Grzywacz

zielna roślina czubata (Corydalis)jest członkiem rodziny maków. W naturze występuje w regionach o klimacie umiarkowanym półkuli północnej. Nazwa naukowa tej rośliny pochodzi od greckiego słowa tłumaczonego jako "hełm", jest to związane z kształtem kwiatów grzywacza. Rodzaj ten skupia około 320 gatunków. Największą różnorodność gatunków (około 200) obserwuje się na terytorium środkowych i Zachodnich Chin, a także Himalajów, tam grzywacze rosną na wysokości 3000-5000 metrów nad poziomem morza. Rośliny te zaczęły być uprawiane stosunkowo niedawno, a raczej w XIX wieku. Sprowadzano je wcześniej z Azji Środkowej, Himalajów, Syberii, Tybetu, jednak najczęściej z Chin. Dziś są dość popularne wśród ogrodników, a także na przykład dalie, tulipany i floksy. A wszystko dlatego, że taki kwiat jest nie tylko bardzo piękny, ale ma również odporność na mróz i choroby, mało wymagającą opiekę, a także jest właścicielem właściwości leczniczych.

funkcje grzywacza

kwitnąca roślina czubata jest byliną i jednoroczną. Kłącze takiej rośliny jest dość masywne, znajduje się na dość dużej głębokości i składa się z rozgałęzionych procesów. Na poszczególnych procesach czasami obserwuje się tworzenie bulw o zaokrąglonym kształcie, w których znajdują się składniki odżywcze. Wysokość wyprostowanych pędów może wynosić od 0,15 do 0,45 m.u podstawy łodyg umieszcza się 2-4 paprociowe płytki liściowe o ciemnozielonym kolorze z niebieską powłoką. Liście mogą być dwa lub trzy razy złożone, kształt płatów jest trójkątny lub okrągły, a każdy z nich ma swój ogonek. Tworzenie cylindrycznych kwiatostanów racemose na wierzchołkach łodyg obserwuje się w połowie kwietnia. Kwiatostany obejmują 5-35 długich kwiatów, które mogą być pomalowane na różowo, fioletowo, biało, fioletowo lub żółto. Kwiaty mają długość korony od 1,5 do 2,5 centymetra, spiczaste działki są małe, a przylistki są stosunkowo duże. Wszystkie kwiaty mają dość długie ostrogi, w których znajduje się nektar. Mogą go zdobyć tylko owady, które mają długą trąbę. Owoc jest podłużnym pudełkiem, wewnątrz którego znajdują się małe błyszczące czarne nasiona. Każde ziarno ma mięsisty wzrost, który mrówki po prostu uwielbiają. W rezultacie mrówki mogą przeciągać te nasiona na dość dużą odległość.

rośnie Grzywacz zaczyna się w marcu. Jego kwitnienie rozpoczyna się po ogrzaniu gleby do 3-4 stopni. Czas kwitnienia wynosi około 20 dni. Dojrzewanie nasion obserwuje się w czerwcu, po czym część rośliny, która znajduje się nad ziemią, umiera. W projektowaniu krajobrazu rośliny te są najczęściej uprawiane z innymi pierwiosnkami, na przykład: z krokusami, Muscari, hionodoksami, galantami i wczesnymi tulipanami.

sadzenie grzywacza w otwartym terenie

o której godzinie sadzić

z reguły materiał do sadzenia grzywacza jest sprzedawany w czasie, gdy jego bulwy są uśpione, a raczej od drugiej połowy czerwca do września. W tym okresie zaleca się sadzenie tej kultury na otwartej glebie. Zakupiony materiał do sadzenia należy dokładnie zbadać. Powinieneś wybrać gęste i soczyste bulwy. Bulwy środkowoazjatyckich gatunków tej rośliny mogą być lekko wysuszone, nie szkodzą im.

wybierając miejsce do sadzenia, powinieneś zwrócić uwagę na to, do której grupy należy uprawiany gatunek grzywacza. Na przykład eksperci zalecają chińskie, górskie i alpejskie gatunki, aby rosły na otwartym, oświetlonym obszarze, z dobrze przepuszczalną gliniastą glebą, podczas gdy powinna ona znajdować się na wzniesieniu lub wzgórzu. Zaleca się sadzenie gatunków leśnych na zacienionym obszarze z luźną glebą próchniczną. Musi być zawsze neutralny lub lekko kwaśny.

zasady sadzenia

nie ma nic skomplikowanego w sadzeniu i uprawie grzywacza. Przed sadzeniem strona musi być przygotowana. Jeśli gleba jest gęsta i nadmiernie ciężka, podczas kopania należy do niej dodać drobny żwir lub żwir. Należy pamiętać, że gdy wilgoć w glebie stagnuje, zgnilizna powstaje bardzo szybko na korzeniach. Aby tego uniknąć, należy zadbać o to, aby nadmiar płynu spłynął z witryny wystarczająco szybko.

to, na jakiej głębokości należy sadzić bulwy, zależy bezpośrednio od ich wielkości. Duże bulwy należy sadzić na głębokości od 10 do 15 centymetrów, a małe bulwy należy zakopać na 5-7 centymetrów. Posadzone bulwy wymagają obfitego podlewania.

Pielęgnacja grzywacza w ogrodzie

podczas uprawy grzywacza w ogrodzie należy go podlewać, podlewać, karmić, rozluźniać powierzchnię gleby i chronić przed szkodnikami i chorobami. Należy jednak zauważyć, że w przypadku różnych rodzajów wymagania i preferencje dotyczące opieki mogą się różnić.

Jak karmić i podlewać

w pierwszych wiosennych tygodniach, kiedy następuje początek wzrostu grzywacza, z reguły gleba jest dość wilgotna od stopionej wody, więc rośliny nie będą wymagały podlewania. Po wyschnięciu ziemi rośliny będą musiały być systematycznie podlewane. Należy zauważyć, że gatunki alpejskie i pustynne powinny zapewniać umiarkowane podlewanie, ponieważ reagują negatywnie na stagnację wilgoci w systemie korzeniowym, a krótka susza powoduje znacznie mniej szkód dla rośliny. Należy pamiętać, że każdy rodzaj grzywacza reaguje wyjątkowo negatywnie na stagnację wody w ziemi, w związku z tym ziemia na stronie musi być dobrze osuszona. Kiedy krzaki są podlewane, musisz poluzować powierzchnię witryny, usuwając chwasty. Aby zmniejszyć liczbę pielenia, podlewania i rozluźniania, powierzchnia witryny musi być pokryta warstwą organicznej ściółki.

tylko leśne gatunki grzywacza potrzebują górnego opatrunku, podczas gdy kompost lub humus liściowy należy wprowadzić do gleby podczas kopania przed sadzeniem. Również wiosną możesz ściółkować powierzchnię witryny organiczną.

po kwitnieniu krzewów ich części znajdujące się nad ziemią z czasem stają się żółte i obserwuje się ich śmierć. Aby zapamiętać, gdzie rosły, musisz zaznaczyć każdy krzak, przyklejając obok kołka. Kultura ta jest dość odporna na mróz, więc nie potrzebuje schronienia na zimę. Należy jednak zauważyć, że chiński grzywacz może umrzeć, jeśli Temperatura powietrza spadnie poniżej minus 23 stopni.

jak przesadzać i rozmnażać

zaleca się przeszczep tego pierwiosnka w okresie spoczynku. Ale nawet w okresie kwitnienia krzewy czubate dość dobrze tolerują tę procedurę. Jednak podczas przesadzania część kwitnącego krzewu znajdującego się nad ziemią może łatwo spaść, w tym przypadku bulwy rozpoczną okres spoczynku wcześniej niż zwykle. Przenieś krzewy do nowego miejsca wraz z kawałkiem ziemi.

do rozmnażania takiej rośliny stosuje się nasiona, bulwy, a także metodę podziału kłącza. Na kłączach bulwy powstają tylko na czubatce kaszmiru i Busha. Kłącze można podzielić wiosną, a także od połowy do końca lata, i robią to podczas przesadzania rośliny. Podczas dzielenia krzewu należy zauważyć, że każda delenka powinna mieć nerkę wznawiającą i część kłącza. Podczas sadzenia delenok są one zakopane w glebie o 5-15 centymetrów (w zależności od wielkości bulw), podczas gdy odległość między otworami powinna wynosić co najmniej 10 centymetrów. Należy jednak zauważyć, że ta metoda rozmnażania nie jest bardzo popularna wśród ogrodników.

należy wysiewać niedojrzałe nasiona grzywacza. Tak więc powinny być pomalowane na czarno, ale pudełka powinny być nadal zielone. Spróbuj oderwać Pudełka na czas, w przeciwnym razie, gdy w pełni dojrzeją i otworzą się, nasiona wyleją się na powierzchnię witryny, gdzie mrówki szybko je przeciągają. Nasiona pozostają kiełkujące przez 7 dni, w związku z tym nie trzeba opóźniać ich siewu. Siew nasion odbywa się w pojemnikach, które należy wypełnić zwilżonym podłożem. Następnie są przenoszone do zacienionego miejsca i upewniają się, że mieszanka gleby jest zawsze nieco wilgotna. Sadzonki można sadzić w ogrodzie po nadejściu wiosny. Grzywacz wyhodowany z nasion kwitnie po raz pierwszy Po 2-4 latach (w zależności od gatunku).

choroby i szkodniki

grzywacze są wysoce odporne na choroby, więc chorują niezwykle rzadko. Jeśli w systemie korzeniowym występuje stagnacja wody, może to spowodować rozwój choroby grzybowej. Każda kultura może zostać zarażona chorobą wirusową i nie ma znaczenia, czy dbasz o nią źle, czy dobrze. Krzewy dotknięte tą chorobą należy usunąć z gleby i zniszczyć, a obszar, w którym były uprawiane, należy rozlać roztworem manganu potasu, który powinien być wystarczająco silny. Aby wyleczyć roślinę dotkniętą chorobą grzybową, należy ją spryskać roztworem środka grzybobójczego.

spośród szkodników myszy i Mole stanowią zagrożenie dla grzywacza. Aby się ich pozbyć, na powierzchni witryny w kilku miejscach konieczne jest umieszczenie przynęt z trucizną.

rodzaje i odmiany grzywacza ze zdjęciami i nazwami

eksperci dzielą dużą liczbę gatunków grzywaczy zgodnie z wymogami środowiskowymi określającymi technologię rolniczą tego gatunku. Gatunki leśne są najbardziej bezpretensjonalne ze wszystkich wieloletnich gatunków grzywacza, na przykład: Grzywacz Busha, dymiankolistna, wielkokwiatowa (olbrzymia), magadańska, niska, zwodnicza (wątpliwa), pośrednia, wąskolistna, gęsta (Hallera), Kaukaska, Kuzniecowa, Marshalla, Malka, przylistkowa i rozstawiona (Turchaninova). Do uprawy tych gatunków zaleca się wybór obszarów z glebą gliniastą lub gliniastą, nasyconych próchnicą liści i próchnicą. Najlepiej rosną w trawie na polanie pod drzewami liściastymi, w ogrodzie pod uprawami owoców,a także w stałych klombach.

najbardziej popularne są odmiany czubate Hallera (gęste), na przykład:

1. Beth Evans . Kwiaty są pomalowane na delikatny różowy odcień, a ostrogi są białe.
2. Prasil Strain . Jest to mieszanka odmian, która obejmuje odmiany o kwiatach zabarwionych w różnych odcieniach od łososia i różu do czerwieni.
3. George Baker . Kwiaty są nasycone czerwone, prawie wiśniowe.
4. Dieter Schacht . Kwiaty są pomalowane na jasnoróżowy kolor.
5. Highland Mixt . Kwiatostany są pomalowane na dymny różowo-niebieski kolor.
6. Munich Form . Kwiaty są pomalowane na Czerwono-koralowy kolor.
7. Nettleton Pink . Kwiatostany mają bogaty różowy kolor.

mniej przystosowane do uprawy na średnich szerokościach geograficznych są wieloletnie gatunki pustyń himalajskich,wyżyn i podnóża. Otrzymali umowną nazwę-gatunki górskie. Należą do nich: Grzywacz Wilsona, darwaz, Ledebura, Narinyana, Popowa, rutolistna, Severtsova, Emanuela, kaszmirska, gołostebelna, wielkogabarytowa, marakandzka, Paczoska, rozszczepiona, niebieskawa i Shangina.

wśród kłączowych gatunków wieloletnich jest Grzywacz siarkowo-żółty, żółty i szlachetny. Znacznie rzadziej uprawiane są gatunki jednoroczne, na przykład: Grzywacz-niedotroga i zimozielony.

nie tak dawno temu w Europie zaczęto uprawiać wysoce dekoracyjne gatunki pochodzące z chińskiego regionu Syczuan, a mianowicie: wysoki i kręty Grzywacz. Najbardziej popularne są następujące odmiany krętego grzywacza:

1. Blue Panda . Płytki liściowe są pomalowane na jasny zielono-niebieski odcień. Kwiaty są pomalowane na lazur, ostrogi są wygięte.
2. Perple Lifter . Kolor blaszek liściowych jest fioletowo-czerwony. Na pędach u podstawy liści znajdują się plamy o ciemnoczerwonym kolorze.
3. China Blue . Zimą liście są pomalowane na zielono-brązowy kolor. Długość lazurowo-zielonkawych kwiatów wynosi około 31 centymetrów.
4. Balang Mist . Kolor kwiatów jest niebieskawy.