orzech

orzech drzewny (Juglans regia) - ten gatunek należy do rodzaju orzech z rodziny orzechowej. Również Orzech włoski jest również nazywany królewskim, Wołoskim lub greckim. W warunkach naturalnych roślina ta występuje w północnych Chinach, w północnych Indiach, w Azji Mniejszej, na Zachodnim Zakaukaziu, na Tien Shan i w Grecji. W Norwegii można również spotkać kilka pojedynczych okazów. Jednak największe okazy rosnące w naturalnych warunkach można znaleźć w południowej części kirgistanu. Uważa się, że ta roślina pochodzi z Iranu, ale uważa się, że ojczyzną orzecha włoskiego mogą być Indie, Chiny lub Japonia. Po raz pierwszy wspomniano o tym drzewie w 7-5 wieku pne. Pliniusz pisze więc, że roślina ta została sprowadzona przez Greków z ogrodów Cyrusa, króla Persji. Kiedy kultura przywieziona z Grecji znalazła się w Rzymie, była już nazywana "orzechem włoskim". Później drzewo to rozprzestrzeniło się na terytorium Szwajcarii, Bułgarii, Francji i Niemiec. Kultura ta dotarła do Ameryki dopiero w pierwszej połowie XIX wieku. Na terytorium Ukrainy drzewo to zostało sprowadzone z Rumunii i Mołdawii pod nazwą "orzech wołoski".

cechy orzecha włoskiego

takie drzewo ma stosunkowo dużą wielkość, jego wysokość może osiągnąć 25 metrów, a obwód jego pnia może wynosić od 3 do 7 metrów. Kora drzewa ma szary kolor, a liście i gałęzie tworzą dość dużą koronę. Płytki liściowe rośliny są niesparowane, złożone, składają się z wydłużonych liści, których długość może wynosić 4-7 centymetrów. Pąki otwierają się wraz z małymi kwiatami o jasnozielonym kolorze w maju. Kwiaty są zapylane przez wiatr. Na tej samej roślinie są zarówno kwiaty męskie, jak i żeńskie. Owoce takiego drzewa mają postać jednoziarnistego pestkowca ze skórzastymi, dość grubymi owocnikami i kulistym kością z niekompletnymi przegrodami, których liczba waha się od 3 do 5 sztuk. Jądro takiego owocu może być spożywane i znajduje się w skorupce. Masa owoców waha się od 5 do 17 gramów.

ta roślina nie wyróżnia się silną odpornością na mróz. Może więc umrzeć w temperaturze minus 25-28 stopni. Takie drzewo może żyć od 300 do 400 lat. Drewno orzechowe jest bezpośrednio związane z cennymi gatunkami, a specjaliści często używają go do tworzenia drogich designerskich mebli. Liście tego drzewa są przeznaczone do produkcji substancji barwiącej do Tekstyliów. Do głównych krajów produkujących orzechy włoskie należą obecnie Stany Zjednoczone, Iran, Chiny, Turcja i Ukraina.

poniżej zostaną przedstawione informacje o tym, jak prawidłowo sadzić i dbać o orzecha włoskiego, o zasadach formowania korony i nawozach. Zostaną również przedstawione informacje o sposobach radzenia sobie z różnymi chorobami i szkodliwymi owadami, a także o tym, które odmiany najlepiej wybrać do uprawy na działce ogrodowej.

sadzenie orzecha włoskiego

najczęściej zaleca się sadzenie orzecha włoskiego na otwartym terenie wiosną, ale w regionach południowych tę procedurę można wykonać jesienią. Jeśli istnieje dobra warstwa przeznaczona do drenażu, skład gleby może być absolutnie dowolny. Jeśli gleba jest gliniasta, zaleca się kompost lub torf, aby ją poprawić. Wybierając miejsce odpowiednie do sadzenia, należy zauważyć, że powinno być dobrze oświetlone, ponieważ to drzewo bardzo lubi światło, a sadzenie w zacienionym miejscu może prowadzić do śmierci sadzonki. Najbogatsze zbiory dają orzechy włoskie, które wyróżniają się w najbardziej nasłonecznionym miejscu. Należy również zauważyć, że wody gruntowe w miejscu sadzenia nie powinny znajdować się zbyt blisko powierzchni Ziemi. Optymalna kwasowość gleby dla tej rośliny wynosi pH 5,5-5,8.

należy pamiętać, że kwitnienie męskich i żeńskich kwiatów występuje w tym samym czasie. W związku z tym bardzo dobrze jest, jeśli gdzieś w pobliżu (w odległości 200-300 metrów) rośnie orzech innej odmiany. Wiatr pomoże pokonać tak znaczną odległość pyłku.

przed posadzeniem sadzonek należy je dokładnie sprawdzić. Korzenie i pędy, na których występuje zgnilizna, a także suche i chore muszą zostać przycięte. Następnie system korzeniowy należy zanurzyć w glinianej gadule, której gęstość powinna być podobna do kwaśnej śmietany zakupionej w sklepie. Aby przygotować gadkę, musisz wymieszać wodę z 3 częściami gliny i 1 częścią zgniłego obornika. Jeśli chcesz, możesz wlać do niego produkt, który stymuluje wzrost rośliny (Epin lub humat).

wiosenne sadzenie

otwór do sadzenia należy przygotować jesienią. Należy zauważyć, że podczas gdy drzewo jest Młode, nie ma dobrze rozwiniętego silnego systemu korzeniowego, w związku z tym pobierze składniki odżywcze z gleby o średnicy 1 m od pnia. W związku z tym należy zwrócić szczególną uwagę na stworzenie odpowiednich warunków do wzrostu i rozwoju orzecha włoskiego.

skład gleby wpływa na wielkość otworu do sadzenia. Na glebach nasyconych substancjami odżywczymi głębokość i średnica dołu powinny wynosić 0,6 metra. Jeśli gleba nie różni się wysoką żyznością, wówczas wymagana głębokość i średnica otworu do sadzenia wynosi 1 metr. Podczas kopania dziury górną warstwę gleby nasyconą składnikami odżywczymi należy usunąć na bok, aby nie zmieszała się z dolną warstwą (można ją wyrzucić). Do gleby górnej warstwy należy dodać humus (kompost) i torf w stosunku 1:1:1 i wszystko dokładnie wymieszać. Pamiętaj jednak, że świeżych substancji organicznych nie można używać. Następnie do tej samej gleby należy dodać 0,8 kilograma chlorku potasu, 2,5 kilograma superfosfatu, 0,75 kilograma mąki dolomitowej i 1,5 kilograma popiołu drzewnego. Wszystko dobrze wymieszaj. Ta ilość składników odżywczych wprowadzonych do gleby podczas sadzenia odżywia orzech przez pierwsze 3-5 lat. W tym czasie w drzewie system korzeniowy rozwinie się i wzrośnie tak bardzo, że będzie w stanie samodzielnie wydobywać składniki odżywcze niezbędne do wzrostu i rozwoju.

przygotowaną dziurę do sadzenia należy wypełnić taką mieszanką ziemi do góry, a następnie wlać do niej 15-20 litrów wody.

w okresie zimowym gleba w otworze osiądzie i stanie się gęstsza. Wiosną, kiedy zbierasz się do sadzenia orzecha włoskiego, cała mieszanka ziemi będzie musiała zostać wyciągnięta z dołu do sadzenia. Następnie kołek nośny jest wbijany w jego dno, którego długość powinna wynosić 300 centymetrów. Następnie mieszanina ziemi wlewa się do niej kopcem, tak aby po zainstalowaniu na niej sadzonki jej szyjka korzeniowa wznosi się ponad powierzchnię gleby o 3-5 centymetrów. Następnie wlej mieszankę ziemi do dołu, która pozostała, dobrze ją zagęść i podlej roślinę 2-3 wiadrami wody. Po wchłonięciu cieczy gleba osiądzie, a szyjka korzenia będzie na równi z powierzchnią ziemi, konieczne jest podwiązanie drzewa do podpory, a następnie posypanie powierzchni koła pnia warstwą ściółki (trociny, torf lub słoma), podczas gdy jego grubość powinna wynosić od 2 do 3 centymetrów. Cofając się od pnia drzewa od 30 do 50 centymetrów, konieczne jest wykonanie wałka zmieszanego z humusem (3:1) z ziemi, aby woda gromadziła się w nim podczas deszczu. Wysokość rolki powinna wynosić około 15 centymetrów.

jesienne sadzenie

sadzenie orzecha włoskiego jesienią i wiosną praktycznie nie różni się. Ale jesienią dziurę należy przygotować 14-20 dni przed sadzeniem. Należy pamiętać, że jesienią takie drzewo można sadzić tylko wtedy, gdy w tym obszarze są łagodne i nie mroźne zimy.

Pielęgnacja orzecha włoskiego

Pielęgnacja na wiosnę

już wczesną wiosną powinieneś zacząć dbać o rośliny w ogrodzie. W przypadku, gdy w trzeciej dekadzie marca Temperatura powietrza na ulicy utrzymuje się powyżej minus 4-5 stopni, zaleca się przycinanie sanitarne tej rośliny, a także uformowanie jej korony. W przypadku, gdy nie można w tym czasie przyciąć orzecha włoskiego z powodu niekorzystnych warunków pogodowych, można go odłożyć. Należy jednak pamiętać, że przycinanie można wykonać tylko przed rozpoczęciem przepływu soku.

ta roślina jest dość kochająca wilgoć. Jeśli zima była mało śnieżna, a wiosną było bardzo mało deszczu, orzech będzie wymagał podlewania. Oczyść łodygę i gałęzie szkieletowe z kory, która umarła, a następnie należy je dokładnie umyć, używając do tego roztworu siarczanu miedzi (3%). Następnie wybielić łodygę wapnem. W tym samym czasie konieczne jest traktowanie rośliny w celach profilaktycznych przed chorobami i szkodliwymi owadami. W tym czasie sadzonki są sadzone.

w maju należy nakarmić drzewo. Jeśli roślina jest dorosła, potrzebuje około 6 kilogramów azotanu amonu rocznie. Z reguły zaleca się stosowanie tego nawozu do gleby wiosną, a także na początku lata. Górny opatrunek drzew powinien rozpocząć się po ukończeniu 3 lat. Faktem jest, że jeśli podczas sadzenia wprowadzono niezbędną ilość nawozu, drzewo powinno wystarczyć na około 3 lata.

Pielęgnacja latem

jeśli lato jest gorące i suche, orzech należy podlewać częściej i obficie. Począwszy od maja do końca lipca podlewanie takiego drzewa powinno odbywać się 1 raz na 2 tygodnie. Jednocześnie nie jest konieczne poluzowanie gleby po podlaniu, ponieważ taka roślina reaguje negatywnie na tę procedurę. Jednocześnie chwasty należy usunąć. Latem szkodniki lub grzyby mogą osiedlić się na drzewie. W związku z tym konieczne jest systematyczne badanie rośliny, a jeśli zostaną znalezione szkodliwe owady lub jakakolwiek choroba, konieczne będzie potraktowanie drzewa odpowiednimi środkami owadobójczymi lub grzybobójczymi.

w ostatnich dniach lipca konieczne jest uszczypnięcie górnej części pędów, ale tylko tych, których wzrost chcesz przyspieszyć. Należy pamiętać, że młode pędy powinny dojrzewać w czasie, gdy zaczynają się mrozy, w przeciwnym razie zimą po prostu zamarzną. Konieczne jest karmienie orzecha włoskiego metodą dolistną, w tym celu należy użyć nawozu potasowego i fosforanowego, podczas gdy należy do nich dodać pierwiastki śladowe. Istnieją odmiany orzecha włoskiego, których dojrzewanie owoców odbywa się w ostatnich dniach sierpnia, co oznacza, że musisz być gotowy do zbioru.

Pielęgnacja jesienią

w większości odmian tej rośliny owoce są zbierane jesienią. Czas dojrzewania owoców zależy bezpośrednio od odmiany rośliny, a zbiór dojrzałych owoców można przeprowadzić od końca sierpnia do ostatnich dni października. Po zebraniu orzechów należy przygotować roślinę do zimowania. Aby to zrobić, gdy wszystkie liście opadną, musisz wykonać przycinanie sanitarne, zebrać wszystkie opadłe płytki liściowe i przycięte pędy, przetworzyć roślinę w celu zniszczenia istniejących szkodników i bakterii chorobotwórczych. Następnie musisz wybielić łodygę i podstawę komórek szkieletowych, używając do tego wapna. Młode drzewa i sadzonki należy przygotować na nadejście zimowych mrozów.

przetwarzanie orzecha włoskiego

konieczne jest przetwarzanie orzecha włoskiego w celach profilaktycznych 2 razy w roku, aby zapobiec chorobom rośliny lub inwazji szkodników. Wiosną drzewo jest traktowane bardzo wcześnie, podczas gdy pąki nie są jeszcze spuchnięte. Podobnie jak powierzchnia koła pnia, traktuje się go roztworem siarczanu miedzi (1%) lub cieczy Bordeaux (1%). Jesienią roślina jest traktowana tymi samymi środkami, ale dopiero po opadnięciu wszystkich liści, a samo drzewo będzie w spoczynku. Środki te można zastąpić roztworem mocznika (7%), który jest uważany za środek owadobójczy, grzybobójczy, a także zawiera dużą ilość azotu. To narzędzie zaleca się stosować tylko podczas obróbki wiosennej, ponieważ w tym czasie drzewo potrzebuje azotu.

jak podlewać

orzech wymaga systematycznego podlewania, ponieważ bardzo lubi wilgoć. Jeśli jednak wiosną i latem czasami pada deszcz, drzewo nie może być podlewane. Jeśli latem i zimą obserwuje się upał i suszę, to od maja do ostatnich dni lipca orzech należy podlewać 1 raz na 2 tygodnie, 30-40 litrów wody pobiera się na 1 metr kwadratowy koła pnia. Od pierwszych dni sierpnia wszystkie podlewania muszą zostać zatrzymane. W przypadku, gdy jesień jest sucha, orzech będzie po prostu potrzebował podlewania zimowego, co pomoże mu lepiej tolerować ZIMOWANIE.

nawóz

korzenie orzecha włoskiego reagują negatywnie na rozluźnienie gleby, dlatego przy stosowaniu złożonego nawozu mineralnego należy być bardzo ostrożnym. Nawozy zawierające azot należy stosować wiosną i na początku lata. Jeśli zastosujesz ten nawóz później, może to wywołać rozwój choroby grzybowej. Nawozy potasowe i fosforany należy stosować do karmienia jesienią. Drzewo owocujące potrzebuje soli potasowej na sezon — 3 kilogramy, superfosfatu i siarczanu amonu-10 kilogramów, azotanu amonu-6 kilogramów. Możesz również nawozić rośliny za pomocą sideratów (groszek, łubin, owies lub Chin). Aby to zrobić, w sierpniu siew odbywa się w nawach orzecha włoskiego, a jesienią są one pachnące w ziemi.

ZIMOWANIE orzecha włoskiego

orzech bardzo lubi ciepło, w związku z tym można go uprawiać tylko w obszarach o łagodnych, nie mroźnych zimach. Ale są takie odmiany, które mogą wytrzymać krótkotrwały spadek temperatury powietrza do minus 30 stopni. Dorosłe okazy nie muszą być przykryte na zimę. Jednak jest to po prostu konieczne dla sadzonek i drzew jednorocznych i są pokryte płótnem. Ich koło pnia jest posypane warstwą ściółki (obornika), nie zapomnij wycofać się z pnia 10 centymetrów.

przycinanie orzecha włoskiego

o której godzinie odbywa się przycinanie?

formowanie i sanitarne przycinanie drzewa powinno odbywać się wiosną (Marzec lub kwiecień), podczas gdy temperatura dodatnia powinna być ustalona na ulicy, ale musisz mieć czas przed rozpoczęciem przepływu soków. Są ogrodnicy, którzy zalecają przycinanie orzecha włoskiego od połowy lata, faktem jest, że wczesną wiosną słabe i dotknięte mrozem pędy są słabo rozpoznawalne. Jesienią konieczne jest przycinanie sanitarne, a wysuszone, zranione i chore gałęzie i pędy są usuwane.

zasady przycinania

w przypadku, gdy przycinanie formacyjne nie zostanie w ogóle wykonane, drzewo może mieć wiele wad, na przykład rozwidlone widelce o dość ostrych kątach, nadmiernie długie gałęzie z niewielką liczbą bocznych gałęzi, pędy owocujące mogą również zacząć umierać w wyniku zagęszczenia korony, a także może pojawić się duża liczba innych problemów. Formowanie korony ma korzystny wpływ na rozwój orzecha włoskiego, dzięki czemu zwiększa się wydajność i jakość samych owoców, a także następuje regulacja wzrostu rośliny.

aby wykonać dowolne przycinanie, potrzebujesz bardzo ostrego noża lub sekatora, który należy najpierw wysterylizować. Wybrane narzędzie powinno wykonywać równe cięcia,a zadziory nie powinny pozostać. Pierwsze przycinanie odbywa się po wysokości drzewa równej 150 centymetrom. Wysokość łodygi rośliny powinna wynosić od 80 do 90 centymetrów, a korony od 50 do 60 centymetrów. Podczas formowania korony należy wybrać 10 gałęzi szkieletowych, a pozostałe pędy są cięte o 20 centymetrów. Łodyga musi być systematycznie uwalniana z pędów. Aby stworzyć szkielet korony, potrzebujesz 3 lub 4 lat. Po wykonaniu tej czynności konieczne jest jedynie okresowe odcinanie konkurencyjnych i żujących pędów, a także tych, które zagęszczają koronę.

wiosenne przycinanie

wiosną po ustaleniu odpowiedniej pogody konieczne jest przycinanie sanitarne, podczas gdy gałęzie i pędy, które wyschły lub zostały uszkodzone przez chorobę lub mróz, a także nieprawidłowo rosną, są usuwane. Jeśli cięcie przekroczy 0,7 milimetra, należy je posmarować varem ogrodowym. W tym samym czasie wykonuje się przycinanie sanitarne i formacyjne.

w przypadku, gdy przycinanie nie było wykonywane przez długi czas, owocowanie może równie dobrze przenieść się na peryferie. Tak więc owoce będą znajdować się tylko w górnej części korony. Aby rozwiązać ten problem, wykonuje się odmładzające przycinanie drzewa. Na początku wiosny konieczne jest usunięcie nadmiernie wysoko położonych gałęzi szkieletowych za pomocą piły. Następnie konieczne jest przerzedzenie korony wystarczająco mocno, aby poprawić wentylację i zwiększyć ilość przychodzącego światła słonecznego. Konieczne jest przycinanie gałęzi w miejscach gałęzi bocznej, w wyniku czego młode gałęzie będą rosły na boki, a nie w górę. Po pewnym czasie z powodu napływu soku drzewnego budzą się pąki, a młode pędy wyrosną z nich. Tak więc z czasem powstanie nowa Korona.

jesienne przycinanie

W procesie zbierania owoców w niektórych przypadkach gałąź lub pęd mogą zostać zranione. Niektóre z pędów mogą zostać uszkodzone przez chorobę lub szkodliwe owady. W związku z tym po opadnięciu wszystkich liści konieczne będzie odcięcie rannych, chorych, suszących gałęzi i pędów, a także tych, które rosną nieprawidłowo. Faktem jest, że zimą drzewo wyda na nie składniki odżywcze, których tak bardzo potrzebuje. Po usunięciu grubych gałęzi i pędów miejsca cięcia należy posmarować varem ogrodowym.

rozmnażanie orzecha włoskiego

sposoby rozmnażania

ta roślina może być rozmnażana przez nasiona, a także przez szczepienie. Jednak do szczepienia sadzonek odmianowych konieczne jest wyhodowanie podkładki z nasion. W związku z tym konieczne jest poznanie obu metod rozmnażania.

rozmnażanie orzecha włoskiego przez nasiona

powinieneś wiedzieć, że potrzeba dużo czasu, aby wyhodować orzech włoski z nasion. Zaleca się pobieranie nasion z rośliny, która jest zdrowa, daje bogate zbiory i rośnie w tym samym obszarze, w którym mieszkasz. Powinieneś wybrać wystarczająco duży owoc, z którego rdzeń można bez trudności usunąć. Dojrzałość jądra można ocenić na podstawie stanu osierdzia (owocni). W przypadku, gdy na owocni pojawiły się pęknięcia lub wykonanie nacięcia jest bardzo łatwe do usunięcia, oznacza to, że jądro jest Dojrzałe. Konieczne jest usunięcie orzecha z owocni i umieszczenie go na zewnątrz w słonecznym miejscu, gdzie powinien wyschnąć w ciągu 7 dni. Następnie wprowadza się go do pomieszczenia, w którym temperatura powinna wynosić od 18 do 20 stopni i czeka, aż wyschnie. Sadzenie nasion można wykonać tej jesieni lub tę procedurę można opóźnić do początku okresu wiosennego, ale w tym przypadku orzech będzie wymagał rozwarstwienia. Aby rozwarstwić gruboskórny orzech, należy go umieścić w miejscu o temperaturze 0-7 stopni na 90-100 dni. Jeśli skorupa ma średnią grubość lub jest to odmiana o cienkiej skórze,wówczas orzech należy rozwarstwić w temperaturze od 15 do 18 stopni przez 4-6 tygodni. W celu szybszego kiełkowania rozwarstwionych orzechów są one zakopane w zwilżonym piasku i przechowywane w temperaturze od 15 do 18 stopni, aż się pokleją. Dopiero potem nasiona można sadzić w glebie. Przyklejone nasiona są wysiewane rzadziej, a nie przyklejone — gęstsze. Wysiew nasion na otwartym terenie odbywa się dopiero po ogrzaniu ziemi do plus 10 stopni. Między orzechami w rzędzie należy pozostawić od 10 do 15 centymetrów, a między rzędami powinno być około pół metra. Nasiona o średnich rozmiarach należy zamknąć w glebie na głębokość od 8 do 9 centymetrów, większe-od 10 do 11 centymetrów. W ostatnich dniach kwietnia pojawiają się pierwsze sadzonki. Kiełkowanie warstwowych nasion wynosi 70 procent. Po tym, jak roślina wyhoduje 2 prawdziwe płytki liściowe, jest przeszczepiana do szkoły, podczas gdy konieczne jest uszczypnięcie końcówki centralnego korzenia. Na takim łóżku sadzonki pozostaną bardzo długo. Tak więc dopiero po 2-3 latach wysokiej jakości podkładka wyrosnie z rośliny, a po 5-7 latach zamieni się w sadzonkę odpowiednią do przesadzania na działkę ogrodową. Aby zwiększyć tempo wzrostu sadzonki, uprawia się ją w szklarni. W takich warunkach stado wzrośnie w ciągu zaledwie 12 miesięcy, a sadzonka w ciągu 24 miesięcy.

rozmnażanie orzecha włoskiego przez szczepienie

do szczepienia tej rośliny stosuje się metodę pączkowania. Należy zauważyć, że pąki takiej rośliny są dość duże. W związku z tym duży rozmiar powinien mieć tarczę, która jest odcinana od przeszczepu i wkładana pod korę podkładki, ponieważ jej zadaniem jest również karmienie oka wodą, a także składnikami odżywczymi. Ale jest jeden problem, nawet na obszarach o łagodnych zimach, pąki zakorzenione przed nadejściem okresu jesiennego zamarzają podczas zimowania, ponieważ kultura nie jest wystarczająco odporna na zimę. W związku z tym pączkowane sadzonki z początkiem okresu jesiennego należy wykopać, ale dopiero po opadnięciu wszystkich liści. Powinny być umieszczone w piwnicy,gdzie temperatura powinna wynosić około 0 stopni. Tam sadzonki pozostaną do początku okresu wiosennego. Po ogrzaniu gleby do 10 stopni wiosną konieczne będzie sadzenie orzechów włoskich w szkółce. Pod koniec sezonu wegetacyjnego ich wysokość może wynosić od 1 do 1,5 metra, w takim przypadku można je przesadzić do stałego miejsca.

choroby orzecha włoskiego

taka roślina ma wysoką odporność na szkodliwe owady i choroby, ale jeśli orzech nie jest odpowiednio pielęgnowany, może zachorować.

choroby orzecha włoskiego:

bakterioza

plamy czarnego koloru pojawiają się na płytkach liściowych, w wyniku czego rozpoczyna się ich deformacja i śmierć. Zainfekowane owoce stają się niskiej jakości i najczęściej spadają niedojrzałe. Odmiany gruboskórne są mniej podatne na tę chorobę. Bakterioza może zacząć się rozwijać z powodu nawozów zawierających azot i długotrwałych opadów deszczu. Aby zniszczyć chorobę, konieczne jest potraktowanie rośliny płynem Bordeaux, roztworem siarczanu miedzi i innym środkiem grzybobójczym. Drzewo należy przetworzyć w 2 etapach. Jesienią konieczne jest zebranie i zniszczenie liści, które spadły z drzewa.

brązowe plamienie (marsonioza)

na powierzchni blaszek liściowych pojawiają się brązowe plamki. Rosną i stopniowo zajmują całą powierzchnię liścia. W zainfekowanym drzewie liście zaczynają wysychać i umierać. Zainfekowane owoce również spadają, nawet nie dojrzewają. Ta choroba preferuje wilgotną pogodę. Zainfekowane liście i łodygi należy odciąć, ponieważ choroba może rozprzestrzenić się na całą roślinę. Przyczyną rozwoju marsoniozy może być niewłaściwe, a raczej zbyt częste podlewanie. Orzech można wyleczyć za pomocą Strobi (na wiadro wody 4 gramy substancji) lub Vectra (na wiadro wody od 2 do 3 gramów substancji). Po raz pierwszy roślina jest traktowana podczas początku kwitnienia pąków, a po raz drugi latem.

rak korzenia

system korzeni rośliny cierpi na tę chorobę. Penetracja patogenu zachodzi przez pęknięcia w korze, a także rany, podczas gdy powstają wypukłe narośla. Przy silnym rozwoju raka korzenia orzech przestaje rosnąć i przynosić owoce, aw najcięższych przypadkach wysycha i umiera. Wzrosty dostępne na drzewie należy otworzyć i dokładnie wyczyścić. Następnie są one traktowane roztworem sody kaustycznej (1%). Następnie należy przepłukać ranę bieżącą wodą bezpośrednio z węża.

oparzenie bakteryjne

taka choroba wpływa na płytki liściowe, pąki, pędy, kwiaty i kolczyki tej rośliny. Początkowo na młodych płytkach liściowych powstają brązowawo-czerwone plamki, a na powierzchni pędów pojawiają się wcięte, opasujące plamy o czarnym kolorze. Zainfekowane liście i pędy po pewnym czasie umierają. Liście i pąki męskich kwiatostanów stają się ciemne i opadają. Na powierzchni owocni pojawiają się również czarne plamy. Choroba ta aktywnie rozwija się w deszczową pogodę. Te zainfekowane części drewna należy jak najszybciej wyciąć i zniszczyć. Miejsca cięcia należy traktować roztworem siarczanu miedzi (1%). Orzech należy traktować środkami zawierającymi miedź.

szkodniki orzecha włoskiego

amerykański Biały motyl

ten szkodnik jest szczególnie niebezpieczny i może osiedlić się na prawie każdej kulturze owocowej. W okresie intensywnego wzrostu Roślin Motyl rozwija się w 2-3 pokoleniach. Pierwsze pokolenie psuje rośliny w lipcu i sierpniu, drugie — w sierpniu, a także we wrześniu, trzecie — we wrześniu, a także w październiku. Gąsienice takiego owada osiadają na pędach i niszczą wszystkie płytki liściowe, wykorzystując je jako pokarm. Aby zniszczyć motyla, musisz spalić te miejsca, w których jest wiele poczwarek i Gąsienic. Następnie roślinę traktuje się środkiem mikrobiologicznym, na przykład: Lepidocydem (na wiadro wody 25 gramów), Dendrobacyliną (na wiadro wody 30 gramów) lub Bitoksybacyliną (na wiadro wody 50 gramów). Na dorosłe drzewo stosuje się od 2 do 4 litrów roztworu. Warto jednak pamiętać, że w okresie kwitnienia nie należy rozpylać orzechów.

orzech brodawkowaty

niszczy młode liście, a owoce nie uszkadzają. Pojawienie się może wywołać wysoką wilgotność powietrza. Kiedy owad osiądzie na drzewie, na jego płytkach liściowych pojawią się guzki o ciemnobrązowym kolorze. Aby go zniszczyć, należy użyć środków roztoczobójczych, na przykład: Akaryny, Aktary lub zapalenia kleszczy.

ćma orzechowa (jabłkowa)

żywi się owocami rośliny. Owad wsuwa się do owocu i zjada jego rdzeń, w wyniku czego orzech spada przed czasem. W sezonie ćma może dać 2 pokolenia, podczas gdy pierwsza szkodzi roślinie w maju–czerwcu, a druga w sierpniu — wrześniu. Aby zapobiec rozmnażaniu się owada na roślinie, zaleca się zawieszenie pułapek feromonowych, które przyciągają samce. Powinieneś również zniszczyć te owoce, które spadły i gniazda szkodników dostępne na roślinie.

ćma orzechowa

tworzy zakładkę "min" w liściach. Gąsienice jedzą liście od wewnątrz, a ich skóra pozostaje cała. Na zainfekowanej nakrętce na powierzchni blaszek liściowych znajdują się guzki o ciemnym kolorze. Zainfekowane drzewo jest traktowane Lepidocydem, jeśli istnieje wiele szkodników, stosuje się pyretroidy, na przykład: Dekametrynę lub Decys.

mszyce

może osiedlić się w dowolnej kulturze. Nie tylko uszkadza liście, ale także jest nosicielem nieuleczalnych chorób wirusowych. W przypadku infekcji drzewa należy natychmiast zastosować najsilniejsze leki, na przykład: Antytlinę, Actellikę lub Biotlinę.

odmiany orzecha włoskiego

obecnie istnieje duża liczba odmian tej rośliny, które wyróżniają się stosunkowo wysoką odpornością na szkodliwe owady, choroby, a także są odporne na suszę lub mróz. Większość takich odmian daje bogate zbiory wysokiej jakości owoców. Zgodnie z czasem dojrzewania takie rośliny są podzielone na wczesne dojrzewanie — dojrzewanie odbywa się w ostatnich dniach sierpnia i pierwszego września, w połowie sezonu — od drugiej połowy do ostatnich dni września, późne dojrzewanie — w ostatnich dniach września na początku października. Specjaliści z różnych krajów pracują nad hodowlą nowych odmian, na przykład istnieją odmiany hodowli ukraińskiej, rosyjskiej, mołdawskiej, amerykańskiej i białoruskiej. Poniżej zaprezentowane zostaną najpopularniejsze odmiany.

odmiany mołdawskie

1. Skinos - wczesna odmiana, która wyróżnia się odpornością na zimę i wydajnością. Jeśli wilgotność powietrza jest podwyższona przez długi czas, drzewo zachoruje na brązowe plamienie. Owoce jajowate są dość duże(około 12 gramów). Grubość skorupy jest średnia, a duże jądro jest dość łatwe do usunięcia ze skorupy.
2. Kodrene - późna odmiana, charakteryzująca się mrozoodpornością i wydajnością, ma odporność na marsoniozę i szkodliwe owady. Duże owoce mają cienką, prawie idealnie gładką skorupę. Podział skorupy jest dość prosty, a rdzeń wypada w całości lub podzielony na 2 części.
3. Lunguetse - mA Odporność na brązowe plamienia i mróz. Podłużne owalne owoce są dość duże i mają gładką cienką skorupę, która dzieli się dość prosto, a rdzeń jest usuwany w całości.

oprócz tych odmian hodowli mołdawskiej popularne są Kalarash, Korzheutsky, Kościuzhinsky, Kiszyniowski, Piaskansky, Rechensky, Kogylnichan, Kozak, Brichansky, Faleshtsky, Yargarinsky i inne.

ukraińskie odmiany

1. Bukowiński 1 i Bukowina 2-odmiana w połowie sezonu i późnego dojrzewania, charakteryzująca się wysoką wydajnością i odpornością na marsoniozę. Skorupa jest cienka i mocna, po prostu pęka, rdzeń jest całkowicie oddzielony.
2. Podkarpackie - odmiana późno dojrzewająca, charakteryzująca się stabilną wydajnością i odpornością na brązowe plamienia. Skorupa jest cienka i mocna, a rdzeń bardzo łatwo się oddziela.
3. naddniestrzański - odmiana w połowie sezonu, charakteryzująca się stabilnie wysoką wydajnością, a także odpornością na mróz i wysoką odpornością na marsoniozę. Orzech ma średnią wielkość i masę 11-13 gramów. Skorupa jest cienka i mocna, rdzeń można łatwo wyjąć, ponieważ wewnętrzne przegrody są dość cienkie.

również wysokiej jakości owoce i odporność na niekorzystne warunki pogodowe są dostępne w takich ukraińskich odmianach, jak: Kłyszkiwski, bomba Bukowińska, Toporivski, czerniowiecki 1, Yarivski i inne.

najpopularniejsze odmiany kalifornijskie, które są przydzielone do osobnej grupy:

1. czarny orzech Kalifornijski - skorupa dużych owoców ma prawie czarny kolor, na jej powierzchni znajduje się wiele zwojów.
2. Santa Rosa Soft Shell - wczesna odmiana o wysokiej wydajności. Istnieją 2 odmiany: pierwsze kwitnienie występuje w tym samym czasie, co pozostałe odmiany, a drugie — pół miesiąca później niż wszystkie, po minięciu zagrożenia mrozem. Średniej wielkości orzechy mają cienką skorupkę białego koloru i ten sam kolor rdzenia, charakteryzujący się wysokim smakiem.
3. Royal - ta odmiana hybrydowa ma wysoką wydajność. Okazało się to dzięki krzyżowaniu czarnego orzecha ze wschodnich Stanów Zjednoczonych i kalifornijskiego czarnego orzecha. Duże owoce mają grubą i mocną skorupę, rdzeń jest bardzo smaczny.
4. paradoks - odmiana o wysokiej wydajności. Duże orzechy mają mocną grubą skorupę, a jądra mają doskonały smak.

hodowcy i do tej pory wyprowadzają wszystkie nowe hybrydy, starając się uzyskać taką, która będzie miała jeszcze cieńszą skorupę.

popularne odmiany Rosyjskie i radzieckie

1. deserowy - wczesna Dojrzała odmiana charakteryzująca się wydajnością i odpornością na suszę. Można uprawiać tylko w regionach południowych. Jądra są lekko słodkie, smaczne.
2. gracją - odporny na suszę, szkodliwe owady i choroby. Ma średnią odporność na mróz. Średnie owoce ważą około 12 gramów, mają lekko słodkie jądra.
3. Aurora - odmiana wczesna i w połowie sezonu. Odporny na zimę, ma odporność na choroby. Plony z każdym rokiem stają się coraz większe. Średnia waga orzecha wynosi 12 gramów.

popularne są również odmiany takie jak plony i obfite.

wyróżniono wczesne odmiany w specjalnej grupie. Takie drzewa są niskie i bardzo wcześnie dojrzewają owoce od połowy sierpnia do pierwszych dni września. Drzewo ma umiarkowaną odporność na mróz i zaczyna owocować od trzeciego roku życia. Najpopularniejsze z nich to:

1. Świt Wschodu - niskie drzewo o dużej wydajności, które można uprawiać w środkowym pasie.
2. hodowca - taka wysokowydajna odmiana ma niską odporność na mróz i wysoką odporność na szkodliwe owady i choroby. Orzechy średniej wielkości ważą około 7 gramów.

popularne są również takie odmiany, jak: pięcioletnia, ukochana Petrosjana, Bajkonur, piński, Pelan, Sowchozny i pamięć Minowa.

najlepsze i najczęstsze odmiany obejmują:

1. Ideał - wysoka odporność na mróz. Jego wydajność jest najwyższa, ponieważ w sezonie drzewo wydaje owoce 2 razy. Waga orzechów 10-15 gramów. Jądra są bardzo smaczne, lekko słodkie. Można rozmnażać tylko generatywnie, ale jednocześnie owoce mogą zachować wszystkie cechy odmianowe rośliny macierzystej.
2. Giant - odmiana o wysokiej wydajności, charakteryzująca się systematycznym owocowaniem. Masa owoców wynosi około 12 gramów. Taka odmiana może być uprawiana w prawie każdym obszarze w Rosji.

jakie są korzyści i szkody orzecha włoskiego

korzyści z orzecha włoskiego

w dowolnej części orzecha włoskiego znajdują się substancje biologicznie czynne. Na przykład w korze znajdują się triterpenoidy, alkaloidy, steroidy, garbniki, chinony i witamina C. liście zawierają aldehydy, alkaloidy, karoten, garbniki, kumaryny, flawonoidy, antocyjany, chinony, wysokie węglowodory aromatyczne, kwasy fenolokarboksylowe, witaminy C, PP i olejek eteryczny. A w tkankach owocni znajduje się witamina C, karoten, garbniki, kumaryny, chinony, kwasy fenolokarboksylowe i organiczne.

zielone orzechy zawierają witaminy C, B1, B2, PP, karoten i chinony. W dojrzałych owocach znajdują się te same witaminy, a także sitosterole, chinony, garbniki i olej tłuszczowy, w tym kwas linolowy, linolenowy, oleinowy, palmitynowy, błonnik, sole kobaltu i żelaza.

w skorupkach orzechów znajdują się kwasy fenolokarboksylowe, kumaryny, garbniki. A w cienkiej skórze o brązowym kolorze, która znajduje się na powierzchni owocu (pellikulum), są sterydy, kumaryny, garbniki i kwasy fenolokarboksylowe.

w liściach zawartość witaminy C w sezonie staje się coraz większa, a w środku lata jest maksymalna. Takie ulotki są cenione za wysoką zawartość karotenu i witaminy B1, a także za substancję barwiącą juglon, która ma działanie przeciwbakteryjne. Zawierają również garbniki.

dojrzałe orzechy są wysokokaloryczne i są uważane za wysoce aktywne. Kalorie w nich są 2 razy większe niż w chlebie najwyższej jakości z mąki pszennej. Można je stosować w celach profilaktycznych przed miażdżycą, a także, jeśli w organizmie występuje brak soli kobaltu, żelaza, a także witamin. Błonnik i olej dostępne w orzechach mogą złagodzić problemy z zaparciami.

wywar z liści jest w stanie leczyć rany. Jest stosowany w leczeniu krzywicy i złotówki. Napar z liści płucze jamę ustną w chorobach zapalnych jamy ustnej i krwawieniu dziąseł.

środki wykonane z orzecha włoskiego mają działanie ściągające, wzmacniające, łagodzące, nabłonkowe. Mają również działanie przeciw robakom, przeciwpoślizgowe, przeciwzapalne, obniżają cukier, zwalczają stany zapalne i zatrzymują krwawienie.

olej z orzechów włoskich jest szczególnie ceniony. jest wysoce odżywczy i ma wysokie walory smakowe. Zaleca się przyjmowanie go w okresie rekonwalescencji u osób, które doznały bardzo ciężkiej choroby lub operacji. Zawiera nienasycone kwasy tłuszczowe, witaminy, makro-i mikroelementy, substancje biologicznie czynne. Ma bardzo dużą ilość witaminy E, ma korzystny wpływ na organizm osoby starszej, zwłaszcza jeśli cierpi na nadciśnienie, chorobę wieńcową, miażdżycę, cukrzycę, przewlekłe zapalenie wątroby, wysoką kwasowość soku żołądkowego, nadczynność tarczycy. A ten olej zapewnia ochronę ludzkiego ciała przed substancjami rakotwórczymi, poprawia odporność na promieniowanie, a także przyczynia się do usuwania radionuklidów.

olej ten jest już od dawna stosowany w leczeniu chorób takich jak gruźlica, choroby zapalne skóry i błony śluzowej, pęknięcia, nie gojące się owrzodzenia przez długi czas, egzemy, łuszczyca, żylaki i czyraki.

na Uniwersytecie Kalifornijskim naukowcy za pomocą eksperymentów byli w stanie udowodnić, że po czterotygodniowym jedzeniu takiego oleju przez osobę chorą ilość cholesterolu we krwi przestała rosnąć i utrzymywała się na tym samym poziomie przez wiele tygodni. Olej ten zaleca się przyjmować w przypadku przewlekłego zapalenia stawów, oparzeń, wrzodów, przewlekłego zapalenia jelita grubego z zaparciami, chorób żołądka i jelit. Zaleca się również przyjmowanie kobiet w ciąży i karmiących piersią.

przeciwwskazania

orzechy włoskie i produkty z ich zawartością nie mogą być spożywane przez tych, którzy mają indywidualną nietolerancję na takie orzechy. U osób cierpiących na neurodermit, łuszczycę i egzemę taki orzech i leki z jego zawartością mogą powodować zaostrzenie choroby, dlatego ich stosowanie powinno odbywać się pod nadzorem specjalisty. Nie możesz jeść takich orzechów tym, którzy mają zwiększone krzepnięcie krwi, choroby jelit i trzustki. Zjedzenie zbyt dużej ilości orzechów włoskich może prowadzić do silnego bólu głowy, obrzęku gardła i zapalenia migdałków. Zaleca się, aby zdrowa osoba spożywała 100 gramów takich orzechów dziennie.