Rokitnik

roślina rakitnik (Cytisus) jest reprezentowana przez krzewy liściaste lub wiecznie zielone, należy do rodziny roślin strączkowych. Rakitnik woli rosnąć na glebach piaszczystych lub piaszczystych. W naturze taka roślina występuje w zachodniej Azji, Europie i Ameryce Północnej. Według informacji pobranych z różnych źródeł rodzaj ten łączy 30-70 gatunków. Nazwa naukowa takiej rośliny pochodzi od toponimu wyspy, gdzie została odkryta po raz pierwszy. Ogrodnicy uprawiają około 15 gatunków rokitnika. Większość z nich jest używana do dekoracji, projektowania krajobrazu, a taka roślina jest używana do wzmacniania piaszczystych zboczy.

funkcje rokitnika

Rokitnik to krzew lub niskie drzewo, którego wysokość waha się od 50 do 300 cm, a kolejne ułożone płytki liściowe mogą być potrójne lub zredukowane do jednego płata. Istnieją gatunki, w których liście są wyposażone w przylistki. W niektórych przypadkach powierzchnia płyt liściowych i gałęzi pokrywa pokwitanie jasnoszarego koloru. Na końcach łodyg znajdują się racemose lub główkowate kwiatostany składające się z kwiatów ćmy, Zwykle białych lub żółtych, ale są również fioletowe, jasnoróżowe lub dwukolorowe. Prawie wszystkie rodzaje tej kultury są uważane za rośliny miododajne. Owoce są wieloziarnistymi liniowymi ziarnami, które po dojrzewaniu pękają. W owocach znajdują się błyszczące nasiona w kształcie nerki o płaskim kształcie.

sadzenie rokitnika na otwartym terenie

o której godzinie sadzić

sadzenie sadzonek rokitnika na otwartej glebie odbywa się wiosną. Obszar dla takiej kultury powinien być dobrze oświetlony, a także mieć niezawodną ochronę przed wiatrem. Odpowiednia gleba powinna być lekko kwaśna (pH od 6,5 do 7,5), a także lekka i dobrze przepuszczalna. Rokitnik najlepiej rośnie w glebie piaszczystej. W pobliżu zbiornika wodnego, w którym żyją ryby, roślina ta nie może być sadzona, ponieważ zawiera substancje trujące.

przygotuj mieszankę ziemi z wyprzedzeniem, która będzie potrzebna do wypełnienia otworu do sadzenia, powinna zawierać piasek, ziemię darniową i próchnicę (2:1:1). Do tej mieszanki gleby należy wlać pełny nawóz mineralny, na przykład można użyć Kemiru-Universal, podczas gdy 120 gramów substancji jest pobieranych na 1 metr kwadratowy działki. Przed przystąpieniem do sadzenia mieszankę ziemi należy dokładnie wymieszać.

zasady sadzenia

jeśli sadzi się kilka sadzonek, odległość między nimi powinna być obserwowana co najmniej 0,3 m.wielkość otworu do sadzenia powinna być kilka razy większa niż objętość systemu korzeniowego rośliny pobranej wraz z glinianą bryłą. Jeśli sadzenie odbywa się w ciężkiej glebie, na dnie otworu do sadzenia należy wykonać dobrą warstwę drenażową, której grubość powinna wynosić około 20 centymetrów. Podczas sadzenia sadzonki w piaszczystej glebie warstwa drenażowa powinna mieć grubość około 10 centymetrów.

roślina musi być umieszczona przed wykopem do sadzenia. Następnie wolna przestrzeń jest wypełniona przygotowaną mieszanką ziemi. Konieczne jest stopniowe wypełnianie dołu przez cały czas, lekko ubijając mieszaninę gleby. Po posadzeniu szyjka korzenia rośliny powinna znajdować się na tym samym poziomie co powierzchnia witryny. Po zakończeniu sadzenia sadzonki należy ją obficie podlać. A po wchłonięciu cieczy do gleby jej powierzchnia powinna być pokryta warstwą materiału organicznego, którego grubość powinna wynosić od 30 do 50 mm.

pielęgnacja rokitnika w ogrodzie

uprawa rokitnika na działce ogrodowej jest dość prosta. Taka roślina musi być podlewana w odpowiednim czasie, karmiona, przycinana, poluzowana i ściółkowana na powierzchni koła pnia, usuwana chwast i przygotowywana na zimę. Nie należy również zapominać o profilaktycznych zabiegach roślin przed chorobami i szkodnikami.

Jak podlewać i karmić

konieczne jest podlewanie krzewu po wyschnięciu górnej warstwy gleby w Kole pnia. Podlewanie powinno być dość obfite. Należy zauważyć, że mieszańce w porównaniu z gatunkami są bardziej wymagające do podlewania. Jednak ta roślina jako całość ma wysoką odporność na suszę w związku z tym, jeśli latem regularnie pada deszcz, krzewy mogą obejść się bez podlewania. Ale jeśli w lecie nastąpi długotrwała susza, taka roślina będzie musiała być systematycznie podlewana. Od początku września podlewanie należy stopniowo zmniejszać. Należy zauważyć, że w przypadku takiej kultury bardzo niepożądane jest, aby wapno było obecne w wodzie używanej do nawadniania, w związku z tym należy je koniecznie bronić.

kiedy roślina jest podlewana lub pada deszcz, powierzchnia koła pnia musi być dokładnie poluzowana na głębokość od 8 do 12 centymetrów, podczas gdy wszystkie chwasty muszą zostać wyrwane.

Rokitnik powinien być systematycznie karmiony. Wiosną taka roślina potrzebuje azotu, a od początku drugiej połowy lata ― fosforu i potasu, należy to wziąć pod uwagę przy wyborze nawozów. Wiosną należy wlać roztwór mocznika pod krzak (na 1 wiadro wody 30 gramów), a zanim roślina zakwitnie, należy ją karmić roztworem składającym się z 1 wiadra wody, 60 gramów superfosfatu i 30 gramów siarczanu potasu. Trzeci górny opatrunek będzie potrzebny tylko wtedy, gdy krzewy będą się rozwijać stosunkowo powoli. Aby to zrobić, na powierzchni koła pnia konieczne jest równomierne rozprowadzenie popiołu drzewnego w ilości 300 gramów.

przeszczep

w razie potrzeby krzak rokitnika można przesadzić w inne miejsce. Ta procedura jest podobna do pierwotnego sadzenia. Najpierw musisz przygotować otwór do sadzenia, którego wartość powinna być kilka razy większa niż objętość systemu korzeni rokitnika. Na dnie wykopu musisz zrobić dobrą warstwę drenażową. Przed usunięciem krzewu z gleby należy przygotować pożywną mieszankę ziemi, która zostanie wypełniona wykopem do sadzenia. Aby to zrobić, gleba musi być połączona z nawozami. Wykopana roślina jest przenoszona do nowego miejsca, po czym system korzeniowy wraz z bryłą ziemi umieszcza się w przygotowanym wykopie, po czym wolne miejsce wypełnia się mieszanką ziemi.

rozmnażanie rokitnika

do rozmnażania rokitnika stosuje się metodę nasienną i wegetatywną (zielone sadzonki i warstwy). Nasiona są zbierane z dojrzałej fasoli i robią to w sierpniu–wrześniu. Do siewu stosuje się mieszankę gleby, która obejmuje torf i piasek (1:1), podczas gdy konieczne jest zakopanie nasion o 0,5–0,6 cm, a pojemnik z uprawami na górze należy przykryć folią. Jest przestawiany w zacienionym i ciepłym (19-21 stopni) miejscu, podczas gdy uprawy muszą zapewnić systematyczne wietrzenie i podlewanie (opryskiwanie). Sadzonki są zbierane w poszczególnych doniczkach o średnicy dochodzącej do 70 mm podczas tworzenia jednej lub dwóch prawdziwych płyt. Podczas nurkowania stosuje się mieszankę gleby, która obejmuje piasek, darń i próchnicę (1:2:1). Wiosną rośliny są przesadzane do większych doniczek o średnicy dochodzącej do 11 centymetrów. Następnie uszczypnij je, aby krzaki były bardziej bujne. Przesadzanie sadzonek na otwartą glebę odbywa się w trzecim roku, podczas gdy młode krzewy powinny osiągnąć wysokość od 0,3 do 0,55 m.

sadzonki rokitnika są zbierane latem. Aby to zrobić, pół zdrewniałe pędy należy wyciąć z dorosłego krzewu, z których każdy powinien mieć 2 lub 3 płytki liściowe. Liście należy skrócić o ½ części, a następnie sadzić je w podłożu składającym się z piasku i torfu, a pojemnik na górze należy przykryć przezroczystą czapką. Aby sadzonki normalnie się ukorzeniły, muszą zapewnić temperaturę od 18 do 20 stopni, będą również potrzebować systematycznego wietrzenia i opryskiwania z butelki z rozpylaczem. Po 4-6 tygodniach, gdy sadzonki ukorzenią się, należy je przesadzić do poszczególnych doniczek o średnicy dochodzącej do 80-90 mm.sadzenie takich roślin na otwartej glebie odbywa się dopiero po 2 latach.

możesz rozmnażać taką kulturę poprzez nakładanie warstw. Aby to zrobić, wiosną musisz wybrać gałęzie znajdujące się na samym dole. Należy je umieścić w rowkach wykonanych wcześniej pod krzakiem, przymocować i przykryć ziemią. Przez cały sezon nakładania warstw należy podlewać. Podczas karmienia krzewu macierzystego nawożone są również warstwy. Przed nadejściem zimy należy je dokładnie przykryć, a wiosną warstwy są odcinane i sadzone.

zimowisko

kiedy krzew zanika, jego gałęzie należy odciąć na potężne gałęzie boczne, ale staraj się nie wpływać na zdrewniałą część. Późną jesienią, kiedy nadchodzi zimno, młode krzewy, które nie ukończyły 3 lat, muszą być przykryte na zimę. Faktem jest, że tylko dojrzałe rośliny mają wysoką odporność na mróz. Krzew należy posypać suchym torfem lub glebą, po czym należy delikatnie pociągnąć gałęzie, są one wiązane i powoli zginane do powierzchni witryny, a następnie mocowane w tej pozycji. Krzewy muszą być rzucane na wierzch świerkowymi łapami, wysuszonymi liśćmi lub pokryte włókniną, podczas gdy jego krawędzie muszą być dociskane do powierzchni gleby cegłami lub kamieniami. Dorosły rakitnik nie potrzebuje schronienia na zimę.

choroby i szkodniki

rokitnik ma wysoką odporność na szkodniki i choroby. Jednak na krzakach mogą osiedlić się ćmy lub ćmy. Gdy tylko zauważysz, że ćma osiadła na roślinie, należy ją spryskać roztworem chlorofosu. Aby pozbyć się rozpiętości, krzew należy spryskać bakteryjnym środkiem owadobójczym.

największym zagrożeniem dla takiego krzewu jest mączniak prawdziwy i czarne plamienie. Jeśli mączniak prawdziwy jest dotknięty rokitnikiem, wówczas na powierzchni pędów i liści tworzy się biaława powłoka. Wczesną wiosną chora roślina musi być traktowana roztworem siarczanu miedzi (5%), zrób to przed rozpoczęciem przepływu soku. Latem, w celu zapobiegania, krzewy są na przemian spryskiwane koloidalną siarką, roztworem Fundazolu i mydłem miedzianym.

w celu zapobiegania czarnej plamie na początku wiosny krzewy są traktowane roztworem siarczanu żelaza lub miedzi. Latem Fundazol, mieszanka Bordeaux, chlorek miedzi, Kaptan lub jakikolwiek inny środek grzybobójczy o podobnym działaniu pomogą pozbyć się choroby. Aby przetworzyć krzewy na liściach, należy przygotować roztwór, ściśle przestrzegając instrukcji dostępnych na preparacie.

rodzaje i odmiany rokitnika ze zdjęciami i nazwami

rokitnik jest dość popularny wśród ogrodników, ale są gatunki, które często występują na działkach ogrodowych.

Rokitnik koronowy (Cytisus scoparius)

ojczyzną tego gatunku jest Europa Środkowa i Południowa. Wysokość rośliny wynosi około 300 centymetrów. Na powierzchni cienkich zielonych łodyg, gdy są młode, występuje pokwitanie. Kolejne rozłożone blaszki liściowe ogonków mają potrójny kształt. Płaty liści są owalne, tępe lub podłużne, lancetowate. W górnej części liści najczęściej znajduje się jeden liść. Żółtawe nieregularne kwiaty powstają w parach lub pojedynczo w zatokach liściowych, są umieszczone na szypułkach, na których występuje pokwitanie. Owocem jest wąska, długa spłaszczona fasola, w której znajdują się nasiona. Ten gatunek jest uprawiany od dawna. Istnieje wiele form dekoracyjnych, ale można je uprawiać tylko w regionach o łagodnym klimacie i ciepłych zimach:

• Burkwoodii - szkarłatne kwiaty mają żółte obramowanie;
• Killiney Red - kolor kwiatów jest bogaty czerwony;
• Andreanus Splendens - krzew jest ozdobiony żółtymi i szkarłatnymi kwiatami.

Rakitnik pełzający (Cytisus decumbens)

w warunkach naturalnych gatunek ten rośnie w południowej części Europy, taka roślina pochodzi z sosnowych jasnych lasów gór dalmatyńskich. Wysokość tego rozpostartego krzewu wynosi około 0,2 m, a jego średnica sięga 0,8 m.na powierzchni zielonych pięcioramiennych łodyg znajduje się pokwitanie. Pędy są łatwo ukorzenione. Ciemnozielone płytki liściowe są podłużne, lancetowate, na dolnej powierzchni mają pokwitanie. Osiągają długość 20 mm, Długość kwiatów o żółtym kolorze wynosi około 15 mm, są umieszczone w zatokach liści pojedynczo lub po kilka sztuk. Uprawiana od 1775 r. Gatunek ten jest odporny na mróz, ale w zbyt silnym mrozie krzewy mogą cierpieć.

Rokitnik wczesny (Cytisus praecox)

ten rodzaj wyróżnia się bezpretensjonalnością. Krzew osiąga wysokość około 150 cm, a zwisające cienkie gałęzie mają łukowaty kształt i tworzą bujną koronę. Zielonkawe wąskie płytki liściowe osiągają długość 20 mm i mają lancetowaty kształt. System korzeniowy jest powierzchowny. Krzew zdobi dużą liczbę kwiatów o bogatym żółtym kolorze, a ich aromat jest bardzo silny. Ten typ jest bardzo odporny na mróz. Najbardziej popularne są takie odmiany jak:

1. Olgold . Bogate żółte kwiaty otwierają się, zanim pojawią się płytki liściowe.
2. Boskop Ruby . Wysokość krzewu osiąga około 200 cm, liście mają podłużny, lancetowaty kształt. Zewnętrzna powierzchnia kwiatów jest rubinowa, a wewnętrzna fioletowo ― różowa.

Rokitnik stłoczony (Cytisus aggregatus)

ten gatunek karłowaty pochodzi z Europy Wschodniej. Wysokość krzewu wynosi od 0,3 do 0,5 m, a średnica osiąga około 0,8 m.kwitnienie i owocowanie tego gatunku rozpoczyna się w wieku trzech lat. Kolor kwiatów jest nasycony żółty. Roślina ta jest dość odporna na mróz, ale w niektórych przypadkach obserwuje się zamarzanie końcówek łodyg.

Rokitnik siedzący (Cytisus sessilifolius)

ten gatunek pochodzi z Europy Zachodniej. Wysokość krzewu wynosi około 150 centymetrów, na gałęziach znajdują się potrójne płytki liściowe. Długość nasyconych żółtych kwiatów wynosi około 15 mm, powstają na skróconych szypułkach. Mrozoodporność tego gatunku jest bardzo niska, łodygi wznoszące się nad pokrywą śnieżną zamarzają. Dlatego kiedy nadchodzi zimno, roślina powinna być koniecznie pokryta.

Rokitnik czerniejący (Cytisus nigricans = Lembotropis nigricans)

ten gatunek występuje naturalnie na Ukrainie, w Europie Zachodniej, na Białorusi i w europejskiej części Rosji. Nazwa tego gatunku wynika z faktu, że podczas suszenia liście zmieniają kolor na czarny. Wysokość krzewu może osiągnąć do 100 cm, a na powierzchni łodyg znajduje się wiele przyciśniętych krótkich włosów. Na końcach łodyg znajdują się pionowe kłosy składające się z 15-30 złotożółtych kwiatów. Podczas kwitnienia taki krzew jest bardzo skuteczny.

Rokitnik szkorbut (Cytisus zingerii)

gatunek występuje w górnym biegu Dniepru w lasach mieszanych. Wysokość krzewu wynosi około 100 cm młode łodygi pokryte są pokwitaniem złotego koloru, a także znajdują się na nich zielonkawe trójlistkowe płytki liściowe. Kwitnący krzew ma żółte kwiaty wyrastające ze wszystkich zatok, a łodygi stają się podobne do Złotych uszu. W tej chwili ten gatunek nie jest bardzo popularny wśród ogrodników.

nadal ogrodnicy uprawiają podłużne (lub wydłużone), wystające kwiaty (lub kraetsvetkovye lub pływające kwiaty) i kussky.

przedstawiciele pokrewnego rodzaju Rakitnichek (Chamaecytisus) są również nazywani rokitnikami. Takie rośliny często zdobią obszary ogrodowe. Na przykład:

Rokitnik rosyjski (Chamaecytisus ruthenicus = Cytisus ruthenicus)

wysokość takiego krzewu liściastego wynosi około 1,5 m.na powierzchni zakrzywionych gałęzi znajduje się szara kora. Łodygi pokryte są pokwitaniem reprezentowanym przez jedwabisty stos. W skład trójlistkowych blaszek liściowych wchodzą listki lancetowato-eliptyczne, osiągają długość 20 mm, a na ich szczycie znajduje się kolc. Przednia powierzchnia płyty liściowej jest zielono-szara, a po niewłaściwej stronie pokryta jest gęstym pokwitaniem. Długość żółtych kwiatów wynosi około 30 mm, ich tworzenie odbywa się w zatokach liściowych, podczas gdy są one zbierane po 3-5 sztuk. Kwitnienie trwa około 1 miesiąca. Ten gatunek jest bezpretensjonalny i odporny na suszę.

Rokitnik purpurowy (Chamaecytisus purpureus = Cytisus purpureus)

ta roślina pochodzi z gór Europy Południowej i Środkowej. Na wysokości pełzający krzew osiąga 0,6 m. rosnące gałęzie tworzą rozłożystą koronę. Krzew pokrywa dużą liczbę trójlistnych blaszek liściowych, kształt płatów jest szeroko eliptyczny. Gatunek ten jest szybko rosnący. Roślina zimą bardzo zamarza, ale wiosną jest w stanie szybko się zregenerować. Ten gatunek ma odmianę o wysokiej dekoracyjności-Atropurpurea: krzew jest rozłożysty, ozdobiony różowo-fioletowymi kwiatami. Popularna wśród ogrodników jest również hybrydowa rakitnik, zwana złotym deszczem, ma drugą nazwę-rakitnik Adama. Popularne odmiany:

• Albus - odmiana urodziła się w 1838 r., wysokość krzewu wynosi około 0,45 m, kwiaty są pomalowane na biało;
• Roseus ― kolor kwiatów różowy;
• Albocarneus ― kwiaty są pomalowane na różowawo;
• Amzaticus ― kolor kwiatów jest niebieskawo-fioletowy;
• Elogantus ― zwisające łodygi zdobią czerwono-fioletowe kwiaty;
• niewoli ― ta odmiana ma kwiaty frotte;
• depresja ― wysokość takiej odmiany karłowatej wynosi około 20 centymetrów, owoce i płyty liściowe są bardzo małe.

Rokitnik ratyzboński (Chamaecytisus ratisbonensis = Cytisus ratisbonensis)

na wolności taką roślinę można spotkać w dorzeczu Dniepru. Wysokość takiego rozpostartego krzewu wynosi około 0,3 m. Kształt blaszek liściowych jest potrójny. Łodygi są pokryte pokwitaniem, dzięki czemu mają srebrny kolor. Kolor kwiatów jest nasycony żółty. Bardzo popularna forma ogrodowa tego typu-Biflorus: na powierzchni młodych liści występuje srebrzyste pokwitanie. Taka roślina jest odporna na zimę i mróz i można ją znaleźć w ogrodach na terytorium od Nowosybirska do środkowego pasa. Gatunek ten uprawiany jest od 1800 r.

nadal popularne są takie gatunki, jak: rokitnik Rochal, Podolski, leżący, nagi wydłużony i Blotsky. Gatunek znany ogrodnikom pod nazwą Golden rakitnik, nie jest przedstawicielem rodziny Rakitnik. Roślina ta jest anagirolistna, albo anagiroidalna, albo Złoty deszcz, gatunek ten należy do rodzaju Bobovnik.