Leszczyna (leszczyna)

Leszczyna lub Leszczyna (Corylus) jest przedstawicielem rodziny brzozy. Ten rodzaj jest reprezentowany przez drzewa i krzewy liściaste. Skupia około 20 gatunków. W naturze występują w Ameryce Północnej i Eurazji. Jednocześnie w lasach iglastych i liściastych tworzą zarośla. Najbardziej popularny wśród ogrodników jest rodzaj orzecha laskowego lub zwykłego leszczyny. Następujące gatunki kulturowe są często nazywane orzechami laskowymi: Leszczyna duża, pontyjska i zwykła. Dolina należy do najstarszych roślin uprawnych w Europie. Przez wiele stuleci Leszczyna była uprawiana w Hiszpanii, Francji, Wielkiej Brytanii, Turcji, Włoszech i Niemczech. Na terytorium Rosji owoce leszczyny pojawiły się w 1773 r.w procesie wymiany na aksamit i skórę. Słowo Leszczyna pochodzi od" Leska", co oznacza orzech leśny (leski).

cechy leszczyny

Leszczyna jest reprezentowana przez krzewy i Drzewa. Wysokość rośliny może osiągnąć 7 metrów. Jego kształt korony jest jajowaty lub kulisty, a jego wierzchołek jest stożkowaty. Duże blachy o okrągłym lub szeroko owalnym kształcie mają ząbkowaną krawędź. Kwiaty są jednopienne, a także jednopłciowe. Tak więc męskie kwiaty zaczynają się formować jesienią i tworzą puszyste kolczyki o cylindrycznym kształcie na krótkich gałęziach. Otwierają się wiosną, zanim pojawią się płytki liściowe. Kwitnienie leszczyny przypada na ostatnie dni marca lub pierwsze ― kwietnia. Podczas niego powstaje bardzo dużo pyłku, jest uważany za główny pokarm pszczół po długiej zimie. Podczas kwitnienia roślina jest ozdobiona złotymi kolczykami, a także kwiatami. Owoc jest niezbyt dużym (około 20 mm średnicy) orzechem jednoziarnistym o brązowo-żółtym kolorze i kulistym kształcie. Otacza go plusca (rurkowata, karbowana Pokrywa), a także drzewiasta owocnia. Dojrzewanie owoców obserwuje się w sierpniu.

taka kultura woli rosnąć w regionach o klimacie subtropikalnym i umiarkowanym. Plantacje leszczyny znajdują się w południowej części Europy, w Turcji, Azerbejdżanie, na Ukrainie, na Cyprze, w Gruzji, na Białorusi, a także w środkowej Rosji. Jednak w prywatnych ogrodach kultura ta jest znacznie rzadsza niż rokitnik zwyczajny, głóg, Czeremcha, dzika róża, aktynidia itp.

sadzenie leszczyny w ogrodzie

o której godzinie sadzić

Leszczyna na otwartym terenie może być sadzona wiosną, zanim zacznie się przepływ soków, a także jesienią ― 15-20 dni przed rozpoczęciem stałych mrozów. Należy jednak zauważyć, że lepiej jest sadzić jesienią.

szukając miejsca odpowiedniego do sadzenia, należy wziąć pod uwagę, że powinien on mieć ochronę przed przeciągami i być umiarkowanie oświetlony. Jeśli chodzi o wody gruntowe, powinny one znajdować się nie wyżej niż 150 cm od powierzchni działki. Doskonale nadaje się do miejsca, które znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie Południowej lub zachodniej ściany budynku. Miejsca, w których wiosną obserwuje się nagromadzenie stopionej wody, nie nadają się do sadzenia. Należy również wziąć pod uwagę, że odległość między najbliższym dużym drzewem a sadzonką powinna wynosić od 4 do 5 metrów, ponieważ optymalna powierzchnia odżywcza tej rośliny wynosi 16-25 m ² . Należy pamiętać, że gleba na stronie nie powinna być ciężka, uboga, gliniasta ani podmokła. Do sadzenia tej kultury najlepiej nadaje się bogata w próchnicę luźna i lekka gleba, podczas gdy powinna być lekko kwaśna lub neutralna.

w przypadku, gdy planuje się sadzenie kilku Leszczyn jednocześnie, zaleca się Głębokie wykopanie całego obszaru przed tą procedurą.

sadzenie leszczyny jesienią

na wybranej sadzonce nie powinno być liści. Powinien mieć 3 lub 4 potężne łodygi, osiągające średnicę co najmniej 10-15 mm.jednocześnie jego system korzeniowy powinien być bardzo dobrze rozwinięty. Korzenie powinny osiągać co najmniej pół metra długości,ale tuż przed sadzeniem są skracane do 0,25 m. podczas sadzenia kilku okazów odległość między nimi w rzędzie powinna wynosić od 4 do 5 metrów, przy szerokości między rzędami około 6 metrów. Przygotowanie wykopów do lądowania powinno odbywać się 4 tygodnie przed dniem lądowania, w tym czasie gleba w nich zagęści się i dobrze osiądzie. W przypadku, gdy gleba na miejscu jest nasycona substancjami odżywczymi, szerokość i głębokość wykopu powinna wynosić tylko 0,5 m. jeśli jest słaba, szerokość i głębokość wykopu należy zwiększyć do 0,8 m. przed posadzeniem wykopu należy wypełnić pożywną mieszanką gleby: gleba z górnej żyznej warstwy musi być połączona z 2 łyżkami. popiół drzewny lub 200 gramów superfosfatu i 15 kilogramów zgniłego obornika. Będzie bardzo dobrze, jeśli dodasz do niego kilka garści gleby pobranej spod leśnej leszczyny.

w środku wykopu należy utworzyć kopiec, na którym sadzonka jest instalowana. Przed posadzeniem leszczyny nie zapomnij obniżyć jej systemu korzeniowego do gliny i gnoju. Należy zauważyć, że po posadzeniu szyjka korzenia rośliny powinna unosić się nad powierzchnią działki o 50 mm.Dół należy wypełnić, po czym powierzchnia pnia jest dobrze zagęszczona. W pobliżu sadzonki musisz zainstalować kołek i wykonać podwiązkę. Posadzona roślina wymaga obfitego podlewania, a pod 1 krzakiem wlewa się 30-40 litrów wody, nawet jeśli sadzenie odbywa się w wilgotnej glebie. Po całkowitym wchłonięciu cieczy w glebę powierzchnię koła pnia należy przykryć warstwą ściółki (humus, trociny lub torf), a jego grubość powinna wynosić 30-50 mm.

Jak sadzić leszczynę wiosną

wiosną Hollow jest sadzony dokładnie tak samo jak jesienią. Jednak w tym przypadku zaleca się przygotowanie wykopu do sadzenia jesienią, aby gleba mogła być dobrze zagęszczona i nasycona wilgocią zimą.

aby Leszczyna była dokładnie zapylona, eksperci zalecają sadzenie co najmniej 3 okazów na stronie, a lepiej, jeśli wszystkie są różnymi odmianami. Nie zapomnij również wlać kilku garści gleby spod leszczyny do wykopu podczas sadzenia rośliny, ponieważ zawiera grzyby, które są bardzo korzystne dla tej kultury. Po raz pierwszy zaleca się ochronę sadzonek przed bezpośrednimi promieniami wiosennego słońca, w tym celu zacieniając je.

Pielęgnacja leszczyny

nie ma nic skomplikowanego w uprawie leszczyny. Aby uprościć sobie zadanie tak bardzo, jak to możliwe, zaleca się zasianie łubinu, musztardy lub owsa Wiką w Kole pnia. Kiedy taka trawa zostanie skoszona, stworzy piękną warstwę mulczującą. Ponadto gleba w Kole pnia, jeśli to konieczne, może być trzymana pod czarną parą, podczas gdy należy ją okresowo poluzować na głębokość od 40 do 70 mm, usuwając całą trawę chwastów. Ponadto konieczne będzie systematyczne usuwanie pędów korzeniowych, należy zauważyć, że znacznie łatwiej jest pozbyć się potomstwa, gdy są one jeszcze dość słabe. Aby to zrobić, potomstwo powinno zostać wykopane i odcięte tam, gdzie odrasta z korzenia drzewa. Miejsca cięcia należy posypać pokruszonym węglem drzewnym.

jak podlewać

Hollow uprawiany w ogrodzie wymaga terminowego podlewania. Sadzonki posadzone w otwartym terenie należy rozpocząć podlewanie zaledwie 7 dni później. Jeśli roślinie brakuje wody, wpłynie to wyjątkowo negatywnie na tworzenie pąków kwiatowych, a także na dojrzewanie owoców. W sezonie wegetacyjnym roślina będzie miała wystarczające podlewanie 5 lub 6, a jednocześnie 60-80 litrów wody należy wlać pod dorosłe drzewo. Jeśli w lecie występuje susza, należy zwiększyć liczbę podlewania, ponieważ roślina ta jest kochająca wilgoć. Ale jeśli lato było deszczowe, to w ogóle nie musisz podlewać leszczyny. Średnio podlewanie odbywa się 1 raz na 4 tygodnie. Wlać wodę pod drzewo w częściach, ponieważ musi mieć czas na wchłonięcie, a nie stać godzinami w kałuży. Zaleca się rozluźnienie powierzchni gleby wokół rośliny na następne pukanie po podlaniu lub deszczu.

nawóz

Leszczyna rosnąca w ogrodzie wymaga szybkiego karmienia. Jesienią drzewo potrzebuje fosforu i potasu, w tym celu 1 raz na 2 lub 3 lata do koła pnia należy dodać od 20 do 30 gramów soli potasowej, 3-4 kilogramy obornika i 50 gramów superfosfatu. Wiosną taka kultura potrzebuje azotu, więc po pęcznieniu pąków do gleby pod drzewem należy dodać od 20 do 30 gramów mocznika lub azotanu amonu. Azot jest również potrzebny w lipcu, w tym czasie jest potrzebny, aby dojrzewanie owoców odbywało się w tym samym czasie. Zaleca się karmienie młodych drzew nawozami organicznymi (zgniłym obornikiem lub kompostem). Taki górny opatrunek należy przeprowadzać 1 raz na 2 lub 3 lata, podczas gdy 10 kilogramów materii organicznej należy stosować pod jednym drzewem.

jak dbać podczas kwitnienia

jeśli roślina rozwija się normalnie, na pewno zakwitnie. Początek kwitnienia przypada na Kwiecień, a kwiaty kwitną przed otwarciem liści. Po ogrzaniu powietrza na ulicy do 12 stopni Kolczyki leszczyny zaczynają aktywnie rosnąć, a co 24 godziny ich długość wzrasta o 30 mm. Należy również zauważyć, że im bardziej suche jest powietrze, tym szybszy będzie wzrost kolczyków. Gdy ich długość wynosi 10 centymetrów, staną się luźne i rozpocznie się rozpraszanie pyłku. Czas trwania tego pylenia wynosi 4-12 dni. Żeńskie kwiaty pozostają otwarte przez 14 dni. Pyłek z męskich kwiatów spada na samice, podczas gdy może przylecieć nie tylko z własnego, ale także z pobliskiego drzewa. Z tym wiąże się zalecenie, że co najmniej 3 okazy leszczyny powinny rosnąć na stronie.

rozmnażanie leszczyny

istnieje kilka sposobów rozmnażania pustki: przez warstwowanie, szczepienie, podział krzewu, nasiona, potomstwo i sadzonki. Generatywna metoda rozmnażania jest stosowana głównie przez hodowców w celu uzyskania nowych odmian, które zostaną dostosowane do określonych warunków klimatycznych. Ale amatorscy ogrodnicy z reguły nie uprawiają leszczyny z nasion, ponieważ jest to bardzo długie, a tylko 1 sadzonka z 1 tysiąca wyhodowanych będzie w stanie zachować cechy odmianowe rośliny macierzystej.

rozmnażanie przez krany

korzystając z generatywnych metod rozmnażania, możesz całkowicie zachować cechy odmianowe rośliny. Do rozmnażania leszczyny stosuje się warstwowanie poziome. Aby to zrobić, na początku wiosny lub późną jesienią musisz wybrać roczne gałęzie, które powinny być nisko rosnące. Pod nimi wykonuje się płytkie rowki (głębokość od 10 do 15 centymetrów), w których układane są te gałęzie. Należy je naprawić i lekko skrócić górną część pozostałą nad ziemią. Nie wypełniaj rowków ziemią. Z czasem pionowe pędy wyrosną z pąków znajdujących się na gałęziach. Z dolnej części wyhodowanych pędów musisz usunąć wszystkie płytki liściowe, a także będą potrzebować kilku hillingów do środka. Z czasem procesy utworzą swoje korzenie, można je umieścić w nowym miejscu. Przeszczep takich sadzonek do stałego miejsca można przeprowadzić dopiero po 1 lub 2 latach, ponieważ wymagają one uprawy.

zgodnie z tą samą zasadą można rozmnażać leszczynę za pomocą warstw łukowych. Wiosną wybrane gałęzie należy zgiąć łukowato do gleby. W miejscu, w którym gałąź styka się z ziemią, korę należy wyciąć. Następnie gałąź jest mocowana w otworze, którego głębokość powinna wynosić od 0,2 do 0,3 m, po czym jest wypełniona glebą, tak aby górna część wznosiła się ponad powierzchnię witryny, podczas gdy potrzebuje podwiązki do kołka ustawionego w pobliżu. Dając korzeń warstw jesienią należy odciąć od drzewa macierzystego, po czym wykopuje się go i sadzi w celu uprawy w innym miejscu. W stałym miejscu można go przesadzić po 1 lub 2 latach.

można również łatwo rozmnażać pustkę za pomocą pionowych warstw. Kiedy wiosną odbywa się przycinanie przeciwstarzeniowe, musisz znaleźć konopie wystarczająco dużych gałęzi i szczelnie owinąć je folią na wysokości 0,5 m.przyczynia się to do przebudzenia śpiących pąków i zaczynają rosnąć. Po tym, jak wysokość wyhodowanych młodych pędów wyniesie 15 centymetrów, należy je hillingować humusem na wysokość 40-50 mm. ale wcześniej nie zapomnij opatrzyć ich opatrunkiem na samym dole i użyj do tego miękkiego drutu. Gdy długość pędów osiągnie 0,2 - 0,25 m, są one hillingowane humusem na wysokość od 8 do 12 centymetrów. A gdy ich długość wyniesie 0,3 - 0,35 m, są one hillingowane na wysokość 0,2 m, a powierzchnia wokół nich jest pokryta warstwą ściółki. Gdy pędy zostaną spudłowane po raz trzeci, musisz usunąć film. W okresie letnim krzew musi zapewniać regularne podlewanie i pielenie. Nie zapomnij, zanim zaczniesz hilling, za każdym razem oderwij wszystkie dolne płyty liściowe od pędu. Jesienią musisz bardzo ostrożnie wykopać pęd, jednocześnie staraj się nie ranić dodatkowych korzeni. Te warstwy, które dały korzenie, powinny zostać zerwane w miejscu przeciągania. Te same pędy, które dały niewielką liczbę korzeni, nie powinny być oddzielone.

rozmnażanie przez potomstwo

pędy leszczyny rosną w średnicy 100 cm od pnia. Pierwsze potomstwo pojawia się 1 lub 2 lata po posadzeniu sadzonki, wyrastają ze śpiących pąków znajdujących się na systemie korzeniowym, podczas gdy wydają się z gleby w oddaleniu od krzewu macierzystego. Możesz rozmnażać leszczynę za pomocą odrywek ― są to dwu - lub trzyletnie potomstwo, które rośnie na obrzeżach. Konieczne jest odłączenie takiego odgałęzienia od kłącza za pomocą siekiery, po czym przeszczepia się go do szkoły w celu uprawy. W razie potrzeby można je sadzić w stałym miejscu, ale w tym przypadku w jednym otworze do lądowania należy umieścić 2 lub 3 odłamki.

rozmnażanie przez szczepienie

Leszczyna może być również rozmnażana przez szczepienie. Jako podkładkę można użyć sadzonki dzikiej leszczyny. Jednak eksperci zalecają wzięcie sadzonki orzecha niedźwiedzia jako podkładki, która nie daje potomstwa korzeniowego. Szczepienie wykonuje się latem metodą pączkowania przez kiełkujące oko lub wiosną metodą sadzonek, za korą lub w rozszczepieniu. Jako przeszczep należy użyć sadzonek zebranych ze środkowej części łodygi,można również wziąć wierzchołek. Zbiór sadzonek odbywa się zimą. Powinny być przechowywane do wiosny, w tym celu umieszczone w zaspie śnieżnej lub w lodówce.

rozmnażanie przez podział krzewu

rozmnażanie Hollow przez podział buszu jest również dość prostą procedurą. Krzak wydobyty z ziemi należy podzielić na kilka części, podczas gdy na każdej działce powinny znajdować się korzenie o długości dochodzącej do 15-20 centymetrów. Miejsca cięcia należy posypać pokruszonym węglem drzewnym, a następnie oddzielone części sadzi się w dołach, które należy wcześniej przygotować.

zimowisko leszczyny

młode krzewy przez pierwsze 2 lub 3 lata na zimę muszą być owinięte lutrasilem lub spunbondem. Część ogrodników pokrywa dziurę w inny sposób. Aby to zrobić, pochylają młode krzewy na powierzchni witryny i zamykają je świerkowymi gałęziami. W takim przypadku łodygi nie tylko nie zamarzną, ale także nie zostaną zranione. Dorosłe drzewa mogą zimować bez schronienia.

przycinanie leszczyny

możesz przycinać leszczynę zimą. Ale najlepiej zrobić to wiosną w późnym okresie kwitnienia. Faktem jest, że podczas kwitnienia roślina trzęsie się podczas przycinania, co ma niezwykle korzystny wpływ na skuteczność zapylania.

zasady przycinania

możesz uprawiać leszczynę jako drzewo na pniu, którego wysokość może wynosić od 0,35 do 0,4 m.jednak łatwiej i wygodniej jest dbać o leszczynę uformowaną w kształt krzewu. 7 dni po posadzeniu sadzonki w ogrodzie należy ją skrócić do 0,25 - 0,3 m.w okresie letnim pędy będą musiały rosnąć na krzaku, którego nie należy usuwać, należy pamiętać, że owocowanie orzechów laskowych obserwuje się na rocznym drewnie. Wraz z nadejściem wiosny musisz zacząć formować krzak. Wszystkie pędy oprócz 10 najpotężniejszych muszą zostać usunięte. Pozostałe pędy powinny rosnąć od środka krzewu w różnych kierunkach w odległości od siebie.

wszystkie zranione, konkurencyjne, chore, słabe i zdeformowane łodygi muszą zostać przycięte. Upewnij się, że krzew nie zgęstnieje. W czwartym roku po posadzeniu sadzonki w glebie rozpocznie się jej owocowanie. W tym czasie konieczne jest wykonanie zarówno przerzedzających, jak i sanitarnych cięć krzewu na czas. Gdy wiek drzewa osiągnie 18-20 lat, jego wydajność zacznie spadać, aby temu zapobiec, uciekają się do odmładzających cięć. Każdego roku 2 lub 3 Stare pnie należy wyciąć na pniu, podczas gdy należy je zastąpić taką samą liczbą potomstwa podstawowego, które powinny rosnąć wystarczająco blisko środka krzewu. Młode gałęzie szkieletowe muszą być nieco skrócone, ponieważ przyczynia się to do stymulacji wzrostu pędów bocznych na nich.

jeśli uprawiasz dziurę w postaci drzewa, to 7 dni po posadzeniu sadzonki na otwartym terenie należy usunąć wszystkie łodygi, powinien pozostać tylko pień. Jak tylko pojawią się nowe łodygi, konieczne będzie przycięcie tych, które znajdują się w dolnej części pnia. A w górnej części konieczne jest utworzenie 4 lub 5 gałęzi szkieletowych. Pamiętaj, że bardzo ważne jest, aby wyciąć wszystkie podstawowe pędy na czas.

szkodniki i choroby leszczyny ze zdjęciem

szkodniki leszczyny

owady takie jak: zjadacz liści, mszyce, ryjkowiec orzechowy, Wąsacz i roztocza nerkowe mogą zaszkodzić Leszczynie.

roztocze nerkowe

roztocza nerkowe to mały owad o długości dochodzącej do 0,3 milimetra. Na zimę ukrywa się w pąkach leszczyny, a wiosną składa w nich jaja. Te nerki, w których żyje kleszcz, można łatwo odróżnić od zdrowych. Tak więc bardzo pęcznieją i stają się podobne do dużego grochu. Następnie, gdy otwierają się zdrowe pąki, te, które stały się "domem" dla szkodników, wysychają i odpadają.

mszyce

mszyca jest bardzo małym owadem ssącym, który wysysa sok komórkowy z drzewa. Należy również pamiętać, że ten szkodnik jest głównym wektorem chorób wirusowych. Zauważenie mszyc na Leszczynie jest dość trudne, na czym polega główne niebezpieczeństwo. Z powodu takiego szkodnika liście skręcają się, deformują pąki i łodygi, zaczynają się rozwijać stosunkowo powoli, a owoce nie dojrzewają całkowicie.

ryjkowiec orzechowy

ryjkowiec orzechowy jest brązowym chrząszczem o długości dochodzącej do 10 mm. w gąsienicy takiego szkodnika ciało jest mlecznożółte, a głowa brązowoczerwona. Jego samica składa jaja w niedojrzałych owocach,a jej larwy zjadają miąższ orzecha. Jeśli drzewo jest bardzo dotknięte, możliwe jest, że nawet połowa wszystkich owoców zostanie zepsuta.

orzechowy (orzechowy) Wąsacz

orzech laskowy (orzechowy) jest niezwykle niebezpiecznym szkodliwym owadem, który jest czarnym robakiem o długości dochodzącej do 1,5 cm, jego nogi są żółte. Larwy gryzą rdzeń łodyg, po czym zaczynają wysychać, a górne płytki liściowe zmieniają kolor na żółty i skręcają się.

orzechowy liść

zjadacz liści orzecha włoskiego jest robakiem o długości dochodzącej do 0,6 - 0,7 cm, jego elytra ma fioletowy kolor. Ten szkodliwy owad gryzący liście jest najbardziej niebezpieczny. Larwy tego owada są pomalowane na ciemnozielony kolor, więc prawie niemożliwe jest ich dostrzeżenie na tle liści, na których żyją i rozwijają się wystarczająco długo. Owad ten szkodzi olszy, leszczynie i wierzbie.

choroby leszczyny

Leszczyna ma stosunkowo dużą odporność na choroby i jest chora tylko przez zgniliznę gałęzi, rdzę i mączniaka prawdziwego.

mączniak prawdziwy

mączniak prawdziwy jest dość powszechną chorobą, którą zna każdy ogrodnik. W dotkniętej roślinie na powierzchni łodyg i liści tworzy się białawy kolor, po pewnym czasie zagęszcza się i zmienia kolor na brązowy. Zainfekowane części rośliny przestają rosnąć, stają się ciemne i umierają. Jajniki nie tworzą się na kwiatostanach, a mrozoodporność drzewa jest znacznie zmniejszona.

rdza

rdza jest chorobą grzybiczą. W dotkniętej roślinie na przedniej powierzchni liści pojawiają się grudki ciemnoczerwonego koloru, podczas gdy owalne lub okrągłe krosty tworzą się na niewłaściwej powierzchni. Z czasem plamki stają się paskami, a liście żółkną i krążą wokół.

biała zgnilizna

biała zgnilizna może wpływać na roślinę w różnych odmianach, a mianowicie jako zgnilizna obwodowa lub jako mieszana zgnilizna gałęzi. Zarówno w pierwszym, jak i drugim przypadku roślina może zostać poważnie uszkodzona, z czego w niektórych przypadkach umiera.

obróbka leszczyny

jeśli na krzaku znaleziono szkodniki, zaleca się przykrycie gleby pod nim polietylenem, po czym roślinę należy wstrząsnąć, aż wszystkie owady spadną z niej na folię. Gdy na krzaku jest wiele szkodników, należy go spryskać roztworem środka owadobójczego, należy pamiętać, że owady ssące są usuwane za pomocą akarycydu. Najlepszy wynik pokazują takie środki, jak: Actellik, karbofos, chlorofos i inne podobne działania.

w przypadku poważnego uszkodzenia leszczyny przez chorobę grzybiczą należy ją leczyć środkami grzybobójczymi, na przykład: siarczanem miedzi, płynem Bordeaux i innymi, wykonanymi na bazie miedzi. W celu zapobiegania chorobom grzybiczym zaleca się przestrzeganie zasad agrotechnicznych tej kultury, a także prawidłowe dbanie o roślinę.

gatunki i odmiany leszczyny ze zdjęciami i nazwami

powyżej wspomniano już, że istnieje około 20 gatunków leszczyny. Jednocześnie gatunki uprawne mają dużą liczbę odmian, odmian i mieszańców. Poniżej zostaną opisane te, które są najbardziej popularne wśród ogrodników.

Leszczyna zwyczajna (łac. Corylus avellana)

wysokość tego krzewu o wielu łodygach wynosi 4-6 m. korona jest rozłożysta i szeroka, osiąga 4 metry średnicy. Na powierzchni łodyg występuje pokwitanie. okrągłe płytki liściowe mają szerokość 9 centymetrów i długość 12 centymetrów. Taka roślina kwitnie przed otwarciem liści. Kuliste orzechy o średnicy dochodzącej do 15 mm pokryte są skórką o brązowawym kolorze. Ich dojrzewanie obserwuje się we wrześniu. Gatunek ten można spotkać zarówno w warunkach naturalnych, jak i w kulturze.

drzewo Leszczyny (łac. Corylus colurna), czyli orzech niedźwiedzi

owoce tego dekoracyjnego gatunku są bardzo smaczne. Jest uważany za jedyny ze wszystkich gatunków reprezentowany przez drzewa. Jego wysokość wynosi około 8 m, ale w regionach o ciepłym klimacie takie drzewo może rosnąć do 20 m. żywotność tej rośliny wynosi około 200 lat. Szeroko jajowate płytki liściowe znajdują się na ogonkach o długości dochodzącej do 50 mm owoce takiej rośliny mają większy rozmiar w porównaniu z innymi gatunkami, ale ich jądra są mniejsze, ale znacznie smaczniejsze w porównaniu z jądrami orzecha laskowego.

Leszczyna mandżurska (łac. Corylus mandshurica)

wysokość takiego krzewu o dużej łodydze wynosi około 5 metrów. Kora jest pęknięta w ciemnoszarym kolorze. Charakterystyczną cechą tego gatunku są podłużne owoce i liście. Owoce mają kolczastą powłokę, więc ich czyszczenie jest stosunkowo trudne. Gatunek ten występuje naturalnie na Dalekim Wschodzie iw Chinach.

Leszczyna różnolistna (łac. Corylus heterophylla)

wysokość krzewu wynosi około 300 cm, a jego wierzchołek jest ścięty, a liście są dwulistne. Wiosną rosną na nim Kolczyki męskich kwiatostanów, a także powstają małe pąki żeńskich kwiatów, pomalowane na Czerwono. Tworzenie owoców obserwuje się w opakowaniu liści po 2 lub 3 sztuki. W naturze krzew ten można znaleźć w Chinach, na Dalekim Wschodzie, w Japonii i Korei. Gatunek wyróżnia się bezpretensjonalnością w warunkach klimatycznych i dobrze rośnie na średnich szerokościach geograficznych.

Leszczyna czerwonolistna (Corylus atropurpurea)

wysokość takiego krzewu ozdobnego waha się od 4 do 6 metrów. Korona jest bardzo gęsta. Liście mają ciemnofioletowy kolor, który bliżej jesieni zmienia się na zielony. Pąki i kolczyki są pomalowane na kolor bordowy. Ze względu na ten wygląd narodziła się duża liczba hybryd, a także odmian, które są bardzo popularne wśród ogrodników.

Leszczyna duża (łac. Corylus maxima), czyli orzech lombardzki

wysokość krzewu wynosi około 10 metrów. Orzechy są umieszczane w rurkowym opakowaniu, a jednocześnie są kilka razy większe niż same owoce. Mięsiste jądra mają wydłużony kształt. W warunkach naturalnych taka Leszczyna rośnie we Włoszech, Turcji i Krajach Azjatyckich.

istnieją również takie gatunki, jak: Leszczyna chińska, amerykańska, kolchidzka, rogata, himalajska lub przerażająca, Siebolda itp.

na średnich szerokościach geograficznych najpopularniejsze są następujące odmiany leszczyny:

1. Izajewski . Ta odmiana należy do najcenniejszych. Charakteryzuje się dobrą zimotrwalością i dużymi owocami o wysokim smaku.
2. Masza . Jest to hybryda leszczyny czerwonolistnej. Wyróżnia się mrozoodpornością i wydajnością. Średniej wielkości wydłużone orzechy są bardzo smaczne, pokryte są cienką skorupą.
3. Rzymski . Ta włoska odmiana w połowie sezonu jest odporna na szkodniki i choroby. Bardzo piękne duże owoce o płaskim kształcie mają wspaniały smak.

nawet na średnich szerokościach geograficznych popularne są takie odmiany, jak: Ekaterina, Rubin Moskiewski, pamięć jabłkowa, pierworodny, Czerwony Puszkin, czerwony Iwantejewski, Kudraif, Moskiewski wczesny, Fioletowy, Cukier, Cukier, Seria odmian Northern, tambowski wczesny, tambowski późny, Lentina, Alida, Lena itp.

a na Ukrainie iw południowych regionach Rosji popularne są takie odmiany, jak: Panacheski, Ałtaj, czerkieski, Kuban, Pierestrojka, Futkurami itp.

właściwości leszczyny: szkoda i korzyści

korzystne właściwości leszczyny

orzechy laskowe zawierają wiele przydatnych substancji, których potrzebuje ludzkie ciało. Tak więc rdzeń zawiera witaminy A, PP, C i E oraz witaminy z grupy B, a także aminokwasy, oleje tłuszczowe, żelazo, jod, wapń, magnez, miedź, fluor, mangan i potas. Orzechy pod względem wskaźników biologicznych są utożsamiane z białkami, w związku z tym eksperci zalecają spożywanie ich oddzielnie od innych produktów.

korzyści z orzechów laskowych:

• ma pozytywny wpływ na uwagę i pamięć;
• normalizuje pracę układu sercowo-naczyniowego;
• wspomaga odporność i przyspiesza procesy metaboliczne;
• ma pozytywny wpływ na organizm, gdy jest wyczerpany, a także jest stosowany do powrotu do zdrowia po ciężkiej chorobie;
• jest zalecany do stosowania w przypadku niedokrwistości, alergii, otyłości, reumatyzmu, kamicy moczowej, oparzeń, odry, niedokrwistości, padaczki, a także w celu zwiększenia wzrostu włosów i oczyszczenia wątroby.

napar z liści leszczyny jest wskazany w rozszerzeniu żył, przeroście prostaty, zakrzepowym zapaleniu żył i owrzodzeniach troficznych. Napar z kory jest stosowany w retinopatii cukrzycowej, a także może poprawić krążenie krwi w małych naczyniach. A taki napar ma działanie zwężające naczynia krwionośne. Bulion z Pluski i kory zaleca się mycie włosów, aby stały się ciemniejsze. Wywar z liści może wyeliminować obrzęk powiek i zaczerwienienie skóry.

przeciwwskazania

napar z kory i liści leszczyny przyczynia się do wzrostu ciśnienia, więc nie jest zalecany dla osób z nadciśnieniem. Jedzenie jąder może powodować zaostrzenie neurodermitu i innych chorób skóry. Nie można również jeść owoców z łuszczycą i w obecności indywidualnej nietolerancji.