tak zielna bylina, jak mankiet, jest często używana przez ogrodników do tworzenia reliefowej zielonej pokrywy w ogrodzie kwiatowym i na miejscu, na którym rosną krzewy. Roślina ta należy do rodziny różowatych. Najbardziej rozpowszechniony w przyrodzie mankiet występuje na terenie Eurazji, Ameryki Północnej i Południowej, nieco rzadziej występuje w Nowej Zelandii i Afryce. Roślina ta charakteryzuje się wysoką dekoracyjnością, a także ma właściwości lecznicze. Popularnie nazywa się go niedężnikiem, jagnięciną, kurzą łapą, trawą klatki piersiowej, łapą niedźwiedzia, łzą Boga lub międzyperstnicą.
treść
funkcje mankietu
mankiet jest zielną byliną, której kłącze powierzchniowe jest pełzające. Pędy osiągają długość około pół metra, mogą mieć gęste pokwitanie lub być nagie. Pędy wyrastają z punktów wzrostu i mogą zarówno rozprzestrzeniać się po powierzchni gleby, jak i unosić się nad nią.
w pobliżu podstawy łodygi znajdują się największe rzeźbione płytki liściowe, ich ogonki są bardzo gęste. Mniejsze liście powstają z międzywęźli. Kształt liści jest zaokrąglony w kształcie dłoni, jest podzielony na segmenty o różnym stopniu rozcięcia, a jego powierzchnia jest ozdobiona reliefowymi żyłkami promieniowymi. Każda płytka liścia ma od 7 do 11 ostrzy, które są pomalowane na zielonkawo-żółty lub nasycony zielony odcień. Czasami występuje lekkie rozcięcie blachy, w tym przypadku ma ona prawie okrągły kształt. Można go również bardzo mocno rozciąć lub złożyć. Krawędź liści jest drobno ząbkowana. Na liściach występuje krótkie gęste pokwitanie, z tego powodu kropelki rosy nie spadają bezpośrednio na powierzchnię liści i nie toczą się na ziemię, ale łączą się, tworząc błyszczące perły.
kwitnienie obserwuje się od czerwca do września. W tym czasie z międzywęźli wyrastają proste wysokie szypułki, na których powstają małe kwiatostany-parasole, w ich skład wchodzą małe nieokreślone kwiaty o zielonkawo-żółtym odcieniu. Ale zaletą tych kwiatów jest to, że mają przyjemny zapach miodu. W miejscu zapylonych kwiatów z czasem powstają małe podłużne owoce, które wyglądają podobnie do orzechów. W ich wnętrzu dojrzewa duża liczba małych nasion.
metody rozmnażania
do rozmnażania mankietów stosuje się metody generatywne (nasienne) i wegetatywne.
uprawa z nasion
z nasion mankiet jest uprawiany przez sadzonki. Aby to zrobić, żyzna luźna mieszanka gleby wlewa się do pudełka, które dobrze przepuszcza powietrze i wodę. W takim przypadku zaleca się wykonanie warstwy drenażowej z ekspandowanej gliny lub kamyków na dnie pojemnika. Nasiona wysiewa się na głębokość od 0,7 do 1 cm siew odbywa się w marcu lub listopadzie. Jeśli siew przeprowadzono jesienią, to 15 dni po wysianiu nasion pudełka są przenoszone na ulicę. Jest umieszczony w miejscu, które ma niezawodną ochronę przed bezpośrednimi promieniami słońca i przeciągami.
wiosną przenieś uprawy do dobrze oświetlonego i ciepłego miejsca. Ponieważ w okresie zimowym nasiona przeszły naturalną stratyfikację, sadzonki pojawiają się stosunkowo szybko. Po uformowaniu od 2 do 4 prawdziwych blaszek liściowych należy je rozłożyć na poszczególnych doniczkach torfowych. Sadzenie sadzonek mankietu na otwartym terenie odbywa się wiosną po ustaleniu ciepłej pogody (czasami zdarza się to w ostatnich dniach kwietnia). Krzewy zadowolą się kwitnieniem już w pierwszym roku wzrostu.
rozmnażanie przez podział krzewu
silnie zarośnięty krzew można podzielić na kilka części. Często leżące pędy same dają korzenie. Procesy z własnym systemem korzeniowym można w razie potrzeby odciąć od krzewu macierzystego za pomocą ostrego narzędzia. Wyciągnij Wyrostek z ziemi i posadź go w stałym miejscu. Podczas sadzenia krzewów odległość między nimi powinna wynosić co najmniej 0,3 m.najlepiej rozmnażać mankiet w ten sposób wczesną wiosną.
sadzenie i pielęgnacja w otwartym terenie
wybór miejsca lądowania
do sadzenia mankietu zaleca się wybranie otwartego obszaru słonecznego, odpowiednie jest również miejsce w lekkim cieniu. Nie zaleca się sadzenia pod drzewami z bujną gęstą koroną, w tym przypadku kwiat będzie słabo rosnąć i stosunkowo często boli. Gleba powinna być lekka, nasycona próchnicą, a także dobrze przepuszczać powietrze i wodę. Najlepiej nadaje się gleba gliniasta lub piaszczysta, która może być lekko kwaśna lub neutralna.
pielęgnacja mankietu
konieczne jest częste i obfite podlewanie mankietu. Nie pozwól, aby płyn stagnował w ziemi, ponieważ z tego powodu choroba grzybicza może wpływać na system korzeniowy. W razie potrzeby od czasu do czasu możesz poluzować powierzchnię gleby w pobliżu krzaków.
taka roślina jest w stanie zahamować wzrost chwastów, co znacznie ułatwia jej pielęgnację. Eksperci zalecają karmienie dwa lub trzy razy w sezonie. Mankiet najlepiej reaguje na wprowadzanie substancji organicznych, w tym celu najczęściej stosuje się napar z odchodów kurczaka lub dziewanny, a także fermentowany napar z chwastów.
przycinanie
taka szybko rosnąca roślina wymaga systematycznego przycinania. To powstrzyma wzrost mankietu. A dzięki terminowemu przycinaniu zwiędłych kwiatostanów możliwe będzie uniknięcie samosiewu. Jeden krzew w tym samym miejscu może być uprawiany przez kilkadziesiąt lat, a jednocześnie zachowa swoją dekoracyjność.
zimowisko
taka kultura ogrodowa jest bardzo odporna na mróz. Co więcej, doskonale zimuje na otwartym terenie, nawet na średnich szerokościach geograficznych. Jeśli mrozy zimą są bardzo silne, a następnie jesienią posyp Krzaki latającymi liśćmi. Wraz z nadejściem wiosny krzewy są czyszczone i przycinane do celów sanitarnych, usuwając wszystkie pędy, które wyschły lub zostały ranne. Pamiętaj, że ta roślina charakteryzuje się szybkim wzrostem, więc nie musisz bać się skracać jej pędów.
choroby i szkodniki
jeśli odpowiednio zadbasz o mankiet i wybierzesz dla niego odpowiedni obszar, to praktycznie nie będzie boleć. Uszkodzenie mączniaka prawdziwego obserwuje się, gdy rośnie na wilgotnej, ciężkiej glebie. Te krzewy rosnące w cieniu wpływają na czarną rdzę.
najczęściej roślina cierpi na ślimaki i ślimaki. Aby ślimaki nie dotarły do mankietu, powierzchnię ziemi wokół krzaków posypuje się pokruszoną skorupą jaj lub popiołem drzewnym.
Rodzaje mankietów ze zdjęciami i nazwami
w naturze występuje około 600 różnych rodzajów mankietów. Często różne gatunki wyglądają dokładnie tak samo i tylko specjalista będzie w stanie je odróżnić. Na działce ogrodowej najczęściej uprawiane są te gatunki, które są szczegółowo opisane poniżej.
Mankiet Zwyczajny (Alchemilla vulgaris)
ten gatunek ma właściwości lecznicze i jest dość szeroko stosowany w medycynie. Na powierzchni rosnących zielonych łodyg znajduje się pokwitanie. Składane zaokrąglone blachy mają od 7 do 10 żył promieniowych. Kwitnienie rozpoczyna się w ostatnich dniach maja i nie różni się obfitością. Kwiatostany w kształcie fałszywego parasola składają się z bardzo małych jasnozielonych lub żółtawych kwiatów. Ponieważ kłącze rośliny jest pełzające, może szybko rosnąć, przejmując wszystkie nowe terytoria. Niektórzy ogrodnicy uważają ten rodzaj mankietu za chwast, ponieważ wyróżnia się jego żywotnością i jest prawie niemożliwy do wyeliminowania.
mankiet miękki (Alchemilla mollis)
w tym gatunku powstają rozłożyste krzewy o kulistym kształcie, a wszystko dzięki temu, że jego rozgałęzione pędy są wyprostowane i osiągają wysokość od 0,45 do 0,5 m.bogate zielone, klapowane płytki liściowe o zaokrąglonym kształcie mają gęste krótkie pokwitanie. Są one podzielone na 9-11 sektorów o wklęsłym kształcie. Krzewy kwitną od czerwca do sierpnia. W tym czasie powstaje duża liczba wysokich kwiatostanów składających się z żółtawo-zielonych kwiatów o średnicy sięgającej około 0,3 cm Materiał siewny w pełni dojrzewa w pierwszych dniach września.
Mankiet czerwony (Alchemilla erythropoda)
taka bylina okrywowa osiąga wysokość nie większą niż 15 centymetrów. Niewłaściwa powierzchnia płyt liściowych, a także ich ogonki mają jasnoczerwony odcień. Zaokrąglone liście są podzielone na 7-9 sektorów i są pomalowane na zielonkawo-niebieski odcień. W czerwcu lub lipcu na krzakach otwierają się wiechy, które obejmują żółtawe kwiaty o średnicy dochodzącej do około 1 cm.
Mankiet połączony (Alchemilla conjuncta)
rosnące rozgałęzione łodygi osiągają wysokość nie większą niż 20 centymetrów. Pędy są ozdobione głęboko wyciętymi na siedem płatów płytkami liściowymi o zaokrąglonym kształcie, których powierzchnia jest błyszcząca, gładka w bogatym zielonym kolorze. Zła powierzchnia ma gęste pokwitanie srebrnego koloru. Początek kwitnienia przypada na Lipiec. Kolor kwiatów jest żółtawo-zielony.
mankiet w projektowaniu krajobrazu
wśród projektantów krajobrazu mankiet jest bardzo popularny ze względu na ażurowe blachy. Pozwala stworzyć zieloną osłonę w ogrodzie. Najczęściej do sadzenia takiej rośliny wybiera się pobocza ścieżek ogrodowych, zbocza lub działkę położoną w pobliżu kamienistego muru. Do kadrowania klombów stosuje się niewymiarowe odmiany mankietu. Dzięki liściom o bogatym kolorze Kwitnące Kultury wyglądają bardziej imponująco.
żółto-zielone kwiaty takiej byliny różnią się osobliwym pięknem i mogą stać się ozdobą Twojego ogrodu, podobnie jak jego liście. Eksperci zalecają sadzenie mankietu obok delphinium, liliowca, tymianku lub astilby.
właściwości lecznicze
fakt, że mankiet ma właściwości lecznicze, człowiek stał się znany od bardzo dawna. Co więcej, znalazł szerokie zastosowanie zarówno w medycynie ludowej, jak i oficjalnej w wielu krajach.
Zbierz surowce w czasie kwitnienia krzewów, natychmiast po wyschnięciu porannej rosy na liściach. Odetnij całą nadziemną część rośliny, po czym jest usuwana do wyschnięcia. Aby to zrobić, wybierz miejsce na świeżym powietrzu, które ma niezawodną ochronę przed deszczem i bezpośrednimi promieniami słońca. Całkowicie wysuszony mankiet do przechowywania jest składany w szklanym słoju lub w papierowej torbie. Okres przechowywania wynosi 1 rok.
mankiet zawiera wiele przydatnych substancji, na przykład: kwas askorbinowy, flawonoidy, kumaryny, żywice, sterydy, garbniki, fenolokarboksylowe i kwasy tłuszczowe, lipidy, katechiny, a także pierwiastki śladowe (żelazo, miedź, bor, nikiel, cynk, mangan i molibden).
napary, wywary i okłady różnią się następującymi korzystnymi właściwościami: laktogennym, przeciwzapalnym, przeciwdrobnoustrojowym, hemostatycznym, gojącym rany, wzmacniającym naczynia krwionośne i przeciwnowotworowym. Taka roślina jest szeroko stosowana w ginekologii. Zawarte w nim fitohormony przyczyniają się do leczenia niepłodności kobiet, przywracania cyklu miesiączkowego i zachowania ciąży. Ale samodzielne przyjmowanie leków opartych na mankiecie jest niedopuszczalne. Biorą je tylko pod kontrolą lekarza.
herbata przygotowana z takiej rośliny przyczynia się do poprawy stanu cukrzycy drugiego typu. Poprawia funkcjonowanie jelit i trzustki poprzez normalizację ilości cukru we krwi.
przyjmowanie środków na podstawie mankietu jest możliwe w każdym wieku, niezależnie od stanu zdrowia. Zabrania się przyjmowania ich tylko w przypadku naruszenia perystaltyki jelit i indywidualnej nietolerancji.
