Berberys

rodzaj roślin, takich jak berberys (Berberis), jest bezpośrednio związany z rodziną berberysów i jest reprezentowany przez krzewy, a także drzewa. Nazwa berberys pochodzi od arabskiego słowa "beiberi", co tłumaczy się jako"mające kształt muszli". Największe występowanie berberysu w warunkach naturalnych obserwuje się w górzystych regionach półkuli północnej. Ten rodzaj łączy 170 gatunków różnych roślin, a część z nich jest uprawiana przez ogrodników. Pyszny dżem, napoje są przygotowywane z owoców berberysu, roślina jest również używana do produkcji leków w domu. A taka roślina ma dość spektakularny wygląd. Liście berberysu odmianowego można pomalować na różne kolory, na przykład zielony, fioletowy, żółty, a także mogą być różnorodne, niejednolite lub mieć obramowanie. Nawet różne gatunki i odmiany mogą różnić się wysokością krzewu, która waha się od 30 do 300 centymetrów.

cechy berberysu

taki krzew może być wiecznie zielony, liściasty i półzimozielony. Występują na nim kolce, a także skórzaste lub proste blaszki liściowe. Kolce są zmodyfikowanymi liśćmi, podczas gdy pozostała z nich tylko środkowa żyła. W zatokach kolców następuje rozwój krótkich łodyg, z tego powodu płytki liściowe są zbierane w rodzaju wiązek. Na łodygach tego roku płytki liściowe są umieszczone pojedynczo w spirali. Małe pachnące kwiaty o złotym żółtym lub pomarańczowym kolorze z plamami czerwieni. Z reguły kwiaty są częścią kwiatostanów w kształcie dłoni lub corymbose, ale w niektórych przypadkach są pojedyncze. Na każdym płatku znajduje się para nektarników. Podczas kwitnienia berberysu pszczoły lecą na aromat kwiatów, taka roślina jest uważana za dobrą roślinę miodową. W zależności od gatunku i odmiany owoce mogą mieć inny kształt i kolor. Ta roślina dobrze rośnie w mieście, ponieważ wyróżnia się bezpretensjonalnością, odpornością na suszę. A berberys doskonale rośnie i rozwija się w każdej glebie. Ta roślina doskonale nadaje się do tworzenia żywopłotów.

jak sadzić berberys

o której godzinie sadzić

Z reguły sadzenie sadzonek berberysu odbywa się wiosną po całkowitym rozmrożeniu gleby. Jednak lądowanie musi mieć czas na wykonanie przed otwarciem pąków. Jednak w niektórych przypadkach sadzenie można wykonać jesienią. A raczej w czasie, gdy występuje masowy spadek liści. Taka mało wymagająca w pielęgnacji roślina może być uprawiana w częściowo zacienionym miejscu, a także na otwartym terenie, ponieważ nie boi się podmuchów wiatru i przeciągów. Należy pamiętać, że gatunki i odmiany z fioletowymi płytkami liściowymi wyglądają znacznie bardziej spektakularnie, jeśli rosną w słonecznym miejscu. Najbardziej odpowiednia gleba jest neutralna, ale berberys rośnie całkiem normalnie i rozwija się w glebie o pH mniejszym niż 7. W przypadku, gdy gleba jest nadmiernie kwaśna, konieczne będzie dodanie do niej wapna. Konieczne nawozy można wykonać zarówno na kilka miesięcy przed sadzeniem sadzonki, jak i bezpośrednio przed sadzeniem. Tak więc do dołu należy dodać 100 gramów superfosfatu, 200 gramów popiołu drzewnego, 400 gramów wapna gaszonego i od 8 do 10 kilogramów gleby ogrodowej zmieszanej z kompostem lub humusem.

funkcje lądowania

jeśli sadzisz krzewy pojedynczo, należy zachować między nimi odległość od 150 do 200 centymetrów. W przypadku, gdy taki krzew jest używany do tworzenia żywopłotu, wówczas na 1 metr bieżący sadzi się nie więcej niż 2 krzewy. Doły do sadzenia należy przygotować 14-20 dni przed sadzeniem rośliny. Rozmiar takiego dołu powinien wynosić 40 x 40 centymetrów,a głębokość wykopu na żywopłot wynosi 0,4 metra. Aby poprawić napowietrzanie systemu korzeniowego, dno wykopu lub wykopu należy wypełnić warstwą piasku. W przypadku, gdy gleba jest neutralna lub lekko kwaśna, przed posadzeniem berberysu należy do niej zastosować nawozy wskazane powyżej, ale nie trzeba wlewać popiołu i wapna. Po przygotowaniu dziury umieszcza się w niej sadzonkę i wlewa niezbędną ilość gleby, która jest następnie zagęszczana. Następnie roślinę należy podlać dużą ilością wody, a powierzchnię koła pnia posypać warstwą ściółki (kompostem lub torfem). Po zasadzeniu berberysu należy odciąć jego część, która znajduje się nad powierzchnią gleby. Należy jednak zauważyć, że pozostała część powinna mieć od 3 do 5 dobrze rozwiniętych nerek.

Pielęgnacja berberysu

uprawa

nawet osoba, która jest początkująca w ogrodnictwie, może uprawiać berberys. Faktem jest, że jest niezwykle bezpretensjonalny i mało wymagający w pielęgnacji, a opieka nad wszystkimi gatunkami i odmianami powinna być w ten sam sposób. Na przykład opieka nad berberysem Thunberg, który jest najczęściej uprawiany jako krzew ozdobny, jest całkowicie identyczna z tym, co jest używane do uprawy odmian z jadalnymi owocami. W związku z tym wystarczy tylko raz dokładnie przestudiować, jak prawidłowo uprawiać taki krzew, a następnie będzie można uprawiać jego różne rodzaje i odmiany.

Pielęgnacja berberysu polega na podlewaniu, przycinaniu, spulchnianiu gleby, usuwaniu chwastów i terminowym nawożeniu. Jeśli okres letni różni się długimi okresami suchymi, wówczas podczas nich podlewanie należy przeprowadzać 1 raz na 7 dni, podczas gdy używa się chłodnej wody, którą należy wlać bezpośrednio pod korzeń, uważając, aby płyn nie znalazł się na powierzchni płytek liściowych. Jeśli latem jest wystarczająca ilość deszczu, podlewanie tego krzewu nie jest konieczne. Nowo posadzone rośliny należy podlewać 1 raz w tygodniu, aż zachorują i zaczną rosnąć. Jeśli lato było zbyt deszczowe i wilgotne, może to spowodować gnicie systemu korzeniowego berberysu, ponieważ reaguje on wyjątkowo negatywnie na gromadzenie się płynu w glebie. Nie zapomnij zebrać całej chwastów w odpowiednim czasie, a także pędów, które rosną w pobliżu krzaka w dużych ilościach. Konieczne jest również poluzowanie powierzchni gleby. Aby zmniejszyć liczbę pielenia, rozluźnienia gleby i podlewania, konieczne jest posypanie powierzchni gleby warstwą ściółki (trocinami, torfem lub skorupą orzecha włoskiego).

karmienie

ilość nawozu wprowadzanego do gleby podczas sadzenia rośliny wystarcza na około 12 miesięcy. Wraz z nadejściem następnej wiosny berberys należy karmić nawozem zawierającym azot, w tym celu stosuje się roztwór mocznika (na 10 litrów wody od 20 do 30 gramów substancji). W kolejnych latach berberys musi być karmiony nawozem zawierającym azot z częstotliwością 1 raz na 3 lub 4 lata. Jednak w przypadku, gdy ten krzew jest uprawiany w celu uzyskania owoców, to po zakończeniu kwitnienia i pod koniec sezonu konieczne będzie dodanie potasu i fosforu do gleby (na 1 krzak pobiera się 15 gramów superfosfatu i 10 gramów nawozu potasowego). Do nawożenia można użyć tak złożonego nawozu, jak Kemira-Universal. Konieczne jest wprowadzenie takiego nawozu do gleby w pierwszych dniach lipca, a 15 gramów substancji pobiera się na 10 litrów wody.

przycinanie

podczas przycinania konieczne będzie odcięcie pędów dotkniętych chorobą lub szkodnikami, a także osłabionych, wysuszonych, a także tych, które przyczyniają się do zagęszczania. Jeśli gatunek jest dekoracyjny, po raz pierwszy należy go przyciąć wiosną po osiągnięciu wieku jednego roku. W takim przypadku należy odciąć 1/3 lub 2/3 części pędu. W kolejnych latach krzew jest przycinany 2 razy w roku, a mianowicie w pierwszych dniach czerwca i na początku sierpnia. Takie przycinanie jest zarówno sanitarne, jak i kształtujące. Te gatunki i odmiany, które są niewymiarowe, nie mogą być poddawane procedurze przycinania.

choroby i szkodliwe owady

szkodniki takie jak berberysowiec, mszyca berberysowa lub kwiatowa rozpiętość mogą zaszkodzić temu krzewowi. W krzaku zainfekowanym mszycami płytki liściowe zaczynają się marszczyć i wysychać. Rozpiętość stanowi duże zagrożenie dla tych gatunków, które mają jadalne owoce,ponieważ je. Do eksterminacji mszyc stosuje się roztwór mydła do prania (na wiadro wody 300 gramów substancji). Aby zniszczyć gąsienice piły, a także rozpiętość, konieczne jest potraktowanie krzewu 1-3-procentowym roztworem chlorofosu.

w większości przypadków krzewy te są zarażone chorobami grzybiczymi, takimi jak rdza, plamistość liści, mączniak prawdziwy, bakterioza lub więdnięcie. W krzaku zainfekowanym mączniakiem prawdziwym na powierzchni blaszek liściowych, jagód i łodyg pojawia się biaława mączniak. Bliżej jesieni na obszarach roślin dotkniętych chorobą pojawiają się kleistotecja, aw nich grzyb dobrze znosi ZIMOWANIE. Aby pozbyć się takiej choroby, należy potraktować roztworem siarki koloidalnej (1%). Te łodygi, które są bardzo dotknięte, należy odciąć i zniszczyć. Z reguły rdza pojawia się na krzewach rosnących w pobliżu roślin zbożowych. Na zainfekowanym okazie na przedniej stronie ulotek pojawiają się plamki o pomarańczowym kolorze, a po niewłaściwej stronie tworzą się czerwone wypukłe podkładki. W przypadku silnej infekcji płytki liściowe wysychają i opadają. Możesz pozbyć się tej choroby za pomocą specjalnego rozwiązania, które wykonuje się 3 razy. Aby to zrobić, użyj roztworu płynu Bordeaux lub siarki koloidalnej (1%). Pierwsze leczenie odbywa się natychmiast po otwarciu wszystkich pąków i wyrośnięciu liści, a kolejne — z przerwą 20 dni.

po zarażeniu plamami na płytkach liściowych pojawiają się plamki o różnych kształtach, z powodu których roślina traci swój dekoracyjny wygląd. Aby pozbyć się choroby, stosuje się roztwór oksychlorku miedzi(na wiadro wody od 30 do 40 gramów). Przetwarzanie należy przeprowadzić przed kwitnieniem berberysu i po zakończeniu kwitnienia. W krzaku zarażonym więdnięciem liście i łodygi stają się ospałe i wysychają. W takim przypadku więdnięcie zaczyna się z jednej strony, a następnie stopniowo rozprzestrzenia się w całej roślinie. Aby zapobiec atakowaniu całego krzewu przez chorobę, konieczne jest terminowe odcięcie zainfekowanych łodyg. Również na początkowym etapie rozwoju więdnięcia tlenochlorek miedzi lub płyn Bordeaux pomogą się go pozbyć. W celach profilaktycznych wiosną krzewy należy spryskać płynem Bordeaux. Po zakażeniu bakteriozą (rak bakteryjny) guzy i pęknięcia pojawiają się na krzaku i zaczynają rosnąć. W przypadku, gdy bakterioza uderzyła tylko w górną część łodygi, należy ją odciąć, chwytając zdrową tkankę. Jeśli jednak rak pojawił się na dnie łodygi, która znajduje się w pobliżu pnia, wówczas cały krzew zostanie zainfekowany. Zainfekowane obszary należy odciąć i zniszczyć, a następnie należy potraktować cały krzew płynem Bordeaux lub innym środkiem zawierającym miedź.

rozmnażanie berberysu

taki krzew można rozmnażać przez nasiona, a także przez podział krzewu, nakładanie warstw i sadzonki. Należy pamiętać, że każda taka metoda ma zarówno pozytywne, jak i negatywne strony.

uprawa berberysu z nasion

aby zebrać nasiona, potrzebujesz dobrze dojrzałych owoców berberysu. Oddziel pestki od miazgi i zanurz je w roztworze manganu potasu, gdzie powinny spędzić kilka minut. Następnie nasiona należy wysuszyć. Siew nasion odbywa się jesienią bezpośrednio w łóżku ucznia, podczas gdy należy je zamknąć na głębokość centymetra. Po pojawieniu się pary prawdziwych liści na sadzonkach wiosną należy przerzedzić, należy zauważyć, że między roślinami należy zachować odległość co najmniej 3 centymetrów. Berberys powinien rosnąć w łóżku szkoleniowym przez kilka lat, po czym są sadzone w stałym miejscu. W przypadku, gdy zaplanowałeś siew na wiosnę, nasiona będą musiały zostać rozwarstwione. Aby to zrobić, należy je wymieszać z piaskiem i umieścić na półce lodówki (temperatura 2-5 stopni), gdzie powinny spędzić od 2 do 5 miesięcy. Takie sadzonki posadzone w stałym miejscu po raz pierwszy przyniosą owoce po 2 lub 3 latach od pojawienia się sadzonek. Należy jednak pamiętać, że do pojawienia się jajników potrzeba kilku krzewów znajdujących się obok siebie, ponieważ roślina ta wymaga zapylenia krzyżowego.

rozmnażanie berberysu przez sadzonki

zbiór sadzonek odbywa się w połowie czerwca, podczas gdy ta procedura musi być przeprowadzona wcześnie rano. Płytki liściowe znajdujące się na dole sadzonek należy usunąć, a te znajdujące się na górze — skrócić o ½ części. Następnie przygotowane sadzonki należy zanurzyć w roztworze środka stymulującego wzrost korzeni (Heteroauxin, Epin lub Kornevin), gdzie powinny pozostać przez kilka godzin. Następnie należy je dokładnie spłukać czystą wodą i posadzić w szklarni w wilgotnej mieszance gleby składającej się z żyznej gleby, próchnicy, torfu i piasku (2:2:2:1). Do szklarni musisz zrobić zdejmowaną kopułę, która musi być przezroczysta. W szklarni rośliny będą miały około pół miesiąca. Kopuła musi być systematycznie usuwana, aby sadzonki mogły być wentylowane. Kiedy nastąpi ich całkowite ukorzenienie, schronienie należy usunąć na dobre. Sadzonki sadzi się na łóżku szkoleniowym, gdzie powinny być uprawiane przez około 2 lata, a następnie można je sadzić w stałym miejscu.

rozmnażanie berberysu przez warstwowanie

wiosną na krzaku wśród niższych gałęzi musisz wybrać wystarczająco mocną roczną łodygę. Następnie należy go docisnąć do powierzchni gleby i umieścić w płytkim (około 20 centymetrów) rowku, który należy wykonać z wyprzedzeniem. Napraw łodygę, po czym wypełnij rowek ziemią, podczas gdy tylko górna część pędu powinna pozostać na powierzchni gleby. Jesienią gotowe ukorzenione warstwy należy oddzielić od rośliny macierzystej i przesadzić do uprawy.

rozmnażanie berberysu przez podział krzewu

ta metoda rozmnażania jest idealna dla karłowatych gatunków berberysu, podczas gdy roślina powinna mieć co najmniej 3-5 lat, a jej szyjka korzenia powinna znajdować się na głębokości co najmniej 10 centymetrów. Wiosną krzew należy wykopać, a następnie podzielić na kilka delenok, które powinny być w przybliżeniu takie same pod względem wielkości. Aby podzielić sam korzeń, może być potrzebny nie tylko sekator, ale także piła ogrodowa. Postępuj bardzo ostrożnie, starając się spowodować jak najmniejsze uszkodzenie rośliny. Gdy krzew zostanie podzielony, wszystkie sekcje należy posmarować rozdrobnionym węglem drzewnym, po czym delenki sadzi się na otwartym terenie. W przypadku, gdy łodygi okazu zaczynają rozgałęziać się powyżej powierzchni gleby, ta metoda rozmnażania nie jest używana.

Berberys zimą

Berberys jesienią

po nadejściu późnej jesieni powierzchnię koła pnia należy posypać warstwą ściółki, podczas gdy materiał musi być luźny (kompost, torf lub suche liście).

ZIMOWANIE berberysu

młode okazy, które nie mają jeszcze 5 lat, muszą być pokryte świerkowymi gałęziami na zimę, zwłaszcza jeśli gatunek jest wiecznie zielony. W przypadku, gdy okaz jest dość duży, należy go przykryć na zimę w taki sam sposób, jak hortensja lub róża ogrodowa. Aby to zrobić, konieczne jest ścisłe pociągnięcie gałęzi sznurkiem (liną), po czym wokół krzaka buduje się rodzaj cylindra wykonanego z metalowej siatki, a jego wysokość powinna przekraczać krzak o 10 centymetrów. Istniejące puste przestrzenie wewnątrz konstrukcji muszą być wypełnione suchymi opadłymi liśćmi,a następnie sam cylinder musi być owinięty materiałem pokrywającym.

gatunki i odmiany berberysu ze zdjęciami i nazwami

istnieje wiele gatunków i odmian berberysu, a czasami wybór ogrodnika nie jest taki łatwy. Wybierając konkretny rodzaj lub odmianę, musisz dokładnie wiedzieć, jaki cel dążysz i skupić się na nim. W przypadku, gdy zamierzasz uprawiać berberysy w celu uzyskania jagód, w tym celu powinieneś wybrać specjalne gatunki. Jeśli chcesz ozdobić swój ogród lub stworzyć żywopłot, odpowiednie są do tego inne odmiany i gatunki. Należy jednak pamiętać, że istnieją takie gatunki, które mogą nie tylko stać się doskonałą ozdobą ogrodu, ale także dać bogate zbiory smacznych owoców.

berberys pospolity (Berberis vulgaris)

ten gatunek jest podstawowy w danym rodzaju. Wysokość takiego krzewu może osiągnąć 300 centymetrów. Łodygi są pomalowane na brązowo-szary kolor, znajdują się na nich trójdzielne kolce o długości dwóch centymetrów. Błoniaste, cienkie płytki liściowe o eliptycznym kształcie mają rzęskową krawędź. Ich przednia strona jest pomalowana na ciemnozielony kolor, a spodnia na jasnozielono-szary. Długość kwiatostanów w kształcie dłoni osiąga 6 centymetrów, składają się z pachnących błyszczących żółtych kwiatów. Kwitnienie trwa 14-20 dni. Istnieje wiele nasyconych czerwonych jagód, których długość wynosi około 15 mm. ten gatunek ma wiele odmian: albo-variegata-płytki liściowe o biało-barwnym kolorze; Aureo-marginata-liście mają złote obramowanie; Atropurpurea-liście są ciemnofioletowe lub czerwone. W beznasiennej formie berberysu pospolitego asperma owoce są bardzo łatwe do przetworzenia.

istnieje kilka gatunków o pewnych podobieństwach do berberysu zwyczajnego, na przykład: berberys prowansalski (hybryda berberysu zwyczajnego i berberysu syberyjskiego), kolczasty – gatunek z Himalajów, kanadyjski, berberys Zimbolda, berberys Jamesa i berberys Dielsa.

Berberis thunbergii (Berberis thunbergii)

jest to najbardziej spektakularny gatunek wśród berberysów liściastych, który wyróżnia się dekoracyjnością. W tym krzewie wysokość może wynosić od pół metra do metra. Są poziomo rozmieszczone gałęzie. Bogate czerwone lub jasnożółte młode łodygi są łukowate i silnie rozgałęziają się. Z czasem stają się brązowo-fioletowe lub brązowe. Elastyczne cienkie kolce mają długość centymetra. Eleganckie liście mają kształt odwrotny do jajowatego lub podłużnego, osiągają długość nie większą niż 30 mm. Ich przednia strona ma bogaty zielony kolor, a zła strona ma niebieskawy kolor, aw okresie jesiennym zmieniają kolor na bogaty czerwony. Kwiaty mogą być pojedyncze lub zebrane w wiązki. Wewnętrzna powierzchnia płatków jest żółta, a zewnętrzna czerwona. Kwitnienie trwa 7-14 dni. Centymetrowe błyszczące jagody o eliptycznym kształcie mają koralowoczerwony kolor. Dojrzewają w pierwsze jesienne dni i stają się główną ozdobą krzewu przez kilka miesięcy. W owocach znajduje się duża liczba alkaloidów, w związku z tym mają gorzki smak, ale w zimowe dni ptaki chętnie je jedzą. Sadzenie i uprawa tego gatunku jest bardzo prosta. Ten krzew będzie doskonałą ozdobą Twojej działki ogrodowej. Ten gatunek ma wiele form dekoracyjnych: wielokwiatowe (pluriflora), ciemnofioletowe (atropurpurea), srebrzyste obramowanie (argenteo-marginata) itp.

najbardziej popularne są odmiany takie jak:

1. Golden Ring - osiąga wysokość 300 centymetrów, ma zaokrągloną koronę. Długość jajowatych płytek liściowych wynosi około 4 centymetrów, mają ciemny czerwono-fioletowy kolor i żółte obramowanie. Jesienią zmieniają kolor na bogaty czerwony. Kwiaty o średnicy centymetra są zbierane w wiązki (od 2 do 5 sztuk), ich zewnętrzna powierzchnia jest czerwona, a wewnętrzna — żółta. Dojrzewanie błyszczących czerwono-koralowych owoców następuje w październiku.
2. Red Pilar - kształt kolumny. Krzew osiąga wysokość 150 centymetrów, a jego korona ma szerokość około 45 centymetrów. Płytki liściowe są fioletowo-czerwone i jesienią stają się nasycone szkarłatem.
3. Orange Rocket - kształt kolumny. Wysokość krzewu nie przekracza 1,2 metra, a szerokość wynosi 0,6 metra. Gładkie małe blaszki liściowe w kształcie jajka na tegorocznych łodygach mają pomarańczowy kolor z żółtym obrzeżem, podczas gdy na zeszłorocznych pędach są pomalowane na fioletowo-czerwony kolor. Na tle zieleni taki krzew wygląda bardzo elegancko. Jesienią liście są pomalowane na różne odcienie czerwieni.
4. Kornik - wysokość tej rośliny liściastej wynosi około 150 centymetrów. Na powierzchni jasnozielonych blaszek liściowych znajdują się nieregularnie rozmieszczone biało-kremowe plamki o różnych konturach. Wygląda na to, że liście zostały spryskane farbą. Jesienią zielony kolor liści zmienia się na szarlachowo-czerwony. Zaleca się sadzenie takiej odmiany obok drzew iglastych, róż lub innych odmian berberysu.

Berberys ottawski (Berberis x ottawensis)

taka dekoracyjna hybryda narodziła się w wyniku skrzyżowania berberysu Thunberga i atropurpurei berberysu zwyczajnego. Gatunek ten należy do najpiękniejszych przedstawicieli tego rodzaju. Wysokość krzewu waha się od 150 do 200 centymetrów. Zewnętrznie taki krzew jest podobny do powiększonego berberysu Thunberga, ale jednocześnie kolor płyt liściowych jest podobny do fioletowo-liściowej formy berberysu zwyczajnego. Tak więc liście są pomalowane na ciemny fioletowo-różowy kolor, który na słońcu wygląda prawie czarny. Jesienią liście nabierają szkarłatnego koloru, a przez długi czas ozdabiają roślinę. Gatunek ten wyróżnia się odpornością na zimę, bezpretensjonalnością, a także należy do szybko rosnących roślin.

najbardziej popularne są odmiany takie jak:

1. Auricoma - krzew osiąga wysokość 250 centymetrów. Zaokrąglone liście o długości pięciu centymetrów wiosną i latem są nasycone czerwienią, a jesienią-pomarańczowe. Długość kwiatostanów w kształcie dłoni wynosi około 5 centymetrów, składają się z żółto-czerwonych kwiatów o średnicy centymetra. Bogate czerwone jagody.
2. Superba - krzew może osiągnąć wysokość 400 centymetrów. Długość zaokrąglonych liści wynosi 3-5 centymetrów, mają ciemnoczerwony kolor z niebieskawym nalotem. Jesienią zmieniają kolor na różne odcienie czerwieni i pomarańczy. Kwiatostany racemose składają się z czerwono-żółtych kwiatów. Owoce są czerwone.
3. Silver Miles - ta odmiana nie wygląda atrakcyjnie, gdy patrzy się z bliska, ale jeśli patrzy się z daleka, jest bardzo skuteczna. Na powierzchni fioletowych liści znajdują się nieregularnie rozmieszczone pociągnięcia brudnoszarego koloru. Jeśli spojrzysz na krzak z daleka, wydaje się, że jest pomalowany na liliowy kolor.

berberysy takie jak: Julian, Beana, Tischler, Morrison, Wilson, zielonkawy, wierzbowy, wielokwiatowy, orientalny, Iberyjski, siatkowaty, podobny, niebiesko-biały, bukszpan, wycięty lub neokaimenny, Gruboziarnisty, Prowincjonalny, wiosenny, ilijski, monetarny, Koreański, tybetański, syberyjski, Przezroczysty, okrągły, skręcony, Amur, turkmeński, całobrzegie, Podłużne, okrągłe, Azjatyckie itp.

właściwości berberysu

korzystne właściwości berberysu

wiele gatunków i odmian berberysu jest uprawianych jako dekoracja ogrodu. Jednak berberys pospolity jest zwykle uprawiany w celu uzyskania owoców, z których przygotowywane są kompoty, Likiery, marynaty, pastylki, galaretki, syropy, dżemy i galaretki. Marynowane owoce berberysu są używane w kuchni ormiańskiej, dlatego podaje się je do jagnięciny, smażonych warzyw lub ryżu.

u gatunków jadalnych owoce zawierają kwas winowy, jabłkowy i cytrynowy, a płytki liściowe zawierają witaminy E I C, a także karotenoidy i sole mineralne. Owoce są w stanie obniżyć ciśnienie krwi, zwalczać łuszczycę, tonizować ciało, eksterminować różne infekcje w jelitach, zatrzymywać krwawienie, a także hamować wzrost Giardii, drożdży i innych pasożytów.

wszystkie części berberysu mają właściwości lecznicze. Należy zbierać tylko dojrzałe jagody, ponieważ niedojrzałe zawierają truciznę. Jagody są suszone w zacienionym miejscu, a temperatura nie powinna przekraczać 50 stopni. Następnie wlewa się je do papierowych torebek lub kartonów, w których są przechowywane nie dłużej niż 3 lata.

roślina ma działanie przeciwzapalne, żółciopędne, przeciwbólowe, przeciwgorączkowe, przeciwskurczowe, przeciwnowotworowe, hemostatyczne, przeciwbakteryjne. Wywar z korzeni łagodzi zapalenie pęcherzyka żółciowego i przyczynia się do odpływu żółci. Wywar z blaszek liściowych stosuje się w różnych postaciach zapalenia wątroby, zaburzeń trawiennych, procesów zapalnych w przewodzie pokarmowym, chorób wątroby, pęcherzyka żółciowego i przewodów. Wywar z kory pomoże w przewlekłym zapaleniu trzustki. Sok z owoców ma łagodne działanie przeczyszczające i poprawia apetyt. Dojrzałe owoce zmieszane z miodem mogą poprawić układ odpornościowy organizmu po napromieniowaniu radioaktywnym. Zapalne oczy, rany, obszary naskórka dotknięte wypryskiem są myte bulionem korzeni, a także stosuje się go do płynów, okładów i wcierania w zapalenie rwy kulszowej, zapalenie stawów, reumatyzm, skurcze mięśni nóg i osteochondroza.

przeciwwskazania

leki przygotowane przy użyciu berberysu nie mogą być stosowane w leczeniu dzieci poniżej 12 roku życia, osób z indywidualną nietolerancją, a także cierpiących na złożoną postać zapalenia wątroby, marskości wątroby i kamicy żółciowej. A nawet w czasie ciąży, z krwawieniem poporodowym lub menopauzalnym. pamiętaj, że niedojrzałe owoce zawierają truciznę!