Czubusznik

Chubushnik (Philadelphus) jest również nazywany jaśminem ogrodowym. Ma bezpośredni związek z rodzajem krzewów półlistopadnych i liściastych, które są przedstawicielami rodziny hortensji. Ten krzew nazywa się jaśminem, ponieważ kwiaty takich roślin są bardzo podobne Na zewnątrz i mają ten sam przyjemny aromat. Chubushnik Philadelphus został tak nazwany w języku łacińskim na cześć króla Egiptu Ptolemeusza Philadelphusa. Nazywa się go chubushnikiem ze względu na fakt, że chubuki i ustniki do rur przeznaczonych do palenia zostały wykonane z wystarczająco mocnego drewna z miękkim rdzeniem. W warunkach naturalnych taką roślinę można znaleźć w Europie, Ameryce Północnej, a także w Azji Wschodniej. W naturze występuje 50-70 gatunków chubushnika, ale w kulturze istnieje wiele odmian takiego krzewu.

funkcje chubushnika

roślina ma wiele małych pni, na powierzchni których znajduje się szara kora, która jest dość cienka. U młodych łodyg z reguły kora jest brązowa i łuszczy się. Taki krzew ma bardzo mocne drewno i szeroki rdzeń. Płytki liściowe mają długość 2-7 centymetrów, a ich kształt zależy od gatunku i może być jajowaty, wydłużony lub szeroko jajowaty. Tworzenie kwiatostanów racemose występuje na szczytach młodych pędów. Kwiaty są pachnące i mogą być półpełne, proste lub podwójne. Owoc jest pudełkiem o trzy-pięciokątnym kształcie. Wewnątrz znajdują się bardzo małe nasiona. Taka roślina jest odporna na mróz, ale należy pamiętać, że różne rodzaje tego krzewu w tych samych warunkach klimatycznych mogą zachowywać się zupełnie inaczej. Jeśli z powodu silnych mrozów w zimie chubushnik zostanie poważnie uszkodzony, nie umrze. W takim przypadku zaleca się całkowite odcięcie jego części, która znajduje się nad ziemią. Dzięki dobrze rozwiniętemu systemowi korzeniowemu roślina szybko odrosnie i ponownie zachwyci swoim spektakularnym wyglądem.

sadzenie chubushnika

kiedy sadzić chubushnik

do sadzenia tego krzewu zaleca się wybranie dobrze oświetlonego obszaru z dala od drzew, dużych krzewów i budynków. W zacienionym miejscu kwiaty chubushnika stają się mniejsze, a łodygi stają się wydłużone. Najlepiej będzie rosnąć w glebie składającej się z piasku, próchnicy i ziemi liściastej (2:1:3). W przypadku, gdy gleba jest słabo osuszona, na dnie otworu do sadzenia należy wykonać dobrą warstwę drenażową. Zaleca się sadzenie jesienią od drugiej połowy września do połowy października. Sadzenie można również wykonać wiosną, ale należy to zrobić, zanim pojawią się liście.

Jak prawidłowo sadzić

odległość między sadzonymi krzewami należy pozostawić w zależności od odmiany,a jej wielkość może wynosić od 0,5 do 1,5 metra. W przypadku, gdy za pomocą tego krzewu powstaje zielony żywopłot,wówczas odstępy między krzakami powinny wynosić około 0,5-0,7 metra. Rozmiar dołu powinien wynosić 60x60x60. Na dnie należy wykonać piętnastocentymetrową warstwę drenażową z piasku zmieszanego z połamanymi cegłami. Następnie należy wlać niezbyt dużą ilość odpowiedniej mieszanki gleby, jej skład jest opisany powyżej. Zaleca się przygotowanie dołu z wyprzedzeniem, a mianowicie 7-15 dni przed sadzeniem. Po osiadnięciu gleby w otworze umieszcza się w niej sadzonkę, aby szyjka korzenia była równo z powierzchnią ziemi. Następnie dół należy wypełnić pożywną glebą. Po posadzeniu rośliny należy ją podlać, a na 1 krzak pobiera się 20-30 litrów wody. Gdy woda zostanie wchłonięta, gleba osiądzie, a następnie do otworu należy wlać wymaganą ilość suchej gleby. Jeśli nagle po posadzeniu szyjka korzenia znajdzie się pod ziemią na głębokości około 3 centymetrów, nie powinieneś się martwić. Ale jeśli jest głębszy, w tym przypadku może pojawić się na nim zgnilizna. Po 1-2 dniach należy wypełnić koło pnia warstwą ściółki (trociny lub torf), a jego grubość powinna wynosić 3-4 centymetry.

właściwa opieka

Jak dbać o chubushnik

możesz zrozumieć, że chubushnik wymaga podlewania na jego płytkach liściowych. Takie krzewy reagują negatywnie na suszę, a podczas długiego, suchego okresu ich liście stają się wiotkie i opadają. 1 raz w tygodniu pod każdym krzakiem należy wlać 20-30 litrów wody, a gdy roślina zakwitnie, będzie wymagać prawie codziennego podlewania. Kiedy jest podlewany, musisz poluzować górną warstwę gleby i wyrwać całą trawę chwastów. Aby znacznie zmniejszyć liczbę podlewania, pielenia i rozluźniania, wiosną koło pnia należy posypać ściółką. 1 raz w roku eksperci zalecają wylewanie jednego wiadra gnojowicy pod każdym krzakiem (1:10) i lepiej jest karmić chubushnik wiosną. Kiedy roślina zanika, popiół drzewny należy wlać na powierzchnię koła pnia, a następnie podlać. Kiedy krzak ma 4 lata, możesz zacząć karmić go nawozami mineralnymi, w tym celu na 1 krzak pobiera się 5 litrów wody, 15 gramów siarczanu potasu i mocznika, 30 gramów superfosfatu. Kiedy roślina zanika, na 1 metr kwadratowy gleby dodaje się 25 gramów superfosfatu i 15 gramów siarczanu potasu. W razie potrzeby zamiast potasu pod każdym krzakiem można wlać od 100 do 150 gramów popiołu drzewnego. Nawozy zawierające azot do górnego opatrunku można stosować tylko wiosną.

przycinanie

aby kwitnienie było obfite każdego roku, krzew należy regularnie przycinać. Należy pamiętać, że duża liczba kwiatów rośnie tylko na zeszłorocznych stosunkowo potężnych pędach, a na starych łodygach pojawia się mniejsza liczba kwiatów. Z tego powodu krzew nabiera zaniedbanego, rozczochranego wyglądu. W związku z tym wyblakła roślina musi odciąć gałęzie, na których były kwiaty, przed silnymi pędami w tym roku, które są niższe. Z biegiem czasu pędy te zyskują siłę i stają się silniejsze, aw następnym roku powstaje na nich wiele pięknych kwiatów. Jesienią przycinanie ma również charakter sanitarny. Musisz więc usunąć wszystkie gałęzie, które zostały złamane, chore i wysuszone, a także wyciąć te, które zagęszczają koronę. To samo dotyczy pędów. 1 raz na 3 lata musisz odciąć łodygi, które mają więcej niż 12 lat. Wczesną wiosną wykonuje się przycinanie przeciwstarzeniowe. Wybiera się kilka pni i są one cięte na wysokość 30 centymetrów, Pozostałe należy całkowicie odciąć. Var ogrodowy służy do przetwarzania cięć, a koło pnia jest posypane warstwą ściółki (torf). Jesienią Młode dość silne pędy wyrosną ze śpiących pąków. Podczas przepływu soku przycinanie jest zabronione.

jak przeszczepić

przeszczepiony krzew zapuszcza korzenie wystarczająco szybko, zwłaszcza jeśli przeszczepiłeś go, przestrzegając wszystkich zasad. Warto jednak pamiętać, że korona chubushnika będzie musiała zostać całkowicie odcięta i przez cały rok nie będzie w stanie kwitnąć. Około pół miesiąca przed przesadzeniem należy przygotować dziurę, ponieważ gleba powinna się osiąść. Dzień przed przesadzeniem należy dokładnie podlać krzak, a dzień później należy całkowicie odciąć ½ części starych łodyg, a pozostałe pędy należy skrócić. Wykopany krzew umieszcza się w przygotowanym otworze. Po posadzeniu chubushnik należy obficie podlać. Przeszczep można przeprowadzić od połowy września do drugiej połowy października lub wiosną przed otwarciem pąków. Warto wziąć pod uwagę, że jesienią przeszczep krzewu jest znacznie lepszy, ponieważ w tym przypadku nie będziesz musiał się spieszyć.

szkodniki i choroby

przędziorki, mszyce strączkowe, a także zielony ryjkowiec liści mogą osiedlić się na tej roślinie. Rogor lub karbofos może być stosowany w walce z mszycami. Aby zniszczyć przędziorków, należy użyć roztworu Fosfamidu (2%) i emulsji Celtanu (3%). Zabieg należy powtórzyć 2 lub 3 razy w odstępach 7 dni. Spryskaj krzak Chlorofosomem, a ryjkowce, a także ich larwy, umrą z tego powodu.

cechy uprawy na przedmieściach i Syberii

taka roślina jest całkowicie bezpretensjonalna, dlatego można ją uprawiać na przedmieściach lub w innych regionach południowych, ponieważ wyróżnia się zimotrwalością. Do uprawy na Syberii najlepiej wybrać specjalne odmiany wiecznego chubushnika, który ma bardzo silny system korzeniowy. Taka roślina wyróżnia się wysoką odpornością na mróz, więc bez schronienia może wytrzymać mróz do minus 35 stopni. Na obszarach, na których spada duża ilość śniegu, można uprawiać odmiany mniej odporne na mróz.

Hodowla chubushnika

ta roślina może być bardzo łatwa do rozmnażania za pomocą nasion, sadzonek, warstw i podziału krzewu. Stosunkowo łatwo jest wyhodować chubushnik z nasion, ale ta metoda rozmnażania nie jest zalecana do stosowania w roślinach odmianowych. Faktem jest, że wyhodowane sadzonki mogą nie odziedziczyć cech rodzicielskich.

rozmnażanie przez nasiona

przed wysianiem nasion należy je rozwarstwić, które trwają 8 tygodni,a wymagana temperatura wynosi 2-3 stopnie. Nasiona w styczniu miesza się z zwilżoną mieszanką piasku i torfu, wlewa wszystko do pojemnika i wkłada do lodówki w dziale warzyw. W marcu nasiona są wysiewane w pudełkach wypełnionych mieszanką gleby składającą się z 2 części torfu, 1 części ziemi liściastej, 1 części próchnicy i ½ części piasku. Cienka warstwa piasku wylewa się na wysiane nasiona, a pojemnik jest przykryty szkłem. Ziemia powinna być trochę wilgotna przez cały czas, więc jej opryskiwanie będzie musiało być przeprowadzane 2 lub 3 razy dziennie. Po 7-10 dniach powinny pojawić się pierwsze sadzonki. Po pojawieniu się kilku prawdziwych płyt liściowych można je przesadzić na otwartą glebę. Po raz pierwszy przeszczepione sadzonki należy chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.

rozmnażanie przez zielone sadzonki

zielone sadzonki zakorzeniają absolutnie wszystko. Do cięcia sadzonek stosuje się rozwinięte dość duże pędy. Warto zauważyć, że pędy wzrostu nie są odpowiednie do tego celu, które mają dość szeroki pusty rdzeń, a jednocześnie mają dość dużą odległość między pąkami. Faktem jest, że w tych Pustkach może pojawić się zgnilizna. Zielona łodyga z piętą zapuszcza korzenie najlepiej i najszybciej (roczne pędy z kawałkiem zeszłorocznego pędu). Dolne cięcie cięcia należy traktować środkiem stymulującym wzrost korzeni. Lądowanie odbywa się w pojemniku wypełnionym mieszanką ziemi z piaskiem wzbogaconym w składniki odżywcze. Lądowanie odbywa się na głębokości centymetra na podłodze, zgodnie ze schematem 40x10. Na wierzchu należy je przykryć pokrywką wykonaną z polietylenu lub szkła, umieścić pojemnik w miejscu, w którym znajduje się rozproszone światło. Sadzonki należy często zwilżać z opryskiwacza.

rozmnażanie przez warstwowanie

warstwy powstają dość szybko i zakorzeniają się w 5-7 przypadkach na 10. Zaleca się stosowanie tej metody rozmnażania po przycinaniu przeciwstarzeniowym, a krzew należy przyciąć do wysokości 5-7 centymetrów od powierzchni gleby. Wokół krzaka gleba musi zostać wykopana,nawóz i wyrównana. Młody pęd za pomocą miękkiego drutu powinien być przeciągnięty obok nerki znajdującej się na samym dole, a następnie umieszcza się go w małym rowku (głębokość 15 mm), mocuje i posypuje ziemią. Z jednego krzewu jest całkiem możliwe uzyskanie kilku warstw w jednym sezonie, jeśli umieścisz je promieniowo. Wraz z nadejściem wiosny należy je odciąć od krzewu macierzystego i wykopać. Będą musiały rosnąć jeszcze przez kilka lat.

rozmnażanie przez podział krzewu

zanim zacznie się przepływ soków wiosną lub po upadku wszystkich liści z zarośniętego krzewu jesienią, należy wykopać chubushnik. Następnie dzieli się go na kilka delenok i w jak najkrótszym czasie sadzi się je w przygotowanych otworach, aby nie miały czasu na wyschnięcie. W procesie podziału krzewu stare gałęzie należy odciąć, a młode pędy należy wykopać.

zimowisko

przygotowanie do zimowania

jesienią, kiedy roślina zanika, wykonuje się przerzedzenie i przycinanie sanitarne. Chubushnik jest karmiony nawozem potasowo-fosforowym, a powierzchnia gleby wokół krzaka jest posypana dość grubą warstwą ściółki (trociny lub torf).

zimowisko

nie jest konieczne ukrywanie krzewu na zimę. Jeśli niektóre pędy zostaną uszkodzone przez silny mróz, to po przycięciu wiosną krzew ponownie wzrośnie. Zimą nie musisz dbać o krzew.

główne rodzaje i odmiany chubushnika

ogrodnicy uprawiają tylko kilka rodzajów chubushnik, a także dużą liczbę różnych odmian, które pojawiły się dzięki hodowcom.

Chubushnik pospolity lub blady (Philadelphus pallidus)

jego ojczyzną jest Kaukaz i południe Europy Zachodniej. Gatunek ten, uprawiany na przedmieściach, zaczyna kwitnąć jako pierwszy. Taki krzew ma około 300 centymetrów wysokości, a jego wyprostowane łodygi są nagie. Długość prostych podłużnych płyt liściowych o eliptycznym kształcie wynosi około 8 centymetrów. Na krawędzi znajdują się rzadkie nacięcia,a w górnej części jest spiczasty. Przednia strona liścia jest naga o nasyconym zielonym kolorze, a po niewłaściwej stronie jest jasnozielona, Owłosiona. Kremowo-białe pachnące kwiaty mają średnicę około 3 centymetrów. Są częścią kwiatostanów w postaci pędzli(5-7 kwiatów). Roślina jest odporna na mróz i może wytrzymać temperatury do minus 25 stopni. Istnieją formy dekoracyjne: wielkokwiatowe, srebrne, niskie, złote, frotte, a także iwolistne. Popularne odmiany:

Chubushnik Virginia

ta odmiana pojawiła się w 1909 roku, a jej twórcą jest Lemoine. Krzew może osiągnąć wysokość od 200 do 300 centymetrów. Ma szeroką koronę, a łuszcząca się kora na pędach ma brązowy kolor. Długość spiczastych płyt liściowych wynosi 7 centymetrów, mają owalny kształt i ciemnozielony kolor, jesienią żółkną. W lipcu pojawiają się kwiatostany w postaci pędzli, osiągające długość 14 centymetrów. Frotte białe kwiaty mają średnicę około 5 centymetrów. Taka odmiana może zachować swoją dekoracyjność przez dwie dekady.

Chubushnik Belle Etoile

ta odmiana wyhodowana przez Lemoine jest jej największą dumą. Na średnich szerokościach geograficznych wysokość takiej rośliny nie przekracza 100 centymetrów, ale we Francji jest nieco wyższa (około 150 centymetrów). Liście są małe i mają wyciągnięty wierzchołek. Zapach kwiatów przypomina truskawki. Są proste mają kształt dzwonu, w centralnej części mają dużą karminową plamkę. Ich średnica wynosi około 4 centymetrów.

Chubushnik Bicolor

pojedyncze kwiaty mają średnicę około 5 centymetrów. Rosną na wierzchołkach bocznego pędu pachowego. Puszysty krzew ma około 200 centymetrów wysokości. Jest często stosowany w kształtowaniu krajobrazu.

Czub wieńcowy (Philadelphus coronarius)

wysokość takiego południowoeuropejskiego gatunku wynosi 300 centymetrów. Na wolności można go spotkać w Azji Mniejszej, na Kaukazie i w południowej Europie. Młode pędy pokrywa pękająca kora, pomalowana na brązowo-czerwony lub jasnożółty kolor. Znajdują się na nich gęste liście. Wzdłuż krawędzi przeciwległych owalnych blaszek liściowych znajdują się rzadkie goździki. Ich przednia strona jest naga, a zła strona ma pokwitanie znajdujące się na żyłach. Pachnące kwiaty mają średnicę około 5 centymetrów i jasnobiały kolor. Są częścią kwiatostanów, które mają kształt pędzli i znajdują się na końcach pędów (5-7 sztuk). Kwitnienie trwa około 20 dni. Odporny na gaz i dym. Wytrzymuje mrozy do minus 25 stopni. Popularne odmiany:

aureus

wysokość takiego krzewu wynosi około 200-300 centymetrów. Jest szybko rosnący i ma kulistą koronę złożoną z nasyconych żółtych liści. Latem są pomalowane na żółto-zielony kolor i nie zmieniają koloru aż do upadku jesienią. Istnieje wiele kwiatów, które są trudne do odróżnienia na tle liści. Jednak kwitnienie można odgadnąć po bardzo przyjemnym zapachu pochodzącym z kwiatów.

Bowles Varayeti lub variegatus

wysokość krzewu wynosi około 300 centymetrów. Na krawędziach płyt liściowych znajduje się nierówny, dość szeroki pasek kremowego koloru.

Innosens

wysokość zwartego krzewu nie przekracza 200 centymetrów. Są pachnące pojedyncze proste kwiaty o kremowym kolorze. Na płytkach liściowych znajdują się nierówne plamy w kolorze kremowym.

Chubushnik Lemoine (Philadelphus x lemoinei)

jest to roślina hybrydowa stworzona przez krzyżowanie chubushnika pospolitego i drobnolistnego. Jest bardzo popularny wśród ogrodników w Ameryce Północnej i Europie. Wysokość krzewu z rozłożystymi gałęziami wynosi około 300 centymetrów. Długość jajowatych lancetowatych blaszek liściowych wynosi około 4 centymetrów. Białe pachnące dość duże kwiaty są zbierane po 3-7 sztuk w racemose kwiatostany. Popularne odmiany:

płaszcz Gronostajowy (Manto d&8217; Ermin)

wysokość krzewu nie przekracza 100 centymetrów. Są piękne półpełne kwiaty, pomalowane na biało. Kwitnie obficie przez około 6 tygodni.

Chubusznik Szneesturm

na takim dziewczęcym chubushniku kwitną małe (średnica około 2-2,5 centymetra) pachnące kwiaty, pomalowane na biało, które są częścią kwiatostanów racemose. Duże liście są pomalowane na ciemnozielony kolor, jesienią stają się żółte. Wysokość krzewu wynosi około 200 centymetrów.

Gletcher

wysokość krzewu wynosi około 200 centymetrów. Na takim frotte chubushnik kwitną w pęczkach duże pachnące białe kwiaty. Kwitnienie trwa około 20 dni.

urok

jest jednym z najbardziej spektakularnych chubushnikov. Na dwumetrowym krzaku znajdują się duże gęste śnieżnobiałe kwiaty, które prawie nie pachną. Są częścią kwiatostanów (od 9 kwiatów lub więcej). Należy pamiętać, że dolna część tej rośliny jest odsłonięta, a aby zawsze wyglądała pięknie, eksperci zalecają sadzenie krzewu o niskim wzroście przed nim.

Chubushnik Snowstorm

wysokość krzewu wynosi około 200 centymetrów. Kwiaty frotte mają biały kolor i są częścią kwiatostanów (7-9 sztuk). Obfite kwitnienie trwa około 20 dni.

również ogrodnicy uprawiają takie chubushniki jak: Gordon, cienkolistny, puszysty, drobnolistny, kaukaski, Szrenka, szerokolistny, siwy, bezwonny, krpunokwiatowy.