Rogersia

Jeśli chcesz ozdobić swój ogród niezwykłą egzotyczną rośliną, powinieneś zwrócić uwagę na rogersia. Roślina ta staje się coraz bardziej popularna wśród ogrodników każdego roku, ale dziś nie jest często widywana w ogrodach.

taka roślina o dużych liściach jest bardzo dekoracyjna i mało wymagająca w pielęgnacji. Aby jednak normalnie się rozwijał i rósł, wymaga specjalnych warunków uprawy. Jeśli krzew będzie uprawiany w sprzyjających mu warunkach, będzie wyglądał bardzo imponująco, a także z pewnością zachwyci ogrodnika bujnym kwitnieniem. Potężny krzew rogersia, pokryty wieloma kwiatostanami, będzie wyglądał luksusowo w każdym ogrodzie. Zaletą tego egzotycznego jest to, że jest w stanie doskonale się rozwijać i rosnąć w miejscach, w których większość innych kwiatów umarłaby, a mianowicie w pełnym cieniu dużych drzew lub w rogach między ogrodzeniem a konstrukcją.

funkcje rogersia

Rogersia to wieloletnia roślina zielna. Jego system korzeniowy jest prętowy, a u młodych krzewów jest bardziej rozwinięty. A u dorosłych i starych roślin kłącze jest zmodyfikowaną łodygą, od której odchodzą dodatkowe korzenie. Grube kłącza takiej byliny rosną tuż pod powierzchnią gleby, podczas gdy mogą przechwytywać dość duże obszary. Ten kwiat najlepiej czuje się w zacienionym miejscu z wilgotną i pożywną glebą. Należy pamiętać, że należy go chronić przed podmuchami wiatru i palącymi bezpośrednimi promieniami słońca.

ogrodnicy pokochali rogersia za to, że ma spektakularne liście. Jego blachy są bardzo duże i silnie teksturowane, mogą mieć miedziany, metaliczny, brązowy lub brązowy odcień. Liście są przymocowane do potężnych łodyg i występują w różnym stopniu rozcięcia (w zależności od gatunku). Ta roślina wygląda świetnie w skalistym ogrodzie lub w dużym ogrodzie skalnym.

Kwitnienie takiej rośliny obserwuje się w połowie lata i trwa od 4 do 6 tygodni. Kiedy krzew zanika, zaczyna intensywny wzrost liści. Podczas kwitnienia tworzą się wiechowate kwiatostany składające się z małych i pachnących kwiatów. Mogą być barwione w różnych odcieniach kolorów, od Czerwonego i różowego do żółtego i białego. Roślina ta jest uważana za piękną roślinę miodową i do zapylania potrzebuje owadów.

Rogersia jest częścią rodziny skalnicowatych, przy czym ten rodzaj jest stosunkowo nieliczny. Do tej pory znanych jest tylko 5 gatunków rogersia i kilkadziesiąt odmian. Taka roślina pochodzi z japońskiej wyspy Honsiu, z południowo-wschodniej części Azji i Korei. Jednocześnie niektóre gatunki można znaleźć w Tybecie, Chinach i Nepalu. Potężne łodygi mogą osiągnąć wysokość do 1,5 m, ale zależy to od tego, czy rogersia jest uprawiana w sprzyjających warunkach i do jakiej odmiany należy. Suchy owoc to pudełko.

sadzenie rogersia w otwartym terenie

odpowiednie miejsce

jeśli znajdziesz Najbardziej odpowiednie miejsce dla rogersia w swoim ogrodzie, może kwitnąć wspaniale i zachwycić Cię spektakularnymi płytami liściowymi przez co najmniej osiem lat. Najlepszym miejscem do sadzenia takiej byliny jest ten, który znajduje się w półcieniu i jest chroniony przed przeciągami. Odpowiednia gleba powinna być luźna, pożywna i wilgotna. Ponieważ ten kwiat jest dość wymagający pod względem warunków uprawy, przy wyborze odpowiedniego miejsca w ogrodzie należy wziąć pod uwagę:

1. dobrze oświetlone otwarte obszary nie będą działać, ponieważ krzew szybko umrze.
2. ta roślina ma potężny system korzeniowy, który z każdym rokiem staje się coraz większy. Dlatego jest w stanie wypierać rośliny rosnące w pobliżu, które mają słabszy system korzeniowy.
3. kwiat wymaga systematycznego podlewania. Jednak w przypadku, gdy wody gruntowe na stronie zalegają dość wysoko, może to prowadzić do stagnacji płynu w systemie korzeniowym, co spowoduje zgniliznę.
4. jeśli w pobliżu rosną różne gatunki, mogą się zapylić. W związku z tym podczas sadzenia krzewów obserwuje się między nimi znaczną odległość.
5. ten kwiat dobrze rośnie w zacienionym miejscu, ponieważ ma zdolność gromadzenia światła słonecznego. Wystarczy mu tylko trzy godziny na dobę rozproszonego światła słońca.
6. obszary nizinne do uprawy rogersia nie są odpowiednie. Faktem jest, że gromadzą się w nich stopiona i deszczowa woda, co powoduje stagnację cieczy w glebie, co może prowadzić do śmierci krzewu.

przygotowanie działki

do sadzenia rogersia gleba na stronie jest przygotowywana wiosną. Aby to zrobić, kopanie odbywa się nie mniej niż 0,3 m głębokości i musisz wybrać całą chwast i korzenie. Podczas kopania do gleby wprowadza się ziemię leśną i liściastą, a także nawozy organiczne i mineralne, na przykład humus i torf. Następnie strona jest ponownie wykopana. Zaleca się stosowanie złożonych nawozów mineralnych do gleby, mogą one również karmić roślinę przez cały sezon wegetacyjny. Roślina ta szczególnie potrzebuje azotu, potasu i fosforu, a także następujących pierwiastków śladowych: miedzi, siarki, żelaza, cynku, boru, magnezu i molibdenu.

roślina jest sadzona na otwartym terenie wiosną dopiero po tym, jak Temperatura powietrza w nocy utrzyma się na poziomie od 5 do 10 stopni przez co najmniej 7 dni. Gleba na stronie powinna być pożywna, wilgotna i luźna. W takim przypadku roślina będzie wyglądać tak dekoracyjnie, jak to możliwe i obficie kwitnąć.

jak sadzić w otwartym terenie

sadzenie rogersia na otwartym terenie można przeprowadzić jesienią i wiosną. Niektórzy ogrodnicy wolą sadzić tę roślinę jesienią, ponieważ po zimowaniu taka bylina jest szybko akceptowana i zaczyna aktywnie rosnąć.

po przygotowaniu strony możesz natychmiast rozpocząć sadzenie:

1. przygotuj otwór do lądowania. Jego szerokość i długość powinny być nieco większe niż system korzeni krzewu.
2. na dnie otworu wykonaj warstwę drenażową, która pomoże zapobiec stagnacji płynu w systemie korzeniowym. Możesz wykonać warstwę drenażową ze żwiru lub małych kamieni, a także możesz użyć piasku połączonego z okruchami Cegły.
3. konieczne jest wypełnienie warstwy drenażowej cienką warstwą gleby.
4. obficie podlewaj rogersję w pojemniku, w którym to przypadku można ją łatwo usunąć z pojemnika bez uszkodzenia systemu korzeniowego.
5. po kilku minutach wyciągnij krzak z bryłą ziemi z pojemnika, po czym umieszcza się go w otworze do sadzenia, delikatnie prostując korzenie.
6. wypełnij wszystkie puste przestrzenie ziemią, zagęszczając ją rękami. Następnie krzew jest podlewany dobrze osadzoną wodą. Aby zmniejszyć parowanie wilgoci, przykryj powierzchnię gleby warstwą ściółki, na przykład torfem lub posiekaną korą.

opieka nad rogersia

rogersia jest w stanie dobrze rosnąć i rozwijać się nawet na tym obszarze, który znajduje się w głębokim cieniu. I będzie tam obficie kwitnąć pachnącymi kwiatostanami. Jednak bez odpowiedniej i terminowej opieki roślina może umrzeć.

jak dbać o glebę

system korzeniowy takiej rośliny jest powierzchowny, więc nie zapomnij przeprowadzić systematycznej kontroli powierzchni gleby w jej pobliżu. Przez cały sezon wegetacyjny powierzchnia gleby jest regularnie i bardzo ostrożnie poluzowana, nie zapominając o usunięciu chwastów. Aby nasycić glebę tlenem, spudź roślinę. Aby zapobiec nadmiernemu parowaniu wilgoci, powierzchnia gleby jest pokryta warstwą ściółki. Jeśli zobaczysz, że korzenie są odsłonięte, pamiętaj, aby posypać je warstwą gleby lub próchnicy, w przeciwnym razie mogą wyschnąć.

nawóz

fakt, że przed posadzeniem rośliny konieczne jest wprowadzenie nawozów organicznych i mineralnych do gleby, został opisany powyżej. Nie zapomnij również karmić kwiatu tymi samymi nawozami przez cały okres aktywnego wzrostu i kwitnienia. Aby to zrobić, musisz wybrać nawozy zawierające siarkę, miedź, cynk, żelazo, magnez i fosfor.

podlewanie

Rogersia jest rośliną kochającą wilgoć, więc upewnij się, że gleba na stronie nie wysycha. W takim przypadku rogersia zachwyci Cię bujnym kwitnieniem i spektakularnymi liśćmi. Podlewaj Krzaki systematycznie i obficie, ale jednocześnie nie pozwól, aby płyn stagnował w ziemi, w przeciwnym razie na korzeniach może pojawić się zgnilizna.

przycinanie

Usuń zarówno zwiędłe szypułki, jak i liście, które zaczęły wysychać. Pozwoli to zachować dekoracyjność krzewu. Niepotrzebne liście, które wyschły lub zostały zranione, są cięte sekatorami lub nożem, a szypułki są usuwane tylko wtedy, gdy nie potrzebujesz nasion.

przeszczep

jeśli strona nadaje się do uprawy tej byliny, może rosnąć w tym samym miejscu przez około 10 lat (zwykle 8). Przesadzanie z wyprzedzeniem odbywa się tylko wtedy, gdy krzew cierpi z powodu zbyt intensywnego oświetlenia lub w przypadku zgnilizny systemu korzeniowego z powodu stagnacji płynu w ziemi.

zimowisko

ta kochająca ciepło roślina jest w stanie wytrzymać mrozy do minus 25 stopni. Jeśli krzew jest odpowiednio przygotowany na zimę, może całkowicie normalnie zimować na otwartym terenie. Późną jesienią odetnij wszystkie liście wraz z łodygami prawie pod korzeniem, a następnie wypełnij obszar grubą warstwą ściółki: trocinami, humusem, opadłymi suchymi liśćmi lub torfem. Jeśli jednak oczekuje się, że zima będzie mało śnieżna, to przed wypełnieniem obszaru ściółką należy go przykryć cięciem włókniny polipropylenowej, a jego gęstość powinna wynosić co najmniej 40-60 g / m ² . Wiosną włóknina pomoże chronić roślinę przed powracającymi przymrozkami. Nie przykrywaj krzewu folią, ponieważ z tego powodu powstaje efekt cieplarniany, na który kwiat reaguje wyjątkowo negatywnie.

metody rozmnażania

Rogersia można rozmnażać przez podział krzewu i metodę nasienną. Rozmnażanie nasion nie jest bardzo popularne, ponieważ nasiona tego kwiatu charakteryzują się niskim kiełkowaniem. Odmiany hybrydowe podczas rozmnażania przez nasiona nie zachowują cech odmianowych rośliny macierzystej.

uprawa z nasion

aby rozpocząć, napełnij skrzynkę do sadzenia wilgotną mieszanką gleby nasyconą materią organiczną i wysiej w niej nasiona. Usuń uprawy w miejscu, w którym Temperatura powietrza wynosi około 0 stopni, przez pół miesiąca. Następnie są przenoszone do ciepła (od 10 do 15 stopni) i utrzymują wysoką wilgotność powietrza. Po pojawieniu się pierwszych sadzonek są one koniecznie karmione. Sadzonki dorastające do 10-15 centymetrów nurkują w poszczególnych małych doniczkach. Jesienią sadzonki można już sadzić w ogrodzie.

jeśli zdecydujesz się wyhodować ten kwiat z nasion, pamiętaj, że tylko jedna odmiana powinna rosnąć w jednym miejscu. Faktem jest, że krzewy różnych odmian można łatwo zapylić.

podział krzewu

podziel krzak jesienią. Usuń z gleby poziomy korzeń krzewu macierzystego i pokrój go na kawałki o długości od 8 do 10 centymetrów. Traktuj delenki środkiem stymulującym wzrost i posadź je w pojemniku wypełnionym podłożem składającym się z pożywnej gleby, torfu i piasku (1:1:1). Są zakopane w glebie o 50-70 mm i przenoszone do chłodnego pomieszczenia (od 5 do 10 stopni), tam pozostaną przez około cztery miesiące, aż pojawią się kiełki. Posadź kiełki o wysokości około 50 mm w doniczkach torfowych, a rośliny można przesadzić do ogrodu w ostatnich dniach maja lub w pierwszych dniach czerwca.

sadzonki

wykonuj sadzonki latem. Wytnij kilka liści z ogonkami i umieść je na 12-15 godzin w roztworze dowolnego środka stymulującego wzrost. Następnie łodyga jest sadzona do ukorzenienia w pożywnej, wilgotnej mieszance gleby.

choroby i szkodniki

Rogersia jest odporna na różne choroby, ale nadal może na nią wpływać zgnilizna korzeni. Rozwija się z powodu stagnacji płynu w korzeniach. Dotknięty krzew ma żółknięcie i więdnięcie liści, a także bardzo szybko ciemnieją. Możesz pomóc krzakowi tylko wtedy, gdy pojawienie się zgnilizny zostało zauważone na wczesnym etapie. Krzak jest wykopany, zgniłe obszary są cięte i sadzone w innym miejscu.

ślimaki winogronowe i ślimaki mogą zaszkodzić nawet kwiatowi. Są zbierane rękami od rana do obiadu, a następnie krzew jest spryskiwany specjalistycznym pestycydem.

jeśli krzew uderzy w Grzyb rdzy, odetnij wszystkie chore liście i spryskaj roślinę środkiem grzybobójczym. Traktuj krzew w ciągu dnia, ponieważ wieczorem jego liście powinny być suche. Jeśli oświetlenie na stronie jest nadmiernie intensywne, na liściach tworzą się brązowe plamy i suche obszary. Przeszczep kwiat w cień.

Rogersia w projektowaniu krajobrazu

Rogersia jest bardzo efektowna nawet bez kwiatów. Może być uprawiany zarówno pojedynczo, jak i w grupach. Ogrody cienia (część ogrodu w cieniu) są dla niej idealne. Taka wieloletnia roślina wygląda świetnie obok jałowca lub paproci. Wygląda również bardzo imponująco obok niskich roślin (astilba, Epimedium, struś i tiarella), drzew karłowatych i krzewów iglastych.

duże kwiatostany rogersia mogą stać się jasnym akcentem całej kompozycji, a żonkile, hosty i irysy będą świetnie wyglądać na tle gęstych liści. Można go uprawiać na klombach, w skalnych ogrodach, kamienistych ogrodach, a roślina ta jest również używana do nasadzeń tasiemca.

rodzaje rogersji ze zdjęciem

do tej pory eksperci często spierają się o to, ile istnieje WSZYSTKICH rodzajów rogersji. Łącznie opisanych i oficjalnie uznanych gatunków jest 5. I różnią się między sobą kolorem, kształtem i strukturą płyt liściowych. Każdy gatunek ma kilkadziesiąt odmian:

Rogersia stopolistna lub podophylla (Rodgersia podophylla)

w warunkach naturalnych gatunek ten można spotkać w Korei, Chinach i Japonii. Płyta liściowa zawiera od 5 do 7 liści z dużymi nacięciami na końcach. Wiosną w okresie otwierania liście są pomalowane na brązowo-czerwony odcień. Po pewnym czasie ten odcień staje się bardziej brązowy. A bliżej jesieni liście są ponownie malowane w tym samym odcieniu, co podczas otwierania.

ten rodzaj rogersji jest największy, może osiągnąć wysokość do 1,6 m.podczas kwitnienia, które rozpoczyna się w drugiej połowie czerwca, na krzakach tworzą się rozgałęzione kwiatostany składające się z kremowo-białych kwiatów.

rogersia bzu czarnego (Rodgersia sambucifolia)

ten gatunek, który pochodzi z prowincji Syczuan i Yunnan w Chinach, należy do najczęstszych, a jednocześnie wyróżnia się bezpretensjonalnością. Dorosły krzew może osiągnąć wysokość około 0,6 m. jego duże płytki liściowe mają brązowy połysk. Liście tej byliny przez całe życie nie zmieniają koloru i pozostają zielone. Na liczbę blaszek liściowych na krzaku wpływa wiek rośliny, a także warunki wzrostu. Czasami na jednej roślinie może powstać do 13 blaszek liściowych. Kwitnienie tego gatunku obserwuje się w lipcu. Pachnące małe kwiaty są zbierane w rozgałęzione duże kwiatostany. Kwiaty są pomalowane na biało, ale po pewnym czasie zmienia się na zielonkawo-brązowy.

rogersia Cirrus (Rodgersia pinnata)

w tym gatunku płytki liściowe mogą mieć inny kształt, w związku z tym często są mylone z innymi gatunkami. Charakterystyczną cechą tego gatunku są duże blaszki liściowe z wyraźnie wyraźnymi żyłkami, znajdujące się na ogonku chaotycznie jak pióra. Bliżej jesieni kolor liści zmienia się na brązowo-czerwony. Ogonki mogą być krótkie, dzięki czemu krzew wygląda podobnie do palmy. W lipcu podczas kwitnienia na roślinie powstają różowawo-białe kwiatostany. Gatunek ten jest najbardziej odporny na suszę. Krzew może osiągnąć wysokość około 0,7 m.

popularną odmianą tego gatunku jest rogersia Chocolate Wings. Jego kwitnienie trwa od czerwca do września. W tym samym czasie pachnące duże kwiatostany racemose wyglądają podobnie do kwiatostanów kasztanowca.

Rogersia końskokasztanolistna (Rodgersia aesculifolia)

w naturze gatunek ten można spotkać w Chinach w górskich lasach sosnowych i występuje na wysokości do 2900-3000 metrów nad poziomem morza. Liście tego gatunku są zewnętrznie podobne do liści kasztanowca. Nie ma ogonków, a kolor płytek liściowych jest bardziej zielony, jeśli porównasz tę roślinę z innymi gatunkami rogersia. Kwitnienie rozpoczyna się w czerwcu, podczas gdy na krzaku powstają różowawo-białe lub różowe kwiaty zebrane w kwiatostany. Krzew może osiągnąć wysokość około 100 cm, rośnie dobrze zarówno w cieniu, jak i na słonecznych obszarach, ale tylko wtedy, gdy jest podlewany w odpowiednim czasie.

rodgersia nepalensis (Rodgersia nepalensis)

od innych gatunków roślina ta różni się kształtem płytek liściowych: ich ogonek jest wydłużony, a nacięcia na krawędziach są również wyraźnie widoczne. Płytki liściowe na łodydze znajdują się w dużej odległości od siebie i mogą być pomalowane w różnych odcieniach jasnożółtego lub zielonkawo-niebieskiego. Grube piramidalne kwiatostany składają się z kwiatów o cytrynowym lub zielonkawym kolorze. Roślina ta występuje w naturze dość rzadko, a jednocześnie jest uważana za jeden z najbardziej spektakularnych rodzajów rogersia: krzew ozdobiony jest błyszczącymi płytkami liściowymi o nietypowym kształcie.

przydatne wskazówki

1. podczas sadzenia korzenie są zakopane w glebie nie więcej niż 60 mm.
2. możesz ściółkować glebę słomą lub łuską słonecznika.
3. opadanie kwiatów i liści może być spowodowane zbyt rzadkim podlewaniem. Dostosuj tryb nawadniania.
4. w suchych, gorących okresach krzewy są regularnie podlewane, a także nawilżane z opryskiwacza( wieczorem krople na liściach powinny wyschnąć).
5. posyp powierzchnię gleby wokół krzaków pokruszoną skorupą jaj lub popiołem drzewnym, wtedy ślimaki nie będą mogły się do nich zbliżyć.