Eleutherococcus

roślina Eleutherococcus (Eleutherococcus) jest reprezentowana przez kolczaste krzewy i drzewa i należy do rodziny Araliaceae. Rodzaj ten łączy około 30 gatunków. W naturze taką roślinę można znaleźć od południowo-wschodniej Syberii do Japonii, a następnie na południe do Wysp Filipińskich. W zachodnich i środkowych regionach Chin występuje największa liczba gatunków Eleutherococcus. Najbardziej popularny wśród ogrodników jest kolczasty Eleutherococcus (Eleutherococcus senticosus), który jest ozdobnym i leczniczym krzewem ogrodowym.

cechy Eleutherococcus

Eleutherococcus kolczasty jest również nazywany dzikim pieprzem, pieprzonym krzakiem lub kolczastym jagódkiem. W tym liściastym krzewie kora jest pomalowana na szarawy kolor. Jego kłącze jest silnie rozgałęzione, znajduje się w górnej warstwie gleby, rośnie duża liczba dodatkowych korzeni, ich długość może osiągnąć 30 m.wysokość takiej rośliny, która ma wiele pni, waha się od dwóch do pięciu metrów. Na powierzchni prostych pędów znajduje się wiele cienkich kolców skierowanych w dół. Składa się z 5 owalnych spiczastych liści o długich liściach, mogą być nagie lub nieco szczeciniaste z przodu, a na niewłaściwej powierzchni wzdłuż żył są pokryte rudym włosiem, ich krawędź jest ostrołukowa. Skład prostych kwiatostanów w kształcie parasola rosnących na końcach łodyg obejmuje pachnące małe kwiaty o długich szypułkach: kwiaty słupkowe są pomalowane na jasnożółty kolor, a pręcikowe-na jasnofioletowy. Owoce takiej rośliny nie mogą być spożywane. Są to czarne błyszczące pestki o kulistym kształcie, osiągające średnicę około 10 mm, wewnątrz mają 5 jasnożółtych pestek, których kształt jest podobny do półksiężyca. Ich dojrzewanie obserwuje się w pierwszej połowie okresu jesiennego, utrzymują się na gałęziach przez długi czas. W naturze gatunek ten rośnie w lasach cedrowych i liściastych i tworzy zarośla, można go również spotkać w Świerkach zalewowych. Uprawia się Eleutherococcus od 1862 r.

uprawa Eleutherococcus w ogrodzie

zasady sadzenia

Eleutherococcus jest rośliną kochającą Cień, charakteryzującą się mało wymagającym składem gleby. Najlepiej rośnie na wilgotnej glebie odżywczej w małym cieniu pod dużym drzewem liściastym. Podczas uprawy na średnich szerokościach geograficznych na zimę taki krzew nie musi być przykryty.

doświadczeni ogrodnicy zalecają sadzenie takiego krzewu jesienią natychmiast po zakończeniu opadania liści. Jeśli chcesz, możesz sadzić go wiosną, ale musisz mieć czas, zanim pąki puchną na drzewach.

przygotowanie strony powinno być zrobione z wyprzedzeniem. Aby to zrobić, wykop go na głębokość 25 centymetrów, przynosząc obornik do gleby (na 1 metr kwadratowy działki 5-6 kilogramów). Głębokość otworu do sadzenia powinna wynosić 0,5 m, a średnica powinna osiągnąć 0,6 m. podczas sadzenia między krzakami należy zachować odległość 2 metrów. Sadzonka jest umieszczana na środku wykopu, po czym jest wypełniona glebą zmieszaną z obornikiem. Upewnij się, że szyjka korzenia nie jest zakopana w ziemi o więcej niż 30 mm. Po posadzeniu krzewu koło pnia należy lekko ubić, a następnie przeprowadzić obfite podlewanie słabym roztworem manganu potasu. Eksperci w jednym miejscu zalecają natychmiastowe sadzenie kilku krzewów w pobliżu siebie, ponieważ na każdym z nich rosną tylko kwiaty męskie lub żeńskie. W przypadku, gdy krzewy są sadzone jesienią po nadejściu stabilnej zimnej pogody, powierzchnia koła pnia jest pokryta trzycentymetrową warstwą próchnicy, co ochroni system korzeniowy rośliny przed silnymi mrozami. Pierwsze kwitnienie najczęściej występuje dopiero w czwartym roku po posadzeniu w otwartym terenie.

Pielęgnacja Eleutherococcus w ogrodzie

ta kultura wymaga podlewania tylko wtedy, gdy występuje długi okres suchy. Często nie trzeba poluzowywać powierzchni koła pnia lub usuwać chwastów, ponieważ rosnące chwasty chronią powierzchnię gleby nad korzeniami przed silnym ciepłem, podczas gdy nie wyrządzają krzakowi żadnej szkody. W razie potrzeby w tym celu w pobliżu Eleutherococcus możesz wyhodować pędową norę lub inną okrywę, która musi być nieagresywna.

W sezonie taka roślina potrzebuje tylko jednego górnego opatrunku, w tym celu stosuje się roztwór złożonego nawozu mineralnego (na 1 wiadro wody 2 łyżki stołowe). Przycinanie sanitarne odbywa się z reguły wiosną. Aby to zrobić, odetnij zranione, chore i zamrożone łodygi i gałęzie, a także te, które rosną w buszu. W razie potrzeby możesz wykonać lekkie przycinanie, jeśli roślina wygląda na zaniedbaną.

choroby i szkodniki

ten krzew ma niezwykle wysoką odporność na choroby i szkodliwe owady.

rodzaje i odmiany Eleutherococcus ze zdjęciami i nazwami

Eleutherococcus siedzący tryb życia (Eleutherococcus sessiliflorus)

oprócz kolczastego Eleutherococcus opisanego powyżej, ogrodnicy czasami uprawiają siedzący tryb życia Eleutherococcus. Wysokość tego dużego krzewu wynosi około 300 centymetrów, na jego powierzchni znajdują się duże kolce, które są stosunkowo rzadkie. Istnieją jednak takie gatunki eleutherococcus, które w ogóle nie mają kolców. Płytki liściowe są trzy do pięciu liści, ich ogonki osiągają około 15 centymetrów długości. Gęste kwiatostany w kształcie parasola składają się z małych kwiatów o ciemnobrązowym kolorze. Owoc jest błyszczącym pestkowcem w kolorze czarnym. W naturze ten gatunek można znaleźć na terytorium Korei, Dalekiego Wschodu i Chin.

Eleutherococcus Henry (Eleutherococcus henryi)

ogrodnicy uprawiają ten gatunek bardzo rzadko. Taki krzew charakteryzuje się powolnym wzrostem i mrozoodpornością, może osiągnąć wysokość 100-300 cm.

Eleutherococcus Simonii (Eleutherococcus simonii)

ten rodzaj można również spotkać w ogrodach bardzo rzadko. Pochodzi z centralnych Chin. Krzew osiąga wysokość około 5 metrów, gatunek ten nie jest przystosowany do zimy w Warunkach średnich szerokości geograficznych.

właściwości Eleutherococcus: szkody i korzyści

właściwości lecznicze Eleutherococcus

roślina eleutherococcus jest również nazywana "żeń-szeniem syberyjskim" faktem jest, że zawiera prawie wszystkie substancje zawarte w "korzeniu życia". Właściwości lecznicze różnią się korzeniem takiego krzewu i jego liśćmi. Zbieranie korzeni odbywa się jesienią lub wiosną. W tym samym czasie podczas kwitnienia zajmuje się zbieraniem płyt liściowych i ich suszeniem. Głównymi składnikami aktywnymi takiej rośliny są glikozydy, a oprócz nich jej skład obejmuje olejki eteryczne, gumy, żywice, polisacharydy i tłuszcze roślinne, które są bardzo cennymi substancjami.

ta kultura jest ceniona za to, że przyczynia się do zwiększenia wytrzymałości i zdolności do pracy organizmu, poprawy widzenia, obniżenia ilości cukru i cholesterolu we krwi, przyspieszenia procesów regeneracyjnych, powrotu męskiej siły, usunięcia zmęczenia fizycznego i psychicznego, normalizacji procesów metabolicznych i aktywności układu nerwowego, łagodzenia bólu podczas menstruacji, a także pomaga zmniejszyć ryzyko rozwoju nowotworów złośliwych. Narzędzia wykonane na podstawie eleuterokok, zaleca się przyjmować doustnie podczas drażliwości, zmęczenia układu nerwowego, астеническом zespół, dystonii naczyniowych, zaburzeń rytmu serca, niedociśnienie, początkowej fazie cukrzycy, chorobach onkologicznych, klimakterium i bolesne miesiączki. Takie leki są również stosowane zewnętrznie w łysieniu i łojotoku tłuszczowym.

miód z takiej rośliny w połączeniu z korzeniami ma działanie tonizujące i stymulujące. Takie narzędzie pomaga zmniejszyć ilość cholesterolu we krwi, zwiększyć wytrzymałość fizyczną, złagodzić skutki stresu, chronić organizm przed toksynami i infekcjami, wzmocnić układ odpornościowy, normalizować procesy metaboliczne, a także jest stosowany w zapobieganiu cukrzycy.

preparaty na bazie Eleutherococcus są sprzedawane w aptece w postaci kapsułek, syropu, suchego ekstraktu, tabletek, drażetek, płynnego ekstraktu (nalewki Eleutherococcus). Z reguły zaleca się przyjmowanie tabletek (drażetek, tabletek i kapsułek) nie więcej niż cztery sztuki dziennie, podczas gdy płynne leki, w zależności od choroby, piją kurs od 25 do 30 dni dwa razy lub trzy razy dziennie 15-50 kropli na pusty żołądek pół godziny przed posiłkiem.

przepisy ludowe

w medycynie alternatywnej stosuje się również produkty wykonane na bazie Eleutherococcus, a mianowicie: maść, wywar z korzeni i herbata:

1. herbata . 1 łyżka. świeżo zagotowana woda jest połączona z 1 łyżeczką. rozdrobnione surowce. Następnie pojemnik należy szczelnie przykryć. Napój będzie gotowy po 10-15 minutach zaleca się pić z osłabieniem, przeziębieniem, niedoborem witamin, a także w celu wzmocnienia organizmu.
2. wywar . 1 litr wody łączy się z 50 gramami pokruszonych korzeni. Mieszaninę umieszcza się na kuchence i gotuje na małym ogniu przez kwadrans. Gdy mieszanina ostygnie, jest filtrowana. Pij infuzję ½ art. 3 razy dziennie z dystonią wegetatywno-naczyniową, w celu poprawy aktywności fizycznej i psychicznej, a także w celu wzmocnienia organizmu osłabionego długotrwałą chorobą.
3. maść na brodawki . Smalec wieprzowy, świeże korzenie krzewów i plasterki czosnku (1: 1: 1) należy posiekać za pomocą maszynki do mięsa. Mieszaninę nakłada się warstwą na bandaż z gazy i nakłada na brodawkę, mocując je plastrem. Zaleca się wykonanie tej procedury w nocy.

przeciwwskazania

taka roślina ma jeszcze jedną zaletę, jest dobrze wchłaniana przez prawie wszystkich ludzi. Bardzo rzadko po przyjęciu leku na bazie Eleutherococcus rozwija się biegunka. Takie leki są przeciwwskazane u pacjentów z nadciśnieniem.