Jarzębina

Jarzębina (Sorbus)to rodzaj drzewiastych roślin jabłoni, który jest przedstawicielem rodziny róż. Według informacji pochodzących z różnych źródeł rodzaj ten łączy 80-100 gatunków. Jarzębina czerwona lub zwyczajna (Sorbus aucuparia) jest drzewem owocowym i gatunkiem z rodzaju jarzębina, jest szeroko rozpowszechniona prawie w całej Europie, na Kaukazie iw Azji Przedniej. Gatunek ten ma rozległy zasięg, który dociera nawet na daleką północ. W górach czerwona jarzębina rośnie w postaci krzewów, podczas gdy wznoszą się one do granicy roślinności. Nazwa naukowa rodzaju " sorbus "pochodzi z języka celtyckiego, w tłumaczeniu oznacza" gorzki, cierpki", wiąże się to ze smakiem jagód. Nazwa gatunku pochodzi od łacińskiego słowa, które tłumaczy się jako "ptak " i"łapać". Faktem jest, że jagody tej rośliny lubią jeść ptaki, więc ludzie używali ich jako przynęty.

takie drzewo było częścią kultury Skandynawów, Słowian i Celtów. Wierzyli, że jarzębina ma magiczne moce. Tak więc roślina ta pomagała wojownikom w bitwach, a także zapewniała ochronę przed czarami i światem umarłych. Jeśli spojrzysz na owoc tej rośliny od dołu, będzie on podobny do jednego z bardzo starożytnych pogańskich symboli ochrony ― pięcioramiennej gwiazdy równobocznej. W trakcie ślubu liście jarzębiny zostały umieszczone w butach małżeńskich. Jego drewno było używane do tworzenia Kijów drogowych. Taka roślina została posadzona w pobliżu domu, a jeśli została zniszczona lub uszkodzona, był to bardzo zły znak.

cechy drzewa jarzębiny

Jarzębina zwyczajna to krzew lub drzewo, którego wysokość nie przekracza 12 metrów. Kształt korony jest zaokrąglony, na powierzchni czerwono-szarych łodyg występuje pokwitanie. U dorosłych drzew kora jest gładka i błyszcząca, ma brązowo-szary lub szaro-żółty kolor. Niesparowane, naprzemiennie rozmieszczone płytki liściowe mają długość około 20 centymetrów, obejmują od 7 do 15 spiczastych wydłużonych liści z ząbkowaną krawędzią, ich przednia powierzchnia jest matowa, zielona, a niewłaściwa ― pomalowana na jaśniejszy odcień i ma pokwitanie. Jesienią liście zmieniają kolor na czerwone i złote odcienie.

końcowe bujne kwiatostany corymbose mają średnicę około 10 centymetrów, składają się z dużej liczby białych kwiatów, które mają nieprzyjemny aromat. Owocem jest soczyste jabłko o czerwono-pomarańczowym kolorze, którego średnica sięga 10 mm. takie drzewo kwitnie w maju-czerwcu. Jagody w pełni dojrzewają w ostatnich tygodniach okresu letniego lub pierwszego ― jesiennego.

podczas sadzenia należy zauważyć, że taka kultura reaguje wyjątkowo negatywnie na zadymienie i gazowanie powietrza, a także na podmokłość i stagnację wody w ziemi.

Drewno jarzębiny wyróżnia się elastycznością i twardością, jest bardzo łatwe w obróbce. W czasach starożytnych używano go do produkcji Run i wrzecion. Jagody tej kultury są używane do produkcji barwników do tkanin.

sadzenie jarzębiny w otwartym terenie

ponieważ drzewo jarzębiny jest dość wysokie, zaleca się sadzenie go na granicy ogrodu, w tym przypadku nie spowoduje to zacienienia witryny. Najlepiej nadaje się gleba odżywcza (lekka lub średnia glina, która doskonale zatrzymuje wodę), ale jarzębinę można uprawiać na mniej żyznej glebie. Zaleca się sadzenie wiosną przed rozpoczęciem przepływu soków lub jesienią ― podczas opadania liści. Aby zebrać dobre plony, zaleca się sadzenie kilku roślin różnych odmian jednocześnie na stronie.

kupując sadzonki, należy dokładnie zbadać ich system korzeniowy, należy pamiętać, że powinien on być całkowicie zdrowy i dobrze rozwinięty. W rozwiniętym systemie korzeniowym występują 2 lub 3 gałęzie, które osiągają długość większą niż 0,2 m.nie zaleca się zakupu sadzonki z suszonymi i zwietrzałymi korzeniami. Sprawdź korę, nie powinna być pomarszczona, ale raczej gładka. Oderwij mały kawałek kory od rośliny, jeśli jej wewnętrzna strona jest brązowa, sadzonka może być martwa. W normalnej żywej roślinie będzie miała zielony kolor. Przed sadzeniem roślinę należy przygotować, w tym celu należy wyciąć wszystkie uszkodzone, wysuszone i uszkodzone przez chorobę łodygi i korzenie. Jeśli jarzębina zostanie posadzona jesienią, wówczas wszystkie płytki liści są odcięte od gałęzi, podczas gdy konieczne jest, aby nie uszkodzić pąków znajdujących się w zatokach.

między sadzonkami należy zachować odległość od 4 do 6 metrów, ta sama odległość powinna wynosić od jarzębiny do innych drzew w ogrodzie. Średnica, a także głębokość wykopu mogą wynosić od 0,6 do 0,8 m. przed sadzeniem przygotuj mieszankę gleby, która powinna składać się z 5 kilogramów górnej warstwy gleby i kompostu torfowego, 200 gramów superfosfatu, 2-3 łopat zgniłego obornika i 100 gramów popiołu drzewnego. Wszystko dobrze wymieszaj. Wypełnij wykop 1/3 tej mieszanki gleby, a następnie do połowy należy wypełnić zwykłą glebą. Następnie do dołu wlewa się 10 litrów wody. Poczekaj, aż płyn całkowicie wchłonie się w ziemię.

system korzeniowy rośliny należy zanurzyć w glinianej gadule, a następnie natychmiast zainstalować na środku wykopu, który jest pokryty glebą z górnej warstwy lub resztkami mieszanki gleby. Po posadzeniu rośliny powierzchnia gleby wokół niej musi być ubita, a następnie dobrze podlewana. Drzewo należy sadzić 20-30 mm głębiej niż uprawiano w szkółce. Po całkowitym wchłonięciu płynu do koła pnia po podlaniu jego powierzchnia musi być pokryta warstwą ściółki (torf, trawa, trociny, próchnica, siano, słoma lub inny materiał organiczny), której grubość może wynosić od 5 do 10 centymetrów.

Pielęgnacja jarzębiny

nie ma nic niezwykłego w uprawie jarzębiny. Dla normalnego wzrostu i rozwoju rośliny należy ją podlewać, chwastować, rozluźniać powierzchnię gleby, przycinać, karmić i przeprowadzać zabiegi w walce ze szkodnikami i chorobami.

takie drzewo potrzebuje podlewania tylko podczas długotrwałej suszy. Należy zauważyć, że roślina wymaga obowiązkowego podlewania na samym początku sezonu wegetacyjnego i po posadzeniu na otwartej glebie, a nawet 15-20 dni przed zbiorem, a 2-3 tygodnie później. Wzdłuż obwodu koła pnia zaleca się wykonanie rowków, do których wlewa się wodę podczas podlewania. Na 1 drzewo do jednego podlewania pobiera się od 20 do 30 litrów wody, podczas gdy ostateczna objętość użytej cieczy zależy od stanu i składu gleby, a także od wieku samej kaliny.

Powierzchnia koła pnia musi zostać poluzowana na początku okresu wiosennego, latem ta procedura jest przeprowadzana od 2 do 3 razy. A powierzchnia koła pnia musi zostać poluzowana po zebraniu całej uprawy. Najłatwiej jest poluzować glebę następnego dnia po deszczu lub podlewaniu. Podczas rozluźniania musisz wyrwać całą chwast. Kiedy koło pnia zostanie poluzowane, jego powierzchnia musi zostać ponownie pokryta warstwą ściółki.

aby jarzębina była bardziej produktywna, będzie potrzebować górnego opatrunku systemowego. Począwszy od trzeciego roku wzrostu, humus lub kompost są wprowadzane do gleby pod rośliną-od 5 do 8 kilogramów i azotan amonu-50 gramów. Na początku czerwca pod drzewo należy wlać 1 wiadro roztworu odchodów ptaków (1:10) lub dziewanny (1:5). Zamiast nawozu organicznego można użyć roztworu Agrolife. W ostatnich tygodniach letnich do koła pnia należy dodać 100 gramów superfosfatu i 500 miligramów popiołu drzewnego.

przycinanie odbywa się na samym początku okresu wiosennego przed przebudzeniem pąków. Konieczne jest wycięcie wszystkich suszonych, dotkniętych chorobą i rosnących w koronie pędów, a także tych, które odchodzą pod kątem prostym. Te odmiany, które przynoszą owoce na zeszłorocznych łodygach, będą wymagały przerzedzenia i niewielkiego skrócenia gałęzi. Jeśli owocowanie obserwuje się na różnych typach formacji owocowych, wówczas takie drzewa będą wymagały okresowego przerzedzania i odmładzania pierścienia, a także skracania gałęzi szkieletowych.

najważniejszym celem przycinania jarzębiny jest lepsze i równomierne oświetlenie jej korony, co ma niezwykle pozytywny wpływ na wydajność rośliny. Ze względu na fakt, że takie drzewo ma piramidalny kształt korony, gałęzie rosną pod ostrym kątem do pnia, co czyni je bardziej kruchymi. Podczas formowania gałęzi szkieletowych należy starać się, aby były one wyprowadzane pod kątem tępym lub prostym.

jeśli roślina ma słaby wzrost, będzie potrzebować przycinania przeciwstarzeniowego. Odbywa się to na dwuletnim lub trzyletnim drewnie, w wyniku czego aktywowany jest wzrost nowych pędów.

choroby i szkodniki

w maju lub czerwcu musisz dokładnie zbadać jarzębinę, ponieważ w tym czasie mogą pojawić się pierwsze objawy choroby lub uszkodzenia przez szkodliwe owady. Roślina ta jest podatna na następujące choroby: antraknoza, septorioza, brązowe i szare plamienia, mączniak prawdziwy, monolioza, strup, rdza, martwica (czarna, nektryczna i cytosporowa) oraz wirusowa mozaika pierścieniowa. Jeśli roślina została posadzona całkowicie zdrowo, a podczas sadzenia i pielęgnacji przestrzegano wszystkich zasad techniki rolniczej tej kultury, to jarzębina może nigdy nie zachorować. Faktem jest, że tylko osłabione drzewa są podatne na choroby. Jednak bez względu na wszystko konieczne jest okresowe badanie jarzębiny, aby w razie potrzeby rozpocząć leczenie w odpowiednim czasie.

każdy rodzaj martwicy, a także mozaika, są nieuleczalnymi chorobami. W związku z tym konieczne jest, aby drzewo wcale ich nie zachorowało, a do tego konieczne jest przeprowadzenie szeregu środków zapobiegawczych. Konieczne jest bardzo odpowiedzialne podejście do wyboru materiału do sadzenia, miejsce będzie wymagało przygotowania przedsiewnego, którego celem jest zniszczenie patogenów. Ponadto, gdy pojawiają się szkodniki, które są wektorami wirusów, konieczne jest ich jak najszybsze pozbycie się, a także bardzo ważne jest, aby koło pnia było zawsze czyste. Nie zapomnij wykonywać okresowych badań jarzębiny, ponieważ każda choroba jest łatwiejsza do wyleczenia na początkowym etapie rozwoju.

Jarzębina wpływa na te same choroby, co inne rośliny z rodziny róż (jabłonie, śliwki, gruszki). Jednocześnie objawy chorób i metody leczenia są takie same.

na jarzębinie zwyczajnej może osiedlić się około 60 gatunków roztoczy i innych szkodliwych owadów, które uszkadzają łodygi, jagody, nasiona, płytki liściowe, kwiaty i pąki drzewa. Większość tych szkodników może osiedlać się na różnych uprawach owoców z rodziny różowatych. Najczęściej na drzewie jarzębiny osiedlają się:

1. ryjkowce . Aby je zniszczyć, użyj karbofos.
2. korniki . Aby się ich pozbyć, roślinę należy spryskać Konfidorem, Aktarą i Lepidocydem.
3. Pajęczno . Aby zniszczyć te szkodniki, stosuje się karbofos, chlorofos lub Cyjanoks.
4. kleszcze jarzębiny . Kiedy się pojawią, drzewo jest spryskiwane koloidalną siarką.
5. ćmy Jarzębinowe . Są niszczone przez Chlorofosom.
6. Zielona mszyca jabłkowa . Aby go zniszczyć, użyj Decys lub Actellic.
7. osłonki . Można się ich pozbyć, jeśli spryskasz jarzębinę preparatem 30 plus.
8. pilarki do owoców jabłoni . Aby je zniszczyć, użyj infuzji białej musztardy. Aby go przygotować, musisz połączyć 1 litr wody i 10 gramów proszku musztardowego, wszystko miesza się i pozostawia na 24 godziny. Przed użyciem napar należy rozcieńczyć wodą w stosunku 1: 5.

w celu zapobiegania szkodnikom drzewo należy spryskać liśćmi przed rozpoczęciem przepływu soków, w tym celu stosuje się roztwór siarczanu miedzi (na 1 wiadro wody 100 gramów). Dość skuteczne jest również opryskiwanie jarzębiny i powierzchni koła pnia Nitrafenem, które odbywa się wiosną. Ponadto, w celu zapobiegania jesienią, konieczne jest zgarnięcie wszystkich liści z witryny i zniszczenie ich, podczas gdy gleba jest wykopywana w kręgach pni.

rozmnażanie jarzębiny

do rozmnażania czerwonej jarzębiny stosuje się metodę wegetatywną i generatywną (nasienną). Z nasion najczęściej uprawia się jarzębinę gatunkową. Siew nasion odbywa się jesienią. Najpierw są wyjmowane z owoców i myte z resztek miazgi, a następnie muszą być zakopane w glebie o 0,5–1 cm, a powierzchnię upraw należy przykryć warstwą ściółki (wysuszonymi opadłymi liśćmi). Jeśli siew nasion jest zaplanowany na wiosnę, będą potrzebować rozwarstwienia. Aby to zrobić, łączy się je z gruboziarnistym piaskiem w stosunku (1:3), a następnie mieszaninę przez 4-8 tygodni należy trzymać w temperaturze pokojowej, a następnie przez 3-4 miesiące czyścić na półce lodówki przeznaczonej do warzyw. Pojawiające się sadzonki wymagają systematycznego podlewania i pielenia, a także rozluźnienia powierzchni gleby wokół nich. Przesadzanie sadzonek w szkole odbywa się jesienią. Drzewo uprawiane generatywnie zaczyna owocować przez 4-5 lat.

do rozmnażania cennej odmiany jarzębiny stosuje się metody wegetatywne, na przykład: zielone i zdrewniałe sadzonki, szczepienia, warstwowanie i pędy. Jako podkładkę do szczepienia sadzonek odmianowych zaleca się pobranie sadzonki jarzębiny, zwykłej lub mooravskiej wyhodowanej z nasion. Szczepienie należy przeprowadzić w pierwszych dniach kwietnia, kiedy zaczyna się przepływ soku, a także w lipcu lub sierpniu. Konieczne jest usunięcie bandaża z miejsca szczepienia po 20 dniach. Konieczne jest przycięcie wierzchołka podkładki,podczas gdy kolec powinien pozostać. Do tego ciernia należy wykonać podwiązkę rosnącego pędu odmianowego.

jeśli jarzębina jest korzeniowa, do jej rozmnażania można użyć pędów. Zielone sadzonki nie ukorzeniają się dobrze, średnio 4,5-6 sadzonek na 10. Zdrewniałe sadzonki zakorzeniają się jeszcze gorzej niż zielone.

rodzaje i odmiany jarzębiny ze zdjęciem i opisem

większość gatunków jarzębiny jest uprawiana przez ogrodników. Większa liczba tych gatunków jest owocowa, ale są też ozdobne.

jarzębina bzu czarnego (Sorbus sambucifolia)

w warunkach naturalnych gatunek ten występuje w Japonii i na terytorium Chabarowa, a także na Sachalinie, Kamczatce i Kurylach. Ten spektakularny krzew osiąga wysokość 250 cm niezbyt gęsta korona może być okrągła lub jajowata. Proste nagie łodygi ciemnobrązowego koloru mają niebieską powłokę na powierzchni, gałęzie są szare z dobrze widocznymi soczewiczkami. Niesparowane płytki liściowe osiągają długość 18 centymetrów i mają przylistki w kształcie lancetowatym. Skład blaszek liściowych obejmuje od 7 do 15 ostrołukowych liści o owalnym kształcie i ciemnozielonym kolorze, są błyszczące i prawie nagie, znajdują się na ogonkach o jasnoczerwonym kolorze. Złożone kwiatostany corymbose składają się z kwiatów o średnicy około 15 mm i kolorze białym lub jasnoczerwonym. Na powierzchni gałązek i szypułek znajduje się pokwitanie jasnoczerwonego koloru. Jadalne jagody są soczyste o bogatym czerwonym kolorze i kulistym kształcie, mają piętnastomilimetrową średnicę i słodko-kwaśny smak. Ponadto nie mają goryczy i mają bardzo przyjemny zapach. Owoce mogą nie spaść z gałęzi przed nadejściem wiosny. Ta roślina jest mało wymagająca dla gleby i jest odporna na suszę i mróz.

Jarzębina Głogowska (Sorbus torminalis), czyli Bereka lecznicza

w dzikich warunkach gatunek ten można znaleźć na Krymie, w Europie Zachodniej, na Kaukazie, w południowo-zachodniej części Ukrainy i Azji Mniejszej. Taka jarzębina nie rośnie w bardzo dużych grupach lub pojedynczo. Na wysokości takie drzewo może osiągnąć 25 metrów. Jego pień pokrywa kora o ciemnoszarym kolorze, mająca podłużne pęknięcia. Na młodych pędach kora jest oliwkowa. Proste szeroko jajowate płytki liściowe osiągają długość 18 centymetrów, u podstawy są w kształcie serca i zaokrąglone, są również spiczaste, na szczycie znajduje się od 3 do 5 ostrzy. Przednia powierzchnia liści jest ciemnozielona błyszcząca,a niewłaściwa jest owłosiona. Jesienią kolor liści zmienia się na żółty lub pomarańczowy. Luźne kwiatostany corymbose, osiągające średnicę 8 centymetrów, składają się z małych (około 10 mm średnicy) białych kwiatów. Zaokrąglone jagody, osiągające średnicę 1,8 cm, mają jasnoczerwony lub pomarańczowy kolor, który stopniowo zmienia się w brązowy. Mączny miąższ ma słodko-kwaśny smak. Gatunek ten ma wysoką odporność na mróz, ale nie różni się odpornością na suszę. Istnieją 2 formy dekoracyjne:

• z owłosionymi liśćmi;
• z pierzasto wyciętymi płytkami liści.

Jarzębina domowa (Sorbus domestica) lub jarzębina wielkoowocowa (krymska)

w warunkach naturalnych gatunek ten występuje w południowej części Europy Zachodniej i na Krymie, woli rosnąć w zaroślach lasów liściastych pojedynczo lub w grupach. Roślina ta charakteryzuje się powolnym wzrostem i osiąga wysokość 15 metrów. Kształt korony jest szeroko piramidalny lub kulisty. Kora pokrywająca pień jest pęknięta już u młodej rośliny. Ale łodygi są prawie nagie, gładkie i błyszczące. Skład niesparowanych złożonych płyt liściowych o długości dochodzącej do 18 centymetrów obejmuje gładkie błyszczące, ostrołukowe liście lancetowate, pomalowane na zielono i mające długość około 50 mm. szeroko piramidalne rozgałęzione filcowo-Owłosione kwiatostany o średnicy około 10 centymetrów składają się z kwiatów o średnicy sięgającej 15 mm i pomalowanych na biało lub jasnoróżowo. Podłużne, jajowate lub gruszkowate jagody, osiągające średnicę 30 mm, mogą być zabarwione na żółto-zielony, czerwony lub brązowy, mają mączny pachnący lekko słodki ściągający miąższ, który obejmuje wiele kamienistych komórek. Taka roślina jest odporna na szkodniki, suszę i mróz. Istnieją 2 formy:

• gruszka;
• w kształcie jabłka.

jarzębina okrągłolistna (Sorbus aria) lub Aria lub jarzębina mączna

w naturze gatunek ten występuje w Karpatach i górach Europy Środkowej i Południowej. Wysokość tak silnego drzewa wynosi około 12 metrów. Kształt korony jest szeroko piramidalny. Pień pokryty jest brązowoczerwoną lub brązowawą korą, na powierzchni łodyg znajduje się filcowe pokwitanie. Skórzaste, całe blaszki liściowe o zaokrąglonym eliptycznym kształcie wzdłuż krawędzi są Ostro-dwuskrzydłowe. Podczas otwierania liście są biało-filcowe, a następnie przednia powierzchnia liści jest pomalowana na Zielono. Jesienią kolor liści zmienia się na różne odcienie brązu, z tego powodu jarzębina na zewnątrz zaczyna przypominać olchę. Tarcze o średnicy dochodzącej do 8 centymetrów składają się z białych kwiatów. Jadalne jagody o kulistym kształcie osiągają 15 mm średnicy, są pomalowane na czerwono-pomarańczowy lub różowo-pomarańczowy kolor. Słodko-kwaśny mączny miąższ nie jest tak smaczny jak odmiany o słodkich owocach. Uprawiana od 1880 r. istnieje kilka form ogrodowych:

1. Dekajsne . Kwiaty i płytki liściowe tego kształtu mają większy rozmiar.
2. jadalna . Kształt blaszek liściowych jest eliptyczny lub podłużny. Jagody takiej rośliny są nieco większe niż u głównego gatunku.
3. Chrysophylla . Przez cały sezon liście są pomalowane na jasnożółty kolor. Jesienią staje się maślanożółty.
4. Manifika . Podczas otwierania płytki liściowe są śnieżnobiałe, latem ich przednia powierzchnia zmienia kolor na zielony. Jesienią ich kolor zmienia się na brązowy. Czerwone jagody na powierzchni mają pokwitanie w postaci białego stosu.
5. Majestica . Wysokość takiej rośliny wynosi około 15 metrów. Nie tworzy jagód.

Jarzębina hybrydowa (Sorbus x hybrida)

ta roślina jest naturalną hybrydą jarzębiny pośredniej i jarzębiny czerwonej. W warunkach naturalnych gatunek ten można spotkać w Północnej Europie. Złożone płytki liściowe łączą proste liście pierzaste i klapowane. Przednia powierzchnia liści jest zielona i naga, a zła ― ma jasnoszare lub białawe pokwitanie. Ogrodnicy uprawiają tylko jedną hybrydę-odmianę turyńską, która została uzyskana przez skrzyżowanie jarzębiny okrągłolistnej i jarzębiny czerwonej. W tym drzewie, w porównaniu z jarzębiną, ostrza hybrydowe nie są tak mocno cięte na płytach liściowych, a jednocześnie są bardziej tępe i szersze.

Jarzębina zwyczajna (czerwona)

szczegółowy opis tego typu można znaleźć na początku artykułu. Ma dużą liczbę form dekoracyjnych, które różnią się między sobą kolorem jagód, kształtem korony i kolorem liści, na przykład: Burka, Likier, granat, Michurinsky deserowy, rosyjski, piramidalny, płaczący, Basner, ignorancki, Morawski lub słodki, Fifeana itp. Szczególną uwagę należy zwrócić na następujące formy:

1. Niewierzyńska . Zewnętrznie ta odmiana i główny gatunek są bardzo podobne. Rośliny te różnią się tym, że jagody jarzębiny ignoranckiej nie mają goryczy i cierpkości, nawet niedojrzałe, gdy główny gatunek owoców można jeść dopiero po pierwszych mrozach.
2. Jarzębina Morawska, czyli słodka . W naturze występuje w Sudetach. Płytki liściowe w porównaniu z innymi odmianami są bardziej ażurowe, a kwitnienie takiej jarzębiny rozpoczyna się nieco później. Kwiatostany mogą czasami zawierać około 150 kwiatów. Czerwone jagody mają soczysty pomarańczowy miąższ i słodko-kwaśny smak.
3. likierowy . Ta odmiana urodziła się dzięki Michurinowi, w tym celu skrzyżował aronię z aronią i czerwoną jarzębiną. Kolor jagód jest czarno-fioletowy. Taka jarzębina ma bardzo wysoką odporność na mróz.
4. granat . Gatunek narodził się w wyniku skrzyżowania głogu wielkoowocowego i jarzębiny czerwonej w 1925 r.wysokość takiego drzewa wynosi około 400 cm, a gładkie, błyszczące, proste płytki liściowe mają około 17 centymetrów długości. W górnej części liście są całe eliptyczne lub jajowate, aw dolnej-pierzaste. Bordowe słodko-kwaśne jagody mają wartość równą wiśni. Gatunek ma bardzo wysoką odporność na mróz.
5. Burka . Urodziła się w 1918 r.podczas krzyżowania jarzębiny czerwonej i jarzębiny alpejskiej. Ciemnozielone proste płytki liściowe są pierzaste i mają słabe pokwitanie. Podłużne brązowo-czerwone jagody mają średnią wielkość. Jarzębina pozostaje bardzo piękna przez cały sezon.
6. Michurinska . Jest to hybryda między jarzębiną likierową i niesplikiem germańskim. Wysokość drzewa wynosi tylko 300 cm, korona jest szeroka. Niesparowane złożone płytki liściowe osiągają długość 18 centymetrów, składają się z 6 lub 7 par zielonkawych liści, których Niewłaściwa powierzchnia jest nieco Owłosiona. Średniej wielkości ciemnoczerwone jagody mają bardzo podobny kształt do owoców niesplika. Drzewo ma wysoką dekoracyjność i odporność na mróz.

ogrodnicy uprawiają również takie odmiany jarzębiny, jak: mieszane, pośrednie lub Szwedzkie, olcholistne, Kene, Vilmorena, Amur i niektóre inne.

najlepsze odmiany jarzębiny czerwonej

1. koralik . Roślina jest średniej wielkości. Jagody są soczyste i smakują podobnie do żurawiny.
2. Bethed . Odmiana o słodkich owocach charakteryzuje się wysoką wydajnością i odpornością na mróz. Celem tej odmiany jest deser stołowy. Owoce w kolorze różowo-żółtym są bardzo spektakularne.
3. Słoneczna . Odmiana jest stabilnie owocująca. Bogate pomarańczowe jagody z czerwonym rumieńcem są bardzo smaczne i świeże,a mielone cukrem.
4. Sorbinka . Odmiana wyróżnia się wydajnością i mrozoodpornością. Jagody są czerwone i duże, można je jeść świeże lub używać do przetwarzania.

bardzo popularne są również takie odmiany jarzębiny czerwonej, jak: Kirsten Pink, Red Type, Carpet of Gold, White Max, Shimi Glow, Leonard Springer, Fastigiata, Integerrima, Jermins, Titan itp.

jarzębina w projektowaniu krajobrazu

drzewo jarzębiny w projektowaniu krajobrazu może odgrywać drugorzędną lub główną rolę. Altany i łuki są ozdobione jarzębiną płaczącą, sadzi się ją również na trawniku lub na skraju z dala od innych drzew, jako roślinę solową.

taka roślina wygląda świetnie w grupie z innymi krzewami i drzewami, na przykład ze świdiną, spireą, jagodami śnieżnymi lub berberysem. Również jarzębina doskonale łączy się z uprawami iglastymi (tuja, sosna, jodła lub świerk). Zwłaszcza jesienią, kiedy na niebieskawym lub zielonym tle drzew iglastych pstrokata jarzębina wygląda bardzo imponująco.

ta roślina może być również sadzona razem z drzewami liściastymi: Lipa, czarna Topola, klon, jesion i biała wierzba. Większość gatunków jarzębiny jest w stanie podkreślić efekt kaliny, jarzębiny, wiciokrzewu i pomarszczonej róży. Z krzewiastej jarzębiny możesz stworzyć żywopłot, na którym wieloletnie kwiaty będą świetnie wyglądać. Wybierając miejsce do sadzenia takiej kultury, nie należy zapominać, że reaguje ona wyjątkowo negatywnie na zagazowane i zadymione powietrze, które jest nieodłącznie związane z miastami.

właściwości jarzębiny: szkody i korzyści

przydatne właściwości jarzębiny

w jagodach jarzębiny czerwonej witaminy C jest bardzo dużo, zawiera nawet więcej niż w cytrynach. Jagody zawierają również witaminy P, B2, PP, K i e, a także prowitaminę A, glikozydy, aminokwasy, pektyny, gorycz, garbniki, kwasy organiczne (bursztynowy, cytrynowy i jabłkowy), flawonoidy, jod, potas, magnez, żelazo, miedź, mangan, cynk, alkohole, olejki eteryczne i fitoncydy. Takie jagody mają działanie napotne, hemostatyczne, żółciopędne i moczopędne. W Norwegii taka roślina jest stosowana jako środek gojący rany i zmniejszający przekrwienie, na Węgrzech jest stosowana w leczeniu czerwonki, w Bułgarii kamienie nerkowe są usuwane z jagód za pomocą jagód.

ponieważ jagody zawierają wiele witamin, są one stosowane w celu poprawy stanu organizmu w cukrzycy, chorobach nerek i wątroby, niedokrwistości, hemoroidach, chorobach układu trawiennego, zwłaszcza w zapaleniu żołądka, zapaleniu jelita grubego i wrzodach trawiennych.

sok z jarzębiny przyczynia się do pobudzenia apetytu, dlatego zaleca się go stosować na bóle reumatyczne, wyczerpanie, kamienie nerkowe i pęcherz. Sok ten ma zdolność eliminowania obrzęków, przywracania metabolizmu, obniżania poziomu cholesterolu we krwi, zatrzymywania krwawienia i ma działanie przeciwdrobnoustrojowe. Sok jest również wskazany do stosowania w dnie moczanowej, miażdżycy, osłabieniu, kruchości naczyń włosowatych, nadciśnieniu, arytmii, krwawieniach i nowotworach złośliwych, a także w zatruciu tlenkiem węgla.

właściwości lecznicze są dostępne w kwiatach, korze, płytkach liściowych i jagodach jarzębiny. Nadciśnienie leczy się wywarem z kory, podczas szkorbutu zaleca się przyjmowanie leku z liści, ponieważ zawierają one bardzo dużo witaminy C(więcej niż jagody). Preparaty z kwiatów i jagód są stosowane w chorobach przewodu pokarmowego, z zaburzeniami metabolicznymi i przeziębieniem.

taka roślina może być stosowana zewnętrznie w przypadku ran, różnych stanów zapalnych, oparzeń i brodawek.

w przemyśle cukierniczym jako surowiec stosuje się zwykłe jagody jarzębiny, które są środkiem multiwitaminowym. Służą do produkcji słodyczy, likierów, wódek, nalewek i nalewek, dżemów, marmolad, galaretek, pastylek, dżemów i napojów bezalkoholowych.

bogaty wywar z jagód jarzębiny jest stosowany w weterynarii w leczeniu chorób płuc u zwierząt.

aby promować zdrowie rano, zaleca się picie napoju z jarzębiny, który ma właściwości tonizujące. Wieczorem w termosie o pojemności 3 litrów należy wlać jedną dużą łyżkę świeżych lub suszonych jagód jarzębiny, berberysu i dzikiej róży. Jest wypełniony świeżo zagotowaną wodą i szczelnie zamknięty. Herbatę tę należy pić od rana do obiadu, a następnie w termosie ponownie wlewa się wrzącą wodę, czeka na napar napoju i ponownie pije. Po zakończeniu gotowania drugiego napoju wyjmij jagody, dokładnie zmiażdż i włóż ponownie do termosu wypełnionego świeżo zagotowaną wodą. Możesz użyć jednej porcji jagód 3 razy.

przeciwwskazania

jagody jarzębiny zwyczajnej są zabronione dla osób, które miały zawał serca lub udar mózgu, a także z chorobą wieńcową i zwiększoną krzepliwością krwi. Nie zaleca się również jedzenia dla osób o wysokiej kwasowości żołądka.