w specjalistycznym sklepie można kupić różne leki, których głównym zadaniem jest ochrona drzew owocowych przed różnymi chorobami i szkodnikami. Jednak nie każde z tych narzędzi ma wysoką wydajność, a jednocześnie często ma nieodpowiedni koszt. W związku z tym doświadczeni ogrodnicy zalecają stosowanie w tym celu sprawdzonego leku-siarczanu żelaza.
siarczan żelaza — co to jest?
siarczan żelaza ma inną nazwę chemiczną — siarczan żelaza. Jest dość popularny wśród ogrodników i jest używany w ogrodnictwie od wielu lat. Zewnętrznie to narzędzie wygląda jak krystaliczny proszek, pomalowany na jasnozielony kolor. Jednocześnie stężenie głównego składnika czynnego wynosi 53 procent.
to lekarstwo jest z natury solą powstającą podczas interakcji żelaza dwuwartościowego i kwasu siarkowego. Substancja ta jest krystalicznym hydratem, a wszystko dlatego, że każda jego cząsteczka łączy się z 7 cząsteczkami wody.
do czego służy?
to narzędzie jest ulubionym wśród ogrodników z doświadczeniem. Siarczan żelaza zawdzięcza swoją popularność faktowi, że jego działanie jest dość szerokie, a także ma niską cenę.
w ogrodnictwie lek ten jest stosowany do następujących celów:
- wiosenne i jesienne wybielanie powierzchni pni drzew rosnących w ogrodzie.
- aby pozbyć się porostów, mchu i innych chorób spowodowanych przez grzyby.
- do przetwarzania winogron w celach profilaktycznych przed różnymi chorobami.
- aby wyeliminować czarne plamy róż.
- aby wzmocnić drzewa, które są już wystarczająco stare.
- do zabijania szkodliwych owadów.
- mogą leczyć rany znajdujące się na pniach roślin sadowniczych.
- do nasycenia gleby żelazem.
to narzędzie jest używane nie tylko w ogrodnictwie, więc jest w stanie poradzić sobie z grzybem dostępnym na powierzchni ścian domu lub pokoju, w którym przechowywane są warzywa.
funkcje użytkowania
ten lek może być stosowany do przetwarzania upraw ogrodowych tylko 2 razy w sezonie, a mianowicie: na początku wiosny i jesienią.
młode drzewa powinny być traktowane tylko wczesną wiosną, zanim pąki się otworzą, podczas gdy stare okazy wymagają ponownej procedury jesienią.
Ważne! siarczan żelaza nie miesza się z wapnem(robi się to tylko z siarczanem miedzi).
dla różnych celów Siła zaprawy może się różnić:
- pięcioprocentowy roztwór nadaje się do niszczenia chorób grzybiczych na uprawach owocowych wczesną wiosną.
- do celów profilaktycznych stosuje się tylko roztwór 0,5–1 procent.
- do opryskiwania róż stosuje się 0,3-procentową mieszaninę.
- do przetwarzania krzewów jagodowych odpowiedni jest czteroprocentowy roztwór.
- jesienią rośliny spryskuje się siedmioprocentowym roztworem.
na młodych drzewach kora nie jest tak gruba jak na starych, w związku z tym roztwór użyty do ich przetworzenia powinien być mniej nasycony. Zdecydowanie należy na to zwrócić uwagę, zwłaszcza jeśli ogród jest przetwarzany 2 razy w sezonie.
zalety i wady
to narzędzie, podobnie jak wszystkie inne, ma swoje zalety i wady.
korzyści:
- wyróżnia się szerokim wpływem;
- niski koszt;
- dla osoby jest to niskie niebezpieczeństwo z ekspozycją zewnętrzną, ponieważ jest mało toksyczny (jeśli Wysoce skoncentrowany produkt dostanie się na błony śluzowe lub skórę, należy go po prostu zmyć strumieniem wody, a następnie nie będzie żadnych uszkodzeń);
- wysoce skuteczny w zwalczaniu chorób grzybiczych;
- różni się wpływem zewnętrznym, nie wchodzi do rośliny.
wady można przypisać:
- w walce ze szkodliwymi owadami jest nieskuteczny (aby je całkowicie wyeliminować, potrzebne będą dodatkowe leki);
- można go stosować tylko na początku okresu wiosennego (przed otwarciem pąków) i po opadnięciu liści faktem jest, że taki lek może uszkodzić płytki liściowe i młode pędy;
- szybko zmywa się przez deszcz, po spryskaniu zaczyna działać po kilku godzinach, ale maksymalny efekt osiąga się dopiero po 24 godzinach, więc jeśli Na zewnątrz pada deszcz, będziesz musiał spryskać drzewo kilka razy.
jeśli ogród jest traktowany nieprawidłowo siarczanem żelaza, wpłynie to wyjątkowo negatywnie na jego stan. W związku z tym przed rozpoczęciem przetwarzania bardzo ważne jest dokładne przestudiowanie instrukcji dołączonych do narzędzia.
