buzulnik

buzulnik (Ligularia) jest również nazywany ligularią. Ma bezpośredni związek z rodzajem wieloletnich roślin zielnych z rodziny astrowatych lub astrowatych. Ten rodzaj łączy ponad 150 gatunków różnych roślin. Ligularia (Ligularia) z łaciny tłumaczy się jako "język", odnosi się to do kształtu brzegowych kwiatów rośliny. W warunkach naturalnych takie rośliny można znaleźć w Europie i Azji. W ostatnich latach buzulnik zyskuje coraz większą popularność wśród ogrodników, a roślina ta wypiera takich stałych bywalców ogrodów, jak piwonie i floks. Są kochające Cień, kwitną przez ponad osiem tygodni i mogą przetrwać bez przesadzania przez wiele lat.

funkcje buzulnika

wysokość buzulnika może osiągnąć 1,2 metra. Łodygi są proste, a na nich znajdują się duże (do 60 centymetrów średnicy) długie płytki liściowe o trójkątnym lub sercowatym kształcie. Mogą być pomalowane na fioletowo-zielony, zielony lub zielonkawo-fioletowy kolor. Istnieją gatunki, w których przednia strona liści jest zielonkawo-fioletowa, a niewłaściwa strona jest fioletowa. Zdarza się, że sam liść jest pomalowany na zielono, a jego żyły i ogonki są fioletowe lub jasnoczerwone. Kwiatostany koszowe o średnicy mogą osiągnąć 10 centymetrów, składają się z wielu rurkowych, mało atrakcyjnych kwiatów, ale kwiaty brzegowe są dość spektakularne i mogą być pomalowane na pomarańczowo, nasycony żółty lub jasnoczerwony kolor. Takie kosze są częścią kwiatostanów o kształcie kolca, paniki, racemose lub corymbose. Wysokość szypułki może osiągnąć 200 centymetrów. Kwiaty w kwiatostanach otwierają się od dołu do góry. Kwitnienie rozpoczyna się w drugiej połowie czerwca, a kończy w połowie sierpnia lub później. Owocem jest czubaty nasienie.

sadzenie buzulnika

siew nasion

buzulnik można rozmnażać, dzieląc krzak i nasiona. Siew nasion odbywa się wiosną na otwartym terenie, a są one zakopane tylko o 1 centymetr. Zanim pojawią się sadzonki, należy upewnić się, że gleba jest zawsze wilgotna. Pojawiające się sadzonki należy zacieniać od bezpośrednich promieni słonecznych od obiadu do wieczora. Zaleca się jednak wysiew w listopadzie lub grudniu przed zimą i używa się do tego nowo zebranych nasion, w okresie zimowym będą mogły przejść naturalną stratyfikację. Nasiona wysiewa się na sadzonki w styczniu lub marcu (w zależności od czasu kwitnienia odmiany lub gatunku), przesadza się je na otwartą glebę w maju, kiedy nie będzie zagrożenia mrozem. W przypadku, gdy nasiona mają czas na dojrzewanie bezpośrednio na krzaku i spadają na powierzchnię gleby, następuje rozmnażanie przez samosiew. Roślina wyhodowana z nasion zaczyna kwitnąć dopiero w wieku 4 lub 5 lat.

przesadzanie i dzielenie krzaka buzulnika

w tym samym miejscu roślina ta może rosnąć przez około 20 lat. Jednak 1 raz na 5 lat krzew musi być wykopany, podzielony i przesadzony, ponieważ system korzeniowy silnie rośnie i wybrzusza się spod gleby. Najlepszym czasem na przeszczep jest wiosna, na początku sezonu wegetacyjnego, w czasie, gdy młode płytki liściowe dopiero zaczynają rosnąć, ponieważ w tym czasie delenki zapuszczają korzenie szybciej i najlepiej. Nie należy wykopywać całego krzaka z ziemi, konieczne jest odcięcie niezbędnej części za pomocą łopaty i wykopanie jej tylko. Powstały dół należy wypełnić glebą nasyconą składnikami odżywczymi, a następnie podlać pozostały krzew. Wykopaną część rośliny należy dokładnie umyć, a następnie za pomocą bardzo ostrego noża podzielić na części. W takim przypadku co najmniej jedna żywotna nerka powinna być obecna na każdej działce. Miejsca cięcia należy traktować kruszonym węglem drzewnym lub roztworem manganu potasu. Otwór do sadzenia powinien mieć rozmiar 40 x 40 centymetrów,a odległość między roślinami powinna wynosić od 100 do 150 centymetrów. Do dołu należy wlać 1,5 wiadra próchnicy przed sadzeniem, a także niewielką ilość superfosfatu i popiołu drzewnego. Prawidłowo posadzone delenki w przyszłym roku stają się już bardzo piękne.

awaryjne lądowanie

w przypadku, gdy zamierzasz sadzić roślinę kwitnącą w okresie letnim, krzew musi być przygotowany. Aby to zrobić, usuń szypułkę i odetnij 1/3 części liści, jednocześnie musisz zacząć od dolnych płytek liści. Należy go sadzić dokładnie tak, jak delenki (patrz wyżej). Krzew powinien być chroniony przed bezpośrednimi promieniami słońca, a także upewnić się, że gleba jest wilgotna przez cały czas. Ponieważ przeszczepisz buzulnik latem, będzie on wymagał dużej siły, dopóki się nie zapuści. Po około 4 tygodniach powinien całkowicie się zakorzenić.

funkcje opieki

do sadzenia należy wybrać zacienione miejsce, a gleba powinna być wilgotna, bogata w próchnicę i składniki odżywcze. Najlepiej nadaje się obszar w pobliżu naturalnego lub sztucznego zbiornika. Po rozpoczęciu sezonu wegetacyjnego buzulnika wiosną konieczne będzie poluzowanie gleby i posypanie jej warstwą ściółki. Latem konieczne jest systematyczne podlewanie rośliny w okresie suszy, a także, jeśli zajdzie taka potrzeba, Wiązanie kwiatostanów. Im dłużej kwiat znajduje się pod palącymi promieniami słońca, tym częstsze podlewanie będzie potrzebne. Górny opatrunek należy wykonywać od końca okresu wiosennego do lipca, w tym celu stosuje się napar dziewanny w stosunku 1: 10. Jesienią zaleca się wprowadzenie humusu ½ części wiadra pod krzakiem do gleby, ale staraj się, aby nawóz nie spadł na system korzeniowy.

choroby i szkodniki

buzulnik ma wysoką odporność na choroby i szkodliwe owady. Jednak wiosną krzewy mogą ulec inwazji ślimaków, aby tego uniknąć, konieczne jest wypełnienie powierzchni gleby w pobliżu rośliny granulowanym superfosfatem. W rzadkich przypadkach taki kwiat zachoruje na mączniaka prawdziwego. Taką chorobę grzybiczą można wyeliminować, spryskując krzak roztworem koloidalnej siarki (1%) lub manganu potasu (2,5 g substancji na wiadro wody).

buzulnik po kwitnieniu

zbieranie nasion

aby zebrać nasiona po zakończeniu kwitnienia, musisz wybrać kilka kwiatostanów i przywiązać do nich torebkę z gazy, aby zapobiec samosiewowi. Pozostałe szypułki należy usunąć. Sprzyja to stymulowaniu wzrostu blaszek liściowych, a także będzie w stanie zapobiec niepożądanemu samosiewowi. Jesienią liście rośliny są pomalowane na inny spektakularny kolor i ozdabiają ogród do drugiej połowy października. Po dojrzeniu kwiatostanów należy je ostrożnie odciąć, a już w pokoju wytrząsnąć nasiona, które należy przesiać, aby oczyścić z gruzu. W przypadku, gdy chcesz wysiewać jesienią, nasiona należy wlać na powierzchnię arkusza papieru i poczekać na odpowiedni dzień do siewu. Przed umieszczeniem nasion w papierowej torbie do przechowywania należy je wysuszyć.

zimowisko

po rozpoczęciu pierwszych silnych przymrozków konieczne będzie całkowite odcięcie części krzewów znajdujących się nad powierzchnią gleby. Następnie obszar należy posypać warstwą ściółki. Pomimo faktu, że roślina ta ma odporność na mróz, silny mróz z cienką pokrywą śnieżną może zaszkodzić buzulnikowi.

główne gatunki i odmiany ze zdjęciami i nazwami

poniżej zostaną opisane gatunki i odmiany, które są najbardziej popularne wśród ogrodników.

buzulnik Przewalskiego (Ligularia przewalskii)

taka roślina jest mało wymagająca i bezpretensjonalna. Często służy do dekoracji tych obszarów ogrodu, które nie wyglądają bardzo pięknie. Krzew osiąga wysokość 150 centymetrów, ma kwiatostany w kształcie kolca i chropowate płytki liściowe (podobne do klonu). Taki kwiat, pomimo monumentalności, wygląda bardzo elegancko. Kwitnienie rozpoczyna się w ostatnich dniach lipca.

odmiany:

1. rakieta. Wysokość szypułek, które są skierowane w górę, osiąga 200 centymetrów. Mają ogromną liczbę koszyków-kwiatostanów o żółtym kolorze. Brązowo-czerwone pędy są bardzo mocne i nie potrzebują wsparcia. Płytki liściowe są prawie okrągłe,w kształcie serca, o ostrej krawędzi. Latem liście są zielone, a jesienią-malinowo-bordowe.
2. klonolistny. Płytki liściowe mają kształt klonu. Są bardzo duże (większe niż rakieta), ich średnica wynosi około 25 centymetrów. Krzew może osiągnąć wysokość 1,7 m.

buzulnik zębaty (Ligularia dentata)

taka wieloletnia roślina osiąga wysokość około 100 centymetrów. Duże blaszki liściowe w kształcie nerki są częścią rozety podstawowej. Średnica koszy wynosi około 7-8 centymetrów i są częścią kwiatostanów w kształcie wiechy. Kwiaty trzcinowe są jasnożółte, a rurkowe jasnobrązowe. Kwitnienie rozpoczyna się w sierpniu. Roślina ma umiarkowaną odporność na mróz, jeśli zima jest ciężka, będzie potrzebować schronienia.

odmiany:

1. Desdemona. Kwiaty są nasycone żółtymi, a płytki liściowe są brązowo-fioletowe i mają ząbkowaną krawędź. Kwitnienie rozpoczyna się w sierpniu.
2. Othello. Błyszczące zielone płytki liściowe o średnicy mogą osiągnąć 50 centymetrów. Po niewłaściwej stronie są pomalowane na nasycony bordowy kolor. Pomarańczowo-mandarynkowe kwiaty są częścią kwiatostanów, których średnica sięga 13 centymetrów.
3. Ozyrys Fantasy. Odmiana karłowata, która nie przekracza pół metra wysokości. Przednia strona liści jest ciemnozielona, a po niewłaściwej stronie jest bordowa. Kwitnienie rozpoczyna się w lipcu.

więcej ogrodników ozdabia swoje ogrody gatunkami opisanymi poniżej.

buzulnik Kaempfera (Ligularia kaempferi)

to japoński gatunek. Proste pędy są nieco rozgałęzione. Duże podstawowe płytki liściowe w kształcie nerki są prawie okrągłe, nierównomiernie ząbkowane, zielone. Ich średnica może osiągnąć 25 centymetrów. Na powierzchni ogonków znajduje się pokwitanie. Istnieje duża liczba jasnożółtych koszy o średnicy sięgającej 5 centymetrów. Są częścią corymbose wyprostowanych kwiatostanów, które znajdują się na rozgałęzionych szypułkach. Kwitnienie rozpoczyna się w lipcu. Jesienią obszar z tą rośliną należy wypełnić warstwą ściółki. Istnieje odmiana wczesnego kwitnienia. Jej kwiaty są pomalowane na złoty kolor, a kanciasto-zaokrąglone płytki liściowe są nasycone zielenią. Na liściach znajduje się krap o złotym kolorze.

buzulnik wielkolistny (Ligularia macrophylla)

w naturalnych warunkach można spotkać w Azji Środkowej i na Dalekim Wschodzie. Długość podstawowych dolnych długich blaszek liściowych wynosi od 30 do 45 centymetrów. Mają eliptyczny kształt i niebieskawy kolor. Duża liczba żółtych kwiatostanów koszowych jest częścią wiechy torbielowatej. Wysokość szypułek wynosi do 150 centymetrów. Zimą nie potrzebuje schronienia.

buzulnik Wilsona (Ligularia wilsoniana)

lekko rozgałęzione proste pędy mogą osiągnąć wysokość 150 centymetrów. Duże blaszki liściowe w kształcie nerki są podstawowe. Wyprostowane kwiatostany składają się z dużej liczby małych (Średnica Około 25 mm) żółtych koszy. Kwitnienie rozpoczyna się w lipcu. Roślina jest odporna na zimę, ale potrzebuje schronienia w zimie.

buzulnik syberyjski (Ligularia sibirica)

wysokość takiej byliny kłączowej może wynosić od 0,3 do 1,3 m.pędy są rowkowane. Płytki liści rozety mogą mieć wydłużony kształt serca, kształt nerki lub kształt trójkąta w kształcie serca. Skład kwiatostanu racemose obejmuje żółte kosze.

buzulnik wąskolistny (Ligularia stenocephala)

widok jest bardzo podobny do buzulnika Przewalskiego. Jednak jego kwiaty są większe, a blaszki liściowe w kształcie serca są Ostro ząbkowane.

buzulnik Fischera (Ligularia fischeri)

wysokość rośliny wieloletniej może wynosić od 0,3 do 1,5 m.kłącze jest skrócone, proste pędy są rowkowane. Płytki liści rozety mogą być w kształcie serca lub w kształcie włóczni. Ich długość wynosi 12-23 centymetry,a szerokość 10-25 centymetrów. Wierzchołek liści może być zaokrąglony lub spiczasty i mają długie cienkie ogonki. Kwiaty o bogatym żółtym kolorze. Kwiatostany racemose składają się z 2-4 koszy, których średnica waha się od 25 do 40 mm.kwitnienie rozpoczyna się w ostatnich dniach czerwca.

buzulnik Hessei (Ligularia x hessei)

jest to roślina hybrydowa stworzona przez skrzyżowanie buzulnika zębatego i Wilsona. Ma wiele podobieństw do ząbkowanego buzulnika, więc kosze są zbierane w dużą tarczę, ale kwiatostany nie są tak gęste. Średnica koszy wynosi 5 centymetrów, na zewnątrz są podobne do stokrotki. Płytki liściowe mają kształt trójkątno-sercowaty. Wysokość krzewu wynosi około 200 centymetrów, a średnica wynosi 100 centymetrów. Kwitnienie obserwuje się pod koniec okresu letniego.

buzulnik tangucki (Ligularia tangutica) lub krzyżowiec tangucki

ta piękna roślina ma bulwiasty korzeń, który tworzy rozłogi. Można go bardzo łatwo rozmnażać przez podział kłącza, samosiew tego gatunku jest mało prawdopodobny. Wysokość mało rozgałęzionych pędów waha się od 0,7 do 0,9 m.koronkowe płytki liściowe są głęboko rozcięte-pierzaste. Wydłużone kwiatostany składają się z małych żółtych kwiatów. Kwitnienie obserwuje się w lipcu i sierpniu.

buzulnik Vicha (Ligularia veitchiana)

wysokość takiej byliny wynosi około 200 centymetrów. Długość blaszek liściowych w kształcie serca wynosi do 40 centymetrów. Kwiatostany w kształcie kolca składają się z wielu koszy o żółtym kolorze. Kwitnienie rozpoczyna się w sierpniu. Jest odporny na zimę, ale na zimę potrzebuje schronienia.

buzulnik palmatolopastny lub dlanoidalny (Ligularia x palmatiloba)

wysokość krzewu wynosi około 180 centymetrów, a średnica wynosi 100 centymetrów. Duże dolne płytki liściowe są zaokrąglone i mają głębokie płaty. Żółte kosze są częścią luźnych kwiatostanów racemose. Zaczyna kwitnąć w lipcu lub sierpniu.

buzulnik Wróbla (Ligularia vorobivii)

wysokość dużych krzewów wynosi około 200 centymetrów, a ich średnica wynosi 120 centymetrów. Gęste, skórzaste płytki liściowe o zaokrąglonym kształcie są pomalowane na ciemnozielony kolor. Duże kosze są częścią pędzli. Początek kwitnienia w sierpniu.