roślina taka jak Thuja (Thuja) jest również nazywana "drzewem życia". Ma bezpośredni związek z rodzajem nagonasiennych roślin iglastych z rodziny jałowców, na przykład takich jak: sekwoja, cyprys, jałowiec, taksodium i cyprys. Tuja dotarła do krajów europejskich z Ameryki lub Azji Wschodniej. Łacińska nazwa takiej rośliny ma starożytny grecki korzeń, co oznacza "woskowanie", "poświęcenie". Sugeruje to związek nazwy tui i fakt, że niektóre aromatyczne skały tej rośliny są rytualnie spalane jako kadzidło. Rodzaj ten łączy 6 gatunków. Każda taka roślina może żyć średnio do 150 lat, ale są też starsze okazy. Uprawianych jest kilka gatunków tui i około 120 odmian tej rośliny, które różnią się jakością, a także kolorem igieł, a ich korony mogą mieć różne kształty. W projektowaniu krajobrazu takie rośliny są uprawiane jako tasiemce lub w grupie, a także tworzą granice i alejki. Tuja nadaje się również do tworzenia żywopłotów.
treść
funkcje TUI
tuja jest reprezentowana przez wiecznie zielone drzewa lub krzewy. W warunkach naturalnych ich średnica pnia może wynosić 6 metrów,a wysokość 70 metrów. W ogrodnictwie wysokość tego drzewa z reguły nie przekracza 11 m.u młodych okazów miękkie, igiełkowate igły mają jasnozielony kolor. W tym przypadku u bardziej dorosłych okazów igły są łuskowate, naprzeciw siebie i mają ciemnozielony kolor. W takich roślinach jednopiennych owoce są reprezentowane przez małe szyszki o podłużnym lub owalnym kształcie, a ich nasiona są płaskie. Dojrzewanie nasion następuje już w pierwszym roku. Roślina ta jest mało wymagająca w pielęgnacji i jest odporna na zimno i dym. A tuja Zachodnia jest w stanie wytrzymać mroźne zimy.
sadzenie Tui w otwartym terenie
czas lądowania
przed przystąpieniem do bezpośredniego sadzenia musisz wybrać miejsce, które najlepiej pasuje do tej rośliny. Takie drzewo uwielbia światło, ale jest szkodliwe przez cały dzień pod wpływem bezpośrednich promieni słonecznych. Faktem jest, że przyczynia się to do odwodnienia Rośliny i prowadzi do tego, że toleruje ZIMOWANIE znacznie gorzej. W związku z tym najlepszą opcją dla Tui jest dobrze oświetlone miejsce, ale w południe, kiedy słońce jest najbardziej aktywne, powinno być w cieniu. Należy również pamiętać, że takie drzewo reaguje negatywnie na przeciągi. Eksperci zalecają wybór gleby wzbogaconej w składniki odżywcze dla takiej rośliny. Idealna jest więc ziemia darniowa, do której należy dodać torf i piasek. Ale do uprawy nadaje się niezbyt bogata gleba (glina piaszczysta, bagienna lub glina). Możesz sadzić tuję na otwartym terenie zarówno wiosną, jak i jesienią. Należy jednak zauważyć, że jesienią roślina może nie mieć czasu na wzmocnienie i dlatego źle znosi ZIMOWANIE.
Jak sadzić tuya
wielkość otworu do sadzenia zależy bezpośrednio od wielkości systemu korzeniowego sadzonek pobranych z bryły ziemi. Tak więc głębokość dołu powinna być większa o 15-30 centymetrów,a jej szerokość - o 35-40 centymetrów. Podczas sadzenia kilku sadzonek wielkość dorosłego okazu wpływa na odległość między nimi i może wynosić od 100 do 500 centymetrów. Jeśli roślina jest sadzona wzdłuż alei,odległość między nimi powinna wynosić od 350 do 400 centymetrów. Na dnie otworu do sadzenia należy wlać ziemię, którą należy wymieszać z niezbyt dużą ilością zgniłego obornika lub kompostu. Przed posadzeniem TUI jej korzenie należy zanurzyć w wodzie. I musisz je wyciągnąć tylko wtedy, gdy pęcherzyki powietrza przestaną wydostawać się na powierzchnię wody. Następnie sadzonka jest opuszczana do dołu i instalowana dokładnie na jej środku. Następnie system korzeniowy jest wyprostowany, a także należy zwrócić uwagę na fakt, że szyjka korzenia sadzonki powinna nieznacznie unosić się nad powierzchnią gleby. Następnie jedną ręką należy przytrzymać drzewo, a drugą wypełnić dziurę dobrą mieszanką gleby. Następnie dobrze, ale jednocześnie delikatnie go ubij, staraj się, aby podstawa pnia nie została uszkodzona. Następnie musisz podlać tuję, używając do tego 15-20 litrów na kopię. Po wchłonięciu cieczy w ziemię i nieco się uspokoi, jej powierzchnia będzie musiała zostać pokryta warstwą ściółki (torf, kora sosny, zrębki lub kompost). Ściółka znacznie spowolni parowanie wilgoci z gleby, a także ochroni system korzeniowy rośliny w zbyt gorące lub zbyt zimne dni. Należy jednak zauważyć, że ściółka nie powinna spadać zarówno na gałęzie znajdujące się na samym dole, jak i zakrywać pnia, ponieważ w tych miejscach tuja może zacząć pędzić.
opieka nad tuja w ogrodzie
podlewanie
taka roślina uwielbia wilgoć i pozytywnie reaguje na procedurę zraszania. Po posadzeniu rośliny w pierwszych tygodniach podlewanie należy wykonywać co tydzień, a na 1 egzemplarz stosuje się od 1 do 5 wiader wody (w zależności od wielkości drzewa). Zraszanie młodych drzew przynosi szczególne korzyści, więc gleba i korzenie są nasycone wodą, a zanieczyszczenia są usuwane z igieł, co znacznie poprawia oddychanie rośliny, a nie tylko wygląda znacznie lepiej, ale także rośnie i rozwija się znacznie szybciej. Ponieważ korzenie tego drzewa są powierzchowne, rozluźnienie powierzchni gleby, które zaleca się przeprowadzać po każdym podlewaniu, należy wykonać na głębokość nie większą niż 8-10 centymetrów.
karmienie
wiosną roślina wymaga górnego opatrunku i do tego zaleca się stosowanie złożonego nawozu mineralnego, na przykład roztworu Kemira-universal (na 1 metr kwadratowy od 50 do 60 gramów). W przypadku, gdy nawozy zostały wprowadzone do gleby podczas sadzenia sadzonki, następnym razem konieczne jest karmienie rośliny nie wcześniej niż za kilka lat.
przycinanie
ta roślina reaguje bardzo dobrze na przycinanie. Tak więc, jeśli jest cięty często i mocno, stanie się bardzo bujny i gęsty. Przycinanie można wykonać w dowolnym momencie, ale najlepiej zrobić to wiosną, zanim pąki zaczną się otwierać. W przypadku, gdy to drzewo jest uprawiane jako żywopłot, należy je koniecznie przyciąć i należy to robić systematycznie. Jeśli tuja rośnie jak pojedyncza roślina, nadal będzie potrzebować przerzedzających się przycinania, a także sanitarnych. W tym samym przypadku, gdy rośliny te są uprawiane przez grupę, potrzebują przycinania formacyjnego, w przeciwnym razie mogą uzyskać nieestetyczny, niechlujny wygląd. Konieczne jest rozpoczęcie formowania korony tylko wtedy, gdy tuja osiągnie wymaganą wartość. W niektórych przypadkach tua może potrzebować tylko jednej fryzury, którą należy wykonać wiosną, ale w sierpniu lub wrześniu najczęściej roślinę należy przyciąć po raz drugi. Istnieją odmiany, które wymagają stosunkowo częstego przycinania formacyjnego, ale należy wziąć pod uwagę, aby drzewo nie osłabło, nie trzeba przycinać więcej niż 1/3 części łodygi jednocześnie. Tuja jest poddawana pierwszemu przycinaniu dopiero po osiągnięciu przez drzewo wieku dwóch lub trzech lat. Do przycinania potrzebujesz bardzo ostrego i mocnego sekatora, więc w żadnym wypadku nie powinien on żuć łodyg.
przeszczep
zdarzają się sytuacje, w których konieczne jest przeszczepienie dorosłej TUI. Taka roślina jest przesadzana dość łatwo, ale musisz znać kilka dość prostych zasad. Jeśli drzewo nie jest bardzo duże, konieczne jest wbicie gleby wokół niego za pomocą dość ostrej łopaty, podczas gdy konieczne jest cofnięcie się od 0,4 do 0,5 metra od pnia. Następnie musisz ostrożnie podważyć drzewo i wyciągnąć system korzeniowy wraz z kołem pnia. Następnie roślina musi zostać przeniesiona do miejsca sadzenia za pomocą taczki, podczas gdy musisz spróbować, aby bryła ziemi się nie zawaliła. Następnie tuja jest natychmiast sadzona w nowym miejscu. Jeśli drzewo jest stosunkowo duże, należy je wcześniej nakłuć, a raczej 12 miesięcy przed przesadzeniem. Faktem jest, że w tym okresie roślina będzie w stanie wyhodować młode korzenie w śpiączce ziemi, która była ograniczona do "koła". W rezultacie gleba nie rozpadnie się podczas transportu drzewa, a przeszczep dla TUI będzie całkowicie bezbolesny. To drzewo zapuści korzenie dość łatwo i szybko po przeszczepie.
choroby i szkodniki
rośliny atakują choroby grzybowe, takie jak Fusarium, brunatna Schutte i cytosporoza. Mogą uszkodzić zarówno łodygi, jak i igły. W celu utwardzenia tuję jest traktowany kartoteką lub płynem Bordeaux. Chora roślina musi być spryskana od początku wiosny. Zabiegi wykonuje się 2 razy w miesiącu, aż tuja wyzdrowieje.
mszyce i fałszywe tarcze mogą osiedlić się na tym drzewie. Gdy to nastąpi, igły zaczną zmieniać kolor na żółty, a następnie umierają. Aby pozbyć się szkodników, zaleca się stosowanie Rogor, karbofos lub Decis, a pod koniec czerwca należy wykonać 2 zabiegi Chlorofosem lub Aktellikiem, a odstęp wynosi 14 dni.
rozmnażanie TUI
do rozmnażania stosuje się zarówno metodę wegetatywną, jak i nasienną. W przypadku, gdy roślina jest gatunkiem, nasiona są odpowiednie do jej rozmnażania. Jednak rośliny odmianowe i formalne należy rozmnażać tylko metodami wegetatywnymi, do których należą: podział krzewu i sadzonki. Faktem jest, że nasiona takich roślin nie zachowują cech odmianowych rośliny matecznej.
rozmnażanie TUI przez sadzonki
aby rozmnażać taką roślinę przez sadzonki, w czerwcu należy przygotować sadzonki. Aby to zrobić, zdrewniałe łodygi są cięte, które mają 2 lub 3 lata, a ich długość może wynosić od 25 do 40 centymetrów. Możesz również użyć tych łodyg w bieżącym roku, które są częściowo zdrewniałe, a ich długość waha się od 10 do 20 centymetrów. Sadzonki nie powinny być cięte, ale wyciągane piętą. Miejsce oderwania od rośliny macierzystej należy traktować roztworem Heteroauxyny. Następnie łodygę należy sadzić, pogłębiając ją o 15-25 mm. Do sadzenia stosuje się mieszankę ziemi składającą się z torfu, ziemi darniowej i piasku pobranych w stosunku 1:1:1. Należy go zdezynfekować, a do tego użyć ciepłego roztworu manganu potasu. Cięcie należy przykryć folią polietylenową. Dopiero po całkowitym ukorzenieniu sadzonek należy je rozpocząć wentylację i stwardnienie. Po pewnym czasie schronienie jest usuwane na dobre. Późną jesienią roślina ta powinna być pokryta trocinami, suchymi liśćmi lub świerkowymi gałęziami. Gdy temperatura powietrza spadnie do minus 5-7 stopni, na górze schronienia należy umieścić folię.
uprawa TUI z nasion
uprawa z nasion jest dość długim procesem, więc może to zająć 3-5 lat. Tylko świeżo zebrane nasiona nadają się do siewu. Najpierw muszą zostać poddane naturalnej stratyfikacji, w tym celu umieszcza się je pod śniegiem na ulicy lub na półce lodówki, gdzie powinny pozostać od jesieni do wiosny. Siew odbywa się wiosną na otwartym terenie, a miejsce jest wybierane w półcieniu. Nasiona są zamknięte na głębokości centymetra na podłodze, a na nich należy wlać stosunkowo cienką warstwę trocin drzew iglastych. Następnie łóżka muszą być osłonięte przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych i do tego służą tarcze, jednocześnie upewniając się, że gleba jest stale luźna i nieco wilgotna. Kiedy nasiona kiełkują, powierzchnię łóżka należy ściółkować torfem. 1 raz na 2 tygodnie konieczne jest dodanie do gleby roztworu pełnego nawozu mineralnego. Pod koniec pierwszego sezonu wysokość młodych TUI wyniesie 7-8 centymetrów. Przed nadejściem zimy rośliny te należy przykryć świerkowymi gałęziami, na których układana jest folia. Wraz z nadejściem okresu wiosennego schronienie należy usunąć i konieczne jest kontynuowanie opieki nad młodymi tujami w taki sam sposób, jak w pierwszym roku ich życia (podlewanie, pielenie, górny opatrunek i ściółkowanie). Dopiero na trzecią wiosnę po tym, jak wysokość drzew będzie równa pół metra, konieczne będzie przeszczepienie ich do stałego miejsca.
tuja zimą w kraju
Jesień
jesienią powinieneś przestać podlewać roślinę i stosować nawóz do gleby. Chodzi o to, że musi przygotować się na nadchodzącą zimę.
jak ukryć tuję
młode drzewa, które mają mniej niż 5 lat, powinny być pokryte świerkowymi gałęziami. Ale przed schronieniem rośliny należy ją sprowadzić wysoko, a koło pnia należy posypać grubą warstwą ściółki (torf). Dorosłe okazy nie muszą być przykryte zimą, ale konieczne jest posypanie koła pnia ściółką.
zimowisko TUI
W przypadku, gdy okres zimowy różni się obfitymi opadami śniegu, może to spowodować uszkodzenie gałęzi rośliny nawet u dorosłych i dość potężnych drzew. Aby tego uniknąć, jesienią korona rośliny jest związana sznurkiem. Pod koniec lutego na drzewie należy nałożyć nietkany materiał pokrywający, który pomoże chronić go przed zbyt intensywnym wiosennym słońcem. W niektórych przypadkach pęknięcia pojawiają się na korze, dzieje się tak z powodu gwałtownej zmiany temperatur. Wiosną należy je uszczelnić varem ogrodowym, podczas gdy kora musi być dokładnie ściągnięta, aby rany mogły się wyleczyć.
rodzaje i odmiany TUI ze zdjęciami i opisami
Thuja Zachodnia (Thuja occidentalis)
tuja Zachodnia jest najczęstszym gatunkiem kulturowym tej rośliny. W ogrodach, alejkach, parkach i placach można zobaczyć dużą liczbę odmian i odmian tego gatunku. W krajach europejskich zaczął być uprawiany w XVI wieku. Najwyżsi przedstawiciele tego gatunku dorastają do 8-12 metrów. Ta roślina jest długowieczną rośliną świata, więc może żyć do 1 tysiąca lat. Podczas gdy roślina jest młoda, jej korona ma kształt piramidy, ale z biegiem lat staje się jajowata. Tuja w kształcie stożka, Kegla lub kolumnowego jest najczęściej stosowana do kształtowania krajobrazu. Na przykład:
- Brabant - wysokość takiej rośliny waha się od 15 do 21 metrów, a jej średnica wynosi 3-4 metry. Korona jest stożkowa. Kora jest jasnoczerwona lub brązowawo-szara, łuszcząca się. Istnieją łuskowate igły o zielonym kolorze. Jasnobrązowe szyszki osiągają długość 1,2 centymetra i mają podłużny, jajowaty kształt.
- Smaragd - taka przysadzista odmiana może osiągnąć wysokość 200 centymetrów. Ta słabo rozgałęziona roślina ma stożkowatą koronę. Łodygi są umieszczone pionowo, a na nich znajdują się błyszczące wiecznie zielone gałęzie, które są daleko od siebie. Ta odmiana jest dość popularna wśród ogrodników.
najbardziej popularne wśród TUI z kulistą koroną są odmiany takie jak:
- Danica - ta karłowata forma jest wynikiem pracy hodowców Danii. Łuszcząca się kora ma jasnoczerwony lub brązowo-szary kolor. Łuskowate zielone igły są miękkie, grube i błyszczące, zimą mają jasnobrązowy odcień.
- Woodwardi - odmiana karłowata z kulistą koroną. Jego wysokość nie przekracza 2,5 metra, a średnica korony może osiągnąć 5 metrów. Gałęzie i łodygi tej odmiany są proste i płaskie. Igły są pomalowane na ciemnozielony kolor.
również w kulturze występują odmiany o nitkowatej, kaskadowej koronie, na przykład filiformis. Wysokość rośliny nie przekracza 150 centymetrów. Ma szeroką stożkową lub gęstą zaokrągloną koronę. Zwisające łodygi są długie, nitkowate, słabo rozgałęzione. Młode igły mają jasnozielony kolor, zimą ma brązowawy odcień.
niedawno narodziła się Wrzosowa forma takiej rośliny, na przykład Erikoides. Wysokość takiej rośliny nie przekracza 100 centymetrów. Zewnętrznie wygląda jak jałowiec. Szeroka korona wielopierścieniowa jest zaokrąglona. Wiele cienkich elastycznych łodyg może być zakrzywionych lub prostych. Igły w kształcie szydła są dość miękkie. W górnej części rośliny jest pomalowana na matowy zielonkawo-żółty kolor, aw dolnej części na zielonkawo-szary.
istnieje również odmiana z 2 rodzajami igieł (łuskowatych i igłowatych) na tej samej roślinie. W takiej roślinie korona rośnie dość dziwnie. Tak więc, po tym, jak roślina skończy 8-10 lat, dzieli się na kilka wierzchołków, wydaje się, że przed tobą nie jest jedna tuja, ale kilka.
Thuja plicata (Thuja plicata)
taka tuja jest również nazywana gigantyczną. W naturalnych warunkach można go spotkać wzdłuż wybrzeża Pacyfiku. Gatunek ten jest najbardziej wysokogórski. Wysokość może dochodzić do 60 metrów, a średnica pnia wynosi 3-4 metry. Ale w kulturze drzewo nie jest tak wysokie. Roślina ma kilka odmian ozdobnych i najpopularniejszą jest Zebrina.
Thuja koreańska (Thuja koraiensis)
jest to szeroki krzew lub drzewo, którego wysokość wynosi 9 metrów. Istnieją bardzo spektakularne białawe igły, prawie srebrne. Na zimę drzewo musi być przykryte.
tuja japońska (Thuja standishii)
pochodzi z gór środkowej Japonii. W naturze osiąga wysokość 18 metrów. Korona jest szeroka, w kształcie stożka. Kora jest miedzianoczerwona. Dolna część gałęzi ma Srebrny kolor. Jeśli je zmielisz, możesz poczuć zapach cytryny i karmelu eukaliptusowego. Wzrost rośliny jest dość powolny w obszarach o chłodnym klimacie, podczas gdy w ciepłym obszarze jest znacznie szybszy.
thuja orientalis (Thuja orientalis) lub Płaskowyż (Platycladus)
ta roślina jest izolowana w podrodzaju Biota, podczas gdy jest uważana za jej jedynego przedstawiciela. W warunkach naturalnych można go spotkać w Chinach, a od kilku stuleci jest uprawiany w Azji Środkowej. Jest to rozłożyste drzewo lub duży krzew z ażurową koroną. Istnieje około 60 form ogrodowych, jednak wszystkie są niestabilne na mróz.