Spirea

Spirea (Spiraea) lub tawuła jest bezpośrednio związana z rodzajem liściastych krzewów ozdobnych i rodziną róż (Rosaceae). Od starożytnego greckiego "speira" przekłada się na "zginanie", wynika to z silnej elastyczności jej łodyg. Ta roślina jest uważana za bezpretensjonalną. Ten rodzaj łączy około 100 gatunków, rośliny te wolą rosnąć w stepach leśnych, stepach i półpustynach. Pierwsza wzmianka o tej roślinie, która wówczas nazywała się tavolga, odnotowano w eposie "Sadko" napisanej około 1478 r. a w 19 W. i. Dahl wnosi informacje o tej roślinie do swojego słownika, gdzie mówi, że cienkie i bardzo mocne łodygi tawuły były używane do biczów i wyciorów. Obecnie uprawiana jest duża liczba różnych gatunków i odmian tawuł, które wyróżniają się wysokimi właściwościami dekoracyjnymi, a także odpornością na mróz i długim kwitnieniem.

cechy krzewu spirea

Spirea występują zarówno dość wysokie (około 2,5 M), jak i miniaturowe (około 15 centymetrów). Istnieje włóknisty, niezbyt głęboki system korzeni. Gałęzie są zarówno wyprostowane, jak i pełzające, leżące lub rozłożone. Mogą mieć kolor od ciemnego do jasnobrązowego. Kora może łuszczyć się wzdłużnie. Ogonkowe, naprzemiennie rozmieszczone płytki liściowe mają od 3 do 5 ostrzy i zaokrąglony lub lancetowaty kształt. Kwiatostany spirei składają się z dużej liczby małych kwiatów i mogą mieć kształt kolca, corymbose, paniculata lub piramidalna. Malowane kwiaty mogą być w różnych odcieniach koloru od szkarłatnego do śnieżnobiałego. Lokalizacja kwiatostanów zależy bezpośrednio od gatunku. Są więc gatunki, w których są umieszczone na całej łodydze, u innych ― tylko w górnej części, a u innych ― tylko na końcach gałęzi. Tawuła może być rozmnażana przez nakładanie warstw, nasiona, dzielenie krzewu lub sadzonki.

taka roślina doskonale nadaje się do tworzenia żywopłotów, a także do nasadzeń grupowych. Jednocześnie odmiany karłowate są szeroko stosowane do ogrodów skalnych, skalnych, a także do żywych "dywanów". Również krzak tawuły wygląda bardzo imponująco i jako pojedyncza roślina.

rodzaje i odmiany spirei ze zdjęciem

niektóre gatunki i odmiany są bardziej popularne, inne ― mniej. Wszystkie spirea w momencie rozpoczęcia kwitnienia są podzielone na kwitnące wiosną i kwitnące latem.

wiosennie Kwitnące

takie rośliny kwitną bardzo wcześnie. Kolejną ich cechą są urocze kwiaty, które można pomalować w różnych odcieniach bieli. Kwiatostany rosną na zeszłorocznych łodygach. Kwiaty zaczynają pojawiać się na ucieczce dopiero w 2.roku życia. Te tawuły wyróżniają się dość silnym krzewieniem. Wśród hodowców kwiatów najbardziej popularne są następujące rodzaje:

Spirea szara

taka roślina hybrydowa narodziła się dzięki krzyżowaniu białawo-szarej spirei i dziurawca zwyczajnego. Jej kwiaty są białe, a szara roślina nazywa się ze względu na odcień koloru jej liści. Wysokość krzewu nie przekracza 180 centymetrów. Na opadających gałęziach znajdują się zielonkawo-szare płytki liściowe o kształcie lancetowatym (ich zła strona jest szara). Białe kwiaty są częścią kwiatostanów corymbose, które są umieszczone na całej długości gałęzi. Kwitnienie trwa od drugiej połowy maja do połowy czerwca. Najpopularniejszą odmianą jest spirea Grey "Grefsheim". Wysokość, a także średnica krzewu, wahają się od 150 do 200 centymetrów. Brązowo-czerwone opadające gałęzie tworzą rozłożystą koronę. Frotte śnieżnobiałe małe (Średnica do 1 centymetra) kwiaty są częścią kwiatostanów w kształcie parasola. Ta tawuła jest rośliną miodową, jej kwitnienie trwa 1,5 miesiąca i zaczyna się od drugiego roku życia.

Spirea Wangutta

ta roślina hybrydowa powstała dzięki krzyżowaniu spirei trójłopatowej i kantońskiej. Krzew jest dość duży, więc jego wysokość i średnica wynosi około 200 centymetrów. Na opadających gałęziach znajdują się trójłopatowe, nagie, ząbkowane płytki liściowe, których przednia strona jest ciemnozielona, a niewłaściwa-szara. Jesienią liście zmieniają kolor na pomarańczowo-czerwony. Na całej długości gałęzi znajduje się duża liczba kwiatostanów w kształcie półkuli, które obejmują białe kwiaty o średnicy 6 mm. Kwitnienie w drugiej połowie czerwca zdarza się, że w sierpniu następuje ponowne kwitnienie.

Spirea Nippon

ojczyzna Wyspa Honsiu. Wysokość krzewu o gęstej kulistej koronie osiąga 200 centymetrów. Na poziomo rozmieszczonych gałęziach znajdują się płytki liściowe o długości do 4,5 centymetra, pozostają zielone do późnej jesieni. Kwitnienie rozpoczyna się w pierwsze Czerwcowe dni i trwa około 3 tygodni. Kwiatostany corymbose składają się z zielonkawo-żółtych kwiatów o średnicy centymetra. Co ciekawe, pąki są pomalowane na fioletowo.

Spirea arguta

ta tawuła kwitnie przed wszystkimi wiosennymi kwiatami. Na wysokości rozłożysty i bardzo efektowny krzew osiąga 150-200 centymetrów. Podczas kwitnienia jego opadające gałęzie są całkowicie pokryte ogromną liczbą śnieżnobiałych pachnących kwiatów, które wydają się na nich płynąć. Kwitnienie rozpoczyna się w ostatnie dni maja i trwa około 3 tygodni.

Lato

kwiatostany takich roślin rosną na szczytach młodych pędów. Stare pędy, które pozostały z tego roku, z czasem wysychają. Odmiany japońskiej spirei reprezentują większość letnich kwiatów. Najczęściej kwiaty mają różowy kolor, ale mogą być różowo-czerwone lub czerwone. Najpopularniejsze gatunki:

spirea japońska

młode pędy z filcowym pokwitaniem wyglądają bardzo imponująco, gdy się starzeją, stają się nagie. Krzew może osiągnąć wysokość 100-150 centymetrów. Zła strona podłużnych jajowatych liści jest pomalowana na niebiesko, a przednia ― na Zielono. Jesienią stają się czerwone, żółte lub fioletowe. Kwitnienie trwa około 1,5 miesiąca. Kwiatostany corymbose-Panic składają się z różowo-czerwonych kwiatów, które rosną na końcach łodyg.

najpopularniejsze odmiany:

Spirea japońska mała księżniczka

zaokrąglona Korona osiąga średnicę 120 centymetrów, a wysokość krzewu wynosi 60 centymetrów. Ciemnozielone płytki liściowe mają owalny kształt. Różowo-czerwone kwiaty o średnicy 3-4 centymetrów są zbierane w kwiatostany corymbose. Ta wolno rosnąca roślina kwitnie w czerwcu i lipcu.

spirea japońska Złota księżniczka

jest to odmiana poprzedniej odmiany. Jego różnica polega na wysokości metra krzewu i żółtych płytkach liściowych.

spirea japońska Shirobana

wysokość krzewu wynosi od 60 do 80 centymetrów, a średnica jego korony wynosi 120 centymetrów. Dwucentymetrowe ciemnozielone liście mają kształt wąsko-lancetowaty. Kwitnienie rozpoczyna się w lipcu lub sierpniu. Kolor kwiatów jest różowy lub biały.

spirea Japanese Goldflame

krzew osiąga wysokość 80 centymetrów. Jego pomarańczowo-żółte liście stopniowo nabierają nasyconego żółtego koloru, następnie żółtawo-zielonego, a jesienią stają się miedziano-pomarańczowe. Małe kwiaty są pomalowane na różowo-czerwony kolor.

Spirea Japanese crispa

kulista Korona nieco przekracza 50 centymetrów, a wysokość krzewu wynosi 50 centymetrów. Istnieje duża liczba wyprostowanych łodyg. Płaskie kwiatostany w kształcie parasola osiągają średnicę 5,5 centymetra, składają się z małych jasnoróżowych kwiatów odlewanych fioletowo. Kwitnienie rozpoczyna się w lipcu i trwa 6-8 tygodni.

Spirea Bumalda

ta roślina hybrydowa jest uzyskiwana przez krzyżowanie białych kwiatów i japońskiej spirei. Krzew z wyprostowanymi łodygami osiąga wysokość 50-80 centymetrów. Zielone liście jesienią zmieniają kolor na fioletowy, czerwony lub żółty. Kwitnienie trwa około 2 miesięcy i rozpoczyna się w lipcu. Kwiaty mogą być malowane w różnych odcieniach od ciemnego do jasnoróżowego. Najbardziej popularna jest odmiana Spirea Bumald Goldflame. Wysokość krzewu wynosi 80 centymetrów. Młode płytki liściowe mają pomarańczowo-brązowy kolor, stopniowo stają się złotożółte, a następnie zielonkawo-żółte. A jesienią są pomalowane na Czerwono-miedziany kolor. Jednak zmiany te obserwuje się, jeśli krzew rośnie w słonecznym miejscu, aw zacienionym miejscu jego liście mają zielony kolor.

spirea iwolistna

wysokość krzewu sięga 200 centymetrów. Wyprostowane łodygi są pomalowane na żółto-brązowo-czerwonawy kolor. Długość spiczastych blaszek liściowych wynosi około 10 centymetrów. Długość kwiatostanów Panic-piramidalnych wynosi około 20 centymetrów. Obejmują różowe lub białe kwiaty.

Spirea Douglas

wysokość krzewu wynosi około 150 centymetrów. Na powierzchni jego prostych brązowo-czerwonych pędów znajduje się pokwitanie. Długość podłużnych lancetowatych blaszek liściowych waha się od 3 do 10 centymetrów. Wąskie wierzchołkowe kwiatostany w kształcie piramidy składają się z ciemnoróżowych kwiatów. Kwitnienie rozpoczyna się w lipcu i trwa 6 tygodni.

Spirea Billard

ta roślina hybrydowa pochodzi z krzyżowania spirei iwolistnej i daglezji. Krzew osiąga wysokość 200 centymetrów. Długość jego szerokołańcuchowych płyt liściowych wynosi 10 centymetrów. Wąskie wiechowate piramidalne kwiatostany osiągają długość 20 centymetrów i składają się z bogatych różowych kwiatów. Kwitnienie rozpoczyna się w drugiej połowie lipca.

funkcje uprawy

każda roślina ma jakieś cechy w opiece nad nią, a spirea nie jest wyjątkiem:

1. najlepiej taka roślina rozwija się i rośnie na ziemi darniowej lub liściastej. Zalecany skład mieszanki gruntów: ziemia, piasek i torf (2: 1: 1).
2. na dnie dołu musisz zrobić warstwę drenażową, na przykład z połamanej Cegły.
3. otwór do sadzenia powinien być o 1/3 części większy niż rozmiar bryły spirei.
4. musisz sadzić na głębokości co najmniej 50 centymetrów, jednocześnie upewniając się, że szyjka korzenia jest równo z powierzchnią gleby.
5. zaleca się sadzenie tej rośliny w pochmurny dzień, a najlepiej podczas deszczu. Optymalny czas na lądowanie to miesiąc wrzesień.
6. obok tawuły świerk, jałowiec i tuja świetnie się czują.

lądowanie spirei

sadzenie spirei na wiosnę

wiosną można sadzić tylko te spireas, które kwitną latem. W takim przypadku konieczne jest sadzenie takich krzewów, zanim pąki zaczną się otwierać. Kupując sadzonki, zwróć szczególną uwagę na system korzeniowy. Jeśli jest przesuszona, nie powinieneś brać takiej sadzonki. Musisz także sprawdzić pędy. Muszą być elastyczne i powinny być umieszczone na dobrych pąkach. Po zakupie sadzonki należy przygotować do sadzenia. Tak więc, jeśli jego korzenie są zbyt długie, należy je ostrożnie przyciąć, aby stały się krótsze. W przypadku, gdy korzenie są przesuszone lub uszkodzone, konieczne jest przycięcie wszystkich gałęzi. Jeśli sadzonka była przechowywana przez długi czas, a jej korzenie stały się zbyt suche, należy je zwilżyć lub zanurzyć na kilka minut w pojemniku z wodą, a dopiero potem można rozpocząć sadzenie.

taka roślina, choć różni się bezpretensjonalnością, ale aby cieszyć się obfitym kwitnieniem tak długo, jak to możliwe, musisz wybrać dobrze oświetlony obszar z pożywną glebą. I nie zapominaj przy wyborze miejsca, że ten krzew daje obfite pędy korzeniowe.

najpierw musisz zrobić dziurę dla sadzonki. Powinien mieć strome krawędzie. Jego objętość powinna być co najmniej 1/3 części większa niż system korzeni spirei. Następnie pozostaw dół w spokoju na 2-4 dni. Do sadzenia zaleca się wybór pochmurnego, a najlepiej deszczowego dnia. Bezpośrednio przed sadzeniem należy położyć warstwę drenażu z Łamanej cegły na dnie, która powinna mieć grubość od 15 do 20 centymetrów, zwłaszcza jeśli gleba jest gliniasta. Następnie musisz przygotować mieszankę gleby. aby to zrobić, łącząc ziemię darniową (liściową), piasek i torf, pobrane w stosunku 2:1:1. Wlej mieszaninę do dołu i zanurz w niej korzenie sadzonki. Ostrożnie wyprostuj je i wypełnij dziurę mieszanką ziemi, lekko ją ubijając, aby szyjka korzenia była równo z powierzchnią gleby. Po posadzeniu krzewu należy go podlać za pomocą 20 litrów wody, a następnie wypełnić powierzchnię gleby ściółką (torfem).

sadzenie spirei jesienią

jesienią sadzić zarówno wiosenne, jak i letnie spirale Kwitnące. Z reguły podczas sadzenia jesienią odbywa się podział krzewu. Jednocześnie musisz mieć czas na sadzenie krzewu przed końcem opadania liści. Krzewy, które skończyły 3-4 lata, są idealne do dzielenia i przesadzania. Oczywiście tę procedurę można wykonać przy użyciu bardziej dojrzałych spirei, ale należy zauważyć, że będzie to dość trudne, ponieważ takie rośliny mają dość obszerny i ciężki system korzeniowy (biorąc pod uwagę ziemną śpiączkę).

wykop krzak, podczas gdy musisz uchwycić nieco więcej niż ½ części rzutu korony na obwodzie. Jeśli odetniesz trochę korzeni, krzew nie ucierpi na tym. Następnie system korzeniowy jest dokładnie myty pod bieżącą wodą. W przypadku, gdy krzew jest młody, a jego system korzeniowy jest mały, można go umieścić w pojemniku (wiadrze) i napełnić wodą. Po pewnym czasie należy umyć korzenie pod bieżącą wodą i należy je wyprostować. Za pomocą sekatora podziel krzak na 2-3 delenki. Warto wziąć pod uwagę, że każda oddzielona część powinna mieć dobry Płatek korzeniowy i 2 lub 3 silne łodygi. Korzenie w kształcie sznurka należy przyciąć.

do przygotowanej dziury należy wlać mieszaninę gleby na kopiec. Następnie umieszcza się w nim delenkę i prostuje korzenie. Dół należy wypełnić ziemią i nie ubić go zbyt mocno. Podlewaj posadzoną roślinę w kilku technikach.

Pielęgnacja spirei

jak dbać o spireę

jak wspomniano powyżej, spirea jest dość światłolubną rośliną, ale są też gatunki, które świetnie się czują w zacienionym miejscu. Ponadto roślina potrzebuje luźnej gleby odżywczej, dobrej warstwy drenażowej, a także warstwy ściółki na powierzchni gleby, której grubość powinna wynosić około 7 centymetrów.

ponieważ system korzeniowy spirei nie jest bardzo głęboki, należy go podlewać dość często i umiarkowanie. Tak więc w porze suchej konieczne jest wylewanie 1,5 wiadra wody 1 raz na 2 tygodnie na każdy krzak. Konieczne jest również regularne rozluźnianie wierzchniej warstwy gleby i wyrywanie chwastów. Po raz pierwszy musisz nakarmić roślinę po przycięciu, w tym celu stosuje się złożony nawóz mineralny. W połowie lipca zaleca się karmienie krzewu roztworem dziewanny, do którego należy dodać superfosfat (10 gramów substancji na wiadro roztworu).

najczęściej przędziorków i mszyc osiadają na tej roślinie. Możesz pozbyć się mszyc za pomocą pirymoru, a od przędziorków ― karbofosomów. Z reguły spirea są bardzo odporne na choroby, a szkodniki osiedlają się na nich niezwykle rzadko i nie wyrządzają im zauważalnej szkody.

przycinanie spirei

krzewy mogą rosnąć w stosunkowo krótkim czasie, w związku z tym przycinanie należy przeprowadzać systematycznie. W roślinach kwitnących wiosną kwiatostany znajdują się na całej długości gałęzi, dlatego 1 raz w roku należy odciąć tylko końce gałęzi, które zamarzły podczas zimowego chłodu. Jednak po 7-14 latach wszystkie stare łodygi są cięte z krzaków,a raczej spirea są cięte prawie do pnia. Po pojawieniu się młodych pędów musisz wybrać z nich 5-6 najsilniejszych łodyg do utworzenia krzewu. W takim przypadku inne łodygi będą musiały zostać całkowicie odcięte. Po 1-2 latach w krzaku należy odciąć wszystkie osłabione lub stare łodygi. Końcówki gałęzi są przycinane wyłącznie wiosną, aż pąki zostaną całkowicie otwarte. Stare łodygi można usunąć przynajmniej wiosną, nawet latem.

gatunki i odmiany późno kwitnące należy przycinać co roku na samym początku okresu wiosennego. Przycinanie łodygi odbywa się do pierwszego pąka, a osłabione i małe pędy należy całkowicie wyciąć. Konieczne jest terminowe cięcie starych łodyg, ponieważ stopniowo zaczynają same wysychać. Po tym, jak spirea dożyje czwartego roku życia, zaleca się jej coroczne przycinanie na wysokość około 30 centymetrów od gleby. Jeśli po takiej procedurze pędy są dość słabe, najlepiej wymienić krzew. Z reguły gatunki kwitnące latem żyją około 15-20 lat.

rozmnażanie spirei

możesz rozmnażać przez nasiona, dzieląc krzak, nakładając warstwy i sadzonki. Rozmnażanie przez nasiona dla odmian hybrydowych nie jest odpowiednie, ponieważ takie rośliny nie mogą zachować cech odmianowych. Najlepszym sposobem jest sadzonki, ponieważ około 70 procent wszystkich sadzonek bardzo szybko wytwarza korzenie, nawet bez stosowania leków stymulujących wzrost. Gatunki kwitnące wiosną powinny być sadzone w pierwszych tygodniach czerwca, a kwitnące latem ― od połowy czerwca lub w lipcu. Ukorzenienie zdrewniałych sadzonek należy wykonać we wrześniu lub październiku.

konieczne jest przycięcie rocznej prostej łodygi i podzielenie jej na kawałki. Należy pamiętać, że każde cięcie powinno mieć 5 lub 6 płyt liściowych. Liście znajdujące się poniżej należy odciąć ogonkami, a te znajdujące się u góry należy skrócić o ½ części. Następnie łodygę należy umieścić w roztworze epiny na 12 godzin (1,5 ml substancji na 3 litry wody). Następnie węzeł znajdujący się od dołu należy zanurzyć w Kornevin, a następnie wylądować w pojemniku wypełnionym zwilżonym piaskiem, a łodyga powinna znajdować się pod kątem od 30 do 45 stopni. Przykryj folią lub szkłem. Usuń je w zacienionym miejscu i nawilżaj 2 lub 3 razy dziennie z butelki z rozpylaczem. Po rozpoczęciu mrozu sadzonki należy wykopać w ogrodzie i przykryć suszonymi liśćmi na wierzchu. Na nich musisz umieścić pudełko, po odwróceniu go, a więc muszą pozostać do wiosny. Po pojawieniu się młodych pędów w przyszłym roku sadzi się je w stałym miejscu.

aby rozmnażać przez warstwowanie, musisz zrobić rowek w glebie i umieścić w nim łodygę, która jest przymocowana i pokryta ziemią. Aby uzyskać kilka młodych pędów naraz, musisz uszczypnąć górną część warstw. W takim przypadku proces może dać wszystkie boczne pąki. Jesienią warstwy należy zdobyć i podzielić na uformowane pędy. Muszą być sadzone w stałym miejscu.

Spirea po kwitnieniu

przygotowanie takiego krzewu do zimowania jest bardzo proste. Prawie wszystkie rodzaje spirei wyróżniają się dobrą odpornością na zimę. Jeśli martwisz się, że zima będzie zbyt zimna i mało śnieżna, przykryj system korzeniowy suchymi liśćmi, a grubość warstwy powinna wynosić 10-15 centymetrów.