CIS

roślina Cisowa (Taxus), zwana także cisem, jest przedstawicielem rodziny Cisów. Rodzaj ten skupia około 8 gatunków drzew i krzewów iglastych, charakteryzujących się powolnym wzrostem. 3 gatunki występują w Azji, w tym na terenie Dalekiego Wschodu, 1 gatunek w północnej części Afryki i w Europie, a 4 gatunki w Ameryce Północnej. Kultura ta jest bardzo popularna wśród ogrodników, jest stosowana w projektowaniu krajobrazu, ponieważ CIS jest bezpretensjonalny i wysoce dekoracyjny, ale w warunkach naturalnych roślina ta jest coraz mniej powszechna każdego roku.

funkcje cisu

przedstawiciele rodzaju CIS są roślinami dwupiennymi. Brązowo-czerwona kora takiej rośliny jest łuskowata. Korona ma jajowaty Cylindryczny kształt, często jest wielopierścieniowa. Gałęzie są umieszczone na pniu spiralnie. Płaskie i miękkie igły są pomalowane na ciemnozielony kolor, są umieszczone na bocznych gałęziach dwurzędowo,a na łodygach spiralnie. Igły mogą osiągnąć długość 20-35 mm, a tworzenie czerwonych owoców obserwuje się na żeńskich drzewach, takie jagody pozostają na gałęziach aż do nadejścia okresu zimowego. Wysokość krzewiastego cisu prawie nigdy nie przekracza 10 m, podczas gdy gatunek drzewa może być wyższy niż 20-30 m, a jego pień osiąga 4 metry średnicy. W takiej roślinie drewno ma właściwości antybakteryjne, ponieważ zawiera wiele fitoncydów. Wykonane są z niego meble lub podłogi w domu, dzięki czemu można chronić dom przed infekcjami. Ze względu na fakt, że roślina ta ma tak cenne drewno, popularnie określane jako "negnaya-drzewo", znalazło się w Czerwonej Księdze.

CIS może żyć około trzech tysięcy lat, a także różni się tym, że jest w stanie szybko zregenerować się po przycięciu, dzięki czemu ogrodnik może tworzyć różne formy z korony. Taka kultura różni się również tym, że jest najbardziej kochająca cień, ale rośnie również bardzo dobrze w miejscach nasłonecznionych. Jeśli zdecydujesz się wyhodować CIS, pamiętaj, że wszystkie jego części zawierają truciznę.

sadzenie cisu w otwartym terenie

o której godzinie sadzić

sadzenie cisu w otwartym terenie zajmuje się od ostatnich dni sierpnia do października. Na obszarach o łagodnym klimacie sadzenie takiej rośliny odbywa się w październiku, w miejscu, które według ogrodnika jest do tego Najbardziej odpowiednie. Jeśli w regionie, w którym będzie uprawiany CIS, okres letni jest stosunkowo krótki, zaleca się sadzenie go w ostatnich letnich lub pierwszych tygodniach jesieni, a do tego należy wybrać dobrze oświetlone obszary. Jeśli sadzonka ma zamknięty system korzeniowy, jej sadzenie można wykonać przez cały sezon wegetacyjny, ale procedurę tę należy zakończyć do października na obszarach o łagodnych zimach, a nie później niż w pierwszej połowie września ― w regionach o chłodniejszym klimacie i krótszym lecie.

musisz spróbować chronić taką roślinę przed przeciągami przynajmniej przez pierwsze kilka lat po posadzeniu sadzonki na otwartej glebie. CIS zaleca się uprawiać w dobrze przepuszczalnej, lekkiej i żyznej glebie, jej skład może być w przybliżeniu następujący: piasek, torf i ziemia liściasta lub darniowa (2:2:3). Należy jednak zauważyć, że rośnie dość dobrze na ubogiej glebie. Zbyt wilgotna lub zbyt kwaśna gleba nie nadaje się do tej kultury.

zasady sadzenia

do sadzenia sadzonki należy przygotować dziurę, której głębokość nie powinna być mniejsza niż 0,7 m, a jej szerokość powinna być o 0,2 m większa niż objętość systemu korzeniowego sadzonki pobranej z bryłą ziemi. Aby stworzyć żywopłot, zaleca się sadzenie sadzonek w wykopie, którego głębokość powinna wynosić około 0,5–0,7 m. między krzakami należy zachować odległość 150-200 cm, podczas gdy podczas sadzenia żywopłotu powinien być mniejszy ― około 50 cm, gdy wykop jest gotowy, na jego dnie należy wykonać dobrą warstwę drenażową, której grubość powinna wynosić około 0,2 m. Łamana cegła, kruszony kamień, piasek rzeczny lub kamyki mogą pełnić rolę materiału drenażowego.

drzewko znajdujące się w pojemniku należy bardzo dobrze podlać, po czym ostrożnie wyciąga się je ze zbiornika i umieszcza w otworze do sadzenia. Wolne miejsce w wykopie należy wypełnić wstępnie przygotowaną mieszanką gleby (patrz kompozycja powyżej), do której należy dodać złożony nawóz mineralny. Na przykład możesz użyć nitroammofoska (na 1 litr gleby 1 gram), Kemir-kombi (na 1 m 2 mieszanki gleby 100 gramów) lub siarczan miedzi (na 1 litr ziemi 15 gramów). Po zakończeniu sadzenia szyjka korzenia rośliny powinna znajdować się na tym samym poziomie co powierzchnia witryny. Po zasadzeniu cisu gleba wokół krzewu musi być dobrze ubita. Podlewaj go dobrze, a po całkowitym wchłonięciu cieczy w ziemię powierzchnię koła pnia należy przykryć warstwą ściółki (torfem lub kompostem).

Pielęgnacja cisów w ogrodzie

uprawa cisu na działce ogrodowej jest stosunkowo prosta. Roślina ta wymaga systematycznego podlewania i rozluźniania powierzchni gleby, a jej koło pnia powinno być zawsze czyste. Młode krzewy na zimę muszą być pokryte, a wiosną muszą zapewnić ochronę przed oparzeniami słonecznymi. Zaleca się również systematyczne przeprowadzanie zabiegów profilaktycznych, które pomogą chronić krzewy przed chorobami i szkodnikami. W miarę wzrostu roślina może potrzebować regularnych cięć.

podlewanie i spulchnianie

Cisy, które mają mniej niż 3 lata, muszą być systematycznie podlewane. Należy to zrobić 1 raz na 4 tygodnie, a od 10 do 15 litrów wody należy zużyć na 1 krzak na 1 podlewanie. Dorosłe rośliny wymagają podlewania niezwykle rzadko, z reguły mają wystarczającą ilość wody deszczowej. Ponadto takie rośliny są w stanie w razie potrzeby wydobywać płyn z głębokich warstw gleby, pomaga im w tym potężny system korzeniowy. Jednak podczas długotrwałej suszy roślina musi zapewnić systematyczne podlewanie, a także zraszanie korony. Zwilżoną glebę w Kole pnia należy poluzować na głębokość od 10 do 15 centymetrów, szczególnie przez pierwsze 3 lata po posadzeniu cisu na otwartej glebie. Jeśli tego nie zrobisz, na ziemi pojawi się skorupa, która zablokuje dostęp tlenu do systemu korzeniowego. W tym samym czasie z poluzowaniem konieczne jest usunięcie wszystkich chwastów, ponieważ szkodniki często się na nich osiedlają. Jeśli istnieje potrzeba zmniejszenia liczby pielenia, rozluźnienia i podlewania, wówczas powierzchnię koła pnia należy wypełnić warstwą ściółki (igieł, torfu lub trocin), której grubość powinna wynosić od 8 do 10 centymetrów.

karmienie

jeśli wszystkie niezbędne nawozy zostały wprowadzone do gleby podczas sadzenia krzewu, wystarczy na cały rok. Następnie górny opatrunek w glebie będzie musiał być wprowadzany co roku. Aby to zrobić, możesz użyć Kemira-kombi (na 1 m 2 100 gramów) lub Nitroammofoscu (na 1 m 2 od 50 do 70 gramów).

przycinanie

taka roślina charakteryzuje się bardzo powolnym wzrostem, w związku z tym w pierwszych latach nie trzeba jej przycinać. Dorosłe krzewy i drzewa dobrze nadają się do formowania korony. Nawet zbyt silne przycinanie nie może im zaszkodzić. Skróć łodygi o nie więcej niż 1/3 długości. Pamiętaj, aby wyciąć wszystkie wysuszone, a także gałęzie dotknięte mrozem lub chorobą. Zaleca się przycinanie rośliny w pierwszych dniach kwietnia, zanim pąki puchną.

przeszczep

zaleca się Przesadzanie takiej kultury wiosną, a gleba powinna być dobrze rozgrzana. Najpierw wybierz miejsce i wykonaj otwór do lądowania o wymaganej wielkości (patrz więcej szczegółów powyżej). Wyjmij krzew i umieść go w nowym wykopie, a szyjka korzenia po zakończeniu sadzenia powinna znajdować się na równi z powierzchnią witryny. Pod koniec przesadzania roślina jest obficie podlewana, a powierzchnia jest pokryta warstwą ściółki (materiału organicznego).

choroby i szkodniki

szkodniki

szkodniki takie jak gallitsy i fałszywe tarcze Cisowe, które są owadami ssącymi, mogą być szkodliwe dla cisu, a także mogą być szkodliwe dla liści świerkowych-igloedy i szufelki sosnowe ― Są to szkodniki gryzące igły. Na krzaku, na którym osiedliły się szkodliwe owady, obserwuje się żółknięcie, suszenie i obumieranie gałęzi, a także igieł. Eksperci zalecają coroczne spryskiwanie Krzewów i powierzchni koła pnia roztworem nitrafenu lub karbofosu wiosną. Jeśli szkodliwe owady zostaną znalezione na roślinie w sezonie wegetacyjnym, wówczas krzak i powierzchnię koła pnia należy spryskać Rogorem lub innym środkiem o podobnym działaniu 2-3 razy. Z reguły 1 zabieg nie wystarczy, aby całkowicie zniszczyć szkodniki, więc po 10-12 dniach potraktuj roślinę jeszcze 1 raz tym samym lekiem.

choroby

następujące choroby są niebezpieczne dla takiej kultury: brunatna Schutte, fomoza, martwica i Fusarium. Objawy takich chorób są różne, ale zmiany wyglądu igieł powinny powodować niepokój. Najczęściej rozwój chorób przyczynia się do mechanicznego uszkodzenia kory, z tego powodu różne infekcje grzybicze dostają się do rośliny. Bardzo często chorują również okazy, do których uprawy wybrano Nizinę z gliniastą ciężką glebą. Aby poprawić drenaż i usunąć nadmiar wody z gleby, na obwodzie pnia należy wbić w ziemię kilka odcinków rury z tworzywa sztucznego, których długość powinna wynosić około 0,3 m, a sam chory krzew należy spryskać biofungicydem. W celach profilaktycznych wiosną i jesienią CIS należy traktować fungicydem zawierającym miedź.

rozmnażanie cisu

CIS można rozmnażać przez sadzonki i metody nasienne. Generatywna metoda rozmnażania jest stosunkowo pracochłonna, a sadzonki wyhodowane z nasion w większości przypadków nie zachowują cech odmianowych rośliny matecznej. W związku z tym ta metoda rozmnażania jest stosowana tylko podczas uprawy cisu gatunkowego lub podczas hodowli nowych odmian takiej kultury. Przez sadzonki roślina ta jest znacznie łatwiejsza i szybsza do rozmnażania, a ponadto młode rośliny zawsze dziedziczą rodzicielskie cechy odmianowe.

taka roślina może być nadal rozmnażana przez szczepienie. Jednak ta metoda rozmnażania jest odpowiednia tylko dla specjalistów.

rozmnażanie cisu przez sadzonki

sadzonki są zbierane z trzech do pięciu lat łodyg, a długość segmentów powinna wynosić od 15 do 20 centymetrów. Ich zbiór odbywa się we wrześniu i październiku lub w kwietniu i maju. W sadzonkach dolną część należy uwolnić od kory, a miejsca cięcia należy potraktować środkiem stymulującym wzrost. Następnie sadzimy przygotowane sadzonki w wannach, które muszą być wypełnione mieszanką gleby składającą się z torfu i piasku (2:1). Jeśli sadzonki są wykonywane jesienią, sadzonki przez całą zimę muszą być przechowywane w dość ciepłym miejscu, a wraz z nadejściem wiosny należy je sadzić na otwartym terenie. Jeśli ta procedura jest przeprowadzana wiosną, zaleca się sadzenie sadzonek pod folią w szklarni na początek. A po zakorzenieniu przeszczep je na działkę ogrodową. Czas ukorzeniania sadzonek wynosi około 3-4 miesięcy, podczas gdy w tym czasie gleba wokół nich powinna być wilgotna. Konieczne jest usunięcie schronienia z sadzonek tylko w ostatnich tygodniach letnich, w tym przypadku roślina będzie miała czas na dostosowanie się do zimna. Przez pierwsze 3 lata młode rośliny muszą być chronione na zimę, co pomoże chronić system korzeniowy przed mrozem.

uprawa cisu z nasion

jeśli nasiona są przechowywane prawidłowo, pozostają kiełkujące przez około 4 lata. Eksperci zalecają wysiew świeżo zebranych nasion jesienią. Jeśli siew nasion zostanie odłożony na wiosnę, będą wymagały stratyfikacji na zimno, w tym celu są przechowywane w lodówce przez co najmniej 6 miesięcy w temperaturze od 3 do 5 stopni. Dzięki temu kiełkowanie nasion znacznie wzrośnie. Wysiew nasion odbywa się w marcu, w tym celu pojemnik jest wypełniony uprzednio zdezynfekowaną mieszanką gleby. Zakopują je o pół centymetra, pojemnik powinien być przykryty folią na górze, a następnie usuwany w ciepłe miejsce. Pierwsze sadzonki powinny pojawić się po około 8 tygodniach, podczas siewu nasion, które nie uległy stratyfikacji, mogą pojawić się dopiero po 1-3 latach. Kilka lat po kiełkowaniu nasion, wyhodowana roślina musi być wystawiona na łóżko w szklarni, po kolejnych 2 latach CIS sadzi się w szkole. Roślina będzie rosła przez 3 lub 4 lata, po czym sadzonki można przesadzić do stałego miejsca.

CIS zimą

pielęgnacja w czasie jesieni

po zakończeniu opadania liści roślina będzie musiała zostać spryskana w celu zapobiegania szkodnikom i chorobom, w tym celu należy użyć roztworu leku grzybobójczego. Młode drzewa, które mają mniej niż 3 lata, muszą być przykryte zimą, w tym celu koło pnia jest pokryte warstwą wysuszonych liści gatunków ozdobnych lub torfem, którego grubość powinna wynosić od 50 do 70 mm. młode drzewa mają bardzo delikatne gałęzie i mogą łatwo zostać zranione pod ciężarem śniegu, muszą być delikatnie przyciągnięte do pnia i wciągnięte w wiązkę.

zimowisko

jeśli spodziewana jest śnieżna zima, CIS może bardzo ucierpieć z powodu silnego mrozu. Aby temu zapobiec, krzew należy owinąć lutrasilem lub spunbondem, ale najpierw musisz zainstalować ramę, ponieważ konieczne jest, aby między drzewem a materiałem pokrywającym była wolna przestrzeń. Nie zaleca się przykrywania cisu płótnem, ponieważ podczas odwilży staje się mokry, a następnie pokryty lodem. Ponadto w tym celu lepiej nie używać pokrycia dachowego i polietylenu, ponieważ materiał ten nie pozwala na przenikanie powietrza do gałęzi. Konieczne jest usunięcie schronienia wiosną po tym, jak gleba dobrze się rozgrzeje. Ale w tym czasie konieczne jest zabezpieczenie cisu przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych przed powstaniem młodych wzrostów, ponieważ wiosną słońce jest najbardziej aktywne i może z tego powodu bardzo ucierpieć. Wiosną, przy wietrznej i bezchmurnej pogodzie, system korzeni, który nie został w pełni przywrócony, nie jest w stanie normalnie wchłonąć wody, w tym samym czasie obserwuje się aktywne odparowanie wilgoci przez igły, dlatego Cisy łatwo ulegają uszkodzeniu. Z tego powodu roślina wymaga cieniowania od światła słonecznego o tej porze roku.

rodzaje i odmiany cisu ze zdjęciami i nazwami

poniżej zostaną opisane rodzaje i odmiany cisu, które są najbardziej popularne.

CIS kanadyjski (Taxus canadensis)

wysokość takiego krzewiastego leżącego drzewa nie przekracza 200 cm, jego ojczyzną są lasy Wschodniej Ameryki Północnej. Łodygi są krótkie i pokryte dużą ilością igieł, gałęzie wznoszą się. Igły mają kształt półksiężyca, są Ostro spiczaste. Górna strona igieł ma zielonkawo-żółty kolor, a dolna ― jasnozielony z paskami jaśniejszego koloru. Gatunek ma wysoką mrozoodporność. Taki CIS jest w stanie wytrzymać spadek temperatury do minus 35 stopni, ale należy pamiętać, że ma takie właściwości tylko wtedy, gdy krzew osiągnie wiek trzech lat. Popularne są następujące formy:

  1. Aurea . Wysokość takiego karłowatego gęsto rozgałęzionego krzewu wynosi około 100 cm igły są małe i pomalowane na Żółto.
  2. Pyramidalis . W takim karłowatym krzaku w młodym wieku kształt korony jest piramidalny, a następnie staje się luźny.

CIS szpiczasty (Taxus cuspidata)

ten gatunek jest chroniony i chroniony. W naturze występuje na terenie Korei, Mandżurii, Dalekiego Wschodu i Japonii. Najczęściej wysokość takiego drzewa wynosi około 7 metrów,ale czasami osiąga 20 metrów. Ten gatunek może być również reprezentowany przez krzew o wysokości dochodzącej do półtora metra. Kształt korony jest nieregularny lub owalny, a gałęzie są umieszczone poziomo. Młode łodygi, a także ogonki mają jasnożółty odcień, kolor jest najbardziej intensywny od spodu. Szerokie płytki liściowe mają kształt półksiężyca, podczas gdy środkowa żyła jest wystająca. Górna część igieł jest pomalowana od ciemnozielonego do prawie czarnego, a dolna część ma jaśniejszy kolor. Lekko spłaszczone, spiczaste nasiona mają owalny kształt, są otoczone mięsistą prisemyannik o jasnoczerwonym lub różowym kolorze do połowy długości. Roślina ta jest bardzo odporna na mróz, ale młody krzew potrzebuje obowiązkowego schronienia na zimę. Popularne formy dekoracyjne:

  1. korona jest luźna i szeroka . Rosnące długie gałęzie mają ciemnobrązowy kolor w paski. Kształt rzadkich igieł jest nieco sierpowaty, od dołu są jasnożółte, a od góry ciemnozielone.
  2. Nana . Wysokość tak niskiej rośliny wynosi około 100 cm, gałęzie są potężne i rozłożone. Korona ma nieregularny kształt. Igły są bardzo puszyste. Kształt ciemnozielonych igieł jest liniowy, a ich długość sięga 25 mm.
  3. minima . Ta forma jest najbardziej karłowata w tym gatunku. Wysokość krzewu z reguły nie przekracza 0,3 m. kolor łodyg jest brązowy, igły są ciemnozielone, są błyszczące i mają podłużny, lancetowaty kształt.
  4. Farmen . Wysokość takiego karłowatego krzewu wynosi około 200 cm, a jego Korona osiąga średnicę-350 cm, na powierzchni brązowo-czerwonej kory znajdują się blade plamy, spiczaste igły są pomalowane na ciemnozielony kolor, są umieszczone promieniowo.
  5. Capitata . Taka roślina ma formę męską i żeńską. Ma 1 lub kilka pni. Kształt korony jest ściśle keglevid.
  6. Columnaris . W tak szerokim kształcie kolumny igły mają ciemny kolor.
  7. Dance . Korona w takiej kobiecej formie jest szeroka i bardzo przyciśnięta. W wieku 50 lat drzewo osiąga wysokość około 1,2 metra, a jego korona ma średnicę 6 metrów. Kolor igieł jest ciemnozielony.
  8. Expansa . Krzew ma kształt wazonu, ale nie ma centralnego pnia. Kiedy jego wiek wynosi 20 lat, jego wysokość i szerokość wynoszą około 300 cm, a ta forma jest bardzo popularna w Stanach Zjednoczonych Ameryki.

CIS krótkolistny (Tachys brevifolia = Tachys baccata var. brevifolia)

taka roślina pochodzi z zachodniej części Ameryki Północnej. Gatunek może być reprezentowany przez drzewa, których wysokość wynosi 15-25 metrów, a także krzewy-około 5 metrów, Korona ma kształt szerokokątny, kora obrywa się kawałkami. Gałęzie oddalone bezpośrednio od pnia są stosunkowo cienkie, gałęzie zwisają nieco. Ostro spiczaste igły są pomalowane na zielonkawo-żółty kolor, ich długość wynosi około 20 mm, a szerokość 2 mm.Igły są umieszczone dwurzędowo. Kształt dwóch lub czworościennych nasion jest jajowaty, osiągają długość 0,5 cm, a na górze są pokryte nasionami o bogatym czerwonym kolorze.

CIS jagodowy (Taxus baccata)

gatunek ten występuje naturalnie w Azji Mniejszej, Europie Zachodniej, a także na Kaukazie, woli rosnąć w górskich lasach na piaszczystej, a czasem podmokłej glebie. Wysokość takiej rośliny wynosi 17-27 metrów. Kształt rozłożystej bujnej korony jest jajowato-Cylindryczny, występuje również wielopierścieniowy. Pień jest Prążkowany, a na jego powierzchni znajduje się skorupa o szaro-czerwonym kolorze. W miarę dojrzewania rośliny kora zaczyna łuszczyć się płytkami. Igły są ułożone spiralnie, a na bocznych gałęziach są umieszczone dwurzędowo. Górna powierzchnia płaskich igieł jest błyszcząca i ciemnozielona, a dolna powierzchnia jest matowa w Kolorze zielonkawo-żółtym. Nasiona pokryte są nasionami o bogatym czerwonym kolorze. Taka roślina ma wiele form ogrodowych, które są bardzo popularne, dla nich opracowano klasyfikację. Najczęściej w ogrodach występują takie formy jak:

  1. compacta . Wysokość takiego karłowatego kształtu może osiągnąć nieco ponad 100 cm, kształt korony jest zaokrąglony, osiąga do 1 metra średnicy. Gałęzie są równomiernie oddalone od pnia. Górna powierzchnia sierpowatych igieł ma błyszczący ciemnozielony kolor, a dolna nieco jaśniejszy kolor.
  2. erecta . Wysokość takiego męskiego krzewu wynosi około 8 metrów. Korona jest stosunkowo szeroka. Cienkie i łagodne igły mają zielonkawo-szary kolor.
  3. Fastijiata . Wysokość takiej kobiecej formy wynosi około 5 metrów. Korona ma kształt szerokookolonowy, wierzchołek opadający. Istnieje wiele rosnących ostrych gałęzi. Spiralnie umieszczone na łodygach igły są wygięte do wewnątrz i pomalowane na Zielono-czarny kolor.
  4. Nissens Crown . Wysokość krzewu wynosi około 2,5 metra, a jego korona może osiągnąć od 6 do 8 metrów średnicy. Ale gdy rośnie na średnich szerokościach geograficznych, wysokość takiego krzewu nie jest wyższa niż poziom pokrywy śnieżnej. Cienka kora jest pomalowana na brązowo-czerwony kolor. Bogate zielone igły mają kształt igły.
  5. Repandens . Wysokość takiego pełzającego krzewu wynosi około pół metra, a jego średnica może osiągnąć 5 metrów. Poziomo osadzone gałęzie są dociskane do powierzchni gleby. Kształt błyszczących igieł jest sierpowaty, ich górna powierzchnia jest pomalowana na ciemnoniebiesko-zielony kolor. A dolna powierzchnia igieł jest płaska i ma jaśniejszy kolor. Mrozoodporność tej odmiany jest wysoka, dlatego jest dość popularna wśród ogrodników.
  6. Summergold . Korona tej odmiany jest płaska i szeroka. Gałęzie wznoszą się ukośnie. Kształt igieł jest sierpowaty, ich długość wynosi około 30 mm, a szerokość 3 mm.igły mają szeroką krawędź złotożółtego koloru.

CIS średni (Taxus media)

CIS ten znajduje się w pozycji pośredniej między cisem jagodowym a cisem kolczastym. Wysokość tego gatunku jest większa niż w przypadku cisu jagodowego. Stare gałęzie mają zielonkawo-oliwkowy kolor, ale z czasem pod wpływem słońca nabierają bladoczerwonego odcienia. Pędy rosnące. Długość igieł wynosi około 2,7 cm, a szerokość do 0,3 cm, są one ułożone dwurzędowo i mają wyraźnie wyraźną żyłkę środkową. Gatunek jest odporny na mróz i suszę, dobrze rozmnaża się w sposób nasienny i ma wiele form dekoracyjnych:

  1. Densiformis . Wysokość takiej żeńskiej rośliny wynosi około 150 cm bujna korona o zaokrąglonej średnicy osiąga 300 cm cienkie ostre igły mają zielonkawy kolor, ich długość wynosi około 2,2 cm, a szerokość wynosi około 0,3 cm.
  2. grandifolia . Krzak przysadzisty. Długość dużych igieł o ciemnozielonym kolorze wynosi około 3 cm, a ich szerokość wynosi 0,3 cm.
  3. Strait Hedge . Wysokość takiego żeńskiego krzewu wynosi około 5 metrów. Wąsko-kolumnowa płaska Korona o średnicy osiąga około 1,5 m. Podwójnie zakrzywione igły o ciemnozielonym kolorze. Igły są bujne.
  4. Ward . Korona takiej żeńskiej rośliny ma płaski okrągły kształt. Wysokość rośliny wynosi około 2 metrów, a jej średnica sięga 6 metrów. Gęsto stojące igły mają ciemnozielony kolor.
  5. Sebien . Taki męski krzew charakteryzuje się powolnym wzrostem, jego korona jest szeroka, a wierzchołek jest płaski. Wysokość dwudziestoletniego krzewu wynosi około 1,8 metra, a jego szerokość do tego czasu sięga 4 metrów.

CIS krótkolistny (Tachys brevifolia)

w naturze gatunek ten występuje w zachodniej Ameryce Północnej, woli rosnąć na zboczach górskich, wzdłuż brzegów rzek i strumieni, a także w wąwozach. Jest reprezentowany przez drzewa, których wysokość wynosi około 25 metrów, a także krzewy ― do 5 metrów. Charakteryzuje się powolnym wzrostem. Kształt korony jest szerokokątny. Kora schodzi z powierzchni pnia płytkami. Gałęzie zwisają nieco, a gałęzie są bezpośrednio oddalone od pnia. Dwurzędowe igły o zielonkawo-żółtym kolorze mają długość do 2 cm i szerokość-około 0,2 cm.

inni ogrodnicy uprawiają inne hybrydowe i naturalne formy cisu.

Wygodny suwak zakupów od naszych gości witryny