tarnina (Prunus spinosa), zwana także śliwką kolczastą, cierniem lub cierniem, jest kolczastym niezbyt dużym krzewem, który jest przedstawicielem rodzaju śliwki z podrodziny różowych śliwek. Nazwa tej rośliny pochodzi z języka prasłowiańskiego i jest tłumaczona jako "cierń". W naturze ciernie można znaleźć w regionach o klimacie umiarkowanym. Często tworzy bardzo gęste zarośla i woli rosnąć na sekcjach leśnych i na skraju lasu, na stepach i stepach leśnych. Cierń występuje na wysokości od 1200 do 1600 metrów nad poziomem morza na terenie Kaukazu i Krymu. Roślina ta może być również spotykana w Afryce Północnej, Azji Mniejszej, Ukrainie, Europie Zachodniej, basenie Morza Śródziemnego, Zachodniej Syberii, a także w europejskiej części Rosji. Człowiek dowiedział się o istnieniu tern dawno temu, był znany w czasach istnienia Rzymu i starożytnej Grecji. Ciernie takiego krzewu w chrześcijaństwie są uważane za symbol cierpienia Jezusa Chrystusa. W Piśmie Świętym wspomniano również o krzaku cierniowym, obejmującym ogień: "a Anioł Pański ukazał się Mojżeszowi w płomieniu ognia ze środka krzewu cierniowego. I zobaczył, że krzew cierniowy płonie ogniem, ale krzak nie płonie... i Bóg wołał do niego ze środowiska krzaka i uczynił go przywódcą swego ludu".
treść
cechy krzewu cierniowego
Cierń może być krzewem lub niskim drzewem. Wysokość krzewu może osiągnąć 3,5-4,5 metra, a drzewo rośnie tylko do 8 metrów. Dzięki obfitemu pędowi podstawnemu taki krzew może dość aktywnie rosnąć na szerokość, tworząc trudne do przejścia i bardzo kolczaste gęste zarośla. Korzeń palowy jest zakopany w ziemi o 100 centymetrów, podczas gdy system korzeniowy jest rozgałęziony, rośnie silnie i może wystawać dość daleko poza projekcję korony. Na powierzchni gałęzi znajduje się duża liczba kolców. Eliptyczne, odwrotnie jajowate płytki liściowe osiągają długość 50 mm i mają ząbkowaną krawędź. Zanim liście otworzą się na krzewie w kwietniu lub maju, kwitną liczne pojedyncze małe pięciopłatkowe kwiaty o białym kolorze. Owoc jest zewnętrznie bardzo podobny do śliwki, ta zaokrąglona jednopienna ma cierpko-kwaśny smak, osiąga około 1,2 cm średnicy owoc jest pomalowany na ciemnoniebieski kolor, a na jego powierzchni znajduje się woskowa powłoka o niebieskawym kolorze.
owocowanie rozpoczyna się w wieku dwóch lub trzech lat. Tarnina jest piękną rośliną miodową, a także jest odporna na suszę i mróz. Nawet osoba, która jest początkująca w ogrodnictwie, może sadzić i uprawiać taki krzew. Cierń służy do tworzenia żywopłotu, w celu wzmocnienia ślizgających się zboczy, a także jako podkładka do śliwek i moreli. Aby ozdobić swoją działkę ogrodową, powinieneś wybrać dekoracyjne odmiany takiej rośliny, a mianowicie tern frotte, czerwonolistny i fioletowy.
sadzenie cierni w otwartym terenie
o której godzinie sadzić
cierń w otwartym terenie sadzi się na początku wiosny. Jednak przygotowanie dołu do sadzenia powinno być zrobione jesienią, ponieważ zimą powinno mieć czas na osiedlenie się i osiedlenie. Do sadzenia takiego krzewu odpowiednia jest gleba gliniasta, solona, sucha, a także piaszczysta. Nie boi się obfitych stopionych wód wiosną. Ale sadzenie go w nadmiernie wilgotnej lub ciężkiej glebie nie jest zalecane, ponieważ na takim obszarze prawdopodobieństwo odmrożenia krzewu jest wysokie. Najlepiej do sadzenia tarniny nadaje się słoneczny obszar z neutralną wilgotną glebą nasyconą składnikami odżywczymi.
funkcje lądowania
głębokość i średnica otworu do sadzenia powinny wynosić około 0,6 m. aby zapobiec niekontrolowanemu wzrostowi cierni, pionowe krawędzie dołu powinny być pokryte arkuszami niepotrzebnego żelaza lub łupka. 7 dni przed sadzeniem cierni na otwartym terenie dno dołu do sadzenia należy wypełnić warstwą skorupy jaj, którą zaleca się zbierać przez całą zimę. Z góry należy go wypełnić mieszanką gleby składającą się z ziemi usuniętej podczas kopania wykopu, którą należy połączyć z 0,5 kg superfosfatu, z 1-2 wiadrami kompostu lub próchnicy i 60 gramami nawozu potasowego. Jeśli kwasowość gleby jest wysoka, można to skorygować, wprowadzając do niej puch wapienny. Jeśli z cierni powstaje żywopłot, to między sadzonkami należy zachować odległość półtora metra. Podczas sadzenia kilku cierni między nimi należy zachować odległość 2-3 metrów.
dwuletnie sadzonki zakupione przed sadzeniem muszą być przygotowane. Aby to zrobić, ich system korzeniowy należy zanurzyć w roztworze humatu sodu (weź 3-4 duże łyżki na pół wiadra wody). Na środku dna wykopu należy zainstalować drewniany kołek, który osiąga wysokość półtora metra. Następnie do dołu należy wlać mieszankę składników odżywczych, aby wokół kołka powstał kopiec. Następnie na powstałej zjeżdżalni należy zainstalować sadzonkę, po ostrożnym wyprostowaniu korzeni wykop należy wypełnić pożywną mieszanką ziemi połączoną z nawozami, podczas gdy należy go tylko lekko zagęścić. Szyjka korzenia sadzonek powinna wznosić się ponad ziemią o 30-40 mm. okrąg pnia powinien być ogrodzony ziemną stroną, której wysokość powinna wynosić około 10 centymetrów. Następnie wlewa się do niego od 20 do 30 litrów wody. Aby zmniejszyć liczbę podlewania po wchłonięciu całego płynu do gleby, jego powierzchnia musi być pokryta warstwą ściółki (próchnicy). Podwiązka do kołka posadzonej rośliny jest produkowana na samym końcu.
opieka nad cierniem
po posadzeniu sadzonki cierni w otwartym terenie wszystkie jej łodygi muszą zostać skrócone. Wiosną, zanim pąki puchną, dorosłe rośliny muszą zorganizować przycinanie sanitarne i formacyjne. Podstawowa opieka nad cierniem niewiele różni się od opieki nad innymi krzewami uprawianymi w ogrodzie. Należy go podlać na czas, poluzować powierzchnię koła pnia, karmić, chwastować, usuwać pędy podstawowe oraz przeprowadzać przycinanie sanitarne i formacyjne. Konieczne jest również terminowe zbieranie dojrzałych owoców i prawidłowe przygotowanie krzewu do zimowania.
Jak podlewać
sadzonka posadzona na otwartym terenie powinna być najpierw podlewana 1 raz na 7 dni, a następnie podlewanie zmniejsza się do 2 razy w miesiącu. Po tym, jak sadzonka zacznie rosnąć, a płytki liściowe zostaną na niej otwarte, rzadko zaczyna ją podlewać. Jeśli w lecie regularnie pada deszcz, konieczne jest podlewanie krzewu, ponieważ ma wysoką odporność na suszę. Jeśli jednak okres suchy trwa zbyt długo, pod krzakiem należy wlać od 20 do 30 litrów wody, która nie powinna być zimna.
nawóz
aby owocowanie cierni wyróżniało się obfitością i regularnością, należy je karmić w odpowiednim czasie. Aby to zrobić, każdego roku do gleby koła pnia dodaje się materię organiczną (1 wiadro próchnicy na 1 krzak) lub roztwór złożonego nawozu mineralnego. Wraz z wiekiem rośnie zapotrzebowanie krzewu na nawozy.
przycinanie cierni
przycinanie tej kultury odbywa się wiosną przed rozpoczęciem przepływu soków, z reguły czas ten przypada na marzec. Do celów sanitarnych konieczne jest wycięcie wszystkich rannych, wysuszonych, uszkodzonych przez chorobę lub mróz łodyg i gałęzi.
tarnina ma tendencję do zagęszczania korony, dlatego wymaga systematycznego przerzedzania. Będzie również potrzebował przycinania formującego, w tym celu konieczne jest pozostawienie 4 lub 5 gałęzi owocujących w młodych krzakach, podczas gdy reszta powinna być cięta pod korzeniem. Najczęściej ogrodnicy tworzą koronę cierni w postaci miski. Aby to zrobić, w pierwszym roku wzrostu sadzonki posadzone w stałym miejscu należy skrócić do 0,3-0,5 metra. W drugim roku wzrostu należy wyciąć wszystkie łodygi, z wyjątkiem najpotężniejszych, podczas gdy powinny one znajdować się w Kole.
jesienią krzew jest przycinany tylko w razie potrzeby. Z reguły w tym czasie cierń wymaga jedynie przycinania sanitarnego, podczas gdy gałęzie zranione lub dotknięte chorobą są cięte. Ta procedura jest przeprowadzana po tym, jak wszystkie liście lecą z krzewu.
rozmnażanie tarniny
tarnina może być rozmnażana w sposób generatywny (nasienny) i wegetatywny: przez potomstwo korzeni i sadzonki. Szybkie rozmnażanie tej kultury w generatywny sposób nie zadziała. Jeśli chcesz uzyskać materiał do sadzenia tak szybko, jak to możliwe, powinieneś wybrać metody wegetatywne.
rozmnażanie cierni przez nasiona
w pierwszych jesiennych tygodniach nasiona należy usunąć z owoców i oczyścić z resztek miazgi. Następnie kość sadzi się na otwartym terenie. Siew można wykonać wiosną, ale w tym przypadku nasiona będą wymagały wstępnej stratyfikacji, w tym celu są umieszczane na półce lodówki na całą zimę. Niektórzy ogrodnicy zalecają zanurzenie nasion w syropie miodowym na 12 godzin przed siewem, sadzonki z takich nasion będą wydawać się znacznie szybsze. Następnie wysiewa się je, zakopując w glebie tylko 60-70 mm.Powierzchnia działki z uprawami musi być pokryta. Natychmiast po pojawieniu się sadzonek na powierzchni schronienie należy usunąć. Po tym, jak sadzonki mają 2 lata, musisz przeszczepić je na stałe miejsce.
rozmnażanie cierni przez sadzonki
na sadzonkach powinno być co najmniej 5 absolutnie zdrowych nerek. Wiosną sadzonki należy sadzić do ukorzenienia w pojemniku wypełnionym żyzną glebą. Pojemnik należy przenieść do szklarni lub przykryć górną pokrywą, która musi być przezroczysta. W okresie letnim będą musieli zapewnić regularne podlewanie i górny opatrunek roztworem odżywczym. Przed nadejściem okresu jesiennego sadzonki staną się pełnoprawnymi sadzonkami, w których system korzeniowy będzie bardzo dobrze rozwinięty.
jak rozmnażać pędy korzeniowe
dokonaj bardzo ostrożnego oddzielenia potomstwa korzeni od krzewu macierzystego. Następnie będą musiały zostać posadzone w wcześniej wykonanych dołach do sadzenia, a odległość między nimi powinna wynosić około 100-200 cm, potrzebują dokładnie takiej samej opieki jak sadzonki.
choroby i szkodniki cierni
tarnina ma dość wysoką odporność na choroby i szkodniki. W bardzo rzadkich przypadkach krzew ten rozwija szarą zgniliznę (moniliza). Ta choroba grzybicza jest wywoływana przez grzyb Monilia, może przenikać przez słupek kwiatu. Choroba przede wszystkim uszkadza bardzo młode łodygi krzewu. Po pewnym czasie liście i łodygi tarniny zmieniają kolor na ciemnobrązowy. Choroba zawsze rozprzestrzenia się na krzak od góry do dołu. Zamiast opadłych liści pojawia się nowy, zielony, ale pod koniec lata zmienia kolor na żółty i lata, następuje znaczny spadek owocowania. Wszystkie te owoce, które przetrwały, pękają i powstaje na nich zgnilizna. Aby pozbyć się szarej zgnilizny, konieczne będzie spryskanie dotkniętego krzewu roztworem leku grzybobójczego. Na samym początku okresu wiosennego cierń należy traktować roztworem Horusa (ten lek jest jedynym, który można stosować w temperaturach poniżej zera). Gdy na zewnątrz stanie się ciepło, do przetwarzania można użyć Gamair, płynu Bordeaux, Abiga Peak, Rovral lub siarczanu miedzi. Przed przystąpieniem do przygotowania roztworu należy uważnie przeczytać instrukcję i postępować zgodnie z nią.
mszyce stanowią największe zagrożenie ze szkodników dla takiej rośliny. Jest owadem ssącym, żywiącym się sokiem komórkowym rośliny. Mszyce wysysają je z młodych pędów i liści, co powoduje ich deformację i żółknięcie. Owad ten może poważnie zaszkodzić cierni, ponieważ jest niezwykle płodny. A mszyce są głównym wektorem chorób wirusowych, które są dziś nieuleczalne. Aby pozbyć się takiego szkodnika, krzak należy spryskać roztworem leku roztoczobójczego (na przykład Aktara, Antytlina, Aktellik itp.). Aby osiągnąć trwały wynik, potrzebujesz kilku zabiegów.
gatunki i odmiany tarniny
najbardziej popularne są następujące odmiany i hybrydy tarniny:
- słodki owoc TLCA . Owoce są słodko-kwaśne, prawie nietolerancyjne.
- Cross . Wysokość rośliny wynosi około 250 centymetrów. Na powierzchni fioletowych owoców znajduje się gęsta powłoka wosku. Słodko-kwaśny miąższ ma nieco cierpki smak. Owoce ważą około 6-7 gramów.
- Cross . Fioletowe owoce o zaokrąglonym kształcie ważą około 8 gramów. Ich smak jest słodko-kwaśny, lekko cierpki.
- żółtopłetwy . Jest to hybryda drugiej generacji między cierniem i śliwką wiśniową. Owoce mają przyjemny smak i żółty kolor.
- Morelowy . Jest to hybryda między morelą i cierniem. Kolor owoców jest blady fioletowo-różowy, ich smak jest dość przyjemny z nutami moreli.
- pachnący - 1 i pachnący-2 . Jest to hybryda amerykańsko-chińskiej śliwki Prądowej i cierni. Wysokość takiego drzewa wynosi około czterech metrów. Owoce fioletowego koloru mają płaski okrągły kształt, ważą od 8 do 10 gramów. Żółty miąższ ma słodko-kwaśny smak, a cierpkość jest całkowicie nieobecna. Miąższ ma najcieńszy zapach moreli i truskawek. Kość jest mała, bardzo dobrze oddziela się od miazgi.
- Shropshire . Odmiana stworzona przez angielskich hodowców. Owoce są słodko-miodowe, niecierpliwe.
- Wiśniowy (Wiśniowy) . Krzew osiąga wysokość około 300 centymetrów. Korona o średniej gęstości ma zaokrąglony kształt. Na powierzchni ciemnofioletowych owoców znajduje się woskowa powłoka, ważą około 5-6 gramów i mają okrągły kształt. Zielona, gęsta miąższ ma kwaśny i cierpki smak.
- śliwkowy . Na wysokości takie drzewo osiąga 300 cm duże zaokrąglone owoce o fioletowym kolorze na powierzchni mają gęstą woskową powłokę. Takie owoce ważą około 8,5 gramów. Zielony, gęsty miąższ o słodko-kwaśnym smaku, lekko cierpki.
- śliwki . Jest to hybryda między cierniem i śliwką wiśniową. Kolor owoców może mieć różne żółto-niebiesko-czerwone odcienie.
- Ogród . Wysokość takiego krzewu wynosi około dwóch metrów. Kuliste owoce mogą mieć prawie czarny lub ciemnoniebieski kolor. Na powierzchni znajduje się nalot o szarym kolorze. Miąższ ma wspaniały smak.
właściwości cierni: szkody i korzyści
korzystne właściwości cierni
ciernie mają niezwykle przydatne owoce, ponieważ zawierają cukry (fruktozę i glukozę), kwas jabłkowy, pektynę, węglowodany, steroidy, błonnik, triterpenoidy, witaminy C i E, kumaryny, związki zawierające azot, garbniki, flawonoidy, wyższe alkohole, sole mineralne, kwasy tłuszczowe linolowe, palmitynowe, stearynowe, oleinowe i eleostearynowe. Zarówno świeże, jak i przetworzone owoce mają działanie ściągające, dlatego są stosowane w niestrawności i jelitach, na przykład w Czerwonce, kandydamikozie, wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego, zatruciu pokarmowym i zatruciu. W chorobach zakaźnych wino cierniowe stosuje się jako napój leczniczy.
owoce tarniny są stosowane podczas terapii nerwobólów, zaburzeń metabolicznych, chorób wątroby i nerek, beri-beri, a także mają działanie przeciwgorączkowe i napotne. Kwiaty i owoce takiej rośliny są stosowane w obrzękach, kamicy nerkowej, zapaleniu pęcherza moczowego, zapaleniu żołądka, czyrakach i krostkowych chorobach skóry. Kwiaty wyróżniają się łagodnym efektem łagodzącym, są stosowane w leczeniu chorób skóry, które zależą od metabolizmu w organizmie. Ponadto kwiaty te pomogą regulować perystaltykę jelit i skurcz przewodów nerkowych, ponieważ różnią się działaniem napotnym, hipotensyjnym i moczopędnym. Wywar z kwiatów stosuje się w przypadku duszności, czyraków, nadciśnienia, zaparć i nudności.
świeżo wyciśnięty sok z owoców tarniny ma działanie przeciwdrobnoustrojowe przeciwko pierwotniakom pasożytniczym, jest stosowany w zaburzeniach jelitowych i lambliozie. Wywar z kwiatów jest stosowany w stanach zapalnych błony śluzowej przełyku, gardła i jamy ustnej. Herbata zrobiona z liści cierni ma lekkie działanie łagodzące, a także przyczynia się do zwiększenia diurezy. Przyjmuje się go w przypadku przewlekłych zaparć, zapalenia pęcherza moczowego i gruczolaka prostaty. Zaleca się również picie tych osób, które prowadzą siedzący tryb życia.
leki wytwarzane na bazie cierni mają działanie utrwalające, moczopędne, przeciwdrobnoustrojowe, przeciwzapalne i wykrztuśne, a także przyczyniają się do zmniejszenia przepuszczalności naczyń krwionośnych i rozluźnienia mięśni gładkich narządów wewnętrznych.
przeciwwskazania
owoce tarniny zawierają dość dużą ilość kwasu, który może zaszkodzić osobom cierpiącym na zapalenie żołądka, wrzody lub wysoką kwasowość żołądka. Ponieważ mają bardzo intensywny kolor, może to powodować reakcję alergiczną. Wewnątrz kości znajduje się najsilniejsza trucizna, w związku z tym staraj się ich nie połykać. Cierń jest również przeciwwskazany u osób z indywidualną nietolerancją. Jeśli zjesz wiele owoców tarniny na raz, może to zaszkodzić ciału nawet stosunkowo zdrowej osoby.
