Jarzębina (Sorbaria)jest przedstawicielem rodziny róż. W naturze takie rośliny występują w Azji. Rodzaj ten łączy tylko 10 gatunków. Nazwa takiej rośliny pochodzi od łacińskiego słowa "Sorbus", co tłumaczy się jako"jarzębina". Faktem jest, że płytki liściowe przedstawicieli tego rodzaju są bardzo podobne do liści jarzębiny zwyczajnej. Jako roślina ozdobna, jarzębina zaczęła być uprawiana od połowy XVIII wieku.
treść
cechy jarzębiny
Jarzębina to krzew liściasty, który może osiągnąć wysokość około 3 metrów. Może tworzyć bardzo piękne gęste zarośla,ponieważ rośnie w nim wiele korzeni. Kręte łodygi są pomalowane na szaro-żółty kolor. Skład niesparowanych złożonych płyt liściowych obejmuje od 9 do 13 par podwójnie piłowanych lub piłowanych liści. Piramidalne kwiatostany w kształcie wiechy składają się z wielu małych kwiatów o kremowym lub białym kolorze. Owoc jest ulotką.
taki krzew w projektowaniu krajobrazu służy do tworzenia nasadzeń grupowych i pojedynczych, a także służy do żywopłotu, do dekoracji zbiorników wodnych, a także do wzmacniania zboczy.
sadzenie jarzębiny w otwartym terenie
o której godzinie sadzić
jarzębinę sadzi się wczesną wiosną na otwartej glebie, zanim zacznie się przepływ soku lub po zakończeniu opadania liści jesienią. Roślina ta jest stosunkowo kochająca cień, więc można ją sadzić pod wysokimi drzewami. Czuje się równie dobrze w bardzo wilgotnej glebie i gęstej glebie gliniastej.
Jak sadzić
wielkość otworu do sadzenia powinna wynosić około 0,7 x 0,7 m, a jego głębokość nie powinna przekraczać 0,5 m.jeśli tworzysz lądowanie grupowe, odległość między okazami powinna wynosić co najmniej 100 centymetrów. Jarzębina jest podobna do cierni, ponieważ może szybko rosnąć, zdobywając wszystkie nowe terytoria, dlatego zaleca się pokrycie boków dołu do sadzenia łupkami lub blachami. Na dnie dołu musisz zrobić dobrą warstwę drenażową. Musi być pokryty warstwą mieszanki gleby składającej się z gleby połączonej z humusem lub kompostem. Następnie w otworze należy umieścić system korzeniowy sadzonki i wypełnić go glebą połączoną z materią organiczną. Podczas sadzenia upewnij się, że szyjka korzenia rośliny unosi się nad powierzchnią działki o 20-30 mm.posadzony krzew należy podlać, a pod nim wylewa się 20 litrów wody. Gdy ciecz zostanie całkowicie wchłonięta w ziemię, powierzchnia koła pnia będzie musiała zostać pokryta warstwą ściółki.
Pielęgnacja jarzębiny w ogrodzie
opieka nad jarzębiną jest dość prosta, a nawet początkujący sobie z tym poradzi. Pamiętaj, że gleba w pobliżu krzewu powinna być zawsze nieco wilgotna i luźna. Zapewnij mu terminowe usuwanie pędów podstawowych i chwastów i regularnie karm (gdy rośnie w ubogiej glebie). Przycinanie formacyjne odbywa się tylko w razie potrzeby.
podlewanie powinno być obfite, zwłaszcza jeśli występuje długotrwała susza. Górny opatrunek jest wytwarzany w małych porcjach co najmniej 2 razy w sezonie, a mieszanki odżywcze są płytko uszczelniane lub nakładane powierzchownie. Krzew jest karmiony kompostem, torfem lub humusem, w niektórych przypadkach stosuje się również złożone nawozy mineralne.
aby wygląd rośliny zawsze pozostawał tak spektakularny, jak to możliwe, konieczne jest terminowe odcięcie kwiatostanów, które zaczęły więdnąć. Na samym początku okresu wiosennego wykonuje się przycinanie sanitarne, w tym celu należy wyciąć wszystkie uszkodzone, uszkodzone przez szkodniki lub choroby, wysuszone gałęzie, a także te, które zagęszczają krzew. Jeśli nie przerzedzisz krzewu, łodygi staną się cieńsze, słabsze i starzeją się bardzo szybko. Przycinanie jarzębiny jest dobrze tolerowane, nawet odmładzające. Pamiętaj, że musisz systematycznie wycinać pędy korzeniowe.
przeszczep
przeszczep krzew toleruje bardzo dobrze. Ta procedura jest bardzo często wykonywana wraz z podziałem krzewu. Przygotowanie nowego otworu do sadzenia należy wykonać jesienią lub wiosną. Na jego dnie należy umieścić warstwę drenażową, a także przygotować mieszankę gleby składającą się z gleby usuniętej z dołu, a także z kompostu lub próchnicy. Usuń krzak z ziemi i, jeśli to konieczne, pokrój go na kilka części, należy zauważyć, że każda delenka powinna mieć silne pędy i dobrze rozwinięte korzenie. Miejsca cięcia należy posypać zmiażdżonym węglem drzewnym, a następnie delenki sadzi się w nowych miejscach. Jeśli nie dokonasz podziału krzewu, wykopana roślina będzie musiała zostać umieszczona w otworze do sadzenia, który jest wypełniony przygotowaną mieszanką gleby. Gleba wokół krzewu jest ubijana,a następnie obfite podlewanie.
rozmnażanie jarzębiny
możesz rozmnażać taką roślinę, dzieląc krzak, ta procedura jest bardzo szczegółowo opisana powyżej. Teoretycznie można rozmnażać jarzębinę za pomocą nasion, ale w praktyce sadzonki pojawiają się bardzo rzadko. Najczęściej ogrodnicy rozmnażają ten krzew za pomocą zdrewniałych sadzonek i warstw.
rozmnażanie jarzębiny przez warstwowanie jest bardzo proste i łatwe. Wiosną konieczne będzie wybranie silnej zdrowej i długiej łodygi i zgięcie jej do powierzchni witryny w taki sposób, aby stykało się z nią kilka pąków. Następnie łodyga jest zamocowana w tej pozycji i pokryta ziemią, podczas gdy jej wierzchołek powinien pozostać wolny. Nie zapomnij podlewać warstw w odpowiednim czasie w lecie. Po kilku tygodniach warstw zapuści korzenie, a późnym latem lub wczesną jesienią można je odciąć od rośliny macierzystej i posadzić w nowym miejscu.
sadzonki są cięte ze zdrewniałych łodyg, a długość segmentów wierzchołkowych może wynosić od 20 do 30 centymetrów. Aby ukorzenić, sadzi się je w pudełku wypełnionym mieszanką ziemi. Upewnij się, że gleba jest trochę wilgotna przez cały czas. Jeśli sadzonki z powodzeniem ukorzenią się, ich wierzchołki będą musiały zacząć rosnąć.
choroby i szkodniki
taki krzew charakteryzuje się wysokimi właściwościami fitoncydowymi, co tłumaczy jego odporność na choroby i szkodniki. Bardzo rzadko mogą na nim osiedlić się zielone mszyce lub przędziorków. Takie ssące owady wysysają sok roślinny z krzaka, w wyniku czego staje się ospały, a łodygi deformują się i żółkną liście. Ponadto istnieje duże prawdopodobieństwo, że takie szkodniki zainfekują jarzębinę mozaiką wirusową. Taka choroba nie jest leczona, dlatego wystarczy wykopać i zniszczyć roślinę. Aby pozbyć się takich owadów, uciekają się do leczenia dotkniętego okazu roztworem Fitoverma lub Mitak.
po kwitnieniu
Po zakończeniu kwitnienia konieczne będzie przycięcie wszystkich więdnących kwiatostanów. Pod koniec opadania liści wysuszone liście należy zebrać i zniszczyć. Jarzębina charakteryzuje się wyjątkowo wysoką odpornością na mróz, jest w stanie wytrzymać nawet silne mrozy bez schronienia.
rodzaje i odmiany jarzębiny ze zdjęciami i nazwami
uprawiane są tylko 4 gatunki jarzębiny:
Jarzębina filcowa (Sorbaria tomentosa)
ten gatunek pochodzi z Azji Wschodniej. Na wysokości taka roślina może osiągnąć 6 metrów. Krzew w naturze woli rosnąć na zboczach górskich. Nie ma kwitnienia. Ma niską odporność na zimno.
Jarzębina drzewiasta (Sorbaria arborea)
w naturze występuje w Azji Wschodniej. Wysokość takiego krzewu nie przekracza 6 metrów. Taka wolno rosnąca roślina ma wysoką odporność na mróz. Kwitnienie obserwuje się w lipcu–sierpniu.
Jarzębina Pallas (Sorbaria pallasii)
ta roślina w naturze można znaleźć na skalistych zboczach Transbaikalia i Dalekiego Wschodu. Wysokość tego spektakularnego jarzębiny nie przekracza 1,2 m. Kolor młodych łodyg jest brązowy, są nagie lub cienko Owłosione z rozgałęzionymi jasnożółtymi włosami. Stare łodygi pokryte są łuszczącą się korą. Niesparowane liniowo-lancetowate płytki liściowe osiągają długość 15 centymetrów, z reguły na ich powierzchni znajduje się pokwitanie składające się z włosów o czerwonym kolorze. Niezbyt duże wierzchołkowe kwiatostany w kształcie wiechy składają się z białych lub kremowych kwiatów, których średnica wynosi 1,5 cm. Owocem jest owłosiona ulotka. Taki krzew jest odporny na zimę.
Jarzębina jarzębina (Sorbaria sorbifolia)
ten gatunek jest najbardziej popularny wśród ogrodników. W Warunkach dzikich tworzy zarośla na brzegach rzek i skrajach lasów Dalekiego Wschodu, Korei, Syberii, Chin i Japonii. Wysokość krzewu nie przekracza 200 centymetrów. Kolor prostych łodyg jest brązowo-szary. Długość ostrołukowych niesparowanych blaszek liściowych wynosi około 0,2 M, mają spiczasty wierzchołek. Kiedy płytki liściowe dopiero kwitną, mają pomarańczowo-różowy odcień, latem ich kolor jest jasnozielony, a jesienią zmienia się na karminowo-czerwony lub żółty. Długość piramidalnych Wiech nie przekracza 0,3 m, składają się z pachnących kwiatów o kremowym kolorze. Mają bardzo długie pręciki, dzięki czemu kwiatostany wyglądają puszysto. Owoc jest zrośniętą ulotką w kształcie dzbanka.
