deren biały

Biała roślina deren (Cornus alba), która jest również określana jako Świda Biała, świdina biała lub telicrania Biała, jest gatunkiem z rodzaju Dereń należącego do rodziny Dereń. Ponadto roślina ta jest uważana za bardzo bliskiego krewnego świdiny jedwabistej lub potomstwa. W warunkach naturalnych roślinę tę można znaleźć w Chinach, Mongolii, Korei, a także rośnie na terytorium rozciągającym się od Japonii i Dalekiego Wschodu po europejską część Rosji. Roślina ta woli rosnąć w zaroślach ciemnoogonowych podmokłych lasów.

Nazwa rodzaju deren White w tłumaczeniu oznacza "róg". W tym rodzaju najczęstszym jest biały krzew deren, dlatego często stosuje się go w ogrodnictwie miejskim.

Krótki opis uprawy

  1. Kwitnienie . Krzew kwitnie bujnie od początku do połowy lata. W pierwszych jesiennych tygodniach kwitnie ponownie.
  2. lądowanie . Jesienią podczas opadania liści lub wiosną-zanim zacznie się przepływ soków.
  3. podlewanie . Podczas gdy roślina jest młoda, jest podlewana raz lub dwa razy w ciągu 7 dni. Dorosłe krzewy są podlewane tylko podczas długotrwałej suszy dwa lub trzy razy w miesiącu, a na roślinę pobiera się od 15 do 20 litrów wody.
  4. nawóz . Jeśli gleba jest pożywna, derena może normalnie rosnąć bez górnego opatrunku. W zubożonej glebie wiosną do gleby pod krzakiem należy dodać od 100 do 150 gramów złożonego nawozu mineralnego. A w miesiącach letnich pod krzakiem dodaje się od 5 do 7 kilogramów próchnicy.
  5. przycinanie . Po tym, jak biała murawa ma 3 lata, zaczyna być regularnie przycinana. Robią to 2 razy w roku, a raczej: w lipcu i sierpniu. Gatunki i odmiany, które mają korę o bogatym kolorze, należy przycinać na początku wiosny, ale tylko 1 raz na kilka lat.
  6. rozmnażanie . Warstwami, metodą nasienną i sadzonkami.
  7. szkodniki . Mszyce i łuski są przecinkowe.
  8. choroba . Mączniak prawdziwy.

cechy derena białego

Biały deren jest silnie rozgałęzionym krzewem. Jego nagie i proste gałęzie są dość elastyczne i z biegiem lat zaczynają się łukowato wyginać. Gałęzie mogą być pomalowane na czerwono-czarny, czerwono-koralowy lub brązowo-czerwony odcień. Wysokość krzewu może osiągnąć 300 cm, a całe przeciwległe płytki liściowe mają eliptyczny kształt, ogonki i pokwitanie na powierzchni. Ich szerokość może wynosić od 10 do 70 mm, a długość od 20 do 100 mm.na powierzchni płyty można wyraźnie odróżnić od trzech do pięciu żył o kształcie łuku. Przednia powierzchnia liści ma ciemnozielony odcień, a niewłaściwa powierzchnia jest jasnoniebieska. Bujne wierzchołkowe kwiatostany corymbose osiągają 30-50 mm średnicy, obejmują białe małe kwiaty, które mają tylko 4 płatki. Bujne kwitnienie krzewu przypada na początek-środek okresu letniego. A w pierwszych tygodniach jesieni obserwuje się powtarzające się kwitnienie. Owocem jest pestkowiec jagodowy. Niedojrzałe owoce mają jasnoniebieski kolor, który zmienia się w biało-niebieski w miarę dojrzewania. Dojrzałe pestki stają się spłaszczone. Owocowanie i kwitnienie białej dereny jest możliwe dopiero po ukończeniu 2 lub 3 lat.

ta roślina jest odporna na ciepło, zimno, dobrze znosi zimę, może rosnąć w cieniu, nadaje się do każdej gleby, a także świetnie się czuje w warunkach miejskich. Ze względu na bezpretensjonalność i spektakularny wygląd taki krzew zyskał dużą popularność wśród ogrodników.

sadzenie białej dereny w otwartym terenie

o której godzinie sadzić

sadzonka białej dereny jest sadzona na otwartym terenie na początku wiosny i musisz mieć czas, zanim zacznie się przepływ soku. Ta procedura może być również przeprowadzona jesienią podczas opadania liści. Większość ogrodników woli sadzić taki krzew jesienią, ponieważ wczesną wiosną w pełni zakorzenione i ukorzenione sadzonki natychmiast zaczynają aktywnie rosnąć. Podczas sadzenia sadzonki na otwartym terenie wiosną eksperci zalecają, aby podczas przenoszenia do dziury spróbować wziąć korzenie wraz z dużą bryłą ziemi (im większa bryła, tym lepiej). Dzięki temu będziesz w stanie chronić roślinę przed stresem, który może wystąpić po przesadzeniu.

ponieważ biała derena odnosi się do roślin odpornych na cień, często sadzi się ją w zacienionych obszarach, a nawet w cieniu, na przykład: wzdłuż pustych ogrodzeń i ścian lub pod dużymi drzewami. Należy jednak pamiętać, że odmiany i odmiany o różnorodnych liściach potrzebują dużo światła, w przeciwnym razie ich liście mogą stracić swoją dekoracyjność.

zasady sadzenia

Biała Derena różni się tym, że prawie wszystkie rodzaje gleby są dla niej odpowiednie. Dobrze rośnie na skalistej glebie, lekkim piaskowcu i ciężkiej glebie gliniastej. Należy jednak zauważyć, że gleba musi być koniecznie neutralna.

najlepiej jest używać sadzonek do sadzenia, które nie mają więcej niż cztery lata, ponieważ szybciej się ukorzeniają, a jeśli zostaną przycięte, będą miały dużą liczbę młodych pędów. Przed przystąpieniem do sadzenia sadzonki jego system korzeniowy zanurza się w wodzie, gdzie pozostanie przez kilka godzin. W tym czasie korzenie będą miały czas na wchłonięcie wystarczającej ilości wilgoci, dzięki czemu będą lepiej tolerować przeszczep. Jeśli do sadzenia używana jest sadzonka z zamkniętym systemem korzeniowym, nie trzeba jej wcześniej moczyć.

wartość dołu powinna być ¼ Części większa niż objętość systemu korzeniowego pobranego wraz z bryłą ziemi. Jeśli gleba na terenie jest bagienna, Biała murawa może na niej normalnie rosnąć tylko wtedy, gdy zapewnisz mu dobry drenaż. Aby to zrobić, na dnie otworu do sadzenia należy wykonać warstwę drenażową piasku, która jest połączona z kruszonym kamieniem lub kawałkami Cegły. Grubość takiej warstwy powinna osiągnąć około 15 centymetrów. Należy pamiętać, że jeśli woda gruntowa na stronie leży dość głęboko lub ziemia na stronie jest sucha, wówczas drenaż nie jest w ogóle wykonywany w otworze do sadzenia lub dno jest pokryte tylko warstwą piasku.

po umieszczeniu sadzonki w otworze do sadzenia należy ją wypełnić mieszanką gleby składającą się z próchnicy, kompostu i górnej warstwy gleby (pozostałej po przygotowaniu dołu). Po posadzeniu krzewu zagęść powierzchnię gleby w Kole pnia i zalej ją dużą ilością wody. Gdy ciecz zostanie wchłonięta, przykryj powierzchnię gleby wokół krzewu warstwą ściółki (materiału organicznego). Upewnij się, że szyjka korzenia po posadzeniu znajduje się na tym samym obrażeniu co powierzchnia witryny.

Pielęgnacja Derain White

pomimo faktu, że biały deren wyróżnia się bezpretensjonalnością, nadal należy się nim dobrze opiekować. Należy się nim opiekować w taki sam sposób, jak w przypadku innych upraw ogrodowych.

podlewanie

szczególną uwagę należy zwrócić na podlewanie młodych niedojrzałych krzewów. Są one podlewane regularnie 1 lub 2 razy w ciągu 7 dni. Starsze krzewy wymagają podlewania tylko w okresie długotrwałej suszy. Tak więc latem podczas suszy wystarczy wlać półtora do dwóch wiader wody 2 lub 3 razy w miesiącu pod każdy krzak. Kiedy krzew jest podlewany, poluzuj powierzchnię gleby w Kole pnia i wyrwij wszystkie chwasty.

nawóz

Biała derena nie potrzebuje górnego opatrunku, zwłaszcza jeśli gleba na stronie jest nasycona składnikami odżywczymi. Jeśli jednak chcesz, aby krzew był silny i obficie kwitł, wiosną należy dodać od 100 do 150 gramów kompleksu mineralnego do gleby pnia, a latem ― od 5 do 7 kilogramów próchnicy lub kompostu.

przycinanie

po tym, jak krzew ma 3 lata, zaczynają przeprowadzać systematyczne przycinanie formacyjne. Jeśli ta zasada zostanie zaniedbana, wówczas Biała derena wkrótce rozpocznie stopniowe odsłonięcie dolnej części krzaka. Aby krzew był zawsze zwarty i atrakcyjny, należy całkowicie odciąć co trzecią lub czwartą łodygę. Wytnij również wszystkie osłabione, zranione i chore gałęzie, pozostawiając tylko najsilniejsze i najbardziej rozwinięte. Jeśli biała derena jest używana do tworzenia żywopłotu, pierwszą fryzurę należy wykonać w lipcu, a drugą w sierpniu (kiedy rosną łodygi).

jeśli uprawiasz odmiany, których kora ma jasny kolor, są one cięte tylko 1 raz w ciągu kilku lat, a ta procedura jest przeprowadzana wczesną wiosną, zanim pąki się otworzą. W takim przypadku krzew należy skrócić do 20 centymetrów od powierzchni gleby, co pozwoli mu odmłodzić: zacznie aktywnie rosnąć duża liczba młodych gałęzi.

możesz uformować koronę w derenie na różne sposoby. Najbardziej popularne są następujące opcje: łuk, sześcian, kolumna, półkula i piłka. Kolejną koronę takiego krzewu można uformować w postaci standardowego drzewa (w 1 pniu). Niektóre odmiany i odmiany tej rośliny nie wymagają przycinania formacyjnego, ponieważ już kształt ich korony jest dość atrakcyjny. Jednak takie krzewy są regularnie przycinane sanitarnie.

choroby i szkodniki

dorosły potężny biały krzew ma wysoką odporność na choroby i szkodniki. Ale chociaż krzew jest młody, często jest dotknięty mączniakiem prawdziwym, a także szkodniki, takie jak mszyce i łuski przecinkowe, mogą się na nim osiedlić.

roślina dotknięta mączniakiem prawdziwym wiosną na powierzchni liści tworzy białawy odcień. Jak najszybciej odetnij wszystkie chore gałęzie i potraktuj roślinę roztworem Fundazolu lub mieszanki Bordeaux (1%). Aby pozbyć się szkodników, spryskaj krzew roztworem akarycydu, na przykład: Actellica, Bankola, Aktara, Akaryna lub Biotlina.

rozmnażanie białej dereny

Biała derena może być rozmnażana w sposób generatywny (nasiona) i wegetatywny (sadzonki i warstwy).

uprawa z nasion

materiał siewny tej rośliny ma bardzo wysokie kiełkowanie (około stu procent). Siew nasion odbywa się jesienią natychmiast po ich zebraniu. Ponieważ nasiona zachowują zdolność kiełkowania przez około 5 lat, siew można odłożyć na wiosnę, ale w tym przypadku będą potrzebować rozwarstwienia: zimą są trzymane w temperaturze 5 stopni przez co najmniej osiem tygodni. Podczas siewu pamiętaj, że na 1 metr kwadratowy działki powinno być nie więcej niż 5-15 nasion, które są zakopane w glebie o 40-50 mm. Sadzonki nie zobaczysz wkrótce, często pojawiają się dopiero w drugim lub trzecim roku po siewie. A dopiero po 5-8 latach krzew wyhodowany z nasion będzie miał standardową wartość dla tej rośliny. Dlatego większość ogrodników woli używać metod wegetatywnych do rozmnażania.

rozmnażanie przez sadzonki

z potężnej i zdrowej rośliny w pierwszych dniach czerwca należy odciąć lekko zdrewniałe łodygi, a na każdej sadzonce powinno być od 7 do 9 pąków. Sadzić odcinki ukorzeniania w pojemniku wypełnionym odpowiednią mieszanką gleby. Najlepsze są sadzonki zakorzenione w szklarni. Podczas ukorzeniania nie zapomnij podlewać sadzonek w odpowiednim czasie, a także karmić je nawozami mineralnymi i organicznymi. W pierwszych jesiennych tygodniach sadzonki będą już musiały dobrze się zakorzenić i można je sadzić w ogrodzie.

rozmnażanie przez warstwowanie

najłatwiej jest rozmnażać białą derenę za pomocą warstw. Aby to zrobić, jesienią wybierz łodygę na krzaku, która rośnie bardzo nisko z powierzchni gleby. Wykop mały rowek i zablokuj w nim łodygę, pozostawiając tylko górną część Na Zewnątrz. Wypełnij rowek żyzną glebą. Przez cały okres letni warstwy są regularnie podlewane i karmione. Późną jesienią zaleca się wypełnienie warstw warstwą świerkowych gałęzi lub latających liści. Wraz z nadejściem wiosny lub następnego okresu jesiennego oddziel warstwy i umieść je w nowym stałym miejscu.

odmiany białej dereny

deren white ma dużą liczbę różnych odmian i kilka dekoracyjnych form ogrodowych. Wyróżnia się następujące formy ogrodowe:

  1. Argenteomarginata . Kora takiego krzewu jest czerwona, a jego zielone liście mają białawo-kremowe obramowanie. Jesienią liście są zabarwione karminowo-czerwonym odcieniem. Przede wszystkim wśród ogrodników ceniona jest taka odmiana tej formy, jak Elegissima: łodygi trzymetrowych krzewów są czerwone, liście mają nierówne białawo-kremowe obrzeża, a także kremowe paski i plamki.
  2. sibirica . W tym karłowatym krzewie łodygi są pomalowane na bogaty czerwony odcień. Zielonkawe liście jesienią zmieniają kolor na brązowo-czerwony. Popularne odmiany:
  • Sibirica Variegata - w dwumetrowym krzewie liście są ozdobione szeroką ramką o kremowym odcieniu, a także kremowymi akcentami i plamami, jesienią nabiera fioletowego odcienia, odmiana jest podobna do elegancji, ale rośnie wolniej, co pozwala ozdobić je małymi ogrodami;
  • Aurea - dwumetrowy krzew ma jasnoczerwone łodygi, jasnożółte liście, białawo-kremowe kwiatostany i biało-niebieskie owoce.
  1. Kern . Na powierzchni zielonych liści są plamki żółtego odcienia.
  2. Szpeta . Ta forma narodziła się około 100 lat temu. Wysokość krzewu wynosi około 200 cm, jego łodygi są czerwonawo-brązowe, a zielone liście są ozdobione nierównym obrzeżem żółto-złotego odcienia. Jesienią liście zmieniają kolor na purpurowy.
  3. Kesselringi. łodygi są pomalowane na czarno-fioletowy lub czerwonawo-czarny odcień.

popularne są następujące odmiany:

  1. Astrosangwinea . Półtorametrowy krzew ma szkarłatne łodygi i zielone liście.
  2. Allemans Compact . Podczas gdy łodygi są młode,są zabarwione na Czerwono. Kolor liści jest nasycony zielony.
  3. Aurea Elegantissima . Dwumetrowy krzew ozdobiony żółto-pierzastymi liśćmi.
  4. Blood Hood . Wysokość krzewu waha się od 200 do 300 cm, kolor liści i łodyg jest koralowoczerwony.
  5. Gouchaulti (Guhalti lub Gusholti) . Na krwistoczerwonych łodygach rosną lekko opadające zielone płytki liściowe z Plamami różowego, białego lub czerwonego odcienia.
  6. Ivory Hailow . Korona, która ma kształt kuli, składa się z łodyg o czerwonym odcieniu i zielonych płyt liściowych ozdobionych kremowo-białym szerokim obrzeżem.
  7. Sibirica Ruby . Łodygi półtorametrowego krzewu są czerwono-koralowe. Ciemnozielone zaokrąglone liście, jesienią stają się fioletowo-czerwone.

deren biały w projektowaniu krajobrazu

Biała Derena jest często używana do tworzenia żywopłotu, ponieważ jest bardzo plastyczna i dobrze znosi fryzurę. Pojedynczo iw grupach pięknie kwitnące i różnorodne formy i odmiany wyglądają bardzo atrakcyjnie.

ta roślina jest często używana do wzmacniania brzegów sztucznego zbiornika, ponieważ nie cierpi z powodu stagnacji płynów w glebie i dobrze wygląda obok gospodarzy i innych bylin przybrzeżnych. Nawet ten krzew jest często sadzony na obszarach o wielopoziomowym złożonym terenie. Ponadto taka roślina jest często sadzona w cieniu dużych drzew.

a biała derena wygląda korzystnie na tle roślin zimozielonych, ponieważ ma spektakularne liście i łodygi. Ta kultura zachowuje swoją atrakcyjność przez cały sezon wegetacyjny, co jest jej główną zaletą.