Aztekowie mieszkali na terytorium Meksyku, uprawiali te kwiaty, ponieważ mają właściwości lecznicze. W Europie Tigridia zaczęła być uprawiana od 16 wieku, ale nigdy nie była szczególnie popularna wśród ogrodników, najprawdopodobniej wynika to z faktu, że taka roślina kwitnie tylko rano, a żywotność kwiatu wynosi tylko 8 godzin.

funkcje tigridii

wysokość krzewu Tigridia może wynosić od 0,3 do 0,7 m. ta wieloletnia roślina bulwiasta może mieć rozgałęzione lub proste pędy. Jednolicie pofałdowane zielonkawe płytki liściowe mają kształt mieczykowaty. Na wierzchołkach strzałek znajdują się pojedyncze kwiaty, a także można je zebrać 2 lub 3 sztuki. Kwiaty mają dziwny kształt podobny do egzotycznego motyla. Owoc jest pudełkiem, w którym znajdują się ściśnięte, kanciaste nasiona.

sadzenie tigridii w otwartym terenie

o której godzinie sadzić

ponieważ żarówki Tigridia reagują wyjątkowo negatywnie na przymrozki, sadzenie ich na otwartej glebie powinno odbywać się dopiero po ustaleniu ciepłej pogody, z reguły czas ten przypada na ostatnie tygodnie wiosny lub pierwsze lata. Do sadzenia należy wybrać słoneczny obszar zewnętrzny. Możesz uprawiać tę kulturę w półcieniu, ale w tym przypadku szypułki staną się słabe i cienkie, dlatego będą potrzebować podwiązki do podparcia. Ponadto strona powinna mieć ochronę przed przeciągami i ostrymi podmuchami wiatru, ponieważ mogą one zranić cienkie i słabe pędy tego kwiatu. Odpowiednia gleba powinna być luźna, lekka, umiarkowanie wilgotna, dobrze przepuszczalna i bezkwasowa. Napraw nadmiernie gęstą glebę, dodając do niej trociny lub piasek.

zasady sadzenia

bezpośrednio przed sadzeniem materiał do sadzenia należy zanurzyć w roztworze leku Maxim na kilka godzin (2 miligramy na 1 litr wody). Tak przetworzone żarówki będą chronione przed Fusarium, białą i szarą zgnilizną i innymi chorobami. Na jaką głębokość uszczelnić żarówki zależy bezpośrednio od ich wielkości. Na przykład najmniejsze żarówki należy sadzić na głębokość około 50 mm, a największe zakopuje się w glebie o 100 mm.między żarówkami w rzędzie należy zachować odległość co najmniej 15 centymetrów, a odległość między rzędami powinna wynosić około 20 centymetrów. Pierwsze pędy można zobaczyć dopiero po 30-40 dniach, wyrosłe krzewy kwitną w sierpniu, ale z reguły nie mają czasu na kwitnienie przed mrozem, co bardzo źle wpływa na żarówki zastępcze. W związku z tym doświadczeni ogrodnicy radzą, aby przed sadzeniem bulw na otwartej glebie wyhodować je w warunkach pokojowych. Aby to zrobić, w ostatnich dniach marca umieszcza się je na destylacji. Więcej na ten temat zostanie wyjaśnionych w sekcji dotyczącej przesadzania tej rośliny.

opieka nad tygrysią w ogrodzie

uprawa tigridii w ogrodzie jest dość prosta. Musi zapewnić terminowe podlewanie, pielenie, górny opatrunek i rozluźnienie powierzchni gleby między krzakami. Doświadczeni ogrodnicy radzą, aby powierzchnia witryny była wypełniona warstwą ściółki, co nie tylko pozwoli zachować strukturę gleby, ale także zmniejszy liczbę podlewania, pielenia i rozluźnienia. Konieczne będzie również usunięcie kwiatów, które zaczęły więdnąć na czas, a nawet, jeśli to konieczne, wykonanie podwiązki krzewów do kołków lub prętów.

Jak podlewać i karmić

podczas uprawy w ogrodzie roślina ta wymaga systematycznego podlewania. Podczas długotrwałej suszy krzewy należy podlewać codziennie, podczas gdy konieczne jest użycie takiej ilości wody, aby ziemia mogła zmoczyć się na głębokość bulw. Również przy długotrwałej suszy nadziemna część krzewów będzie musiała być zwilżona z butelki z rozpylaczem ciepłą wodą wieczorem.

jeśli wszystkie niezbędne nawozy zostały wprowadzone do gleby podczas przygotowań do sadzenia, wówczas do końca sezonu można zapomnieć o górnym opatrunku tigridii. Jeśli gleba jest słaba lub wyczerpana, krzewy będą musiały być karmione tylko kilka razy w sezonie i użyją do tego roztworu złożonego nawozu (na 1 litr wody 3 gramy). Opatrunek górny należy wykonać 4 tygodnie po pojawieniu się liści i podczas pączkowania.

przeszczep

aby rośliny kwitły wcześnie, na początku wiosny cebulki muszą rosnąć w warunkach pokojowych. Powinny być sadzone w ostatnich dniach marca w doniczce z lekką mieszanką gleby. W 1 doniczce sadzi się natychmiast 3 lub 4 bulwy, podczas gdy muszą być zakopane w podłożu nie mniej niż 30 mm.w pierwszych tygodniach cebulki będą musiały zapewnić umiarkowane podlewanie. Po tym, jak bulwy zaczną kiełkować, należy zwiększyć obfitość podlewania, należy zauważyć, że podłoże powinno zmoczyć się na głębokość, na której znajdują się korzenie bulw. Najlepiej jest wybrać doniczki z szerokimi otworami do drenażu do sadzenia bulw, a stojak na talerze powinien być dość wysoki, aby tygrysica mogła zorganizować dolne podlewanie. Przy takim podlewaniu ryzyko rozwoju chorób grzybiczych jest stosunkowo niższe. Po pojawieniu się strzałek pojemniki z bulwami należy przenieść na dobrze oświetlony ciepły parapet. Pamiętaj, że przeciągi są przeciwwskazane dla tych roślin. Sadzenie tych bulw na otwartej glebie odbywa się w pierwszych dniach czerwca.

głębokość otworu do sadzenia przesadzanej rośliny powinna wynosić od 0,5 do 0,6 m.na dnie dołu należy wykonać warstwę drenażową z obornika końskiego lub połamanej cegły, a jej grubość powinna wynosić od 0,2 do 0,25 m. na wierzchu należy położyć warstwę luźnej gleby o tej samej grubości co poprzednia. Następnie należy umieścić na nim kiełkującą bulwę, po czym otwór jest pokryty pożywną glebą. Przesadzone rośliny wymagają obfitego podlewania.

rozmnażanie tygrysicy

w przypadku, gdy krzewy zaczną kwitnąć od połowy do końca lipca, nasiona będą mogły dojrzeć przed mrozem. Nasiona są zbierane przed rozpoczęciem przymrozków. Ich siew odbywa się zimą, a przygotowanie przedsiewne nasion nie jest konieczne. Pojemniki są czyszczone w dobrze oświetlonym, ciepłym (od 20 do 25 stopni) miejscu. Podczas zbierania sadzonek należy bardzo uważać, aby uniknąć zranienia ich korzeni. Po rozwinięciu się kilku prawdziwych blaszek liściowych w sadzonkach należy je rozłożyć na poszczególnych doniczkach, biorąc je razem z kawałkiem ziemi. Od siewu do początku kwitnienia mija około 6-7 miesięcy.

do rozmnażania tej kultury można również zastosować metody wegetatywne. W sezonie 1 w jednej dorosłej bulwie rośnie około pięciu zastępczych dzieci. Przed sadzeniem należy je oddzielić od żarówki macierzystej, a miejsca uskoków i cięć należy posypać proszkiem węglowym, po czym dzieci można sadzić w glebie.

choroby i szkodniki

dość często ogrodnicy nie zachowują materiału do sadzenia tigridii do wiosny, ponieważ większość z nich gnije. Z reguły zgnilizna pojawia się na żarówkach, które są słabo Dojrzałe. Dlatego niezwykle ważne jest, aby przed przygotowaniem bulw upewnić się, że są dobrze dojrzałe. Również w celu zapobiegania należy wytrawić bulwy przed złożeniem do przechowywania w dowolnym roztworze grzybobójczym, na przykład: Maxim, Benlat lub Fundazol.

roślina uprawiana na otwartym terenie może być dotknięta strupem lub rdzą. Aby temu zapobiec, zaleca się spryskiwanie liści naparami roślinnymi lub roztworami fungicydu.

jeśli roślina zostanie dotknięta mozaiką, nie można jej już wyleczyć, ponieważ choroby wirusowe są dziś uważane za nieuleczalne. W związku z tym niezwykle ważne jest zapewnienie roślinie odpowiedniej opieki i warunków odpowiednich do wzrostu, aby była silna i mniej bolała.

niedźwiedzie, ślimaki, miarki kapusty i wciornastki są w stanie zaszkodzić tigridii. Aby zniszczyć wciornastki, a także szufelkę, wraz z ich gąsienicami, liście krzewów należy spryskać roztworem dowolnego środka owadobójczego. Ślimaki są zbierane rękami, aby ułatwić sobie pracę, kawałki łupków lub desek są układane na stronie, pod którą większość ślimaków ślizga się w upalny dzień. Wyjmij je z przynęt i zniszcz. A w wykrytych ruchach niedźwiedzia należy wlać roztwór mydła. Jeśli Medvedka próbuje uciec, wydostając się na zewnątrz, powinna zostać złapana i zniszczona.

Tigridia zimą

przygotowanie do przechowywania

ponieważ Tigridia jest rośliną kochającą ciepło, możesz pozostawić ją do zimowania na otwartym terenie tylko w najcieplejszych regionach południowych. Dlatego większość ogrodników, wraz z nadejściem jesieni, usuwa bulwy z gleby i jest przechowywana do wiosny, podczas gdy należy wybrać wystarczająco chłodne miejsce, ale temperatura nie powinna spaść poniżej 0 stopni. Jednak w kopaniu bulw tigridii i ich przechowywaniu nie wszystko jest takie proste. Aby materiał do sadzenia był dobrze zachowany do wiosny, musi być w pełni dojrzały, a do tego musisz wiedzieć, kiedy dokładnie usunąć żarówki z gleby jesienią. Ta procedura jest wykonywana dopiero po zwiędnięciu wszystkich płyt liściowych na krzaku. Jeśli istnieje zagrożenie mrozem, ale liście są nadal zielone, zaleca się wykopanie krzewów wraz z kawałkiem ziemi, który powinien być wystarczająco duży, a następnie przenosi się go do chłodnego i dobrze oświetlonego pomieszczenia. Dopiero po tym, jak blachy staną się żółte i zwiędną, możliwe będzie zbieranie materiału do sadzenia do przechowywania. Przygotowanie bulw do przechowywania obejmuje ich czyszczenie, mycie, a także trawienie w roztworze leku Maxim i dokładne suszenie. Oddzielenie dzieci od żarówek rodzicielskich powinno być zaangażowane wiosną przed sadzeniem, ale nie jesienią.

zasady przechowywania

bulwy należy umieścić w pojemniku wypełnionym suchym piaskiem lub torfem. Do przechowywania są czyszczone w chłodnym (3-10 stopni) pomieszczeniu o normalnej wilgotności. W razie potrzeby cebule można również złożyć w torby papierowe, które są schowane na półce lodówki przeznaczonej do warzyw, gdzie będą przechowywane do wiosny. W okresie zimowym nie zapomnij o żarówkach, należy przeprowadzać systematyczną kontrolę, podczas której konieczne jest odrzucenie wszystkich zepsutych i zgniłych cebul.

 

rodzaje i odmiany tigridii

ogrodnicy uprawiają tylko 1 Rodzaj tej kultury ― tygrysica Pawia (Tigridia pavonia). Gatunek ten pochodzi z Meksyku i Gwatemali. Wysokość krzewu może wynosić od 0,25 do 0,7 m.na powierzchni bulw o nieregularnym kształcie znajdują się łuski błonowe. Długość cebul osiąga 60 mm, a średnica około 40 mm. pod koniec sezonu wegetacyjnego obserwuje się całkowite zubożenie starej bulwy, jednak wyrastają z niej dzieci, które tworzą gniazda. W bulwach rodzicielskich liczba dzieci i łusek na powierzchni jest prawie taka sama. Z jednej żarówki wyrosną 3-5 szypułek, a na każdym z nich powstanie około 5 kwiatów. Zielonkawe szerokie płytki liściowe o długości złożonej mają kształt mieczykowaty. Kwiaty o średnicy sięgającej 10-15 centymetrów składają się z 6 płatów, które otwierają się naprzemiennie. W okwiacie zewnętrzne płaty są pomalowane na pomarańczowo-fioletowy lub nasycony czerwony kolor, a wewnętrzne nie są tak duże jak zewnętrzne, mają pomarańczowo-żółty cętkowany kolor, podobnie jak gardło. Tigridia kwitnie w lipcu i sierpniu, a żywotność każdego kwiatu wynosi 8-10 godzin. Ogólnie czas kwitnienia wynosi około 2-3, 5 tygodnia. Formy ogrodowe:

1. Alba . Kwiaty są białe,a na ich powierzchni są czerwone plamy.
2. Aurea . Na powierzchni ciemnożółtych kwiatów znajdują się karminowe plamki.
3. Carminea . Kwiaty są pomarańczowe, pokryte żółtymi plamami.
4. Lilacea . Na Czerwono-fioletowych kwiatach znajdują się karminowe plamki.
5. Rosalind . Kolor kwiatów jest jasnoróżowy.
6. canariensis . Żółtawe kwiaty mają bogaty czerwony środek.
7. Spezioza . Kolor kwiatów jest szarlachowoczerwony, a na nich znajdują się żółto-złote plamki.

dość popularna jest mieszanka odmian "Tigridia Ferraria Mixt" : wysokość krzewu wynosi około 0,6 m, płytki liściowe mają kształt mieczykowaty, kwiaty osiągają średnicę 15 centymetrów, ich zewnętrzne płatki różnią się jednolitym kolorem (fioletowo-różowy, biały, czerwony, pomarańczowy lub żółty), na trzech wewnętrznych płatkach znajdują się spektakularne plamy. Specjaliści zajmujący się selekcją w swojej pracy używają meksykańskiej tygrysicy z żółtymi kwiatami, rurowej tygrysicy z różowawymi kwiatami i tygrysicy seleriany ― kwiaty liliowo-niebieskie. I używają innych gatunków, które nie są uprawiane samodzielnie przez ogrodników.