dziurawiec

kwitnąca roślina dziurawca zwyczajnego (Hypericum) jest przedstawicielem rodziny dziurawca zwyczajnego, ale wcześniej ten rodzaj był częścią rodziny Kluziaceae. W warunkach naturalnych dziurawiec występuje w regionach o klimacie umiarkowanym, a także pod tropikami w południowych regionach półkuli północnej. Jest bardzo rozpowszechniony w basenie Morza Śródziemnego. Nazwa tego rodzaju jest latynizacją greckiego słowa, które składa się z 2 korzeni, co oznacza "Około" i "wrzos". Wynika to z faktu, że ziele dziurawca zwyczajnego jest rośliną zielną, która woli rosnąć w pobliżu wrzosu. Rodzaj ten skupia około 300 gatunków. Jednak na średnich szerokościach geograficznych w warunkach naturalnych najczęściej występuje ziele dziurawca zwyczajnego i ziele dziurawca zwyczajnego lub dziurawca zwyczajnego. Gatunki te są uprawiane, podobnie jak zimozielone dziurawce, uprawiane jako rośliny ozdobne.

funkcje dziurawca zwyczajnego

dziurawiec dziurawiec dziurawiec dziurawiec dziurawiec dziurawiec dziurawiec dziurawiec dziurawiec dziurawiec dziurawiec dziurawiec dziurawiec dziurawiec dziurawiec dziurawiec dziurawiec dziurawiec dziurawiec dziurawiec dziurawiec dziurawiec dziurawiec dziurawiec dziurawiec Kilka rozgałęzionych dwuściennych pędów rośnie corocznie z cienkiego, ale potężnego kłącza, które osiągają wysokość 0,8 m.Zielony wyprostowany pęd stopniowo nabiera brązowo-czerwonego odcienia. Wzdłuż gładkiej powierzchni łodygi biegną 2 podłużnie rozmieszczone rowki. Przeciwnie rozmieszczone siedzące płytki liściowe są całokształtne i mają podłużny, jajowaty lub eliptyczny kształt. Ich długość wynosi około 30 mm, a szerokość około 15 mm.na ich powierzchni znajduje się wiele gruczołów, dzięki czemu roślina jest nazywana dziurą. Regularne kwiaty o złotym żółtym kolorze mają długie pręciki, które są połączone w 3 Wiązki. Kwiaty te są zbierane w racemose-corymbose kwiatostany wierzchołkowe. Początek kwitnienia przypada na Czerwiec, a jego czas trwania wynosi 20-30 dni. Owoc jest wieloziarnistym, trójściennym pudełkiem o powierzchni przypominającej siatkę. Dojrzałe owoce pękają.

uprawa dziurawca zwyczajnego w otwartym terenie

lądowanie dziurawca zwyczajnego

ziele dziurawca zwyczajnego i ogrodowego można łatwo rozmnażać za pomocą nasion. W sadzeniu i uprawie tej rośliny nie ma nic skomplikowanego. Siew odbywa się na początku wiosny lub w październiku. Jesienią do siewu można użyć świeżo zebranych nasion. Podczas siewu na wiosnę materiał siewny będzie wymagał rozwarstwienia, w tym celu należy go połączyć z zwilżonym piaskiem i wlać do słoika ze szkła lub plastikowej torby, która jest umieszczana na półce lodówki przeznaczonej dla warzyw na 6-8 tygodni. Jeśli siew przeprowadzono jesienią, sadzonki wiosną pojawią się stosunkowo wcześnie, a sadzonki będą gęste. Ale jeśli wiosna okaże się duszna lub sucha, nie można czekać na pojawienie się sadzonek lub umrą. Podczas siewu wiosennego roślina charakteryzuje się wolniejszym rozwojem.

miejsce do sadzenia należy przygotować z wyprzedzeniem, więc w przypadku siewu zimowego odbywa się to latem, a wiosną ― jesienią. Do siewu zaleca się wybranie słonecznego obszaru, który ma dobrą ochronę przed zimnymi wiatrami. Dobrze przepuszczalna gleba powinna być piaszczysta lub gliniasta. Najlepszymi poprzednikami dziurawca są cebula i marchew. Po kopaniu gleba musi być dwukrotnie zmotoryzowana, a następnie powierzchnia terenu jest wyrównana grabią. Podczas kopania do gleby należy dodać kompost torfowy lub zgniły obornik (na 1 metr kwadratowy 3-4 kilogramy). Przygotowaną glebę należy dobrze zrzucić, po czym rozpocząć siew. Nasiona wysiewa się w rzędach, a szerokość między rzędami wynosi od 15 do 20 centymetrów. Nie jest konieczne zakopywanie nasion w ziemi, ale należy je posypać cienką warstwą ziemi lub piasku na wierzchu. Następnie uprawy są bardzo ostrożnie podlewane. Jeśli siew został przeprowadzony wiosną, zaleca się pokrycie obszaru folią, aby przyspieszyć pojawienie się sadzonek.

opieka nad dziurawcem

W pierwszym roku wzrostu roślina ta kwitnie niezwykle rzadko, ale mimo to nadal wymaga dobrej opieki. W sezonie wegetacyjnym konieczne jest co najmniej trzykrotne pielenie terenu, a także konieczne jest upewnienie się, że powierzchnia gleby jest luźna. Nie zapomnij podlewać dziurawca na czas. Począwszy od drugiego roku, gleba wiosną musi być broniona, podczas gdy zeszłoroczne pędy muszą zostać przycięte. Podlewanie odbywa się dopiero po wyschnięciu górnej warstwy gleby na stronie. Jeśli jest susza i upał, liczba podlewania będzie musiała zostać zwiększona. Jeśli w lecie bardzo często pada deszcz, roślina ta nie będzie musiała w ogóle podlewać.

ziele dziurawca zwyczajnego jest byliną, która przez lata wzrostu może w znacznym stopniu zubożyć glebę, powodując gwałtowny spadek plonów, a gleba staje się uboga . Aby temu zapobiec, konieczne jest regularne nawożenie gleby. Do karmienia zaleca się stosowanie nitroammofoski, wprowadza się ją do gleby na początku okresu wiosennego (na 1 metr kwadratowy 8 gramów), a ponowne karmienie odbywa się przed kwitnieniem dziurawca zwyczajnego.

ta kultura jest bardzo odporna na mróz, więc nie trzeba jej przykrywać na zimę. Jeśli pojawi się bardzo mroźna zima, krzewy mogą zamarznąć, ale w następnym sezonie wegetacyjnym nastąpi ich stosunkowo szybki powrót do zdrowia. W przypadku, gdy spodziewana jest bardzo zimna, śnieżna zima, zaleca się, aby na wszelki wypadek obszar z dziurawcem przykryć świerkowymi gałęziami.

zbieranie dziurawca zwyczajnego

ziele dziurawca zacznie kwitnąć bujnie dopiero 2 lub 3 lata po pojawieniu się sadzonek. Gdy to nastąpi, możesz rozpocząć zbieranie trawy. Surowce należy zbierać podczas kwitnienia (od ostatnich dni czerwca do pierwszego lipca) i należy to zrobić przy słonecznej i suchej pogodzie. Podczas zbierania surowców należy odciąć górne 25-30 centymetrów pędów. Aby to zrobić, zaleca się użycie sierpa, sekatora lub ostrego noża, ale jeśli obszar jest bardzo duży, lepiej użyć ukośnego. Zebrane surowce należy jak najszybciej wysłać do wyschnięcia, jeśli nie zostanie to zrobione, zacznie się czernienie i gnicie. Do wyschnięcia trawa jest układana w półcienistym pomieszczeniu z dobrą wentylacją, a temperatura powinna wynosić około 50 stopni. Nie zapomnij regularnie przewracać i kruszyć trawy, zapewni to równomierne suszenie. Gdy tylko pędy zaczną się łatwo łamać, a kwiaty i płytki liści rozpadną się, można założyć, że proces suszenia się skończył. Gotowe surowce należy rozłożyć na puszkach wykonanych z ceramiki lub szkła, A do tego można użyć kartonów lub worków papierowych. Dziurawiec powinien być przechowywany w temperaturze powietrza 5-25 stopni przez 3 lata.

gatunki i odmiany dziurawca zwyczajnego

dziurawiec duży (Hypericum ascyron)

ojczyzną tego gatunku jest Daleki Wschód, Japonia, Południowa Syberia, Chiny i wschodnie regiony Ameryki Północnej. Wysokość takiej rośliny wieloletniej wynosi około 1,2 m. w górnej części czworościenne pędy są nieco rozgałęzione. Przeciwległe, całokształtne płytki liściowe wypełniające łodygi mają podłużny, jajowaty kształt, a na ich powierzchni znajduje się wiele półprzezroczystych gruczołów. Długość liści waha się od 60 do 100 mm, a ich powierzchnia ma szary kolor. Kwiaty o średnicy dochodzącej do 80 mm są pomalowane na Żółto, znajdują się po 3-5 sztuk na końcach gałęzi, są też pojedyncze.

ziele dziurawca Geblera (Hypericum gebleri)

w warunkach naturalnych taką roślinę można znaleźć w Azji środkowej, Japonii, Syberii, Chinach i na Dalekim Wschodzie. Wysokość rozgałęzionego krzewu wynosi około 100 cm, siedzące płytki liściowe mogą być liniowo lancetowate lub podłużne. Na końcach łodyg znajdują się nasycone żółte kwiaty, których średnica wynosi około 15 mm.początek kwitnienia przypada na Lipiec i trwa od 35 do 40 dni.

dziurawiec Olimpijski (Hypericum olimpicum)

wysokość tego krzewu wynosi 0,15 - 0,35 m.płytki system korzeniowy jest dość silny. Liniowo-eliptyczne płytki liściowe mają szary kolor. Wierzchołkowe, półpostaciowe kwiatostany składają się z żółtych kwiatostanów o średnicy dochodzącej do 50 mm. uprawiana od 1706 r.

ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum calycinum)

gatunek pochodzi ze wschodniej części Morza Śródziemnego, Zachodniego Zakaukazia i Bałkanów. Wysokość krzewu wynosi około pół metra. Ten wiecznie zielony gatunek ma skórzaste płytki liściowe o eliptycznym lub podłużnym kształcie. Żółte kwiaty osiągają średnicę 60-80 mm, mają dużą liczbę pręcików. Uprawiana od 1676 r. forma Cytryn jest najbardziej popularna, ma kwiaty pomalowane na Żółto-cytrynowy kolor.

ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum nummularioides)

ten gatunek jest petrofitem półampelowym, co oznacza, że woli rosnąć na skałach i skałach. Wysokość tej rośliny karłowatej wynosi tylko 5-15 centymetrów. Istnieje duża liczba nieco rozgałęzionych pędów, które w dolnej części stają się rustykalne. Prawie siedzące jasnoniebieskie płytki liściowe mają owalny kształt, a na ich powierzchni znajdują się gruczoły. Skład wierzchołkowych półzontików obejmuje od 2 do 5 kwiatów.

dziurawiec rozłożysty (Hypericum patulum)

gatunek ten występuje w Azji Południowo-Wschodniej od Japonii po Himalaje. Wysokość tego silnie rozgałęzionego zimozielonego krzewu wynosi około 100 cm, opadające rozpostarte gałęzie są pomalowane na brązowo. Cienkie nagie młode pędy są pomalowane na zielono-czerwony lub karminowy kolor. Skórzaste płytki liściowe mają kształt eliptyczny lub jajowaty. Kwiatostany o małych kwiatach składają się z dużych nasyconych żółtych kwiatów, które mają wiele długich pręcików.

dziurawiec zwyczajny (Hypericum androsaemum) lub dziurawiec zwyczajny

w naturze gatunek ten występuje w Azji Mniejszej, na Kaukazie iw Europie Zachodniej, podczas gdy woli rosnąć na zboczach górskich, w lasach i wąwozach. Ten półzimozielony krzew charakteryzuje się szybkim wzrostem i osiąga wysokość około 100 cm żółte kwiaty nie stanowią żadnej wartości dekoracyjnej. Unikalne mięsiste owoce przypominające jagody najpierw zmieniają kolor na zielony na czerwony, a zimą stają się czarne.

dziurawiec bezwonny (Hypericum x inodorum)

ten gatunek należy do najbardziej dekoracyjnych. W takim dziurawcu blaszki liściowe utrzymują się przez długi czas, a duże owoce można pomalować na żółty, zielony, fioletowy, czerwony, biały, łososiowy lub czarny.

oprócz tych gatunków uprawiane są również takie jak: dziurawiec plamisty, elegancki, twardy, Kamczacki, wielolistny, Kalmana, wiciokrzew itp.

właściwości dziurawca zwyczajnego: szkody i korzyści

korzystne właściwości dziurawca zwyczajnego

ziele dziurawca zawiera dużą ilość przydatnych substancji, dzięki którym roślina ma właściwości lecznicze. Skład tej rośliny obejmuje rutynę, kwercetynę, kwas nikotynowy i askorbinowy, cukry, saponiny, karoten, cholinę, fitoncydy, olejki eteryczne, gorzkie, żywiczne i garbniki. Ze względu na bogaty skład ziele dziurawca zwyczajnego stosuje się w leczeniu dużej liczby chorób.

ta roślina ma działanie przeciwreumatyczne, antyseptyczne, gojące rany, żółciopędne, przeciwbakteryjne, przeciwbólowe, moczopędne i przeciw robakom. Jest stosowany zarówno w medycynie tradycyjnej, jak i tradycyjnej.

napar z tej rośliny, przygotowany na wodzie, jest stosowany podczas leczenia reumatyzmu, przeziębienia, chorób wątroby, pęcherza i żołądka, hemoroidów, moczenia, a także chorób kobiecych i bolesnych doznań w okolicy głowy. Fakt, że dziurawiec ma właściwości lecznicze, jest znany od dawna. Jednak nie tak dawno naukowcy odkryli, że nadal ma działanie przeciwdepresyjne, a także ma pozytywny wpływ na układ nerwowy. Jest to bardzo ważne odkrycie, ponieważ środki na bazie dziurawca zwyczajnego nie powodują niepożądanych skutków ubocznych, które występują w dużych ilościach w preparatach chemicznych.

roślina ta jest również stosowana w chorobach zapalnych jamy ustnej (zapalenie jamy ustnej, zapalenie dziąseł, zapalenie gardła, ból gardła), w zaburzeniach nerwowych (bezsenność, zwiększony lęk, stany depresyjne), w chorobach układu trawiennego i dróg żółciowych (zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie wątroby, biegunka, dyskineza, niedociśnienie pęcherzyka żółciowego, niska kwasowość żołądka, wzdęcia). Lek apteczny Novoimanin, stworzony na bazie dziurawca zwyczajnego, jest stosowany w leczeniu ropnych chorób skóry (oparzeń, ropni i zakażonych ran), zapalenia zatok, zapalenia gardła lub flegmonów. Lek ten charakteryzuje się bardzo wysoką skutecznością, dzięki czemu może nawet zahamować wzrost Staphylococcus aureus, który jest odporny na dużą liczbę antybiotyków.

w medycynie alternatywnej ziele dziurawca zwyczajnego stosuje się w zapaleniu żołądka, zgadze, kołataniu serca, kamieniu żółciowym, zapaleniu wątroby, zapaleniu pęcherzyka żółciowego, zapaleniu stawów, bólu stawów, zapaleniu zatok, alkoholizmie, chorobach psychicznych, infekcjach skóry. Jest również stosowany jako produkt kosmetyczny. Pomaga w łupieżu, nadmiernej zawartości tłuszczu, pękaniu pięt, trądziku, łysieniu, wiotkości skóry i zmarszczkach.

najczęściej ta roślina lecznicza jest stosowana w postaci naparu wodnego, herbaty leczniczej, wywaru i nalewki alkoholowej. Narzędzia te można wykonać własnymi rękami. Nadal dość szeroko stosowane są zbiory ziół, w których ta roślina jest obecna.

przepisy

najpopularniejsze przepisy na środki, które można zrobić w domu własnymi rękami:

1. napar . 1 duża łyżka suszonego zioła lub 2 duże łyżki świeżo zmiażdżonego miesza się z 1 łyżką. świeżo zagotowanej wody. Mieszaninę usuwa się w ciemnym miejscu, napar będzie gotowy po 3-4 godzinach. odcedzony produkt należy pić 15 miligramów 3 razy dziennie przed posiłkiem. Pomaga w zapaleniu pęcherza moczowego, kamieniu żółciowym, zapaleniu żołądka, zapaleniu jelita grubego, bólach głowy, a także służy do poprawy krążenia żylnego i zwiększenia ciśnienia krwi. Takie narzędzie jest również używane do płukania jamy ustnej w przypadku infekcji jamy ustnej, a także przeziębienia. A także z niego powstają kompresy i płyny na stany zapalne skóry. Podczas kąpieli małego dziecka zaleca się również wlewanie tego produktu do wanny.
2. wywar . Półtora dużych łyżek posiekanego zioła dziurawca zwyczajnego należy połączyć z 1 łyżką. świeżo zagotowanej wody. Mieszaninę wlewa się do żaroodpornego naczynia (emaliowanego lub szklanego) i umieszcza w łaźni wodnej. Produkt powinien być ogrzewany przez 20-30 minut. (bez wrzenia). Służy do mycia, wycierania skóry i płukania włosów, a bulion jest przyjmowany w zaburzeniach jelitowych.
3. nalewka . Wódkę (7 części) lub alkohol (10 części) należy połączyć z dziurawcem (1 część). Mieszanina jest dobrze zatkana i usuwana w chłodnym i ciemnym miejscu. Nalewka będzie gotowa za 3 dni. Przed zażyciem produktu doustnie należy go rozcieńczyć wodą (1 łyżeczka nalewki na 50 ml wody). Wykonuje się z niego również okłady rozgrzewające, które pomagają w bólach mięśni i stawów. Nalewka jest również używana do inhalacji i płukania jamy ustnej.
4. herbata . W zaparzaczu należy wlać 1 łyżeczkę. dziurawiec zwyczajny, po czym wlewa się do niego 1 łyżkę.świeżo zagotowanej wody. Możesz również wlać jagody truskawkowe lub kwiat lipy do napoju. Ten napój nie ma właściwości leczniczych, ale jest stosowany w celu wzmocnienia układu odpornościowego.

przeciwwskazania

to zioło i produkty na jego bazie nie mogą być przyjmowane przez nadciśnienie i podczas ciąży. Należy również pamiętać, że nie można ich używać przez długi czas, w przeciwnym razie może pojawić się niezbyt przyjemny smak w jamie ustnej, pokrzywka lub bolesne odczucia w wątrobie. Długotrwałe przyjmowanie takich środków przyczynia się do pogorszenia męskiej potencji, ale kilka tygodni po zakończeniu przyjmowania dziurawca zwyczajnego funkcja seksualna zostaje całkowicie przywrócona. Ponadto przyjmowanie tych leków przyczynia się do zwiększenia wrażliwości skóry na promienie ultrafioletowe, w związku z tym podczas leczenia dziurawca zwyczajnego należy unikać kąpieli słonecznych, w przeciwnym razie mogą pojawić się oparzenia lub zapalenie skóry. Zbyt mocna herbata z tego zioła może prowadzić do bólu w okolicy żołądka.