Irga

Irga (Cotoneaster) należy do rodziny róż i jest reprezentowana przez liściaste i wiecznie zielone wolno rosnące krzewy lub małe drzewa. Nazwał tę roślinę Szwajcar K. Baugin, który był botanikiem, skomponował nazwę dwóch greckich słów "cotonea" — "pigwa" i "aster" - "o podobnym wyglądzie". Roślina otrzymała taką nazwę ze względu na fakt, że jeden gatunek irgi ma płytki liściowe, które są bardzo podobne do liści pigwy. Ten rodzaj łączy ponad 100 gatunków, odmian i odmian. Takie rośliny występują naturalnie w Eurazji i Afryce Północnej. Niedoświadczeni ogrodnicy uważają, że irga i dereń są tymi samymi roślinami. W rezultacie sadzą irgi ze względu na smaczne owoce, ale nie będą na nie czekać. Rośliny te są tylko nieco podobne pod względem nazw, a poza tym są zupełnie inne, a nawet należą do różnych rodzin. Irga ma owoce podobne do małego jabłka i po prostu nie można ich jeść. Dereń ma soczyste i smaczne owoce. Irga jest cenna, ponieważ ma bardzo piękny wygląd i dlatego może stać się godną ozdobą każdego ogrodu.

funkcje irgi

ten krzew, w zależności od gatunku, może być wiecznie zielony lub liściasty. Większość irgi to krzew o dużej długości, który jest często używany do kształtowania krajobrazu ulic. W miastach często można spotkać żywopłot z takiej rośliny. Małe, proste, naprzemiennie rozmieszczone płytki liściowe są całokształtne i mają jajowaty kształt. Latem mają ciemnozielony kolor, a jesienią zmieniają kolor na różne odcienie czerwieni. Małe kwiaty są pomalowane na biało lub różowo. Mogą być pojedyncze lub wchodzą w skład kwiatostanów w kształcie pędzla lub tarczy. Owoce rośliny są małe i mają czarny lub czerwony kolor. Ten bardzo wolno rosnący krzew może być uprawiany w tym samym miejscu przez około 50 lat, aw niektórych przypadkach dłużej. Uprawia się około 40 gatunków takiej rośliny, ale oprócz nich rośnie wiele odmian i odmian irgi. Najbardziej popularne są irgi: całe, błyszczące i aroniowe, które charakteryzują się wysoką odpornością na mróz. Ogrodnicy amatorzy lubią tę roślinę, ponieważ jest mało wymagająca w pielęgnacji i bezpretensjonalna. Profesjonalni ogrodnicy często używają tego krzewu do tworzenia żywopłotu.

sadzenie irgi

o której godzinie sadzić

prawie wszystkie rodzaje takiej rośliny zaleca się sadzić na otwartej glebie wiosną. W takim przypadku musisz poczekać, aż ziemia dobrze się rozgrzeje, ale pąki nie powinny jeszcze zacząć się otwierać. Taki krzew można również sadzić jesienią, a należy to zrobić po masowym opadaniu liści, ale zanim zaczną się mrozy. Na przykład jesienią zaleca się sadzenie irgi aroniowej i błyszczącej. Taka roślina może być bezpiecznie uprawiana w zacienionych obszarach, a jednocześnie będzie wyglądać dość imponująco. Ale jeśli krzew zostanie posadzony na otwartym, dobrze oświetlonym obszarze, może osiągnąć szczyt swojej dekoracyjności. Jaka jakość gleby dla irgi nie jest szczególnie ważna. Doświadczeni ogrodnicy radzą wlać odpowiednią mieszankę gleby bezpośrednio do otworu do sadzenia.

Jak sadzić

wielkość otworu do sadzenia dla tej rośliny powinna wynosić 50 x 50 x 50 centymetrów. Na dnie należy położyć warstwę drenażową o wysokości 20 centymetrów, a do tego zaleca się stosowanie połamanej cegły lub żwiru. Na wierzchu należy wypełnić mieszanką ziemi składającą się z piasku, torfu, próchnicy i ziemi darniowej, które należy wziąć w stosunku 1:1:1:2. Jeśli to możliwe, zaleca się wlać od 200 do 300 gramów wapna do powstałej mieszanki ziemi. Wybierając miejsce do sadzenia, należy pamiętać, że odległość od irgi do sąsiedniego drzewa, krzewu lub struktury powinna wynosić od 0,5 do 2 metrów. Ostateczna wartość odległości w tym przypadku zależy od szacowanej wielkości korony dorosłego krzewu. Podczas sadzenia sadzonki należy zwrócić uwagę na fakt, że jej szyjka korzenia powinna znajdować się na tym samym poziomie co powierzchnia gleby. Po zakończeniu sadzenia gleba musi być dobrze zagęszczona, a roślina podlana. Gdy woda wsiąka w glebę, powierzchnia koła pnia jest pokryta ośmiocentymetrową warstwą ściółki (torf). Jeśli żywopłot powstaje z błyszczącej irgi, zaleca się wykonanie wykopów zamiast dołów do sadzenia.

Pielęgnacja irgi

nie ma nic skomplikowanego w sadzeniu i uprawie irgi. Jednocześnie trudne sytuacje podczas uprawy tego krzewu występują niezwykle rzadko i można je łatwo rozwiązać. Najważniejszą rzeczą, którą każdy ogrodnik musi wiedzieć, jest to, że taka roślina reaguje wyjątkowo negatywnie na stagnację płynów w systemie korzeniowym. Pozostałe niekorzystne zjawiska naturalne nie wyrządzają mu praktycznie żadnej szkody. Podlewanie tej rośliny wcale nie jest konieczne, a nawet w długim suchym i dusznym okresie. Jeśli przez cały okres letni nie ma deszczu, nadal będziesz musiał podlewać irgi i musisz to robić raz na pół miesiąca, a od 70 do 80 litrów wody pozostawia 1 dorosły krzew. Po deszczu lub podlewaniu konieczne jest pielenie krzewu i poluzowanie powierzchni gleby pod nim na głębokość od 10 do 15 centymetrów. Należy pamiętać, że liście krzewu należy systematycznie myć strumieniem wody, zwłaszcza jeśli taki żywopłot z irgi jest używany zamiast ogrodzenia, które wychodzi na ruchliwą ulicę.

górny opatrunek

po nadejściu pierwszych ciepłych wiosennych dni konieczne będzie karmienie krzewu nawozami zawierającymi azot. Aby to zrobić, możesz użyć roztworu mocznika (na 10 litrów wody 25 gramów substancji) lub granulek o przedłużonym działaniu Kemira-Universal. Przed kwitnieniem rośliny należy karmić superfosfatem (60 g na 1 m ² ) i potasem (15 g na 1 m ² ). Po zakończeniu sezonu powierzchnia koła pnia będzie musiała zostać pokryta warstwą ściółki (torf).

przycinanie irgi

do przycinania taka roślina jest niezwykle pozytywna. Doświadczeni ogrodnicy i projektanci tworzą różne kształty z krzaków, na przykład pryzmaty, stożki, półkule itp. Do kręconego przycinania irgi potrzebujesz nie tylko specjalnego narzędzia, ale także pewnego doświadczenia i wiedzy. Pędy rosnące po przycięciu są zdolne do zachowania nadanego im kształtu. Taki krzew jest również przycinany do celów sanitarnych, podczas gdy konieczne jest odcięcie gałęzi, które są ranne, stare, dotknięte chorobą lub przyczyniające się do pogrubienia korony. Z biegiem lat istnieje potrzeba odmładzającego przycinania. Strzyżenie sanitarne można wykonać w dowolnym miesiącu. Jednocześnie przycinanie w celu utworzenia korony lub odmłodzenia krzewu powinno odbywać się wczesną wiosną, dopóki pąki nie zaczęły się otwierać.

choroby i szkodniki

ta roślina jest bardzo odporna na choroby i szkodniki. Jednak dość rzadko mszyce jabłoniowe mogą osiedlić się na dolnej powierzchni liści. U zainfekowanych okazów płytki liściowe stają się pomarszczone, a łodygi wykrzywiają się i wysychają. Również na irgi mogą osiedlić się łuski lub roztocza. Aby pozbyć się takich szkodników, możesz użyć wywarów wykonanych z tytoniu, machorki lub krwawnika. Możesz również użyć silniejszych środków owadobójczych. Irga częściej niż inne choroby choruje na Fusarium. Aby wyleczyć krzew, musisz wyciąć dotknięte części rośliny do zdrowej tkanki, a następnie potraktować ją środkiem grzybobójczym.

rozmnażanie irgi

różne rodzaje takiej rośliny można rozmnażać na różne sposoby. Ci, którzy chcą wyhodować ten krzew z nasion, muszą wziąć pod uwagę, że jego nasiona mają wyjątkowo niskie kiełkowanie, w związku z tym należy je wysiewać z rezerwą. Siew odbywa się bezpośrednio w otwartym terenie przed zimą. Przed nadejściem wiosny nasiona będą mogły przejść naturalną rozwarstwienie w ziemi. Sadzonki powinny pojawić się wraz z nadejściem wiosny. Roślina ta może być również rozmnażana przez sadzonki, dzielenie krzewu i nakładanie warstw.

jak uprawiać z nasion

najpierw musisz zebrać owoce rośliny i poczekać, aż lekko się podpiszą, w tym przypadku miąższ można dość łatwo oddzielić od kości. Wyekstrahowane nasiona należy dokładnie umyć w czystej wodzie. Następnie umieszcza się je w szklanym słoju wypełnionym wodą. Te nasiona, które pozostaną unoszące się na powierzchni, można bezpiecznie wyrzucić. Do siewu należy użyć tych, które spadły na dno pojemnika. Następnie nasiona należy połączyć z torfem i piaskiem, a powstałą mieszaninę umieścić w pudełkach. Następnie pudełka są przechowywane do przechowywania przed nadejściem wiosny w miejscu, w którym Temperatura powietrza utrzyma się na poziomie około 0 stopni. W ten sposób nasiona będą mogły zostać rozwarstwione i wiosną będą musiały zostać posadzone na otwartej ziemi. Warto jednak wziąć pod uwagę, że nawet prawidłowo przeprowadzona stratyfikacja nie gwarantuje, że nasiona wykiełkują.

sadzonki

po przycięciu błyszczącego krzewu irgi pozostanie wiele sadzonek, które można ukorzenić. Jednak najbardziej odpowiednim czasem na cięcie sadzonek jest Czerwiec. Plastry przygotowanych sadzonek należy zanurzyć w pojemniku wypełnionym roztworem na 24 godziny, co stymuluje tworzenie korzeni. Następnie należy je sadzić na wcześniej przygotowanym łóżku pod kątem 45 stopni. Gleba powinna być luźna i lekka oraz składać się z torfu i piasku. Następnie należy podlewać sadzonki ciepłą wodą i przykryć je dużą plastikową butelką, w której najpierw należy odciąć szyję. W upalny dzień irga może zacząć wirować, a aby temu zapobiec, schronienie należy usunąć na dzień. Podlewanie można wykonać bez usuwania schronienia. Przed nadejściem następnej wiosny sadzonki dadzą korzenie i można je sadzić w stałym miejscu.

jak rozmnażać warstwami

ta metoda rozmnażania jest często stosowana w przypadku gatunków okrywowych, na przykład irgi poziomej lub pełzającej. U tych gatunków łodygi znajdują się w bezpośrednim sąsiedztwie powierzchni gleby lub dotykają jej. Wybierz młode łodygi i przymocuj je do powierzchni gleby za pomocą haczyka lub zszywki wykonanej z metalu. Następnie miejsce mocowania należy posypać, używając do tego humusu. Wraz z nadejściem następnej wiosny ukorzenione warstwy można oddzielić od krzewu macierzystego i przesadzić do stałego miejsca. Ta metoda rozmnażania jest najprostsza i najskuteczniejsza.

jak rozmnażać przez podział krzewu

Dorośli, silnie zarośnięte krzewy można całkowicie podzielić na kilka części. Powstałe delenki można ukorzenić. Ta metoda wyróżnia się szybkością i wysoką wydajnością. Możesz podzielić krzak wiosną lub jesienią, a delenki należy natychmiast sadzić w stałym miejscu.

Irga zimą

Jesień

prawie wszystkie rodzaje irgi różnią się odpornością na mróz i mogą bezpiecznie przetrwać zimę bez izolacji. Jednak koło pnia musi być posypane warstwą ściółki (torf). W przypadku, gdy istnieje zagrożenie zamarznięciem irgi, zaleca się zgięcie jej do powierzchni gleby i zamocowanie w tej pozycji. Następnie krzew należy rzucić suszonymi liśćmi.

zimowisko

jeśli oczekuje się śnieżnego lub zbyt mroźnego okresu zimowego, krzew można dodatkowo zaizolować materiałem pokrywającym lub świerkowymi gałęziami. Jeśli spadnie duża ilość śniegu, zaleca się usunięcie schronienia. Krzaki będą musiały być pokryte warstwą śniegu. Na środkowym pasie irga jest najbardziej popularna, aronia i błyszcząca. Gatunki te charakteryzują się bardzo wysoką odpornością na zimę i mogą wytrzymać silne mrozy bez izolacji.

rodzaje i odmiany irgi ze zdjęciami i nazwami

poniżej zostaną opisane rodzaje irgi, które są najbardziej popularne wśród ogrodników.

Irga błyszcząca (Cotoneaster lucidus)

jego ojczyzną jest Wschodnia Syberia. Krzew ten może rosnąć w naturze zarówno w grupach, jak i pojedynczo. Ten krzew liściasty ma gęste liście i jest wyprostowany. Na wysokości taka roślina może osiągnąć 200 centymetrów. Na powierzchni młodych pędów znajduje się gęste pokwitanie. Długość ciemnozielonych błyszczących blaszek liściowych wynosi około 5 centymetrów, przy czym mają one kształt eliptyczny i są spiczaste w kierunku wierzchołka. Luźne kwiatostany w kształcie tarczy składają się z różowych kwiatów. Kwitnienie rozpoczyna się w maju lub czerwcu i trwa 4 tygodnie. Po kwitnieniu pojawiają się błyszczące czarne kuliste owoce, które nie spadają przed nadejściem zimy. Krzew zaczyna owocować w wieku czterech lat. Ten gatunek służy do tworzenia żywopłotu lub dekoracji trawnika i krawędzi. Uprawiana od początku XIX wieku.

Irga aroniowa (Cotoneaster melanocarpus)

nadaje się do uprawy na średnich szerokościach geograficznych, ponieważ ma wystarczającą odporność na zimę. W takim dereniu, w przeciwieństwie do wielu innych rodzajów, owoce można jeść. W warunkach naturalnych krzew ten występuje w Azji Środkowej, Europie Środkowej, na Kaukazie i północnych Chinach. Wysokość krzewu może osiągnąć 200 centymetrów. Na brązowo-czerwonych łodygach znajdują się czarne owoce. Długość jajowatych blaszek liściowych wynosi około 4,5 centymetra, podczas gdy ich przednia strona jest ciemnozielona, a po niewłaściwej stronie Biała. Wierzchołek liści jest tępy lub wgłębiony. Roślina zaczyna przynosić owoce każdego roku od piątego roku życia. Luźne kwiatostany racemose składają się z 5-12 różowych kwiatów. Kwitnienie trwa około 25 dni. Ten rodzaj jest odporny na mróz i suszę. A ta doskonała roślina miodu ma drewno, z którego wykonane są rurki, Laski itp. Wyróżnia się luźnymi opadającymi kwiatostanami i większymi owocami w porównaniu do pierwotnego wyglądu. Uprawiana od 1829 r.

Irga całokształtna lub irga zwyczajna (Cotoneaster integerrimus)

ten krzew liściasty w warunkach naturalnych można spotkać od północnego Kaukazu po Kraje bałtyckie na zboczach górskich, w piaskowcach i wapieniach. Taka roślina jest uprawiana dość rzadko. Na wysokości krzew może osiągnąć 200 centymetrów. Ma zaokrągloną koronę. Na powierzchni młodych rozgałęzionych łodyg występuje Owłosione pokwitanie. Z czasem jednak stają się gołe. Długość szerokojajcowych blaszek liściowych wynosi około 5 centymetrów. Ich przednia strona ma gładki błyszczący ciemnozielony kolor, a po niewłaściwej stronie jest szaro — filcowa. Kwiatostany racemose składają się z 2-4 kwiatów o białawo-różowym kolorze. Średnica nasyconych czerwonych owoców wynosi około 10 mm. taka roślina jest bardzo odporna na mróz, suszę i gaz. Uprawiana od 1656 r.

Irga pozioma (Cotoneaster horizontalis)

ten krzew ma związek z gatunkami rozpostartymi. Wysokość takiej wiecznie zielonej rośliny wynosi około 100 centymetrów, a jej korona może osiągnąć szerokość 150-200 centymetrów. Łodygi są umieszczone w warstwach, takich jak grzbiet ryby. Błyszczące zielone płytki liściowe o zaokrąglonym kształcie zmieniają kolor na ognisty czerwony jesienią. Małe białawo-różowe kwiaty ujawniają się w ostatnich dniach maja. Kwitnienie trwa około 20 dni. Na krzaku pojawia się wiele szkarłatnych owoców, które dojrzewają w pełni we wrześniu. W niektórych przypadkach nie spadną do następnej wiosny. Ten typ ma specjalne wymagania dotyczące jakości i składu gleby. Uprawiana od 1880 r. istnieje kilka odmian:

1. variegatus. Osiąga wysokość 0,3 m, a średnica korony wynosi około 150 centymetrów. Płytki liściowe mają pasek koloru białego wzdłuż krawędzi.
2. Perpusillis. Wysokość rozłożonego krzewu osiąga 0,2 metra, a jego średnica może osiągnąć 1 metr. Wolno rosnący. Różowe kwiaty kwitną na początku lata. Dojrzewanie szkarłatnych owoców odbywa się w ostatnie letnie dni. Zielone płytki liści jesienią zmieniają kolor na bordowy.

Dereń Dammera (Cotoneaster dammeri)

ten krzew wygląda bardzo podobnie do poziomej irgi. W warunkach naturalnych można spotkać w górach środkowych Chin. Pełzające łodygi praktycznie stykają się z powierzchnią gleby, w związku z tym często dochodzi do ich niezależnego ukorzenienia. Łodygi rozgałęziają się w tej samej płaszczyźnie, podczas gdy unoszą się nie więcej niż 20-30 centymetrów. Jednocześnie mogą rosnąć do 150 centymetrów szerokości. Małe skórzaste płytki liściowe mają kształt eliptyczny. Latem są ciemnozielone, a jesienią fioletowe. Siedzące kwiaty są pomalowane na jasnoczerwony kolor. Dojrzewanie jagód czerwono-koralowych następuje we wrześniu, podczas gdy przez długi czas pozostają na krzaku. Uprawiana od 1900 r. odmiany cieszące się popularnością:

1. Eiholz. Osiąga wysokość 0,6 m i ma pomarańczowo-czerwone jagody.
2. Coral Beauty. Wysokość krzewu wynosi około 0,4 m. Duże pojedyncze jagody są pomalowane na Czerwono. Roślina ta charakteryzuje się największą odpornością na mróz ze wszystkich odmian, które są w tej formie.
3. Sztokholm. Wysokość krzewu wynosi około 100 centymetrów. Kolor jagód jest bogaty czerwony.

Irga prasowana (Cotoneaster adpressus)

ten krzew jest pełzaczem karłowatym. Osiąga wysokość około 50 centymetrów, a jego średnica wynosi około 100 centymetrów. Łodygi są dociskane do powierzchni gleby. Małe płytki liściowe mają zaokrąglony kształt. Latem są jasnozielone, a jesienią-bogate lub ciemnoczerwone. W ostatnich dniach wiosny ujawnia się duża liczba różowych kwiatów. Taka roślina na zimę musi być przykryta.

również ogrodnicy uprawiają irgi: rozłożony, Murinsky, ostrolistny, drobnolistny, wielokwiatowy, różowy, jednokwiatowy, Henry, bąbelkowy, Franchet, kistetsvetny.