Rokitnik

roślina rokitnika zwyczajnego (Hippophae) jest członkiem rodziny fochaceae. Woli rosnąć na brzegach rzek i jezior na kamykach lub piasku. Roślinę tę można spotkać w górach na wysokości 2100 m n. p. m. Rokitnik zwyczajny był stosowany w medycynie alternatywnej w starożytnej Grecji, leczono go końmi, a także ludźmi. Stopniowo zaczęto zapominać o jego korzystnych właściwościach, ale ostatnio roślina ta ponownie stała się dość popularna. Nazwa naukowa tej rośliny w języku greckim oznacza "połysk dla koni", ponieważ u tych zwierząt, które zjadły liście rokitnika, pojawił się satynowy przypływ na skórze. Na terytorium Rosji taką kulturę zaczęto uprawiać od 19 wieku, ale pojawienie się pierwszych roślin odmianowych nastąpiło dopiero w latach trzydziestych XX wieku.

cechy rokitnika

rokitnik zwyczajny nie jest bardzo dużym drzewem ani krzewem, którego wysokość może wynosić od 0,1 do 6 metrów, a nawet więcej. System korzeniowy takiej kultury jest powierzchowny, głębokość jej położenia w glebie wynosi około 0,4 m.jednak rośnie bardzo szeroko, więc średnica korony jest mniejsza niż średnica systemu korzeniowego 2-2,5 razy. Regularnie rozmieszczone wąskie długie płytki liściowe mają zieloną nakrapianą powierzchnię czołową i złotobrązową lub białawo-srebrną-niewłaściwą, ponieważ jest pokryta gwiaździstymi łuskami. Kwiaty tej samej płci są małe i nie mają żadnej wartości dekoracyjnej. Ich ujawnienie obserwuje się prawie w tym samym czasie co płytki liściowe. Taka kultura kwitnie w ostatnich dniach kwietnia lub w pierwszych dniach maja. Rokitnik zwyczajny jest rośliną dwupienną: krótkie kwiatostany w kształcie kolca znajdują się u podstawy młodych pędów i składają się z męskich kwiatów o brązowo-srebrnym kolorze, podczas gdy w kątach pokrywających łuski znajduje się 1 lub kilka żeńskich kwiatów o jasnożółtym kolorze. Owoc jest fałszywym wydłużonym lub kulistym pestkowcem, składa się z orzecha włoskiego, a także zarośniętego pojemnika o jasnoczerwonym lub pomarańczowym kolorze. Dojrzewanie owoców trwa od 90 do 100 dni. Gałąź tej rośliny wydaje się być pokryta owocami, co wpłynęło na powstanie nazwy tej rośliny w Rosji.

owoce są używane do produkcji soku, a także dżemu, a także wydobywa się z nich olej o właściwościach leczniczych. Ta roślina ma bardzo wysoką odporność na mróz, nie boi się mrozów do minus 50 stopni, podczas gdy system korzeniowy znajdujący się w glebie jest w stanie wytrzymać spadek temperatury powietrza do minus 20 stopni. Jednak zimowe odwilże mogą wyrządzić szkodę rokitnikowi, ponieważ w nie zamarzniętej glebie jego system korzeniowy może zablokować.

jeśli posadzisz tylko 1 krzak rokitnika, jest mało prawdopodobne, aby przyniósł owoce. Faktem jest, że przede wszystkim kwiaty męskie i żeńskie znajdują się na różnych okazach. Ale wciąż niezwykle rzadkie są formy o biseksualnych kwiatach. Z reguły tworzenie owoców odbywa się na okazach żeńskich, podczas gdy samce są niezbędne do zapylania. Do zapylenia 3-5 żeńskich krzewów wystarczy tylko jedna roślina męska. Możesz zrozumieć męski lub żeński krzew rosnący w Twoim ogrodzie tylko wtedy, gdy pojawią się na nim pąki kwiatowe. Na żeńskich roślinach pąki są mniejsze i mniejsze niż na męskich. Rokitnik zacznie owocować przez 4-6 lat od początku wzrostu.

dzisiaj rokitnik zyskuje coraz większą popularność wśród ogrodników. Pomimo faktu, że ta kultura nie jest jeszcze tak popularna, jak na przykład maliny, agrest, winogrona, truskawki lub porzeczki, ale można ją zobaczyć w ogrodach znacznie częściej niż truskawki, jagody, aktynidia, irga, jeżyny lub jagody. Jagody tej rośliny są nie tylko smaczne, ale także bardzo przydatne. Poniżej porozmawiamy o rokitniku rokitnikowym, występuje na terenie prawie całej Europy, a także jest uprawiany przez rosyjskich ogrodników.

sadzenie rokitnika na otwartej ziemi

o której godzinie sadzić

z reguły rokitnik zwyczajny sadzi się na otwartej glebie na początku wiosny przed otwarciem pąków. Sadzenie jesienne taka roślina toleruje bardzo źle. Zaleca się sadzenie rokitnika na dobrze oświetlonym obszarze położonym na obrzeżach działki ogrodowej. Faktem jest, że w takim miejscu można bezpiecznie umieścić 3 lub 4 rośliny żeńskie i 1 męską. Jeśli gleba jest gliniasta lub kwaśna, nie nadaje się do sadzenia takiej kultury. Roślina ta będzie rosła najlepiej na glebie o pH od 6,5 do 7,0. Jeśli gleba jest kwaśna, to przed sadzeniem rokitnika przeprowadza się jej wapnowanie, w tym celu do kopania dodaje się wapienny Tuff lub zmielony wapień, a na 1 metr kwadratowy pobiera się od 250 do 400 gramów substancji. Ta objętość odtleniacza powinna wystarczyć na 8-10 lat. Głębokość wód gruntowych powinna wynosić co najmniej 200 cm obszar, na którym wcześniej uprawiano truskawki, nie jest zalecany do sadzenia rokitnika, ponieważ te uprawy mają te same choroby.

sadzenie rokitnika na wiosnę

doświadczeni ogrodnicy zalecają kupowanie sadzonek jednorocznych lub dwuletnich. Tuż przed posadzeniem w otwartej glebie system korzeniowy rośliny należy zanurzyć w glinianej gadule. W przypadku, gdy system korzeniowy rośliny jest dość suchy, należy go najpierw umieścić w pojemniku z wodą na 1-2 dni, w którym to przypadku ponownie stanie się elastyczny.

przygotowanie miejsca do sadzenia odbywa się jesienią. Aby to zrobić, musisz wykopać glebę na głębokość bagnetu łopaty, podczas gdy dodaje się do niej 200 gramów superfosfatu, 20 gramów siarczanu potasu i od 4 do 5 wiader próchnicy na 1 metr kwadratowy. Sam otwór należy wykopać wiosną, jego wielkość powinna wynosić 0, 65x0, 65x0, 65 m, odległość między roślinami powinna wynosić 200 cm, w środku dna dołu należy zainstalować drewniany kołek, którego wysokość powinna wynosić 100-120 centymetrów. Następnie gleba odżywcza wylewa się na dno dołu kopcem, a sadzonka jest umieszczana na nim. Po wyprostowaniu wszystkich korzeni dół należy wypełnić glebą, która jest wstępnie zmieszana z humusem, gruboziarnistym piaskiem lub torfem w stosunku 1:1. Upewnij się, że szyjka korzenia sadzonki nie jest zakopana w glebie o więcej niż 30 mm.wokół sadzonki konieczne jest wykonanie niezbyt dużego okrągłego otworu, do którego woda wlewa się podczas podlewania. Po przywiązaniu rokitnika do kołka należy go podlać 20-30 litrów wody. Po wchłonięciu cieczy do otworu należy ją przykryć warstwą ściółki (suchą glebą lub humusem) w taki sposób, aby zrównała się z powierzchnią gleby. Aby roślina zapuściła korzenie wystarczająco szybko i dobrze, jej pierwsze 30 dni należy podlewać codziennie.

sadzenie rokitnika jesienią

doświadczeni ogrodnicy nie zalecają sadzenia rokitnika na otwartej glebie jesienią. Jeśli jednak jest to po prostu konieczne, konieczne jest przeprowadzenie tej procedury do drugiej połowy października, w przeciwnym razie nie będzie miał czasu na zakorzenienie się w nowym miejscu przed pierwszymi mrozami. Należy również zauważyć, że jesienne sadzenie będzie miało sens tylko wtedy, gdy jesień jest dość długa w regionie, a sadzonka spełnia wszystkie żądania, a mianowicie:

• obecność trzech korzeni szkieletowych o długości dochodzącej do około 20 centymetrów i obecność wielu włóknistych korzeni;
• wysokość lufy powinna wynosić 0,35-0,5 m, a jej średnica nie powinna być mniejsza niż 60 mm;
• na pniu powinno być kilka pędów.

zwróć uwagę na korę, jeśli sadzonka jest zdrowa, będzie elastyczna bez zmarszczek i obrażeń. Kora powinna ściśle przylegać do drewna, którego kolor nie powinien być brązowawy. Faktem jest, że drewno staje się brązowe tylko w sadzonkach uszkodzonych przez mróz.

przygotuj dół, jak opisano powyżej. Kołek jest zainstalowany na środku jego DNA, a gleba pobrana z dorosłego krzaka rokitnika jest wylewana na kopiec, który należy najpierw połączyć z garścią podwójnego superfosfatu, 1 wiadrem próchnicy i 1 łyżką.popiół drzewny. Następnie sadzenie odbywa się dokładnie tak samo jak wiosną.

Pielęgnacja rokitnika

Pielęgnacja rokitnika na wiosnę

opieka nad rokitnikiem w ogrodzie wcale nie jest trudna, ale jednocześnie musisz znać pewne niuanse. W ostatnich dniach marca, gdy na zewnątrz będzie wystarczająco ciepło, należy wykonać sanitarne przycinanie krzewu, w tym celu należy wyciąć wszystkie wysuszone, zranione, uszkodzone przez chorobę i opadające gałęzie. W kwietniu powierzchnia koła pnia i gleby między rzędami powinna zostać poluzowana lub przebita.

w maju tę roślinę należy podlać, zwłaszcza jeśli okres zimowy był mało śnieżny, a wiosna była sucha. Jeśli jednak zimą było stosunkowo dużo śniegu, a wiosną padały deszcze, możesz później podlać roślinę.

w przypadku, gdy w okresie kwitnienia będzie cicha, bezwietrzna pogoda, rokitnik będzie potrzebował dodatkowego zapylenia. Aby to zrobić, odetnij gałąź z męskiego krzewu, który trzęsie się nad pędami okazu żeńskiego.

Pielęgnacja rokitnika latem

latem obserwuje się aktywny wzrost jagód i łodyg rokitnika. W tym czasie należy zwrócić szczególną uwagę na podlewanie krzewu, upewnij się, że powierzchnia koła pnia nie wysycha. Ale podlewanie powinno być umiarkowane. Ta kultura reaguje wyjątkowo negatywnie zarówno na nadmierną suszę, jak i stagnację wody w ziemi. Tak więc, jeśli gleba jest podmokła, dopływ powietrza do korzeni pogorszy się, co negatywnie wpłynie na ich aktywność życiową. Monitoruj równowagę wodną gleby, a 24 godziny po podlaniu musisz poluzować powierzchnię koła pnia i gleby między rzędami. Konieczne jest szybkie pielenie i cięcie pędów korzeniowych. Regularnie sprawdzaj roślinę pod kątem oznak różnych chorób.

początek dojrzewania jagód przypada na Sierpień lub Wrzesień. Gałęzie przeciążone owocami mogą pękać, więc potrzebują wsparcia. Zaczynają zbierać po tym, jak kolor i wielkość jagód będą takie same, które są charakterystyczne dla tej odmiany.

Pielęgnacja rokitnika jesienią

po zebraniu wszystkich owoców musisz wykonać sanitarne przycinanie krzewu. Odmładzanie dorosłych krzewów odbywa się jesienią, podczas gdy tylko jedna roślina jest poddawana tej procedurze każdego roku. Jeśli jesienią nastąpi sucha pogoda, rokitnik późną jesienią będzie wymagał obfitego podlewania. Nawet jesienią roślina musi być karmiona, w tym celu konieczne jest wprowadzenie nawozów organicznych i fosforowych do gleby. Konieczne jest nawożenie do kopania gleby na działce na głębokość około 10 centymetrów.

leczenie rokitnika

wszyscy doświadczeni ogrodnicy wiedzą, że lepiej jest regularnie przeprowadzać profilaktyczne leczenie rośliny, niż leczyć ją przez długi czas z powodu różnych chorób lub szkodników. Na samym początku okresu wiosennego obszar, na którym rośnie rokitnik, musi być wolny od zeszłorocznych liści, a roślina ― od resztek jagód i kwiatów. Rany na gałęziach i pniach są czyszczone, a następnie muszą być traktowane roztworem siarczanu miedzi (3%). Aby chronić korę rośliny przed szkodnikiem, gałęzie szkieletowe i łodyga są bielone wapnem. Aby chronić rokitnika przed chorobami grzybowymi i szkodnikami, wielu ogrodników stosuje następującą procedurę: krzew 2 razy w sezonie (wczesną wiosną i późną jesienią) jest traktowany roztworem mieszanki Bordeaux (1%) lub mocznika (7%). Jeśli szkodniki zostaną zauważone na roślinie, należy ją spryskać roztworem popiołu drzewnego 1 raz w tygodniu.

podlewanie rokitnika

konieczne jest podlewanie rośliny tylko w razie potrzeby, podczas gdy konieczne jest, aby po podlaniu cała warstwa gleby jest dobrze zwilżona. Aby to zrobić, od 30 do 40 litrów wody wlewa się do koła pnia młodego okazu, a dorosła roślina ― od 60 do 80 litrów wody. Pod koniec okresu letniego zużycie wody na krzak powinno wzrosnąć 1,5 razy. Aby zwiększyć odporność rośliny na mróz, konieczne jest przeprowadzenie ładowania wilgoci podlewania zimowego.

jeśli pada deszcz lub roślina jest podlewana, konieczne jest poluzowanie powierzchni gleby. Powietrze do korzeni tej rośliny jest niezbędne, ponieważ rosną na nich guzki, w których żyją bakterie, które absorbują azot z powietrza i wzbogacają związkami azotowymi warstwę gleby korzeniowej. Związki te są potrzebne tej roślinie do normalnego wzrostu. Ponieważ system korzeniowy takiej rośliny znajduje się poziomo i płytko, przy częstym rozluźnieniu zwiększa się ryzyko jej uszkodzenia. Aby znacznie zmniejszyć liczbę pielenia, spulchniania i podlewania, konieczne jest wypełnienie powierzchni koła pnia ściółką (humusem lub kompostem z liści brzozy lub jabłoni lub wierzchołków ziemniaków).

karmienie rokitnika

karmienie rokitnika należy rozpocząć od trzeciego roku wzrostu. System korzeniowy dorosłego krzewu może sam zapewnić sobie azot, więc taka roślina musi być karmiona tylko fosforem i potasem, podczas gdy nawozy muszą być stosowane do gleby. Jednak do piątego roku życia wiosną saletra amonowa (20 gramów na 1 metr kwadratowy) musi być rozprowadzana wzdłuż pnia rośliny, a następnie nawóz należy przykryć warstwą gleby.

roślina, która zaczęła przynosić owoce natychmiast po kwitnieniu, musi zorganizować opatrunek dolistny roztworem Effektonu lub ciekłego humatu potasu (na 1 wiadro wody 1 duża łyżka). Ponownie taki górny opatrunek przeprowadza się 20 dni po pierwszym. Podczas tworzenia jajników do karmienia rokitnika stosuje się następującą mieszaninę składników odżywczych: na 1 wiadro wody pobiera się 2 duże łyżki mieszanki składników odżywczych Universal-Micro i podwójnego superfosfatu (w granulkach), a także 1 dużą łyżkę siarczanu potasu.

jesienią podczas kopania terenu do gleby należy zastosować nawozy: 100 gramów popiołu drzewnego, 30 gramów superfosfatu i 25 gramów soli potasowej na 1 metr kwadratowy działki. Jeśli gleba jest kwaśna, superfosfat należy zastąpić mąką fosforową (na 1 metr kwadratowy 50 gramów).

przycinanie rokitnika

o której godzinie przyciąć

przycinanie rokitnika można wykonać wiosną, latem i jesienią. Jednak często ta procedura jest przeprowadzana wczesną wiosną, gdy na zewnątrz jest jeszcze chłodno, a roślina pozostaje w spoczynku. Jesienią, przygotowując roślinę na nadchodzącą zimę, organizuje przycinanie sanitarne.

przycinanie rokitnika na wiosnę

wiosną wykonuje się przycinanie sanitarne, w tym celu usuwa się wszystkie wysuszone, zranione i dotknięte chorobą gałęzie i łodygi. Młode rośliny potrzebują przycinania formacyjnego, podczas gdy ogrodnik musi wybrać, w jaki sposób utworzy roślinę: krzak lub drzewo. Aby utworzyć krzew, świeżo posadzoną sadzonkę należy przyciąć do wysokości od 10 do 20 centymetrów. Pędy powinny pojawić się na pniu, a także wyrosną z korzenia, w przyszłym roku będziesz musiał wybrać 4 najpotężniejsze pędy, a pozostałe wyciąć. Należy zauważyć, że pędy korzeniowe należy pozostawić tylko w roślinach korzeniowych.

rokitnik zwyczajny-drzewo powinno mieć łodygę o wysokości 0,3 m i od 2 do 4 gałęzi szkieletowych. Jeśli sadzonka ma już w pełni uformowane gałęzie, nie należy jej przycinać. Jeśli jednak na tych gałęziach nie ma rozgałęzień, sadzonka powinna zostać skrócona do 0,3 m, w następnym sezonie z wyhodowanych pędów konieczne będzie utworzenie 3 lub 4 gałęzi szkieletowych, a także przewodnika, a następnie zostaną przycięte na tej samej wysokości. W przypadku, gdy gałęzie zaczną nadmiernie aktywnie rosnąć w następnym sezonie, należy je skrócić o 1/3 lub ¼ części długości. Gdy roślina zacznie owocować, konieczne jest zaprzestanie odcinania górnych części pędów, ponieważ utworzą się na nich pąki kwiatowe.

kiedy krzew lub drzewo zostaną w pełni uformowane, pozostanie tylko regularne cięcie niepotrzebnych, rosnących w złym kierunku i przyczyniających się do zagęszczenia łodyg, a także pędów. Pędy korzeniowe są cięte w następujący sposób: Proces jest wykopywany i ostrożnie wycinany na pierścieniu w miejscu, w którym wykiełkował, podczas gdy staraj się nie ranić korzeni rośliny.

po osiągnięciu sześcioletniego rokitnika będzie potrzebować przycinania przeciwstarzeniowego, zaleca się go również wiosną. Gałęzie, które przestały przynosić owoce, należy usunąć i zastąpić młodszymi i silniejszymi (można nawet użyć gałęzi bączkowych). Każdego roku należy wymieniać 1-3 gałęzie nie więcej.

jeśli roślina zostanie bardzo poważnie uszkodzona przez mróz lub całkowicie umrze, musisz sprawdzić stan systemu korzeniowego. Jeśli korzeń jest żywy, roślina musi zostać przycięta do szyi korzenia, a następnie przystąpić do tworzenia nowego krzewu lub drzewa.

przycinanie rokitnika jesienią

późną jesienią, kiedy roślina rozpocznie okres spoczynku, konieczne jest przycinanie sanitarne, w tym celu wycina się wszystkie stare, zbędne, zranione, nieprawidłowo rosnące, wysuszone i dotknięte chorobą łodygi i gałęzie. Przycinanie rokitnika wymaga tylko bardzo ostrego narzędzia, które należy zdezynfekować, ponieważ rana i kora nie powinny być moczone podczas przycinania.

rozmnażanie rokitnika

istnieje kilka różnych metod rozmnażania rokitnika zwyczajnego: przez nasiona, sadzonki, szczepienie, wzrost, podział krzewów i warstwowanie. Rozmnażanie tej kultury nie sprawi Ci większych problemów, bez względu na to, jaką metodę wybierzesz.

jak uprawiać z nasion

jeśli potrzebujesz sadzonki odmianowej, powinieneś wybrać wegetatywne metody rozmnażania, ponieważ roślina uzyskana z nasion nie jest w stanie zachować cech odmianowych krzewu macierzystego. Z reguły hodowcy uprawiają sadzonki z nasion,a sadzonki są również wykorzystywane jako podkładka do szczepienia rokitnika.

nasiona pozostają kiełkujące przez 2 lata, a nawet dłużej. Nasiona należy rozwarstwić przed siewem, w tym celu są one usuwane do lodówki na półce na warzywa przez 6 tygodni. Siew odbywa się w ostatnich dniach kwietnia, konieczne jest pogłębienie nasion niezbyt mocno. Pojemnik jest przykryty szkłem i usunięty w dobrze oświetlonym i ciepłym miejscu. Pierwsze sadzonki powinny pojawić się po 7-15 dniach, na początku powinny być chronione przed bezpośrednimi promieniami słońca. Przesadzanie sadzonek do stałego miejsca odbywa się w połowie czerwca, a aby stymulować wzrost systemu korzeniowego, długi korzeń rdzenia musi zostać skrócony.

rozmnażanie rokitnika przez sadzonki

rokitnik jest rozmnażany przez zdrewniałe i zielone sadzonki. Zbiór zdrewniałych sadzonek odbywa się w ostatnich dniach listopada lub pierwszych ― grudnia, można to również zrobić pod koniec marca lub na początku kwietnia. Jednocześnie ogrodnicy zalecają zbieranie sadzonek wiosną. Musisz użyć dwuletnich przyrostów, których grubość powinna wynosić co najmniej 60 mm.długość sadzonek waha się od 15 do 20 centymetrów. Sadzonki zebrane jesienią należy związać w wiązkę, która jest owinięta tkaniną i umieszczona w torbie z polietylenu. Następnie sadzonki należy ułożyć w otworze i przykryć glebą, grubą warstwą śniegu, wysuszonymi liśćmi lub świerkowymi gałęziami rzuca się na wierzch.

wiosną zebrane sadzonki przed sadzeniem w otwartej glebie należy umieścić w pojemniku z wodą na 3 dni, który należy regularnie wymieniać. W razie potrzeby możesz dodać środek do wody, który stymuluje wzrost korzeni. Następnie sadzonki sadzi się w glebie pod nachyleniem, podczas gdy co najmniej 2 lub 3 pąki powinny wznosić się nad jej powierzchnią, ale większość z nich powinna znajdować się w glebie. Wczesną jesienią Wysokość cięcia może wynosić 0,6 m. owocowanie takiej rośliny rozpoczyna się w trzecim roku wzrostu.

ukorzenienie zielonych sadzonek nie jest tak proste jak zdrewniałe. Aby to zrobić, musisz stworzyć specjalne warunki, na przykład: potrzebujesz luźnej sterylnej mieszanki ziemi, która jest pokryta warstwą umytego piasku na wierzchu, potrzebne będą preparaty stymulujące wzrost korzeni, konieczne jest również systematyczne rozpylanie wody, aby zwiększyć wilgotność powietrza i tak dalej.

rozmnażanie rokitnika przez warstwowanie

do rozmnażania warstwami potrzebujesz młodego krzewu lub drzewa, którego gałęzie bardzo dobrze się zginają. Wiosną musisz wybrać gałąź z dobrym wzrostem, jest wygięta i umieszczona w przygotowanym wcześniej niezbyt głębokim rowku. Po zamocowaniu gałęzi rowek należy wypełnić ziemią. Przez cały sezon nakładanie warstw musi zapewnić systematyczne podlewanie, górny opatrunek, pielenie i rozluźnienie powierzchni gleby. Warstwy powinny całkowicie zakorzenić się następnej wiosny, w tym czasie należy je wykopać, odciąć od krzewu macierzystego i przesadzić do stałego miejsca.

rozmnażanie rokitnika przez pędy

w ten sposób można rozmnażać tylko roślinę korzeniową. Aby to zrobić, wybierz procesy, które rosną z dala od rośliny macierzystej(od 150 cm i dalej). Z reguły w takich procesach system korzeni jest już uformowany. Przez cały sezon ten proces musi być wysoko hillingowany, a także zapewnia regularne karmienie i podlewanie. Wiosną jest ostrożnie odcinany od krzewu macierzystego i sadzony w nowym miejscu.

rozmnażanie rokitnika przez podział krzewu

najpierw musisz wykopać krzak rokitnika i odciąć wszystkie stare gałęzie. Następnie za pomocą sekatora dzieli się go na kilka części, należy zauważyć, że każda delenka powinna mieć rozwinięte korzenie i łodygi. Miejsca cięcia należy posypać pokruszonym węglem drzewnym. Następnie części krzewu należy sadzić w dobrze przygotowanych otworach, a następnie należy o nie dbać w taki sam sposób, jak o sadzonki.

rozmnażanie rokitnika przez szczepienie

ta metoda rozmnażania jest najbardziej złożona i czasochłonna. Ta metoda rozmnażania jest z reguły stosowana w celu zaszczepienia męskiej łodygi do żeńskiego krzewu, co pozwoli nie sadzić nowego okazu. Służy również do uprawy rośliny odmianowej na żywej podkładce.

zaleca się szczepienie w ostatnich dniach kwietnia lub w pierwszych dniach maja. Jako podkładkę stosuje się dwuletnią sadzonkę rokitnika wyhodowaną z nasion. Jego pień należy przyciąć do odwrotnego wzrostu 15-20 mm powyżej szyi korzenia, podczas gdy tylko 1 najpotężniejszy pęd o wysokości 10 centymetrów musi zostać pozostawiony na podkładce, resztę należy złamać lub wyciąć. Ten pęd, który pozostał w okresie letnim, musi być uprawiany, wykonując regularne szczypanie, aby stał się grubszy i nie wzrastał. Od dolnej części pędu (do 13-15 centymetrów wysokości) konieczne jest usunięcie wszystkich wzrostów. Przed nadejściem następnej wiosny pęd powinien stać się równy i gładki. Przed nadejściem trzeciej wiosny wysokość rośliny powinna osiągnąć 0,5 - 0,6 m, a jej średnica będzie równa 0,5–0,9 cm w tym czasie lepsza kopulacja do tej podkładki sadzonek wymaganej odmiany na wysokości 8-10 centymetrów od szyi korzenia. Sadzonki zakorzeniają się lepiej w sztucznie utworzonym pniu w porównaniu ze szczepieniem na szyjce korzenia. Zaobserwowano, że sadzonki wycięte z męskich okazów zapuszczają korzenie nieco gorzej niż z żeńskich.

choroby rokitnika

wcześniej ogrodnicy wierzyli, że rokitnik ma bardzo wysoką odporność na choroby i dlatego praktycznie nie choruje. Ale kiedy ta kultura zyskała popularność, okazało się, że roślina ta, podobnie jak większość drzew owocowych, może zachorować na choroby wirusowe, grzybowe i bakteryjne. Poniżej zostaną opisane choroby, na które najczęściej wpływa rokitnik zwyczajny.

Endomikoza

Endomykoza ― ta choroba grzybowa ma charakter ogniskowy. Objawia się w pierwszych dniach sierpnia, podczas gdy jagody są dotknięte, stają się miękkie, zwiotczałe i pojawia się w nich szary śluz, który nie ma zapachu. Z czasem skorupa takich owoców pęka, podczas gdy śluz wycieka i dostaje się do sąsiednich jagód, w wyniku czego dochodzi do ich infekcji. Rosa i deszczowa pogoda sprawiają, że endomykoza zaczyna się bardzo szybko rozwijać. Dotknięty krzew należy dwukrotnie spryskać chlorokisem miedzi lub mieszanką Bordeaux (1%). Po raz pierwszy rokitnik jest rozpylany, gdy tylko zanika, a drugi w połowie lipca.

czarny rak

jeśli na powierzchni dużych gałęzi pojawiają się ciemne plamy o okrągłym kształcie, oznacza to, że krzew jest dotknięty czarnym rakiem. Z czasem kora znajdująca się w tych plamach staje się czarna, pęka i znika, podczas gdy kolor drewna nabiera ciemnego odcienia, a on sam gnije. Najczęściej patogeny przenikają do ran pozostałych po przycięciu lub przez miejsca odmrożeń. Chore drewno i kora należy usunąć z dotkniętych obszarów rośliny, oczyszczając je do zdrowej tkanki. To miejsce jest następnie traktowane siarczanem miedzi, a następnie mieszaniną składającą się z dziewanny i gliny.

czarna nóżka

sadzonki rokitnika mogą zostać zainfekowane czarną nogą, której czynnikiem sprawczym są grzyby glebowe. Dotknięta sadzonka ma przerzedzenie pędu w miejscu kontaktu kolana podrodzinnego z ziemią. Na taką chorobę wpływają tylko bardzo młode sadzonki. W celu zapobiegania zaleca się stosowanie umytego piasku połączonego z glebą darniową do uprawy sadzonek. Zaleca się również podlewanie sadzonek 1 raz na kilka dni, używając do tego roztworu potasu manganowego o jasnoróżowym kolorze. Dotknięte rośliny wymagają codziennego leczenia roztworem nadmanganianu potasu.

Stegmina (parch)

ta choroba grzybowa atakuje młode płytki liściowe, łodygi i jagody. Często powoduje wysychanie łodyg, a czasem całego krzewu. W połowie lata na owocach pojawiają się błyszczące okrągłe czarne plamki, które stopniowo stają się coraz większe. Następnie w łzach pojawiających się na jagodach pojawiają się śluzowate formacje żółtego lub różowego koloru. Jagody stają się czarne i wysychają. Na powierzchni łodyg bieżącego sezonu pojawiają się czarne pęcherze, a na płytkach liściowych ― aksamitne Wrzody i czarne plamki. Jeśli spojrzysz na zainfekowaną roślinę, może się wydawać, że jest spryskana czarnym tuszem. W celach profilaktycznych konieczne jest przycinanie sanitarne za każdym razem jesienią, podczas gdy resztki roślin muszą zostać zniszczone. Następnie krzew spryskuje się roztworem mieszanki Bordeaux (1%), ale należy zauważyć, że należy to zrobić nie później niż 3 tygodnie przed zbiorem owoców.

szara i brązowa zgnilizna

w lipcu przy deszczowej pogodzie na rokitniku może rozwinąć się brązowa lub szara zgnilizna. Jeśli krzew jest zainfekowany brązową zgnilizną, wówczas na owocach powstają ciemne plamy, a jeśli są szare, obserwuje się marszczenie i więdnięcie jagód. Dotknięte rośliny należy odciąć i zniszczyć. W celu zapobiegania rokitnikowi należy odpowiednio podlewać, karmić, a także poluzować powierzchnię gleby w odpowiednim czasie.

ta kultura może również wpływać na Fusarium, verticillesis, alternariosis, fomosis, frotte rokitnika, martwicę pierścieniową gałęzi i martwicę corineum, mieszaną i sercowatą zgniliznę pnia. Jeśli jednak przestrzegasz zasad techniki rolniczej takiej rośliny, może ona wcale nie zachorować.

szkodniki rokitnika

poniżej zostaną opisane szkodniki, które najczęściej osiedlają się na rokitniku i stanowią dla niego poważne zagrożenie.

ćma Rokitnikowa

gąsienice ćmy rokitnika podczas obrzęku pąków wnikają do nich i gryzą od wewnątrz. Aby zniszczyć takiego szkodnika, konieczne jest spryskanie krzaka roztworem karbofosu podczas pęcznienia pąków.

Mucha Rokitnikowa

mucha rokitnika jest największym zagrożeniem dla takiej kultury. Może zostawić ogrodnika bez zbiorów. Pojawienie się tego szkodnika obserwuje się od połowy do końca czerwca. Larwy takiej muchy wnikają w owoce i gryzą ich miąższ. W rezultacie jagody stają się pomarszczone, ciemnieją i kruszą się. Dotknięty krzew w połowie lipca należy spryskać roztworem chlorofosu.

mszyca Rokitnikowa

mszyca Rokitnikowa jest owadem ssącym, który wysysa sok z młodych łodyg i liści. Szkodniki osiedlają się na niewłaściwej powierzchni liści, dzięki czemu zwijają się, żółkną i opadają z wyprzedzeniem. W przypadku, gdy nie ma zbyt wielu szkodników, roślinę można spryskać naparem z łuski cebuli lub naparem czosnku, liśćmi tytoniu mydłem do prania. Jeśli infekcja jest bardzo silna, krzew należy spryskać środkiem owadobójczym, na przykład podczas otwierania liści traktuje się go roztworem karbofosu (10%).

kleszcz rokitnikowy

tak bardzo mały szkodnik, jak roztocza rokitnika żywi się sokiem roślinnym, wysysając go z młodych płyt liściowych, w wyniku czego obserwuje się ich pęcznienie, deformację i śmierć. Zwalczaj tego szkodnika w taki sam sposób, jak mszyce.

jeśli roślina jest niewłaściwie pielęgnowana, inne szkodniki mogą się na niej osiedlić. Ale jeśli przestrzegasz zasad techniki rolniczej tej kultury, rokitnik zawsze będzie silny i zdrowy.

gatunki i odmiany rokitnika z opisem

istnieją tylko 2 rodzaje rokitnika zwyczajnego: rokitnik zwyczajny, występujący w naturalnych warunkach w górzystych regionach Indii, Nepalu, na południu hrabstwa Xinjiang W Chinach i Bhutanie, a także rokitnik zwyczajny ― rośnie w całej Europie.

rokitnik wierzbowy to drzewo osiągające wysokość około 15 metrów, a średnica jego pnia wynosi około 0,3 metra. Ostre liście lancetowate osiągają długość około 8 centymetrów i szerokość do 15 milimetrów. Białawe liście mają brązowo-czerwony kolor. Owocem jest pestkowiec o okrągłym kształcie i żółtym kolorze, który osiąga długość 0,7 cm.

Rokitnik kruszyny-opis tego gatunku można znaleźć na początku tego artykułu. Odmiany tego gatunku są szeroko uprawiane na średnich szerokościach geograficznych. Liczne odmiany są podzielone na małe i duże owoce, europejskie i syberyjskie, bez łożyska i kolczaste, późne dojrzewanie, w połowie sezonu i wczesne dojrzewanie. Odmiany syberyjskie nie mogą być uprawiane w Europie, ponieważ łagodne zimy z odwilżą są dla takiej rośliny szkodliwe. Z kolei odmiany europejskie nie są przystosowane do uprawy na Syberii, ponieważ nie są wystarczająco odporne na zimę.

najpopularniejsze odmiany rokitnika zostaną opisane poniżej.

wczesne dojrzałe odmiany

1. Perła . Ta przedwschodowa odmiana charakteryzuje się wydajnością i odpornością na mróz, ale susza i nadmierne ciepło mogą zaszkodzić roślinie. Pachnące pomarańczowe owoce mają jajowaty kształt.
2. Czerwonopłetwa . Ta odmiana charakteryzuje się wydajnością, odpornością na choroby i średnią mrozoodpornością. Krzew jest zwisający, silnie rosnący, kolce znajdują się na powierzchni całej łodygi. Jajowate stożkowe owoce są pachnące i kwaśne w kolorze jasnoczerwonym, ważą około 1 grama.
3. Inia . Odmiana jest odporna na zimę. Niski, zwisający krzew ma niezbyt bujną koronę. Słodkie pachnące owoce mają rurkowaty Okrągły kształt i czerwono-pomarańczowy kolor, ważą około 1 grama.
4. ażurowa . Ta odmiana bez łożysk charakteryzuje się wysoką wydajnością i odpornością na ciepło, mróz i suszę. Kwaśne owoce mają wydłużony cylindryczny kształt i pomarańczowo-żółty kolor, ważą około 1 grama.
5. złota kaskada . Odmiana bez łożyska o średniej wydajności charakteryzuje się wysoką odpornością na choroby i szkodniki. Pachnące słodko-kwaśne owoce pomarańczy ważą około 1 grama.

odmiany w połowie sezonu

1. blask . Odmiana wyróżnia się wydajnością i odpornością na mróz, choroby i szkodniki. Na zewnętrznej części łodyg znajduje się kilka małych kolców. Owoce w kolorze pomarańczowym mają lekko kwaśny smak.
2. ulubione . Ta odmiana ma bardzo wysoką odporność na mróz, choroby i szkodniki. Może to być krzew z wieloma kolcami lub średniej wielkości drzewem. Owoce o bogatym kolorze marchwi są dość duże, ważą więcej niż 1 gram.
3. Lisek . Odmiana charakteryzuje się wysoką wydajnością, odpornością na zimę i odpornością na choroby i szkodniki. Niski krzew jest słabo rozwinięty. Owoce średniej i dużej wielkości ciemnoczerwonego koloru mają doskonały smak.
4. botaniczna . Ta szybko rosnąca odmiana w kierunku przemysłowym jest odporna na mróz, choroby i szkodniki. Krzew umiarkowanie kolczasty. Pachnące duże owoce o podłużnym kształcie i szafranowo-pomarańczowym kolorze mają przyjemny, lekko kwaśny smak.
5. papryka . Odmiana jest owocna. Niezbyt wysoki kolczasty krzew ma koronę w kształcie parasola. Kwaśne owoce mają owalny kształt, pomarańczowy kolor i zapach ananasa.

w odmianach późno dojrzewających owoce po mrozie stają się słodsze i nie spadają przez długi czas. Popularne odmiany:

1. Elżbieta . Ta odmiana Rosyjskiej selekcji należy do najlepszych odmian o wysokiej wydajności. Niskie krzewy mają miniaturową koronę. Duże pomarańczowo-złote owoce mają kształt beczki i pachnący delikatny miąższ o słodko-kwaśnym smaku.
2. Czujska . Ta szybka odmiana charakteryzuje się stabilną wydajnością i wysoką odpornością na zimę, ale jest podatna na choroby grzybowe. Owoce w kolorze pomarańczowym mają średnią wielkość i słodko-kwaśny smak.
3. Zlata . Kolczasta odmiana charakteryzuje się stabilną wydajnością. Kolor dużych owoców jest słomkowo-jajeczny, kształt jest jajowaty, a smak jest lekko kwaśny.
4. Choinka . Ta rzadka odmiana jest odporna na mróz i choroby. Korona krzewu jest wąska, w kształcie stożka, wygląda podobnie do młodego świerka. Zielonkawo-cytrynowy kolor małe owoce mają kwaśny smak.
5. olbrzym . Odmiana bez łożysk o stabilnej wydajności i odporności na mróz. Duże owoce o pomarańczowym kolorze i jajowatym kształcie mają doskonały smak.

właściwości rokitnika: szkody i korzyści

przydatne właściwości rokitnika

jagody rokitnika, podobnie jak jego gałęzie, a także płytki liściowe, mają właściwości lecznicze. Skład rokitnika obejmuje: szczawiowe, winne i jabłkowe kwasy organiczne, witaminy C, B1, B2, PP, K, E, karoten i karotenoidy, flawonoidy, mangan, bor i żelazo, garbniki, fitoncydy, oleinowe i linolowe kwasy tłuszczowe.

w jagodach znajduje się beta-sitosteryna, która ma działanie przeciwsklerotyczne, a także serotonina, która jest bardzo ważna dla prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego. Wywar z owoców jest stosowany w wrzodach dwunastnicy i żołądka. Kompresy ze świeżych owoców pomagają w oparzeniach, odmrożeniach i wrzodach. Eksperci zalecają również stosowanie tych owoców dla mężczyzn w wieku powyżej 40 lat, ponieważ przyczyniają się do zwiększenia siły działania.

jagody i liście są w stanie oczyścić organizm ze szczawiu i kwasu moczowego. Z liści rokitnika przygotowuje się napar, który jest stosowany w leczeniu reumatyzmu, dny moczanowej i cukrzycy. W przypadku zaburzeń przewodu pokarmowego zaleca się stosowanie wywaru przygotowanego z gałęzi i liści tej rośliny. W przypadku objawów szkorbutu zaleca się przygotowanie herbaty z suszonych liści rokitnika.

jednak największą wartością jest olej z rokitnika zwyczajnego, który ma silne działanie bakteriobójcze. Zawiera witaminę E, witaminę F, która reguluje procesy metaboliczne skóry, sterole, pierwiastki śladowe i minerały krzem, srebro, miedź, wanad, nikiel, mangan i kobalt. Ten olej jest stosowany zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz. Przyczynia się do zwiększenia ilości białka w wątrobie, poprawy metabolizmu lipidów, stymulacji procesów regeneracyjnych w uszkodzonych tkankach. W przewlekłym zapaleniu krtani i zapaleniu gardła zaleca się leczenie tym olejem błony śluzowej jamy ustnej, a także jest stosowany do inhalacji. Zaleca się również stosowanie tego oleju przez dermatologów w celu zwiększenia wzrostu włosów, które wypadły z powodu niektórych chorób skóry.

środki stworzone na bazie oleju z rokitnika zwyczajnego mogą wielokrotnie poprawić tolerancję organizmu na leki przeciwnowotworowe, aw niektórych przypadkach przyczynia się do zwiększenia ich efektu terapeutycznego. Aby poprawić układ odpornościowy dziecka, konieczne jest mieszanie mleka z kilkoma kroplami oleju z rokitnika.

przeciwwskazania

owoce rokitnika zawierają dużą ilość karotenu, więc u osoby z osłabionym układem odpornościowym może wywołać reakcję alergiczną. W owocach występuje również wysoka zawartość kwasów, dlatego nie można ich jeść w chorobach wątroby, zapaleniu pęcherzyka żółciowego, zapaleniu trzustki, zapaleniu dwunastnicy, zwłaszcza jeśli choroba jest w stanie zaostrzenia. Nie mogą być również spożywane przez osoby ze skłonnością do biegunki. Rokitnik przyczynia się do zwiększenia kwasowości moczu, dlatego nie zaleca się go jeść w kamicy moczowej. Należy go również porzucić osobom z indywidualną nietolerancją.