arbuz

zielna roślina jednoroczna arbuz (Citrullus lanatus) jest przedstawicielem rodzaju arbuza z rodziny dyniowatych. Roślina ta należy do kultury melonów, pochodzi z południowej części Afryki (Lesotho, RPA, Botswana I Namibia). Do tej pory w tych miejscach można znaleźć gatunek kolocint, który jest spokrewniony z arbuzem, to on jest przodkiem arbuza kulturowego. W 20 wieku pne w starożytnym Egipcie uprawiano już arbuza. Nasiona tej rośliny znaleziono w grobowcu Tutanchamona. W wierszach Wergiliusza można znaleźć dowód, że starożytni Rzymianie wiedzieli o tej roślinie, jedli arbuzy słone i świeże, a także używali miodu do gotowania. Hodowano je na terytorium Chin, nazywano je tam "melonem Zachodu", a Arabowie, którzy jedli go przed posiłkami, aby oczyścić organizm, również uprawiali arbuza. Dzięki krzyżowcom kultura ta znalazła się w Europie, a na terytorium współczesnej Rosji została wprowadzona w 13-14 wieku naszej ery. Liderem w uprawie arbuzów są Chiny, a po nim z niezbyt dużym marginesem jest Iran, Turcja, Egipt, Państwa Amerykańskie, a także Rosja i Uzbekistan. Najlepsze warunki do uprawy arbuzów to długi, duszny i suchy okres letni, a także krótki i niezbyt mroźny okres zimowy.

funkcje arbuza

rozgałęzione cienkie pędy arbuza są pełzające i kręcone, często są spłaszczone-pięciokątne, a ich długość może osiągnąć 400 cm, podczas gdy roślina jest młoda, jej pędy są gęsto owłosione. Kolejne ułożone ogonkowe sztywne płytki liściowe mają chropowatą powierzchnię, na której znajduje się pokwitanie. Liście mają trójkątny, jajowaty kształt, a u podstawy są w kształcie serca. Długość płytek może wynosić od 8 do 22 centymetrów,a szerokość od 5 do 18 centymetrów. Kwitnienie obserwuje się latem, kwiaty są żeńskie, męskie i hermafrodytyczne, są przylistki, które mają kształt podobny do łodzi. Owocem jest jagoda-arbuz to wieloziarnista Dynia, której powierzchnia jest bardzo gładka, jej miąższ jest słodki i soczysty, ma czerwony lub różowy kolor. Istnieją odmiany o jasnożółtym miąższu, a skorupa takiego owocu jest szorstka.

uprawa arbuzów z nasion

siew w otwartym terenie

arbuz można uprawiać na otwartej glebie tylko w sposób generatywny (nasienny). Jednocześnie uprawę tę można uprawiać zarówno przez sadzonki, jak i wysiewać nasiona bezpośrednio na otwartym terenie.

wysiew nasion natychmiast do gleby odbywa się tylko w regionach o ciepłym klimacie, podczas gdy ziemia musi się rozgrzać do 12-14 stopni, a także musi być wcześniej przygotowana. Przed rozpoczęciem siewu nasiona należy przygotować. Aby to zrobić, wlewa się je do termosu, który wypełnia się ciepłą (około 50 stopni) wodą. Po pojawieniu się kiełków nasion są one ostrożnie wyjmowane. Do siewu konieczne jest przygotowanie otworów, których głębokość powinna wynosić około 80 mm, między nimi należy zachować odległość 100 cm, do każdego otworu należy wlać 1 łyżeczkę. L Ammofoski, 1 łyżka. l. popiołu drzewnego i 1 kg próchnicy, wszystko należy dokładnie wymieszać z ziemią. Następnie wlej kilka litrów wody do otworu do sadzenia. Po całkowitym wchłonięciu płynu 2 lub 3 nasiona umieszcza się w otworze, a nie umieszcza się ich bardzo blisko siebie. Następnie dół jest wypełniony glebą, która jest dobrze deptana. Po zakończeniu siewu nie ma potrzeby podlewania witryny. Po nieco ponad 7 dniach mogą pojawić się pierwsze sadzonki. Jeśli siew zostanie przeprowadzony w zimnej glebie, sadzonki pojawią się później, a czasem całkowicie umrą. Aby tego uniknąć, wysiew nasion na otwartej glebie należy wykonać nie wcześniej niż w trzeciej dekadzie maja. Po tym, jak prawdziwa płytka liściowa 3 lub 4 zacznie tworzyć sadzonki, należy je przerzedzić, w tym celu usuwając słabą roślinę. Aby to zrobić, sadzonki są cięte bezpośrednio nad powierzchnią witryny.

sadzenie arbuza na sadzonkach

w regionach, w których okres letni jest stosunkowo krótki, zaleca się hodowanie tej kultury przez sadzonki. Siew nasion na sadzonki odbywa się w maju. Ponieważ dynia reaguje raczej negatywnie na zbieranie, do siewu należy użyć indywidualnych pojemników, których objętość powinna wynosić co najmniej 300 ml.do siewu potrzebne będzie podłoże, które obejmuje ziemię darniową, torf i piasek (1:1:1). 50 gramów azotanu amonu, siarczanu potasu i mąki dolomitowej należy wlać do co 5 litrów powstałej mieszaniny gleby, a kolejne 100 gramów podwójnego superfosfatu. Nasiona będą wymagały przygotowania przedsiewnego. W tym celu siew przez 30 minut zanurza się w ciepłej (około 55 stopni) wodzie, a następnie umieszcza w zwilżonym piasku do kiełkowania, a Temperatura powietrza powinna wynosić około 25 stopni. Kiedy nasiona wydają się małe kiełki, możesz rozpocząć siew. Aby to zrobić, układa się je na 2-3 nasionach na powierzchni mieszanki gleby, którą należy wypełnić poszczególne kubki. Nasiona należy posypać warstwą piasku na wierzchu, a następnie pojemniki należy przykryć szkłem lub polietylenem. Kubki są czyszczone w miejscu, w którym Temperatura powietrza wynosi co najmniej 30 stopni.

pierwsze sadzonki powinny pojawić się po 7 dniach, po czym musisz usunąć schronienie. Pojemniki na 9 dni są przenoszone do chłodniejszego miejsca (od 16 do 18 stopni). Takie sadzonki muszą być podlewane w odpowiednim czasie, karmione, a także, jeśli to konieczne, oświetlone, ponieważ czas trwania światła dziennego wymagany dla tej kultury powinien wynosić co najmniej 12 godzin. Podlewanie odbywa się w kilku etapach, podczas gdy należy poczekać, aż płyn całkowicie wchłonie się w podłoże i nie pozwolić mu spaść na liście roślin. Podczas tworzenia trzeciej prawdziwej płytki liściowej rośliny będą wymagały górnego opatrunku płynną dziewanną lub roztworem złożonego nawozu mineralnego. Około 1,5 tygodnia przed przesadzeniem arbuzów na otwartą glebę należy zacząć twardnieć. Aby to zrobić, sadzonki są przenoszone na świeże powietrze, podczas gdy czas trwania tej procedury musi być stopniowo zwiększany, aby rozpocząć od godziny i doprowadzić do 24 godzin.

zbieranie arbuza

wspomniano już powyżej, że bardzo niepożądane jest nurkowanie sadzonek arbuzów, ponieważ system korzeni roślin może być poważnie ranny. Szczypanie jest również bardzo niepożądane.

sadzenie arbuza w otwartym terenie

o której godzinie sadzić

sadzenie sadzonek arbuza na otwartej glebie powinno nastąpić 1 miesiąc po wysianiu nasion w fazie formowania 5-6 prawdziwej płytki liściowej. Z reguły czas ten przypada na ostatnie dni maja lub pierwszą dekadę czerwca. Do sadzenia należy wybrać dobrze ogrzewany obszar słoneczny, który ma niezawodną ochronę przed wiatrem. Powinien znajdować się od strony południowo-wschodniej lub Południowej, podczas gdy rośliny zielne (donnik, Lucerna lub esparcet), kapusta, pszenica ozima, cebula, a także roczne rośliny strączkowe powinny rosnąć na nim przed tą melonem. Do sadzenia nie nadają się obszary, w których do arbuzów rosły dynie (cukinia, arbuz, melon lub squash) i psiankowate (pomidory, papryka, ziemniaki i bakłażan). Należy zauważyć, że w miejscu, w którym uprawiano arbuzy, można ponownie sadzić tę kulturę dopiero po 6-8 latach.

odpowiednia gleba

do sadzenia arbuzów najlepiej nadaje się gleba piaszczysta lub piaszczysta, a jej wskaźnik wodoru powinien wynosić 6,5–7. Przygotuj witrynę z wyprzedzeniem i zrób to jesienią. Podczas kopania gleby należy do niej stosować nawozy, więc na 1 metr kwadratowy działki pobiera się 40-45 gramów superfosfatu, 24-35 gramów siarczanu amonu, 4-5 kilogramów zgniłego obornika i 15-25 gramów soli potasowej. Jeśli gleba jest ciężka, należy do niej dodać 1-2 wiadra piasku na każdy metr kwadratowy. Nie można dodawać świeżego obornika do gleby.

zasady sadzenia sadzonek

na przygotowanym łóżku należy wykonać otwory, odległość między nimi może wynosić od 100 do 150 cm, a między rzędami należy pozostawić odległość 200 cm do każdego otworu należy wlać od 1,5 do 2 litrów wody. Podczas sadzenia sadzonek konieczne jest zakopanie go na liścieniach liści. Gleba po posadzeniu musi zostać zagęszczona, po czym jej powierzchnia w pobliżu rośliny w promieniu 10 centymetrów musi być pokryta piaskiem, co pomoże uniknąć rozwoju zgnilizny korzeni. Sadzone sadzonki należy podlać ciepłą wodą. Należy pamiętać, że dopóki płytki liściowe nie przywrócą turgoru, roślina musi być chroniona przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.

uprawa arbuza w szklarni

jeśli w regionie okres letni jest dość krótki i zimny, zaleca się uprawę arbuzów w szklarniach, ponieważ długość sezonu wegetacyjnego takiej rośliny w niektórych przypadkach osiąga 150 dni, aw północnych regionach ciepłych letnich dni jest znacznie mniejsza. Aby przyspieszyć proces, zaleca się sadzenie sadzonek w warunkach pokojowych, a następnie sadzenie ich w szklarni pod podwójną powłoką filmową.

wysiew nasion na sadzonki odbywa się w trzeciej dekadzie kwietnia. Sadzenie uprawianych sadzonek w szklarni można wykonać natychmiast po tym, jak ziemia w niej dobrze się rozgrzeje (do 12-14 stopni). Nie zapomnij wcześniej przygotować gleby w ogrodzie, w tym celu należy usunąć górną warstwę na głębokość bagnetu łopaty. W powstałym wykopie należy ułożyć humus z sianem, tę warstwę należy posypać nawozem zawierającym azot na wierzchu, a następnie rozlewa się ją gorącą wodą. Na tej warstwie należy położyć wcześniej usuniętą warstwę gleby. Z góry łóżko musi być pokryte czarnym materiałem pokrywającym kolor, będzie musiało zostać usunięte dopiero przed bezpośrednim sadzeniem sadzonek.

doły do sadzenia znajdują się w łóżkach w odległości 0,7 m od siebie. Podczas sadzenia nie zapomnij zakopać rośliny na głębokość 10 centymetrów w glebie. Po posadzeniu możesz natychmiast zainstalować kratę, do której zostanie wykonana podwiązka rosnących rzęs. Aby zebrać dobre zbiory, nie zapomnij uruchomić kilku pszczół w szklarni. Jednak o wiele lepiej, jeśli zapylasz kwiaty samodzielnie, należy wziąć pod uwagę, że żywotność męskich kwiatów wynosi tylko kilka godzin. Konieczne jest oderwanie kilku męskich kwiatów i ostrożne zerwanie wszystkich płatków. Naprzemiennie nakładaj pylniki na znamiona żeńskich kwiatów. Bardzo dobrze jest, jeśli każdy z żeńskich kwiatów zostanie zapylony kilkoma męskimi kwiatami jednocześnie. Sztuczne zapylanie arbuzów jest konieczne rano,podczas gdy temperatura powietrza w szklarni powinna wynosić od 18 do 20 stopni. Należy również zauważyć, że w nocy przed zapyleniem Temperatura powietrza w szklarni nie powinna być mniejsza niż 12 stopni.

aby rzęsy rosły szybciej, będą potrzebować szczypania, podczas gdy należy wziąć pod uwagę, że nie więcej niż 3-5 płyt liściowych powinno pozostać nad owocem, a wszystkie pędy, które są bardzo słabe, należy usunąć. Należy zauważyć, że na 1 krzaku nie powinno być więcej niż 5 jajników, więc nadmiar będzie musiał zostać odcięty.

po raz pierwszy rośliny są karmione po tym, jak ich rzęsy osiągną długość od 0,25 do 0,5 m.w tym celu wykonuje się rowki w odległości 0,2 m od rośliny, zaleca się wlać do nich sfermentowane płynne odchody kurczaka (1:20) lub roztwór dziewanny (1:10). Po raz drugi arbuz jest karmiony przed utworzeniem pąków, a trzeci, gdy powstają jajniki, należy jednak wziąć pod uwagę, że w pierwszym i drugim przypadku rowki będą musiały zostać wykonane, cofając się od krzaków co najmniej 0,4 m. Nawozy organiczne (odchody kurczaka lub dziewanny) bardzo dobrze nadają się do karmienia tej rośliny, dlatego są stosowane zarówno w pierwszym, jak iw drugim przypadku. Po tym, jak owoce zaczną aktywnie rosnąć, muszą być regularnie obracane, co pozwoli im dojrzewać równomiernie. Bardzo ważne jest również systematyczne wietrzenie szklarni.

pielęgnacja arbuza

jeśli arbuzy rosną na otwartym terenie, opieka nad nimi jest dość prosta. Ale aby zebrać dobre zbiory, należy wziąć pod uwagę kilka ważnych niuansów dotyczących opieki nad tą uprawą. Dbając o arbuzy, musisz przerzedzić sadzonki na czas, podlewać i chwastować rośliny w odpowiednim czasie, a także uszczypnąć rzęsy i poluzować powierzchnię gleby. Podczas formowania 3 lub 4 płyt liściowych sadzonki będą musiały zostać przerzedzone, podczas gdy jedna lub dwie rośliny powinny pozostać na otworze, wszystkie dodatkowe sadzonki należy przyciąć bezpośrednio nad powierzchnią gleby. W razie potrzeby możesz spróbować osadzić dodatkowe rośliny, ponieważ istnieje duża szansa, że się powiedzie. Kiedy jajniki na krzaku są w pełni uformowane, musisz wybrać tylko 6 sztuk i usunąć wszystkie inne. Jeśli owoc leży na powierzchni gleby, należy pod nim umieścić Nie gnijący materiał (kawałek plastiku, pokrycia dachowego lub folii).

jak podlewać

podlewanie odbywa się 1 raz na 7 dni, ale powinno być obfite, w tym celu na 1 metr kwadratowy działki pobiera się 30 litrów wody. Jeśli na ulicy jest gorąca pogoda lub rozpoczął się okres kwitnienia, to w tygodniu będzie potrzebne kilka takich podlewań, podczas gdy konieczne będzie zwilżenie zarówno powierzchni gleby wokół roślin, jak i ziemi między rzędami. Po uformowaniu owoców przeprowadza się stopniowe zmniejszanie podlewania, a pół miesiąca przed zbiorem należy go całkowicie zatrzymać. W okresie letnim rośliny potrzebują 3-4 obfitego podlewania: podczas tworzenia płytki liściowej 5-7, w okresie kwitnienia, a nawet na samym początku tworzenia owoców.

na początku sezonu wegetacyjnego, kiedy po podlaniu minie 1-2 dni, konieczne jest poluzowanie powierzchni witryny na głębokość 60 mm, podczas gdy wszystkie chwasty powinny zostać wyrwane. Gdy rośliny zamkną rzędy, trawa chwastów nie będzie już w stanie wyrządzić im żadnej szkody. W związku z tym od tego czasu zaleca się zaprzestanie usuwania chwastów, a także poluzowanie gleby, ponieważ system korzeniowy arbuza rozciąga się w różnych kierunkach i niezwykle łatwo jest go zranić siekaczem.

nawóz

kiedy minie pół miesiąca po przesadzeniu sadzonek do ziemi, arbuzy będą potrzebować górnego opatrunku. Do pierwszego górnego opatrunku zaleca się stosowanie roztworu azotanu amonu (20 gramów substancji na 10 litrów wody), a kilka litrów takiej mieszaniny składników odżywczych jest pobieranych na 1 krzak. Zamiast saletry można użyć odchodów kurczaka (1: 20) lub dziewanny (1:10), podczas gdy 15 gramów chlorku wapnia i 30 gramów superfosfatu należy rozpuścić w 10 litrach mieszaniny.

po raz drugi rośliny są karmione podczas tworzenia pąków, podczas gdy 6 gramów superfosfatu i 4 gramy azotanu amonu i chlorku wapnia są pobierane na 1 krzak. Jeśli karmisz arbuzy suchymi nawozami, obszar należy podlewać zarówno przed opatrunkiem, jak i po nim.

choroby i szkodniki arbuza

choroby

najczęściej arbuzy są dotknięte zgnilizną białą, szarą, czarną i korzeniową, mączniakiem prawdziwym i fałszywym, antraknozą, kanciastymi i oliwkowymi plamami i mozaikami. Aby znacznie zwiększyć odporność tej uprawy na choroby i szkodniki, konieczne jest prawidłowe przygotowanie nasion do siewu i gleby do sadzenia, a także przestrzeganie wszystkich zasad techniki rolniczej tej uprawy. W takim przypadku krzewy w ogóle nie będą boleć, a także żaden szkodnik nie osiądzie na nich. Ale nadal istnieje niebezpieczeństwo uszkodzenia arbuzów przez choroby i szkodniki, dlatego musisz być w stanie zidentyfikować chore rośliny i leczyć je w odpowiednim czasie.

mączniak prawdziwy

mączniak prawdziwy jest chorobą grzybiczą. Na powierzchni liści pojawia się biała i szara powłoka. Obserwuje się obumieranie dotkniętych płyt liściowych, owoce tracą smak i stają się niesłodzone, a także obserwuje się ich deformację i gnicie.

peronosporoza

peronosporoza (mączniak rzekomy) jest również chorobą grzybiczą. Jednak w tym przypadku najpierw dotyczy to tylko starych płyt liściowych,a dopiero potem młodych. Na powierzchni liści powstają kanciaste plamy żółtawego koloru, a fioletowo-szara powłoka pojawia się po niewłaściwej stronie. Owoce przybierają brzydki kształt, a ich rozwój zatrzymuje się.

oliwkowa plamistość

jeśli krzak jest dotknięty plamą oliwną, wówczas na całej jego części nadziemnej powstają plamki o nieregularnym kształcie. Z tego powodu płytki liściowe stają się faliste, a na ogonkach i pędach pojawiają się owrzodzenia koloru oliwkowego. Obserwuje się suszenie i obumieranie jajników.

kanciaste plamienie

głównymi nosicielami bakteriozy (kanciaste plamienie) są szkodniki. W dotkniętych krzakach na częściach nadziemnych pojawiają się oleiste plamy o białawym kolorze. Z czasem na płytkach liściowych powstają dziury, a następnie umierają, pędy więdną, owoce stają się przezroczyste, miękkie, a ich wzrost zatrzymuje się.

antraknoza

Miedzianka (antraknoza) jest również chorobą grzybiczą. Z tego powodu na płytkach liściowych plamy są żółte lub brązowe z różowo-żółtymi podkładkami. Jeśli jest wilgotna pogoda, na powierzchni pojawia się nalot różowego koloru. Przy silnej porażce krzak wysycha i jego śmierć.

szara zgnilizna

szara, biała, czarna, a także zgnilizna korzeni są również uważane za choroby grzybowe. Należy zauważyć, że każda z tych chorób może prowadzić do śmierci roślin i zbiorów. Szara, czarna i biała zgnilizna prowadzi do zniszczenia pędów, liści i owoców tej kultury, podczas gdy zgnilizna korzeni wpływa na system korzeniowy krzewów.

mozaika ogórkowa

mozaika ogórkowa jest chorobą wirusową, która jest dziś uważana za nieuleczalną. W dotkniętym krzaku na płytkach liści tworzy się mozaikowy wzór, pomalowany na jasnozielony i zielony kolor. Występuje opóźnienie wzrostu krzewu, a na powierzchni pojawiają się guzki, wzdęcia i kropki.

szkodniki

największym zagrożeniem dla tej rośliny ze wszystkich szkodliwych owadów są gryzące miarki, mszyce melonowe i druty.

Druciarze

wireworm to larwa chrząszcza dziadka do orzechów, która wygląda jak twardy kawałek drutu. Taki owad uszkadza nasiona, a także sadzonki tej rośliny.

mszyca melonowa

mszyca melonowa wyrządza namacalne szkody arbuzowi, ponieważ wysysa z niego soki roślinne. I ten szkodnik jest uważany za głównego nosiciela tak nieuleczalnej choroby wirusowej, jak mozaika.

szufelki Ozimek

zimowe, a także gryzące miarki układają jaja na arbuzie. Z jaj pojawiają się gąsienice, które zaczynają jeść roślinę, gryząc jej korzenie. Z tego powodu zmienia kolor na żółty i umiera.

przetwarzanie arbuza

eksperci zalecają zwalczanie chorób grzybiczych za pomocą leków grzybobójczych: płynu Bordeaux, decisa, Fundazolu, skora itp. Ale będzie o wiele lepiej, aby nie dopuścić do zachorowania roślin, w tym celu należy przestrzegać zasad techniki rolniczej tej uprawy i płodozmianu, a także odpowiednio dbać o dojrzewające owoce. W takim przypadku problemy z arbuzami nie powinny w ogóle występować i można zapomnieć o chorobach grzybiczych.

jeśli mszyce osiadły na krzakach, możesz użyć metody ludowej, aby je zniszczyć. Aby to zrobić, te części rośliny, na których znajduje się szkodnik, należy sproszkować mieszaniną składającą się z pyłu tytoniowego i popiołu drzewnego (1:1), należy ją posypać wodą. Jedna trzecia godziny po obróbce powierzchnia gleby na miejscu musi zostać poluzowana, co zniszczy te szkodniki, które spadły na ziemię. Aby pozbyć się gąsienic, robią dla nich przynęty z resztek roślinnych o słodkim smaku lub kawałków ciasta. Po pewnym czasie są zbierane, ta procedura pomoże również pozbyć się wireworm. Aby zainstalować przynętę, konieczne jest wykonanie wgłębienia o długości pół metra w ziemi, a następnie wrzucenie do niej kawałków słodkich warzyw korzeniowych i ciasta. Takie doły należy przykryć tarczami. Pułapki otwierają się po 1-2 dniach, zawartość dołu jest usuwana i spalana. Należy pamiętać, że szkodliwe owady z reguły osiadają na osłabionych krzakach, które są niewłaściwie pielęgnowane.

zbieranie i przechowywanie arbuzów

zbieranie arbuzów odbywa się dopiero po osiągnięciu pierwszego etapu zdejmowanej dojrzałości, najczęściej występuje pięć dni przed pełną dojrzałością. Jeśli owoce zostaną zebrane przed terminem, istnieje duże prawdopodobieństwo, że nie dojrzeją w magazynie. A arbuzy zebrane później nie nadają się do długotrwałego przechowywania.

aby określić stan pierwszej dojrzałości, konieczne jest oszacowanie koloru nasion i miąższu owocu charakterystycznego dla każdej odmiany. W odpowiednim czasie zebrane owoce mają różowy miąższ, dojrzewają podczas leżenia, a ich kolor zmienia się na czerwony, podczas gdy arbuz nie traci słodyczy. Arbuzy późnych odmian nadają się do najdłuższego przechowywania, mają grubą i gęstą skórkę, a struktura miąższu jest szorstka.

arbuzy w połowie sezonu i wczesnych odmian są usuwane w miarę dojrzewania, mogą być używane do przetwarzania (do solenia, marynowania lub robienia dżemu), a także do jedzenia na świeżo. Jednocześnie zbieranie arbuzów późnych odmian, które są przeznaczone do długotrwałego przechowywania, odbywa się przed mrozem, w tym celu za pomocą ostrego noża lub sekatora, są one cięte wraz z szypułką o długości około 50 MM.nie zaleca się odrywania owoców od pędu, ponieważ istnieje duże prawdopodobieństwo, że zgnilizna pojawi się w miejscu odrywania.

do długotrwałego przechowywania odpowiednie są owoce o średniej wielkości i błyszczącej grubej skorupie, która nie powinna być zraniona (nie powinno być zadrapań, wgnieceń, pęknięć, a także miękkich obszarów). Podczas transportu zabrania się rzucania owocami, nie należy ich również układać na twardej powierzchni, podczas pracy należy używać rękawiczek. Podczas układania owoców należy upewnić się, że nie dotykają się nawzajem, co zapobiegnie rozwojowi zgnilizny owoców. Lepsze warunki przechowywania arbuzów są uważane za dobrze wentylowane pomieszczenie, o wilgotności powietrza od 75 do 85 procent i temperaturze ― 1-4 stopnie. Istnieje kilka sposobów przechowywania:

1. w lesie musisz zdobyć suchy mech, zrób to w pogodny słoneczny dzień. Weź pudełko z drewna i wyłóż jego dno warstwą mchu, która powinna być dość gruba. Następnie arbuz jest układany na wierzchu, musi być pokryty tym samym mchem ze wszystkich stron. Następnie możesz umieścić inne arbuzy w tym samym pudełku, nie zapominając o pokryciu każdego z nich mchem.
2. Mech można w razie potrzeby zastąpić popiołem drzewnym. Arbuzy można umieścić w beczkach lub pudełkach, wlewając je popiołem. Pojemniki są szczelnie zamknięte i przechowywane w piwnicy do przechowywania.
3. każdy z owoców należy zanurzyć w alabastrowym lub glinianym gadule, którego konsystencja powinna być podobna do gęstej śmietany. Poczekaj, aż powłoka całkowicie wyschnie i odłóż arbuzy do przechowywania w piwnicy.
4. możesz zastąpić Alabaster lub glinę parafiną lub woskiem. Należy je stopić za pomocą kąpieli wodnej. Następnie każdy arbuz powinien być pokryty warstwą, która osiąga grubość 0,5 cm, a następnie owoce są odkładane do przechowywania w piwnicy.
5. każdy arbuz musi być owinięty grubą tkaniną, która musi być naturalna. Następnie umieszcza się je w siatce i zawiesza na suficie w piwnicy.
6. w piwnicy konieczne jest zainstalowanie regałów, a słomę umieszcza się na ich półkach w dość grubej warstwie. Owoce są układane na tych półkach, nie zapomnij o owinięciu ich słomą.
7. Znajdź fajne i absolutnie ciemne miejsce w domu lub mieszkaniu. Tam musisz umieścić owoce w magazynie, a każdego dnia należy je przewracać.

niezależnie od wybranej metody przechowywania eksperci zalecają regularne sprawdzanie arbuzów (około 1 raz na 7 dni), w którym to przypadku będziesz w stanie usunąć zgniłe owoce w odpowiednim czasie, co pozwoli uniknąć dalszego rozprzestrzeniania się zgnilizny. Jeśli wybierzesz odpowiednią odmianę, a także odpowiednią metodę i miejsce przechowywania, arbuzy można przechowywać do wiosny.

rodzaje i odmiany arbuzów

wszystkie arbuzy, które ogrodnicy uprawiają na swoich działkach, a także te, które można kupić w sklepie lub na rynku, są rodzajem arbuza. Istnieją 2 odmiany: melon afrykański tsamma (Citrullus lanatus var. citroides), roślina ta w naturalnych warunkach można spotkać w Botswanie, RPA, Namibii i Lesotho i znany prawie wszystkim arbuz wełniany (Citrullus lanatus var. lanatus), gatunek ten występuje tylko w formie kulturowej. Wełnisty arbuz ma dużą liczbę odmian, a ich większość urodziła się dzięki hodowcom europejskim, amerykańskim i azjatyckim. Te odmiany zostaną szczegółowo opisane poniżej.

wszystkie odmiany arbuzów przeznaczone do uprawy na otwartej glebie są podzielone na wczesne dojrzewanie, średnie i późne dojrzewanie (są uprawiane w regionach o długim i dość ciepłym okresie letnim). Wybierając odpowiednią odmianę tej rośliny, zaleca się wzięcie pod uwagę kilku czynników: tolerancję na suszę i odporność na zimno, odporność na szkodniki i choroby, a także zdolność do wzrostu i zapotrzebowanie na nawozy.

wczesne dojrzałe odmiany

1. Victoria . Jest to amerykańska hybryda, której czas dojrzewania wynosi 62 dni (czasem nieco dłużej). Arbuzy mają zaokrąglony kształt i średnio ważą około 10 kilogramów.
2. Skoryk . Małe zielonkawe arbuzy ważą około 4 kilogramów. Na ich krawędziach znajdują się rozmyte paski festonchate. Delikatny słodki miąższ jest zabarwiony na Czerwono, ma wysoki smak. Skórka jest gruba.
3. Jenny . Ta amerykańska hybryda jest bardzo wczesna, dojrzewanie obserwuje się od 54 dnia. Na jednym krzaku rośnie od 4 do 6 zielono-białych arbuzów o standardowej wielkości, mają cienkie paski o ciemnym kolorze. Średnio ważą około 1,5 kilograma. Skórka jest cienka, a nasiona wielkości pestek winogron. Miąższ ma bogaty kolor i doskonały smak.
4. Stabolit . Ta odmiana jest najlepsza ze wszystkich mieszańców bez nasion. Dojrzewanie obserwuje się od 62 dnia. Duże mocne owoce mają wydłużony kształt i smaczną miąższ. Do zapylania takiej hybrydy stosuje się odmiany Lady, trofeum z odmiany nunems.
5. światełko . Ta odmiana została wyhodowana przez rosyjskich hodowców. Małe arbuzy pokryte cienką skórką mają bardzo smaczny miąższ, średnio ważą około 2 kilogramów.
6. Dolby . Ta amerykańska hybryda o dużych owocach jest odporna na stres i wydajność. Dojrzewanie obserwuje się po 60 dniach.

odmiany o średnim okresie dojrzewania

1. Leżajsk . Okres dojrzewania wynosi 75-90 dni. Odmiana jest odporna na suszę, choroby i szkodniki. Zielonkawe średniej wielkości arbuzy ważą około 5 kilogramów. Na powierzchni cienkiej skórki znajdują się kolczaste paski. Miąższ o średniej gęstości ma różowo-czerwony kolor i dobrze smakuje.
2. Top Gan . Ta odmiana jest jedną z najpopularniejszych amerykańskich odmian uprawnych. Okres dojrzewania wynosi 70-75 dni. Duże arbuzy o zaokrąglonym kształcie ważą około 10 kilogramów. Miąższ jest chrupiący, ma ciemnoczerwony kolor, nasiona są małe. Ta odmiana jest odporna na antraknozę, a jej owoce są dobrze przechowywane.
3. Dumara . Ta hybryda wyróżnia się wydajnością, dojrzewanie obserwuje się od 75 dnia. Kształt arbuzów jest owalny w kształcie prostopadłościanu, miąższ jest delikatny i słodki, nasiona są również bardzo delikatne.
4. Antej . Owalne arbuzy w kształcie prostopadłościanu mają delikatny miąższ, który jest słodszy niż inne odmiany. Zaleca się karmienie nawozami organicznymi.
5. Ataman . Ta odmiana, stworzona przez krajowych hodowców, dojrzewa w ciągu 66-86 dni. Kolczaste arbuzy o zaokrąglonym kształcie ważą około 10 kilogramów. Miąższ jest bardzo smaczny, ma czerwony kolor i średnią gęstość.

odmiany późno dojrzewające

1. Wiosna . Ta odmiana nadaje się do uprawy zarówno w szklarni, jak i na melonie. Gładkie arbuzy mają wydłużony kulisty kształt, ważą około 3 kilogramów. Na powierzchni skórki mają ledwo zauważalną siatkę zielonego koloru na oliwkowym tle. Słodki i delikatny miąższ jest ziarnisty, ma ciemnoczerwony kolor. Okres dojrzewania wynosi około 105 dni.
2. Ikar . Odmiana jest odporna na suszę i ma wysoką wydajność. Okres dojrzewania 88-110 dni. Arbuzy ważą 3-16 kilogramów. Ciemnozielona skorupa jest bardzo mocna, na jej powierzchni znajdują się ledwo zauważalne paski. Bardzo słodki miąższ ma kolor malinowo-czerwony. Owoce są bardzo dobrze przechowywane (czasami do marca).
3. zimno . Ta odmiana jest najbardziej popularna ze wszystkich późnych odmian. Czas dojrzewania około 100 dni. Elipsoidalne arbuzy ważą 15-25 kilogramów, są słabo segmentowane, na powierzchni silnej kory, pomalowanej na Zielono, znajdują się prawie czarne paski. Bogaty czerwony z różowawym odcieniem miąższ jest bardzo słodki. Arbuzy można przechowywać przez 3 miesiące.
4. Melania . Jest to odmiana hybrydowa wczesna, dojrzewa po 80 dniach. Kształt arbuzów jest owalny, ważą około 12 kilogramów. Na powierzchni zielonej skorupy znajdują się szerokie paski ciemnozielonego koloru. Ciemnoczerwony miąższ jest bardzo chrupiący, nasiona są małe.

jeśli chcesz wyhodować jakąś niezwykłą odmianę, możesz wybrać do tego amerykańską hybrydę California Cross, której owoce są bardzo duże lub japońską odmianę rzadko uprawianą na średnich szerokościach geograficznych z wyspy Hokkaido Densuke, skórka jego arbuzów jest prawie czarna. Odmiana Pepkinos ma bardzo małe arbuzy, można je umieścić w ustach w całości. Beznasienna odmiana Red King jest odpowiednia dla tych, którzy nie lubią pestek w arbuzach. Dość nietypowa odmiana została stworzona przez hodowcę z Astrachania, jej owoce mają smak gałki muszkatołowej, a także stworzyła odmianę księżycową: miąższ arbuzów jest żółty i ma smak cytryny.