krzew miricaria jest stosunkowo popularny wśród ogrodników ze względu na niezwykłe liście. Różni się od większości upraw ogrodowych tym, że główną ozdobą gęstych spektakularnych krzewów są łuskowate gałęzie o srebrnym kolorze.
treść
funkcje miricaria
Miricaria to bylina, która należy do rodziny Grzebieniowatych. Zewnętrznie roślina ta jest podobna do wrzosu. Nazwa tego rodzaju jest wyrazem łacińskiej nazwy wrzosowatych "mirica".
w naturze roślinę tę można znaleźć w Azji: od Ałtaju po Tybet. Jest najbardziej rozpowszechniony na równinach Mongolii i Chin. Często można go również spotkać na wzniesieniach i płaskowyżach na wysokości do 1900 metrów nad poziomem morza.
rozgałęzione pędy tego krzewu są pomalowane na brązowo-żółty lub jasnoczerwony odcień i ozdobione są bardzo małymi płytkami liściowymi, które są łuskami. W klimacie umiarkowanym wysokość niskich rozłożystych krzewów może osiągnąć 100-150 cm, jednak czasami występują Dzikie okazy, których wysokość wynosi około czterech metrów. Średnica krzewu może osiągnąć około półtora metra.
każdy krzew ma od 10 do 20 głównych rosnących zdrewniałych łodyg o gładkiej powierzchni. Powierzchnia krótkich pędów bocznych pokryta jest mięsistymi płytkami liściowymi o małych rozmiarach, które są pomalowane na zielonkawo-niebieski odcień.
sezon wegetacyjny miricaria rozpoczyna się w maju, a kończy z pierwszymi przymrozkami. Przez cały okres aktywnego wzrostu krzew ma atrakcyjny wygląd.
krzew kwitnie przez osiem tygodni, a otwarcie delikatnych pąków obserwuje się w połowie maja. Kwitnie tak długo, ponieważ jego kwiaty nie kwitną natychmiast, ale stopniowo. Pierwsze pąki otwierają się na dolnych gałęziach. Pod koniec kwitnienia otwarcie pąków następuje na szczycie krzewu. Długość życia każdego pojedynczego kwiatu wynosi 3-5 dni. Kwiaty są zbierane w kwiatostany, w kształcie kolca, które wznoszą się na długiej (około 0,4 m) szypułce. Kwiaty mogą tworzyć się w kątach liści i na szczycie pędów (w zależności od odmiany). Kwiatostany składają się z wielu małych kwiatów o fioletowym lub fioletowym kolorze, które są ściśle dociśnięte do siebie.
kiedy krzew zanika, w miejscu kwiatów powstają strąki nasienne o wydłużonym kształcie piramidy. Nasiona są bardzo małe,a ich powierzchnia pokryta jest białawym pokwitaniem.
metody rozmnażania
uprawa z nasion
konieczne jest prawidłowe przechowywanie nasion miricaria, w przeciwnym razie bardzo szybko stracą kiełkowanie. Do przechowywania są one usuwane w wodoodpornej torbie, która powinna być hermetycznie zamknięta. Temperatura powietrza powinna być umiarkowana.
siew materiału siewnego odbywa się w następnym roku po zbiorze. Potrzebuje stratyfikacji. Gdy do siewu nasion pozostanie 7 dni, są one umieszczane na półce lodówki w tym czasie, a temperatura powinna wynosić od 3 do 5 stopni. Rozwarstwione nasiona charakteryzują się wysokim kiełkowaniem ― ponad 95 procent. Jeśli zaniedbasz przygotowanie nasion, w najlepszym przypadku wzrośnie tylko 1/3 części.
wypełnij pudełko sadzonek podłożem i rozprowadź nasiona na jego powierzchni. Z góry nasiona nie są posypywane ziemią, a także nie są zakopane w podłożu. Zaleca się podlewanie upraw metodą wstępującą lub kroplową. Nasiona wyklują się po dwóch lub trzech dniach, a pierwsze sadzonki pojawią się dopiero po około 7 dniach. Kiedy sadzonki rosną i stają się silniejsze, sadzi się je na otwartym terenie. Robią to dopiero po ustaleniu ciepłej pogody, ponieważ nawet małe przymrozki są szkodliwe dla roślin.
sadzonki
przeprowadź zbiór sadzonek. Aby to zrobić, możesz użyć zarówno zdrewniałych łodyg, jak i młodych (rocznych). Mirikaria może być rozmnażana przez sadzonki przez cały sezon wegetacyjny. Długość segmentów powinna wynosić 0,25 m, a ich grubość może osiągnąć 10 mm.
po cięciu sadzonki zanurza się w roztworze środka stymulującego wzrost, na przykład: Heteroauxin, Epin lub Kornevin. Musisz je zdobyć po 1-3 godzinach i natychmiast wylądować w przyciętych plastikowych butelkach lub oddzielnych doniczkach. Pomimo faktu, że sadzonki szybko wytwarzają korzenie, w pierwszym roku roślina jest trzymana w domu. Chodzi o to, że nie będą w stanie przetrwać mroźnej zimy. Wraz z nadejściem wiosny, gdy na zewnątrz robi się cieplej, możesz sadzić sadzonki na otwartym terenie.
opieka nad miricaria
roślina miricaria jest bardzo odporna zarówno na szkodniki, jak i choroby. Różni się także bezpretensjonalnością. Nie szkodzi zarówno wysokiej (do 40 stopni), jak i bardzo niskiej (do minus 40 stopni) temperaturze powietrza.
dobrze rośnie na działce z pożywną glebą ogrodową lub na torfowej glebie gliniastej. Ziemia powinna być lekko kwaśna lub neutralna.
podlewanie
ta roślina odporna na suszę jest podlewana tylko w okresie suchym, a następnie rzadko. Jednak na wilgotnej glebie wzrost krzewu nasila się i kwitnie bardziej wspaniale. Średnio podczas suszy jest podlewany dwa razy w miesiącu, a jedno wiadro wody jest pobierane na roślinę. Miricaria nie szkodzi stagnacji cieczy w ziemi, a także krótkotrwałemu zalewaniu gleby.
karmienie
jeśli co roku wypełniasz powierzchnię koła pnia warstwą próchnicy lub torfu, kolor liści i kwiatów staje się jaśniejszy. W sezonie wegetacyjnym roślinę można karmić raz lub dwa razy. Nadaje się do tego uniwersalny nawóz do upraw wrzosów.
Oświetlenie
najlepiej krzew rośnie w lekkim zacienieniu. Ale w miejscach nasłonecznionych można go również uprawiać. Jednak palące promienie słoneczne w południe mogą pozostawić oparzenia na młodych pędach.
przycinanie
Z czasem roślina jest zdrewniała. Kiedy ma 7 lub 8 lat, jego dekoracyjność jest znacznie zmniejszona. Jednak systematyczne przycinanie krzewu pomoże temu zapobiec. Przeprowadza się ją w 2 etapach:
- w jesiennym czasie-formująca;
- wiosna-sanitarny (Usuń wysuszone i zamrożone pędy).
podwiązka
silne podmuchy wiatru mogą uszkodzić rozłożyste łodygi. W związku z tym miricaria potrzebuje specjalnego schronienia lub do sadzenia wybiera obszary chronione przed wiatrem. Późną jesienią podwiązka krzewu do podpory. Jest to konieczne, aby roślina mogła wytrzymać silny wiatr i zaspy śnieżne. W takim przypadku zaleca się zginanie młodych łodyg na powierzchni gleby i mocowanie w tej pozycji.
rodzaje miricaria
ogrodnicy uprawiają tylko 2 gatunki miricaria: Ber i Daur.
Miricaria Daur, lub długolistna
najbardziej rozpowszechniony gatunek występuje w Ałtaju i południowej Syberii. W młodych pędach w pierwszym roku wzrostu kora jest pomalowana na Zielono z żółtawym odcieniem. Z czasem jego kolor zmienia się na brązowy. Długość wąskich liści wynosi od 0,5 do 1 centymetra,a ich szerokość od 0,1 do 0,3 centymetra. Są pomalowane na niebiesko, a ich kształt może być jajowaty lub podłużny. Wierzchołek każdej płyty liściowej pokryty jest małymi gruczołami.
szypułki powstają na rocznych wierzchołkach i na dorosłych pędach bocznych. Kwiatostany mogą być proste lub złożone (rozgałęzione). Początkowo szypułki rosną krótsze, ale na początku kwitnienia wyraźnie się wydłużają. Przylistek osiąga około 0,6 cm średnicy, a na nim tworzy się mały kielich o wielkości od 0,3 do 0,4 cm Podłużne płatki różowego koloru o 0,5–0,6 cm są skierowane do przodu, podczas gdy osiągają szerokość około 0,2 cm, główkowate piętno jajnika jest ozdobione pręcikami, które są zrośnięte w połowie. Na krzaku powstają wydłużone trójdzielne strąki nasienne. Wewnątrz znajdują się małe nasiona o długości 0,12 cm, a ich kręgosłup jest częściowo owłosiony.
Myricaria Ber lub Ber
w naturze najczęściej występuje w Azji Środkowej, na Dalekim Wschodzie iw Europie Zachodniej. Boczne łodygi niskich krzewów są wznoszące się i proste. Są pokryte wieloma naprzemiennie rozmieszczonymi, łuskowatymi, mięsistymi płytkami liściowymi, które są pomalowane na niebiesko-srebrny odcień.
od drugiej połowy maja do ostatnich dni sierpnia wierzchołki pędów są ozdobione różowymi kwiatostanami racemose. Kwiatostany są bujne, a dolne pąki najpierw kwitną. Kwiatostany są bardzo ciężkie, więc często łodygi pochylają się w kierunku ziemi, nabierając łukowatego kształtu. Zanim kwiaty zaczną kwitnąć, szypułka ma około 10 centymetrów długości i wygląda podobnie do gęstego stożka. Ale z czasem jego długość wzrasta do 0,3 - 0,4 m, a on sam staje się mniej gęsty.
owoce zaczynają dojrzewać we wrześniu. Nasiona znajdują się na wierzchołkach gałęzi i mają białawy kolor pokwitania. W rezultacie długie łodygi wyglądają bardzo podobnie do lisich ogonów z puszystą białawą końcówką. To właśnie wpłynęło na wybór nazwy tego gatunku.
Miricaria w projektowaniu krajobrazu
Miricaria jest idealna do dekoracji sztucznych i naturalnych zbiorników wodnych. Jest uprawiany zarówno pojedynczo, jak i w nasadzeniach grupowych. Krzew wygląda najlepiej obok roślin iglastych i liściastych o ciemnozielonym kolorze. Często jest również sadzony w ogrodzie różanym.
